Volgens mij heb je rust voor jezelf nodig, je blik naar de school raakt vertroebelt door dat je zelf aan het einde van je latijn bent.
Zie je nog mogelijkheden om tot rust te komen? :hug:
ben erg blij met de intrim. Hij zorgt voor een driegesprek tussen mij directrice en hem. Openheid en vertrouwen moet terug komen> dus ik wacht af.
Rust bij mezelf is er. Heb nu na lang veel invalwerk, vanaf nu maandag werk tot de zomervakantie. Dus heerllijk. Ademhalen!!! nu.
ooh wat een ongelovelijke Klote school!!
Ze mocht komenb na de kerstvakantie, tien wendagdelen. In overleg in te vullen. Ik bel dus de school omdat ik niks heb gehoord. Zeggen ze dat ze op maandagmorgen mag komen wennen van half elf tot kwart voor twaalf en daarna elke ochtend mag komen.
Ik geef aan dat ik maandagmorgen niet kan, omdat ik werk. Nou dan kon ze dus niet komen, dan moest ze die maandag morgen daarop, wnt ze hadden een vast moment.
Ik geef opnieuw aan dat ik niet kan. Ivm werk. Dan moest ik maar vrij vragen. Nou jah, dat kan niet, ik sta voor de klas en met mijn duo kan ik ook niet ruilen, die zit elke maandag met haar moeder in het ziekenhuis vanwege bestralingen.
kortom, het was mijn problem… ik kan er el van janken!!
Als je nu al zo ontevreden bent, dan kun je beter nu op zoek gaan naar een andere school. Dit komt gewoon niet meer goed tussen jullie vrees ik zo.
Maar wat ik eigenlijk uit je hele verhaal niet kan opmaken is: waarom zou jou dochter al eerder moeten beginnen dan dat ze 4 is?
Regels zijn gewoon regels, vanwaar de uitzondering als ik vragen mag?
En als je zelf juf bent, dan weet je toch dat er op een school nu eenmaal regels zijn?
Wat betreft de maandag: straks moet ze toch ook naar school op maandag? Dan zul je toch ook iets moeten regelen?
we hebben enorm veel problemen met onze jongest. Onze oudste vertoont daardoor vreselijk negatief gedrag doordat de jongste met huilen ed aandacht krijgt. Dit loopt al zeker een jaar, ben onder begeleiding van de orthopedagoog maar zels met hun lukt het niet deze situatie om te buigen. Het beste is dat julia uit deze situatie gehaald wordt.
Dat is de reden waarop het cb samen met de orthopedagoog heeft geadvisserd naar de school toe, julia tien dagdelen te laten wennen, ipv 1 dagdeel wat hier gebruikelijk is.
Wat mij het meest tegenstaat is de ongelovelijk botte houding van de leerkracht, sowieso dat ze al zo laat zijn met een uitnodiging sturen. Beleid is dat het vier weken van tevoren wordt aangegeven, dan schoolweken, minus de vakanties, omdat ouders er rekening mee kunnen houden met hun werk. Tja… nou zit ik met het probleem dat ik zelf in het onderwijs zit en geen vrij kan regelen.
Een kort gesprekje met de buuf leverde al op dat zij op eenw oensdagmorgen aan het begin van de morgen is wezen wennen en niet halve wege de morgen, wat ik zelf zeer onlogisch vind, maar dat is mijn mening…
Daartegenovers taat wel weer dat ik de ib er sprak van deze school, omdat ik daar ook mee samenwerk op mijn school. Ze gaf aan dat ze mij moest spreken om deze gang van zeaken, maar gaf zeer duidelijk aan dat de leerkrachten altidj open staan voor een gesprek. Mijn gevoel roept al o pdat ik alleen maar moet knokken voor mijn kind, er geenb egrip is voor de situatie, en tja… als ik op maandg moet werken is datmijn probleem. En als ik dan geen vrij kan krijgen, is dat ook min probleem… dan went ze maar niet. En die houding ben ik absoluut niet gewend van een school. Vooral ook omdat ze op de informatieavond, op een vraag van mij hebben geantwoord dat allse in overleg gaat, en ook dat die dingen geregeld kunnen worden. en dan krijg je nu zo star telefoontje.
Ik ben net gebeld door haar om te vragen of ik om half vier wilde komen voor een gesprek. De emoties zitten erg hoog… hoop dat ik het geheel onder controle kan houden. Had hetn et allemaal rustig, en was erg gerustgesteld door de ib er. Maar mijn gevoel van knokken nu al voor mijn kind… en ze zit er nog niet eens.
Ik hoo pdat we er samen uitkomen… :? tja, en anders wordt het een gesprek met de bovenschools directeur, over herplaatsing o peen andere school, buiten de wijk 
of zelfs dan een heel andere school.
