hoi
mijn naam is Joyce, ik ben 28 jaar en 2 februari jongsleden bevallen van een zoontje Stan. HIj is geboren na een zwangerschap van 28 weken en 5 dagen. 4 dagen daarvoor werd ik opgenomen in het ziekenhuis met gebroken vliezen en volgestopt met weeenremmers, maar heelaas er was geen houden meer aan.
Stan werd geboren met een gewicht van 1210 gram en hij was ongeveer 38 cm. Hij heeft 4 weken op een nicu afdeling gelegen (intensive care voor baby’s) en nog 4 weken in een streekziekenhuis. Daar werd hij ontslagen met een gewicht van 2340 gram. Op dit moment is hij 3,5 maanden oud en weegt hij 4360 gram. Hij groeit als kool dus, ik geef nog steeds volledige borstvoeding en dit gaat prima.
Ik heb dit onderwerpje geopend, omdat het me wel fijn lijkt om met andere prematurenmama’s te kletsen over de ontwikkeling van onze kindjes, omdat die toch heel anders verloopt als bij a terme baby’s
nou ik hoop op leuke reacties!! 
veel groetjes Joyce
ik heb geen te vroege geboren kindjes . maar ik wil je even zeggen dat ik het knap vind dat je bv geefd. en dat het goed gaat. en ook dat het goed gaat met je kleintje natuurlijk. proficiat. het is niet niks wat je hebt meegemaakt. knap hoor. en wat goed dat het goed gaat.
:thumbup:
Hoi Joyce
Nou ik heb je gevonden meis…
Hier ook een borstvoedende mama van een te vroeg geboren kindje.
Sinds een paardagen drinkt ze nu volledig uit de borst! Ik ben er trots op!!
Ze heeft de eerste periode natuurlijk sonde voeding gehad, en later flesjes gekolvde melk. Wel hebben we regelmatig Danischa aangelegd, maar echt drinken was het nog niet… wel veel spelen
Maar nu … ze drinkt me helemaal leeg!!
Danischa is geboren van wege pre-enclampsi en ernstige groeiachterstand.
Naar nu blijkt, was mijn placenta al voor een kwart overleden… Hierdoor groeide ze dus niet meer naar behoren…
Pre-enclampsie (zwangerschapsvergiftiging) die ik had was volgens de gyn nog niet zo ernstig, maar mede door de groeiachterstand, wel een reden tot opname, en dan de vroeggeboorte.
Goed Danischa is geboren op 13 maart om 13:00uur en woog 1 kilo!
Vanaf het begin heeft ze enorm gevochten! Letterlijk en figuurlijk
Ze hield niet van slangetjes en sonde’s. Maar ja ze had ze nodig!!
Snorretje om haar alert te houden, en de sonde natuurlijk voor de voeding…
Na 2 weken NICU Intensive zorg is ze overgeplaats naar de HighCare ook op de NICU, om daar nog een klein weekje te blijven, en daarna mocht ze naar het gewoone ziekenhuis.
Daar heeft ze in totaal 3 weken gelegen, en toen mocht ze weer mee naar huis!! Ze woog bij ontslag 1756 gram.
Nu zijn we 3 weken verder, en gaat alles super!! Ze weegt momenteel 2365gram en groeit goed. De kinderarts is te vreden Hij tevreden ik ook
Danischa heeft wel een “plat” hoofdje, door het links om rechts om liggen.
En nu mag ik haar dus fixeren met een kussentje zodat ze wat meer op haar achterhoofd ligt.
Dit doe ik dan met zo een nekkussentje die wij bwv in de auto gebruiken.
