Ah oke! Dan had ik het fout begrepen :oops:
Dat is denk ik ook wel logisch. Anders is er voor school geen reden om ermee akkoord te gaan.
Het is dus erg dubbel voor jou. Aan de ene kant wil je haar snel op school hebben, maar aan de andere kant vind je het moeilijk om haar naar school te doen.
Wat heeft dat met jouw ´juf-zijn´ te maken? Waarom vind je dat extra moeilijk?
En zou je wel rechtstreeks naar de ib-er gaan met problemen? Als leerkracht zijnde weet je vast wel dat het erg vervelend is als ouders met een probleem of dingetje niet eerst naar jou komen, maar meteen naar de ib of directie lopen?
Het is het advies van het cb zeg je, maar wat zegt die orthopedagoog die bij jullie thuis komt er dan over? En wat vind je zelf het beste?
Jouw zoon is dus een huilbaby als ik het goed begrijp?
@fiep klophout wrote:
het is ook vooral de gehele situatie. De hele manier waarop. Ben gewoon idd ook best nog steeds een beetje boos om dat ze zich met dingen bemoeien wat ze geen snarts aangaat.
Maar dat is toch een beetje gek, vind ik. Jij hebt een uitzonderlijke situatie met je meisje, met je gezin. Je wilt graag dat school zich daaraan aanpast (want daarom wil je dat ze eerder begint dan met 4 jaar, hetgeen ongebruikelijk is). Maar vervolgens zie je het meteen als bemoeien als school zich in die situatie verdiept. Ze kunnen niet anders dan zich erin verdiepen toch, omdat je meteen al vanwege jullie situatie een beroep op ze doet?
Ik ben niet helemaal uit gaan weiden over dit punt. De leerkracht vroeg zich af of het wel goed was dat ik werkte, en of ik bedacht had dat een kind om half zeven op school moest zijn.. jah.. duh.. zit zelf in het onderwijs wat ze ook weet...
En.. goh.. tussen de middag, moet ze ook nog eten als je werkt. Tja.. wat dacht je zelf.. dati k dat niet weet :wall: Ze vond het nodig om tijdens dat gesprek gewon eens aan te geven dat ik maar het beste thuis kon gaan zitten want overblivjen was eigenlijk zeer ongebruikelijk op de school. Van heel de school waren er maar twee kindjes, en die zitten in groep 8. Volgens haar. Ik moet het nog zien, hoorde in de buurt andere geluiden. Dus.. dat bedoelde ik meer dat ze zich bemoeid met zaken wat voor mij is. En.. ik ken kinderen genoeg die direct over moeten blijven. Wij ehbben het zo geregeld dat ze zeker de eerste maand thuis kan eten, door hubbies werk zo in te roosteren. En.. al zou ik haar vijf dagen in de week over laten blijven, is dat mijn keus.
ALleen als ze zou zien dat julia er aan kapot zou gaan, ze gedragsproblemen zou hebben wat dit als reden kan zijn, dan vind ik dat een leerkracht pas recht van spreken heeft omd at aan te geven dat je merkt dat een kind onrustig is en veel naar huis vraagt oid.
Dorus: De ib'er ken ik van de school waar ik werk. Ze had aangegeven dat ik gewoon bij haar moest komen als ik het allemaal niet los kon laten. Dus, vandaar dat ik het zo had gemeld. ZIj is ook daar ib'er. Ze vind dat een ib'er er ook is om te bemiddelen tussen ouder en leerkracht. Niet dat het echt nodig is, maar als ik ergens mee zit en ik weet niet in hoeverre ik het aan mag kaarten, mag ik haar raad vragen.
En de dirctie is ook op de hoogte. Hij weet van de hele situatie van beide kanten. Maar dit komt, omdat mijn directeur, de directeur ook van die school is. Zeer ingewikkelde complexe situatie... maar wel prettig, omdat je de personen zelf kent en ik gewoon eerlijk kan zijn.
En onze zoon is een huilbaby geweest. Hij heeft gekrijst van voor tot achter, zit topic babyvraagjes : ten einde raad. Heb op dubio gestaan om pleegzorg te bellen om hem maar voor een tijdje op te laten halen, zo ver zat ik aan de grond. HEt is een giga eidn om weer uit te komen. Maar ik ben weer op de goede weg.
Dit geheel speelt ook mee. Zodra het weer een stuk minder met hem gaat, zoals afgelopen week, ben ik zelf ook weer terug bij af.
De orthopedagoog vind het daarom ook voorm ij heel goed, dat julia ook naar school gaat, zodat ik meer lucht krijg. En lucht krijg ik niet door te stoppen met werken, want dan zit ik dag en nacht in de situatie wat mijn gigantisch veel energie kost.
Imfe: idd. Dit schooljaar zat er een meisje die 30 september 4 werd, ze zat begin september al op school, en dat kan allemaal wel. En als het dan maar twee weken zijn vanaf de kerst wordt er een giga stennis geschopt, terwijl we als scholen vanaf de kerst toch de duidelijke tweede helft van het schooljaar zien.