Moeilijk, moeilijk ik zit ook in het onderwijs en weet eigenlijk geen kindjes die voor hun 4 de bij ons beginnen. Als er die problemen zijn, dan gaan ze langer / vaker naar de peutersvhool. Was dat geen optie geweest? Dan zit je ook niet vast aan de leeftijd 4 jaar.
Verder het verhaal van dat het jou probleem is dat je maandag werkt, heel balen maar wel waar. Bjorn mocht de eerste 2 weken alleen de ochtenden naar school. Dus toen hij al 4 was alleen de ochtenden. En daar viel niets over te regelen ondanks dat ik zelf op die school gewerkt had , 5 maanden eerder.
Dus ik weet hoe star ze zijn met regels, maar ook weer begrijpelijk naar andere ouders toe… Dubbel allemaal
neeh, ze zit alleen op kdv. Tja… het gesprek is dan wel ‘goed’ verlopen, maar ik krijg er wel een sik van als een schoolleidster even tegen mij zegt, of het de vraag is of het wel goed is voor mij dat ik werk. Tjoh… laat ik dat zelf even bepalen. Of ook, of ik wel had nagedacht dat julia ook tussen d emiddag opgevangen moest worden… Nou… wat denkt ze wel… dat ik niet nadenk oid? Ik ben lange niet van gister en dat moet ze onderhand ook weten.
Kinderen mogen gewoon max tien wendagdelen hebben. Ze willen niet dat julia een hele dag komt, want stel je voor, dat is vast te zwaar voor haar. Ach… ze draait dagen van half acht tot zes op het kdv… mwah… te zwaar. Pfff… leer mij mijn kind kennen.
Ik krijg hier nog een zware dobber aan, dat weet ik wel :?
Heb zelf een beetje moeite met bepaalde gedachten, terwijl ik in deze situatie ten opzichte van andere ouders en kinderen een utizondering ben. Maar jah… mag dat ook onderhand na bijna twee jaar op de tenen lopen. Ik ben niet voor niks onder begeleiding van een orthopedagoog en intensief begeleid vanuit het cb door de wijkverpleegkundige. En tja… ik loop zeker voor niks bij de kinderarts met marijn
Ow… jah… na stuk of vijf keer telefonisch contact vroeg de schoolleidster eindelijk eens een keer na de reden, waarom het thuis niet lekker liep…
Echt echt echt… als ik alles bij elkaar optel… mag ik toch hopen dat dit de enige school is die zo met nieuwe ouders omgaat…
dat ze zich afvraagt of je wel moet werken, en hoe het zit met tussen de middag, vind ik niet aan haar.
Maar vind ook dat jij niet van school moet verwachten dat ze meegaan in hoe het bij jou het beste uitkomt…
maar al met al, wat is de reden dat je niet op gesprek gaat bij een andere school? misschien wel wat meer reistijd of dergelijke, maar je denkt nu al zo negatief over de school, en daar moet je dan nog 8 jaar naartoe. en dus ook nog 8 jaar je meissie aan toevertrouwen…
Ik krijg het gevoel dat je antwoord een beetje boos is. Ik snap dat je situatie anders is dan bij andere ouders. En die dagdelen wennen ipv hele dagen vind ik ook onzin, ik had hetzelfde, hij maakte dagen van half 8 tot kwart over 17 en een hele da school zou te lang zijn :think: En tussenschoolse opvang, kan ze toch gewoon overblijven??? En zeker dat niemand mij hoeft te vertellen dat ze afvragen of werken wel zo verstandi is :evil:
Als ze op de creche zit, welke dagen? En was er geen mogelijkheid om haar extra op peuterschool te doen! Hier gng bjorn ma,di naar de creche. Donderdag en vrijdag pmiddag naar de peuterschool. Ook wat vaker weg dan normaal dus ivm met thuis.
ik wil het haar niet aandoen dat ze weg moet, dat ze dat gevoel krijgt. Heb daa rook duidelijk verteld dat ze nu al twee jaa rmoet inleveren, twee jaar lang beperkt is in haar omgeving, en het laatste jaar ongelovelijk veel moet inleveren.
het is ook vooral de gehele situatie. De hele manier waarop. Ben gewoon idd ook best nog steeds een beetje boos om dat ze zich met dingen bemoeien wat ze geen snarts aangaat.
overigens ga ikeen gesprek aan met de ib er, die werkt ook op mijn school, hopelijk kan zij mij moet geven zodat ik toch positief start.
maar hoezo zou je haar het gevoel geven dat ze weg moet? ze zit toch nog niet op die school? :think:
Ik heb je verhaal gelezen en begrijp dat je situatie ingewikkeld is.