Ben benieuwd of het gaat helpen…
Hoi Joyce en Petra, beiden kennen mij en Valentijn al van hier op het KoK-forum en ik heb ook al eens een stukje meegeschreven bij het bij "contact’ door Vicky opgezette stukje over premature kindjes, maar dat liep al snel stil daar…
Even voor de volledigheid, Valentijn is op 25 februari geboren via een keizersnede met 32 weken en 3 dagen, ik rommelde al met weeen en bloedverlies sinds week 28, maar we hebben het dus nog ff kunnen rekken! Ook hier is het nodige aan weeremmende middelen ingespoten en geluukig ook nog 2x longrijping anderhalve week voor zijn geboorte, dus dat was mooi meegenomen. Hij was 45cm en woog 1705 gram, te licht dus, omdat mijn placenta veel rijper was dan de eigenlijke duur van de zwangerschap… Ik hoop vrijdag aanstaande te horen hoeveel rijper en waarom!!! Dit met het oog op een eventueel volgende zwangerschap… Moet er nu nog niet aan denken, maar wie weet over een paar jaar… Valentijn krijgt kunstvoeding, ik heb me 5 weken lang helemaal suf gekolft, maar er kwam op een gegeven moment na een half uur duokolven niet meer dan 25cc van 2 borsten uit!!! Ik heb zitten huilen steeds en had ook last van kloven, wat het er allemaal ook niet beter op gemaakt heeft, maar dat heeft mij doen besluiten ermee te stoppen… Ook als Valentijn aan de borst lag kwam er namelijkniets uit, ik vind het nog steeds jammer, want ik had me voorgenomen minstens 6 maanden volledig bv te geven, maar ja uiteindelijk is alles anders gelopen dan gedacht…
Nu gaat het gelukkig helemaal super!!! Hij is na precies 5 weken op 1 april thuis gekomen en woog toen 2335 gram, inmiddels is hij 11 weken en 3 dagen en weegt hij ruim 3700 gram :inlove: Hij doet het dus prima op de fles gelukkig!!
Ik heb absolute bewondering en respect voor jullie hoor dat jullie Stan en Danischa volledig borstvoeding kunnen geven en ben toch ook wel een beetje jaloers… :oops: Maar ach, ik ben eigenlijk allang blij dat ik mijn ventje bij me mag hebben, je hoort genoeg rottige verhalen die anders aflopen… 
Nou, ik ben benieuwd of dit topic nu eens wat langer blijft doorgaan en niet doodbloedt na 3 pagina’s??!! In elk geval een leuk initiatief Joyce!! :thumbup:
Tot snel??!! :-*
Hoi Kim
Leuk dat je er ook bij komt…
Danischa is duidelijk de kleinste Hihi…
Jammer dat het bij jou niet gelukt is met de bv… Maar wat niet lukt lukt niet he. Voel je niet schuldig hoor!
Ben zelf zeer verbaasd dat ik nog steeds bv geef Bij mijn twee oudste kwam ik niet verder dan 6 weken (toen de regeldagen kwamen stopte ik omdat men zei dat ik geen voeding genoeg had)… Nu weet ik wel beter
Ben ook benieuwd of er meer mensen bij komen… Vicky? kom je ook meis ?
Ik zal later nog wel even wat bij schrijven …
hoi petra.
Heel herkenbaar je verhaal, ook Stan hield helemaal niet van slangetjes .
Hij heeft dan ook regelmatig de cpap slang en de sonde slang eruit getrokken, tot soms wel 6 x per nacht toe. Hij friemelde net zo lang tot hij ze er weer uit had.
Wat had Danischa een laag gewicht met het ontslag uit het ziekenhuis, deed ze het verder zo goed dat ze toch mee naar huis mocht?
Ook de voorkeurshouding met het hoofdje is herkenbaar. Stan had eerst een lichte voorkeur naar links maar nu kijkt hij steeds meer naar rechts. Werkt dat goed met zo’n kussentje, of moet je het nog gaan uitproberen?
Hoi Kim
Nou volgens mij is het ook best bijzonder als borstvoeding wel lukt. Ik ben ook maar blijven proberen en uiteindelijk bleek het dus goed te gaan. maar ik hoor wel heel veel verhalen van mensen waarbij het niet lukt. Gewoon geluk dus denk ik. Enne jij hebt toch ook hartstikke je best gedaan, das meer dan je kunt doen denk ik. En gelukkig groeit Valentijn ook heel hard van de flesvoeding/. Dus meid, je hebt je best gedaan, maar helaas 8)
Ik heb een keer op een foto gezien dat valentijn in een hangmatje lag, kan dat kloppen? Is dat om een speciale reden of gewoon zomaar voor de lol?