Karinvandam: Ik weet te veel van de manier en het beleid van de school om het los te kunnen laten. Zo doen ze ook cito staat in beleid, maar vervolgens wordt het niet gedaan. En zodoende vind ik het moelijk om mijn kind los te laten. En mijn algehele gevoel. Ben van controle, en tja.. neit alles kan je zelf tot in het einde je controle over laten gaan. Pffff... daar zal ik nog wel veel vaker tegenaan lopen.
Konijn, ik zou mezelf niet prettig vinden op die school. Dan maar verder weg rijden met mijn kinderen dan dit. Het is toch heel normaal dat moeders werken? En dat betekend dus dat de kinderen over moeten blijven, dat deed ik ook al 29 jaa geleden. Hier zijn zo veel overblijfers dat steeds meer scholen naar een continurooster gaan. De school waar ik werk is van half 9 tot kwart voor 3 elke dag, en volgend schooljaar tot half 3. En dus alle kinderen eten ol school. En dan ook over de cito :think:
Nee echt hoor, daar zou ik mijn kinderen niet opdoen dan.
@konijn wrote:
Karinvandam: Ik weet te veel van de manier en het beleid van de school om het los te kunnen laten. Zo doen ze ook cito staat in beleid, maar vervolgens wordt het niet gedaan. En zodoende vind ik het moelijk om mijn kind los te laten.
Nou, dan snap ik je keuze voor deze school al helemaal niet. Dan ga je toch op zoek naar een school die veel beter aangeschreven staat en waarbij je je veel beter thuis voelt/een beter gevoel bij hebt
Maar wat me opvalt. Je schrijft in je hele verhaal steeds ´ik, niet ´wij´.
Misschien ben je wel aleenstaande mama, dan heb ik het volgende niet geschreven.
Maar als je een partner, een papa voor je kindjes hebt, hoe staat die in dit alles en hoe is hij betrokken?
Zoals ik het lees doe en beslis je alles alleen en komt alle zorg op enkel jouw schouders terecht.
Zat hij er ook zo doorheen bij het huilen?
Is hij ook mee gegaan op zoek naar een school?
Ging hij ook mee naar het gesprek op school?
Doet hij ook concessies om jullie dochter naar school te krijgen/brengen?
Hoe denkt hij over dit hele probleem, of weet hij van dit alles niets af?
Sorry voor mijn nieuwsgierigheid en directheid, maar ik denk echt dat er veel meer speelt dan alleen het moeilijke gedrag van je zoontje.
@konijn wrote:
En… goh… tussen de middag, moet ze ook nog eten als je werkt. Tja… wat dacht je zelf… dati k dat niet weet :wall: Ze vond het nodig om tijdens dat gesprek gewon eens aan te geven dat ik maar het beste thuis kon gaan zitten want overblivjen was eigenlijk zeer ongebruikelijk op de school. Van heel de school waren er maar twee kindjes, en die zitten in groep 8. Volgens haar. Ik moet het nog zien, hoorde in de buurt andere geluiden. Dus… dat bedoelde ik meer dat ze zich bemoeid met zaken wat voor mij is. En… ik ken kinderen genoeg die direct over moeten blijven. Wij ehbben het zo geregeld dat ze zeker de eerste maand thuis kan eten, door hubbies werk zo in te roosteren. En… al zou ik haar vijf dagen in de week over laten blijven, is dat mijn keus.
ALleen als ze zou zien dat julia er aan kapot zou gaan, ze gedragsproblemen zou hebben wat dit als reden kan zijn, dan vind ik dat een leerkracht pas recht van spreken heeft omd at aan te geven dat je merkt dat een kind onrustig is en veel naar huis vraagt oid.
.
Hier de oudste ook. Meteen haar eerste schoolweek is ze op donderdag om te proberen overgebleven. Ze blijft dinsdag en donderdag over. En de 1ste x ging heel goed.
De jongste zal straks ook meteen gaan overblijven.
Konijn ik wil je even succes wensen. Vandaag gaat je kindje naar school.
Weer een mijlpaal en ik hoop dat je wat rust kunt vinden. Succes!!
@rijstkorrel wrote:
Konijn ik wil je even succes wensen. Vandaag gaat je kindje naar school.
Weer een mijlpaal en ik hoop dat je wat rust kunt vinden. Succes!!
lief nog hier je reachtie :oops: ze gaat woensdag voor het eerst, sta zelf voor de klas… dus ik kan absoluut geen vrij krijgen.
oooh… dit had weken eerder moeten gebeuren. Tja… de scool blijf ik verschrikkelijk mijn fwijfels houden, en nu gaat onze intrim ook nog eens weg ivm een andere baan.
Lang verhaal… maar wat een rust in huis en in mijn hoofd!! Het is geweldig fijn… Hoop dat julia het ook leuk vind. De juf lette vanmorgen niet goed op en ze stond op het schoolplein al weer achter mij… dus… hopelijk was dit eenmalig.