Als ik je verhaal lees, kom je heel overspannen op mij over, klopt dat? Je schopt tegen alles aan, maar waarom? Wat is nu de werkelijke reden dat je zo reageert?
Is er misschien een vader oma of opa die je dochter naar school kan brengen om haar op maandag te laten wennen. :hug: :hug:
@rijstkorrel wrote:
Ik heb je verhaal gelezen en begrijp dat je situatie ingewikkeld is.
Als ik je verhaal lees, kom je heel overspannen op mij over, klopt dat? Je schopt tegen alles aan, maar waarom? Wat is nu de werkelijke reden dat je zo reageert?
Is er misschien een vader oma of opa die je dochter naar school kan brengen om haar op maandag te laten wennen. :hug: :hug:
Dit is precies mijn gedachte. :hug:
@Mir71 wrote:
@rijstkorrel wrote:Ik heb je verhaal gelezen en begrijp dat je situatie ingewikkeld is.
Als ik je verhaal lees, kom je heel overspannen op mij over, klopt dat? Je schopt tegen alles aan, maar waarom? Wat is nu de werkelijke reden dat je zo reageert?
Is er misschien een vader oma of opa die je dochter naar school kan brengen om haar op maandag te laten wennen. :hug: :hug:
Dit is precies mijn gedachte. :hug:
Dat was ook wat ik dacht eigenlijk.
Vandaar ook mijn vraag over wat de reden was van de uitzondering die ze volgens jou voor jouw dochter moeten maken.
Je hebt het wel een beetje verteld, maar helemaal duidelijk is het me eigenlijk nog steeds niet.
Je zoontje eist dus heel veel aandacht op waardoor je denkt dat je dochter te kort is gedaan in aandacht? Zoiets?
Maar wat maken die paar weken en paar daagjes dan uit? Ik snap het advies dat je kreeg van het cb eigenlijk ook niet zo goed.
Maar als jij je zo opgejaagd voelt, moet je dan misschien daar niet eens hulp voor gaan zoeken of eens aan jezelf gaan werken meis?
nops… Marijn is de oorzaak. Julia zit al bijna twee jaar in deze situatie dat eerst de zwangerschap en daarna marijn haar opeist. Zij moet uit deze situatie, en het cb vind dat ze dan gewoonz o snel mogelijk naar school moet.
Ik zat eerst hele dagen met een gigantisch huilend kind, toen met een onrustig kind dat strijd had met zijn zus, en nu omdat zoonlief de hele dag over de grond ligt te driften, omv an alels en nogwat. Om bv als julia de deur dicht doet op het kdv… of noem het maar op.
Ik zal wel overspannen overkomen, maar het is gewoon de frustratie die ik krijg van school. De communicatie naar mij toe, noem maar op.
Ik weet dat ik ook aan mezelf moet werken. Ik trek het een en ander mij erg persoonlijk aan, onderandere dat marijn zo is, dat het is door mijn opvoeding oid. Wat grote onzin is, want d eorthopedagoog heeft megekeken en duidelijk aangegeven dat het niet de oorzaak is.
Erg moeiljk allemaal. Ik heb nu goed contact met de ib er van de school. Die heeft aangegeven dat ik nu via haar contact kan nemen als het met de leerkracht niet lekker loopt.
Plus dat ik het erg moeilijk vind om zelf als juf zijnde, mijn kind naar school te doen. Tja…
Oooit komt het goed! Ik kijk uit na de kerstvakantie en vooral na de tijd erna! :lol:
Konijn, wat vervelend dat de situatie met marijn zo is. En ik denk dat jullie zelf ook wel dingen geprobeerd hebben om j de ruimte te geven die ze nodig heeft.
Ik hoop dat het naar school gaan de rust brengt die jullie nodig hebben.
Mag ik vragen waarom je als juf zijnde het moeilijk vind haar naar school te laten? Ik ben zelf ook juf en vind het soms lastig dat je dingen weet als juf die andere ouders niet weten. Bv wat voor rekenmethode, welke extra activiteiten enz. En met sommige observaties ben ik het ook gewoon niet eens Maar verder ga ik er van uit dat elke juf / meester dit werk doet met liefdeen inzet dus ook het beste voor heeft met zijn leerlingen.
Maar wat is jouw gevoel daarbij? Gewoon nieuwsgierigheid hoor 
@konijn wrote:
nops… Marijn is de oorzaak. Julia zit al bijna twee jaar in deze situatie dat eerst de zwangerschap en daarna marijn haar opeist. Zij moet uit deze situatie, en het cb vind dat ze dan gewoonz o snel mogelijk naar school moet.
Ik zat eerst hele dagen met een gigantisch huilend kind, toen met een onrustig kind dat strijd had met zijn zus, en nu omdat zoonlief de hele dag over de grond ligt te driften, omv an alels en nogwat. Om bv als julia de deur dicht doet op het kdv… of noem het maar op.