Nou hoop dat we hier lekker kunnen kletsen over onze kindjes en misschien sluiten er nog meer mama’s aan …
de groetjen
joyce en stan :thumbup:
Dan meld ik me ook weer hier: ik ehb dus een dochtertje Amy die zich in dit rijtje komt melden als kleintste…
Onze Amy is na een zwangerschap van 28 weken en 4 dagen geboren met een lengte van 31 centimeter en een gewicht van 750 gram!
Amy heeft nog 9 weken in verschillende ziekenhuizen doorgebracht toen ze ons ( morgen precies 1 jaar gelden) thuis kwam versterken. Ze woog toen 2200 gram ongeveer.
Amy is nu alweer 14 maanden ( bijna 1 jaar gecorrigeerd: op 4 juni)
En ze doet het heerlijke en super…
Eten blijft echter moeilijk en ze is nog steeds een iel meiske.
Ze weegt nu ongeveer 8 kilo ( geschat)
Als jullie meer willen weten over mij, Amy of de omstandigheden rondom de geboorte en vroege bevalling:
Vragen staat vrij!
ik edit ff de test bij de foto: ze is daargeen 2 dagen maar al 3 weken…sorry!
Hoi hoi, die hangmat was voor de houding in het begin. Omdat ze natuurlijk veel te vroeg “gestrekt” zijn gelegd adviseerden ze ons vanuit het ziekenhuis om hem zoveel mogelijk in de hangmat “krom” te laten liggen de 1e paar weken en ook een draagzak voor de buik langs als een hangmat, dus dat hebben we braaf gedaan… inmiddels niet meer hoor, maar Valentijn vond het wel lekker steeds. Het is alleen lastig ophangen, omdat wij steeds de boxplank naar beneden moesten doen voor dat ding en daarna weer omhoog anders til je vanuit zo diep he… En het hoefde ook alleen maar de 1e 3 a 4 weken, dusss… Maar dat had je dus idd goed gezien Joyce 
Die bv ja, ik weet ook wel hoor dat ik echt mijn best gedaan heb, maar toch baalde ik wel dat het niet meer ging… Ze hebben mij ook gezegd dat het helemaal niet raar was dat het niet zo goed ging, vanwege de hele situatie, de spanning, de keizersnee en alles, dus dat hou dik ook maar in mn achterhoofd… Maar nogmaals petje af voor jullie doorzettingsvermogen hoor!!!
Gelukkig hier geen voorkeurshouding! Het zag er in het ziekenhuis wel even naar uit doordat hij links een infuus in zijn hoofdje heeft gehad en hij daarom steeds op rechts werd gelegd… Maar na een paar dagen 3 uur per dag tussen de wedgies (gelkussentjes) deed ie t alweer netjes zelf, zijn hoofdje draaien.
Van de week heb ik zijn prematuurkleertjes opgeruimd, wat was dat raar zeg… Ineens kwam alles weer boven en moest ik huilen gewoon om alles wat er is gebeurd de afgelopen 3 maanden en ook van geluk hoor dat hij dat niet meer past en dat ie zo goed groeit en alles… Maar het blijft toch steeds weer een confrontatie vind ik… Ik kan ook nog steeds geen transportcouveuse zien, ze hebben hem toen met 5 dagen naar het AMC gebracht en ik lag recht tegenover de Neonatologie, dus ik heb gezien dat ze zo mijn kind gingen wegrijden, gelukkig mocht ik nog even een aai over zijn bolletje geven, maar om hem zo te zien wegrijden zonder jezelf, dat is echt killing geweest voor mij En zo hebben we denk ik allemaal onze eigen “triggers” voor tranen?!
Wat ik ook lastig vind is dat ik niet zo makkelijk zelf durf te beslissen… bijvoorbeeld met zijn voeding, qua gewicht zou hij 5x135cc mogen, maar ik durf het niet zomaar aan om hem van 7 naar 5 te zetten, terwijl hij goed eet hoor. Maar hij slaapt ook vaak nog en dan moet ik hem wakker maken, dan denk ik wel eens, al ik hem nu laten slapen en kijken wanneer hij vanzelf komt?? Maar dat red ik 10 minuten en dan maak ik hem toch wakker, omdat ik bang ben dat ie zijn “minimum” niet haalt… Jullie zullen dit denk ik niet hebben omdat jullie bv geven, maar ik ben wat dat betreft zo ontzettend onzeker en denk ook steeds dat de ka het wel niet goed zal vinden en dat ie toch anders is en anders behandeld moet worden dan a terme kindjes 
Moeilijk, moeilijk… Ik ga hem maar weer eens wakker maken voor eten… :oops:
:-*
@lois wrote:
hoi petra.
Heel herkenbaar je verhaal, ook Stan hield helemaal niet van slangetjes .
Hij heeft dan ook regelmatig de cpap slang en de sonde slang eruit getrokken, tot soms wel 6 x per nacht toe. Hij friemelde net zo lang tot hij ze er weer uit had.
Wat had Danischa een laag gewicht met het ontslag uit het ziekenhuis, deed ze het verder zo goed dat ze toch mee naar huis mocht?
Ook de voorkeurshouding met het hoofdje is herkenbaar. Stan had eerst een lichte voorkeur naar links maar nu kijkt hij steeds meer naar rechts. Werkt dat goed met zo’n kussentje, of moet je het nog gaan uitproberen?
de groetjen
joyce en stan :thumbup:
Hihi zo klein als ze zijn zo eigenwijs zijn ze zeker … Sondes die er net in zaten, met de zelfde rotvaart er weer uit halen haha dat was een sport van Danischa. Cpap heeft ze slecht een uurtje ghad geloof ik… verders alleen het snorretje … welke overal zat behalve daar waar die moest zitten LOL
Ze woog indd weinig! Maar ze deed en doet alles zo goed, dat ze er vertrouwen in hadden om haar te laten gaan. Ze was TE GOED voor de afdeling… Nou ja mij maakt ehetniet uit was allang blij dat ze thuis is
Ik ben pas gister met het kussentje begonnen… dus of het resultaat heeft? We zullen het afwachten
Ik hou je op de hoogt …(ze zijn bij blokker te koop )Mamy ook welkom!
Jij bent voor ons al een “ervaren” mams … mocht ik vragen hebben dan zal ik ze zeker stellen
Nou ik ga even me meisje verzorgen … ze heeft honger … ze komt overigens gewoon om de 3 uurtjes … dus denk ik wel dat ze voldoende drinkt uit de borst ofheb ik het mis?
Hoi!
Hier ook n mama van een prematuurtje!
Mathijs is geboren toen ik 34 weken en 4 dagen zwanger was. Waar de vroeggeboorte door ontstaan is komen we niet achter. Wel had ik een paar dagen voor de bevalling al bloed verlies waar ze in t ziekenhuis geen oorzaak voor kionden vinden.
Mathijs had gelukkig bij de geboorte al een goede start. Hij was 51 cm lang en woog 2530 gram. Zijn gewicht had hij dus echt wel mee!!
Hij heeft een paar dagen sondevoeding gehad omdat hij nog geen zuigreflex had maar na een paar dagen dronk hij al uit de borst. Mathijs heeft 1,5 week in t zh gelegen. Ik mocht hem (net als Kim) op 1 april meenemen. Ik zou dan eigenlijk 36 weken en 1 dag zwanger zijn.
Mijn borstvoeding liep bij thuiskomst ineens terug (ik denk door stress) en daarom krijgt Mathijs nu de fles. Dat gaat gelukkig heel erg goed en hij groeit als kool. Vorige week woensdag is hij bij de kinderarts gewogen en woog toen 4200 gram.