Ik zal wel overspannen overkomen, maar het is gewoon de frustratie die ik krijg van school. De communicatie naar mij toe, noem maar op.
Ik weet dat ik ook aan mezelf moet werken. Ik trek het een en ander mij erg persoonlijk aan, onderandere dat marijn zo is, dat het is door mijn opvoeding oid. Wat grote onzin is, want d eorthopedagoog heeft megekeken en duidelijk aangegeven dat het niet de oorzaak is.
Erg moeiljk allemaal. Ik heb nu goed contact met de ib er van de school. Die heeft aangegeven dat ik nu via haar contact kan nemen als het met de leerkracht niet lekker loopt.
Plus dat ik het erg moeilijk vind om zelf als juf zijnde, mijn kind naar school te doen. Tja…
Oooit komt het goed! Ik kijk uit na de kerstvakantie en vooral na de tijd erna! :lol:
Als ik je stukje terug lees, plaats je heel veel buiten jezelf. De school doet moeilijk, Marijn is de oorzaak, het CB vindt …
Je zit in een heel negatief spiraal en het lijkt of alles je een beetje overkomt.
Kun je ook een gesprek hebben met de juf en uit spreken dat je het heel moeilijk vindt, om als juf zijnde je kind naar school te doen?
Vindt je van jezelf, omdat je juf bent, dat de schooltijd voor je dochter perfect moet verlopen en dat je daar nu in faalt?
Lastig hoor, ik hoop dat de schoolgang van je dochter wat verlichting brengt zodat je wat ruimte krijgt om je leven weer op orde te krijgen.
poeh, wat ontzettend vervelend dat het nu al zo hoog is opgelopen, terwijl ze nog niet eens naar school gaat…
Het is al eens eerder gevraagd, maar is een andere school geen optie? Ik kan me niet voorstellen dat dit een lekkere basis is om aan acht jaar best intensieve samenwerking te beginnen :shifty:
het is ook vooral de gehele situatie. De hele manier waarop. Ben gewoon idd ook best nog steeds een beetje boos om dat ze zich met dingen bemoeien wat ze geen snarts aangaat.
Maar dat is toch een beetje gek, vind ik. Jij hebt een uitzonderlijke situatie met je meisje, met je gezin. Je wilt graag dat school zich daaraan aanpast (want daarom wil je dat ze eerder begint dan met 4 jaar, hetgeen ongebruikelijk is). Maar vervolgens zie je het meteen als bemoeien als school zich in die situatie verdiept. Ze kunnen niet anders dan zich erin verdiepen toch, omdat je meteen al vanwege jullie situatie een beroep op ze doet?
Ik snap dat je baalt dat het allemaal niet zo loopt als je zou willen, dat school niet zo ver mee gaat in het beste willen voor jouw dochter. Maar ik snap ook dat school het erg lastig kan vinden om hiermee te dealen, juist omdat je je -hier in ieder geval- zo ontzettend vijandig opstelt.
Wat een rot situatie!
Ik hoop dat het verbeterd voordat ze naar school mag.
Lijkt me ook geen fijn begin om haar zo naar school te laten gaan.
Hier zijn de wenmorgens op de woensdag. Gebleken is dat dat de dag is dat de minste ouders werken omdat het een halve schooldag is.
Hier ook maar 1x wenmorgen. Meestal is die halverwege de maand. En dan mogen de kindjes elke 1ste van de maand instromen.
@fiep klophout wrote:
(…)
(want daarom wil je dat ze eerder begint dan met 4 jaar, hetgeen ongebruikelijk is(…)
Eigenlijk is dat alleen maar vreemd door het schooljaar heen. Kindjes die na de schoolvakantie voor ‘die en die datum’ jarig zijn, mogen wel meteen naar school.
Onze jongste mag meteen in augustus beginnen, ze wordt pas 23 september 3jr. Dus zit zo’n minimaal 4wk ‘te vroeg’ op school.
@Imfe wrote:
@fiep klophout wrote:(…)
(want daarom wil je dat ze eerder begint dan met 4 jaar, hetgeen ongebruikelijk is(…)
Eigenlijk is dat alleen maar vreemd door het schooljaar heen. Kindjes die na de schoolvakantie voor ‘die en die datum’ jarig zijn, mogen wel meteen naar school.
Onze jongste mag meteen in augustus beginnen, ze wordt pas 23 september 3jr. Dus zit zo’n minimaal 4wk ‘te vroeg’ op school.
tuurlijk, maar in geval van konijn wil ze vanwege prive-redenen een uitzondering op de normale gan gvan zaken.Dat is prima, maar dan is het ook logisch dat school betrokken raakt bij de thuissituatie. Dat was het enige wat ik probeerde te zeggen.