De kinderarts verwacht bij Mathijs geen problemen of achterstanden vanwege zijn vroeggeboorte. En als hij wat achter zou gaan lopen dan zou dat na 1 jaar ingehaald moeten zijn. Ik pin me dus ook nu echt niet vast op de weken dat hij wat zou moeten kunnen (bijv. lachen met 6 weken).
Ik laat t helemaal aan Mathijs over. Hij bepaalt zijn eigen tempo en ik weet zeker dat t goed komt.
Wij zijn iniedersgeval ape trots op hem!!
Groetjes Maartje
Ik kom me vanavond of morgen wel even melden Nu ff geen tijd… Tot later!
Ik ben er ook Een hoop bekende gezichten hier, misschien dat dit draadje wat meer suxes zal hebben dan dat bij contact.
Kaylee is dus geboren bij een zw.duur van 34+4 doordat ik HELLP had. Ze woog 1910 gram en was 42 cm. Een weekje couveuze, een weekje wiegje en toen mocht ze al naar huis.
Kaylee krijgt jammer genoeg de fles en daar baal ik na 4 1/2 maand nog steeds van, vooral omdat ze niet wil drinken. Mijn bv is nooit op gang gekomen en na 8 dagen 8per dag kolven + Kaylee elke keer aanleggen als ik bij haar was, had ik nog geen druppel melk. Volgens de lactatiekundige kwam het door een samenloop van omstandigheden: niet onmiddellijk aanleggen na de geboorte, ik kreeg pas een kolf 8 uur na de bevalling, ik was doodziek van de HELLP en natuurlijk ook door de stress van t gebeurde. In samenspraak met haar toen maar aan de kv gegaan (nou ja daar zat ze natuurlijk al van in t begin aan, maar gewoon gestopt met kolven etc), want mijn eigen gezondheid ging er nog steeds op achteruit. Jammer maar helaas. Ik heb daarna ook nooit wat aan mijn borsten gemerkt, nooit stuwing gehad en al helemaal geen tsr.
Maartje Mathijs had idd een mooi geboortegewicht! Hij is bij dezelfde zwangerschapsduur als Kaylee geboren, ben vandaag met haar bij t cb geweest en ze ontwikkelt zich min of meer als een baby van 4 1/2 maand. Weinig tot geen achterstand dus.
Petra fijn te horen dat alles nog steeds super gaat met jou en Danischa.
Kim ik huil bij alles wat met prematuren of neonatologie te maken heeft. Ook als ik gewoon terugkijk naar de foto’s van ons popje toen ze daar lag krijg ik tranen in mijn ogen.
Over de voeding van Valentijn, ik kan niet anders zeggen dan dat je je gevoel moet volgen. Ik heb t je al verteld, Kaylee is naar zes flessen overgegaan omdat wij zo kapot waren dat we gewoon door de wekker van de nachtvoeding sliepen. En zo is ook de overgang naar vijf flessen gegaan. Blijkbaar was ze er aan toe, want zelf sliep ze ook gewoon door.
Thea wat gaat het snel he… Maar wat doet Amy het goed zeg, heb ik ook al gemerkt op t andere forum :-
Lois ik had jouw verhaal ook een beetje gevolgd, wat moet jij ook een spannend tijd hebben gehad meid. Fijn dat de bv zo goed gaat!!!
Over Kaylee, Kaylee weigert tegenwoordig haar flessen en drinkt erg weinig. Ze groeit wel nog steeds, maar ook dat wordt steeds minder. We vinden de oorzaak niet. Dus na het huilen, nu dit, ik word er een beetje moedeloos van. Nu ga ik in overleg met het CB waarschijnlijk met 5 maanden met bijvoeding beginnen. Ik wil eigenlijk niet, wil eigenlijk wachten tot ze 6 maanden is, maar als ze niet wil drinken en steeds minder of niet meer aankomt, ga ik het toch maar proberen.
Goedemorgen!
Mathijs was ook niet zo blij met zn neussonde. Hij trok hem er ook n paar keer uit. Hij had een schanulleke in zijn wiegje met felgekleurde touwtjes eraan maar hij moest toch nog de neussonde hebben!
Als ze dan een nieuwe sonde inbrachten keek ik altijd de andere kant op. Ik kon t echt niet aanzien. En dan begon Mathijs zooo hard te huilen. Ik word er nu nog akelig van als ik daar aan denk.
Wat bedoelen jullie eigenlijk met een snorretje? Mathijs heeft dat niet gehad.
Vicky wat toevallig dat Kaylee met de zelfde zwangerschapsduur geboren is als Mathijs!
Vervelend dat ze de flessen niet meer wil zeg. Hopelijk komen jullie er nog wel achter waarom ze ze niet wil. Bedoel je met bijvoeding fruithapjes ed??
Ik ga er eentje even troosten die t niet meer zo leuk vind in de box.
Groetjes Maartje
Ja moet beginnen met groenten. Denk dat ik met 5 maand wel zal moeten beginnen want vanochtend dronk ze ook weer amper 100 cc… moedeloos word ik ervan
Hoi Kimmie; Dat onzekere heb ik ook hoor!
En dat terwijl ik al 6 jaar op een kdv werk op een babygroep nog wel!
Maar eigenlijk is t niet zo gek. Wij waren gewend aan t ziekenhuis. Een "veilige"omgeving waar artsen vanalles beslisten voor ons en onze beebs. Toen we thuis kwamen moesten we t ineens zelf doen. Ik vond t best eng om niet meer terug te kunnen vallen op hun. We mochten de afdeling trouwens nog wel dag en nacht bellen hoor. Ik bel voor iedere scheet nog steeds t centrale nummer van t cb. Daar zitten wijkverpleegkundigen die je vraag kunnen beantwoorden. Laatst kreeg ik nog wel een stom advies daar maar dat heb je vast wel gelezen bij de aprilmama’s. Vanaf toen heb ik een beetje meer vertrouwen in mezelf gekregen. Ik ben zn moeder en eigenlijk weet ik t beste wat goed voor hem is. Ik geef Mathijs nu sinds een paar dagen 165 ml ipv 135 ml. En dat heb ik gedaan zonder overleg met t cb of ka. Mathijs is er lekker tevreden bij en heeft nu al 3 nachten doorgeslapen! Maar ik heb ook nog heel veel situaties waarin ik super onzeker ben hoor. Ik denk namelijk dat ik misschien wat te hygienisch ben tav Mathijs. Zijn speen hoeft bijv maar op de bank te vallen en ik kook hem al uit! Ik weet eigenlijk niet eens of dat terecht is. Ik ben dan n beetje bang dat omdat Mathijs te vroeg geboren is zijn afweersysteem nog niet zo goed ontwikkelt is waardoor hij sneller vatbaar is voor dingen.Hebben jullie dat ook of draaf ik hierin door?? Ik denk eigenlijk zelf een beetje t laatste. Het komt door een stukje angst wat ik nog steeds heb. Dat gaat vanzelf wel over denk ik naarmate Mathijs groter wordt en ik zie dat t goed met hem gaat.
Groetjes Maartje
Leuk dat jullie allemaal meekletsen hier.
Ik lees zelf ook nog steeds mee met de aprilmama,s maar ik merk toch dat een heleboel dingetjes met een prematuur kindje anders zijn, of dat je ze anders beleefd, hebben jullie dat ook?
Waar ik zelf heel erg mee bezig ben is wanneer ik stan moet/ wil laten huilen. Ik voel me heel snel schuldig t.o.v hem en denk dan hij heeft het al zo zwaar gehad, zo lang alleen in die stomme couveuse gelegen. Ik merk ook dat mijn vriend en ik hierover niet helemaal op een lijn zitten. Soms wil ik Stan echt wel laten huilen maar dan kan ik het niet over mijn hart verkrijgen.
Vicky, Over die bijvoeding, weet jij wanneer onze kindjes bv fruithapjes ed mogen hebben, gaan ze dan uit van hun leeftijd of van de gecorrigeerde leeftijd??
Lijkt me heel moeilijk als je kindje zo slecht eet, frustrerend denk ik.
Hoi maartje, leuk dat je ook hier mee komt kletsen. Heb jij al een lachje kunnen ontdekken bij mathijs?
kimmie, wij hebben deze week een stukje video van stan in zijn eerste week zitten kijken, dan krijg ik dus echt een brok in mijn keel he. jeetje wat was hij klein, dat ben je alweer zo snel vergeten he. idd als je de kleertjes weer ziet dan denk je er weer aan terug.
mamy, leuk dat je reageert, fijn om er iemand bij te hebben met wat meer ervaring. Jeetje amy was echt heel klein he. HOe is de bevalling bij jou begonnen, met weeen of gebroken vliezen?
nou ik ga es ff wat doen hier
groetjes!!
Lois, ze gaan uit van de gewone leeftijd, dus niet gecorrigeerd. De darmpjes werken tenslotte ook al gewoon vanaf dag 1 En wat een lieve foto!!!
Maartje, je wordt er idd makkelijker in naarmate ze ouder worden. Dat met die fopspeen en zo had ik ook, alleen Kaylee stopt nu alles in haar mond wat ze tegen komt (schattig hoor haha), dus dat constante steriliseren doe ik al lang niet meer. Net als mensen die hun handen moesten ontsmetten toen Kaylee net thuis was, ook dat doen we al maanden niet meer. Komt vanzelf goed, je gaat ook steeds meer vertrouwen in jezelf en je beebje krijgen.
Wbt bijvoeding: daarmee gaan ze uit van normale leeftijd ( dus ongecorrigeerd inderdaad)
Vicky: maak je neit al teveel zorgen om de groei en de slechte flessen hoor. Amy is nu 14 maanden en eet nog steeds slecht ( krijgt nog 3 flessen opvolgmelk per dag en vind dat nog steeds neit leuk)
Zolang ze blijft groeien is het gewoon goed: extreme prematuren ( waar Amy onder valt) schijnen een stofje neit te hebben wat ze verteld dat ze honger hebben odmat ze in de baarmoeder niet genoeg voeding hebben gehad heb ik me laten vertellen.
Onze kinderarts zegt ook: Amy zal nooit een grote eter worden, ook nu: met bijvoeding, eet ze weinig ( lees: een half potje voor 8 maanden per keer)
Mijn bevalling begon met niets…
ik was al de hele zwangeschap ziek en omdat ik zo had gezeurd dat er iets niet klopte ( ook hoge bloeddruk enzo) mocht ik met 28 weken en 3 dagen een echo…
toen zagen ze dat het kindje niet goed was gegroeid…ik ahd zelf al nietmeer door hoe ernstig het was ikwas te ziek…
Pas toen een kinderarts/neonatoloog kwam besefte ik me de ernst en dat ik geen 40 weken zwanger zou zijn.
Mede door mij ziek zijn ( bleek hellp al zo vroeg) en door de dips die Amy’s hart 1 dag later maakte ( 50 slagen p/m nog maar) Hebben ze besloten tot een spoedkeizersnede onder algehele narcose…
Ik wist dus tot op een dag eerder van niets…maar had wel gelijk: in mijn dosier staat dat ik in week 16 al heb gevraagd of ik niet zo ziek was door hellp. Maar dat is altijd ontkend…
zo ff in een notedop mijn verhaal dus!
Lois Wat een leuke foto van Stan! Lekkere bolle wangetjes hoor! Hij ziet er echt goed uit!
Ik heb inderdaad al een lachje kunnen bespeuren bij Mathijs. Ongeveer een week geleden is hij er echt mee begonnen. Hij deed t al eerder maar dat was nog niet echt bewust.
Groetjes Maartje
Kim; weet je waar ik nu ineens aan moest denken? Toen ik nog maar net meeklepte op t forum had jij t erover dat je t gevoel had dat je de zwangerschap niet ging uitdragen. Ik reageerde daarop met dat ik dat gevoel ook had. En moet je kijken… alle 2 te vroeg bevallen! Ons voorgevoel is dus werkelijkheid geworden!
Groetjes Maartje