:hug:
Ahhhh wat een ouw sulletje… :inlove:
Nou meid je hebt gelijk hoor…verwen en knuffel hem nog maar lekker veel!!! :-*
een hele denkbare beslissing. wij hebben ook ooit voor de keuze gestaan om bij ons vierjarige Aagje* wel of geen bestraling en chemo therapie te doen. uiteindelijk niet gedaan, wij zagen meer nadelen voor aagje* dan voordelen.
vandaag met indy en sibi naar de da voor hun tweejaarlijkse enting. ook ons sibi zit slecht in haar vacht en poept de laatste tijd naast de bak. hoop dat het niks ergs is.
bij sibi is bloed afgenomen en ze heeft een gronische ontsteking. ze heeft hier nu een peneciline spuit voor gehad.
Hee Annemarie,
Toch diabetes…Wat vervelend zeg. Ik wil wel even iets rechtzetten. Een kat lijdt absoluut niet van het prikken met insuline. Hij lijdt echter wel degelijk van het niet geven van insuline. Het is wel een vrij intensief iets dat weet je van hoe wij Edje prikken en dagelijks bloedwaarden meten. De kat lijdt echter wél als je dit niet doet. Ze voelen zich echt ziek als ze de benodigde insuline niet krijgen. Ik zou gaan spuiten, de kat kan inderdaad wel 20 worden. Ik vind het zielig als je hem geen insuline geeft. Dan ben ik misschien heel cru en zou hem 1 laatste spuitje laten geven. Hier lijdt de kat echt onnodig van en zo kwijnt hij langzaam weg…
Kijk anders even op het suikerkattenforum voor info. Ik sta daar ook bekend onder “dena”.
Waarom denkt iedereen aan diabetes? Mijn kat had exact dezelfde klachten en had een schildklierafwijking, wat te behandelen viel met een half pilletje per dag. Ik geloof dat ik toch wel graag eenmalig bloedonderzoek zou laten doen om zeker te weten wat er speelt. 
Hoop dat het lieve beestje weer snel beter word !
:hug:
@D. wrote:
Waarom denkt iedereen aan diabetes? Mijn kat had exact dezelfde klachten en had een schildklierafwijking, wat te behandelen viel met een half pilletje per dag. Ik geloof dat ik toch wel graag eenmalig bloedonderzoek zou laten doen om zeker te weten wat er speelt.
Gaat bij een schildklierafwijking de kat ook een overmatig drinken dan?
Ik vind diabetes echt voor de hand liggend, maar zou inderdaad wel zekerheid willen dmv een fructosaminetest en bloedtest. Dan heb je in elk geval zekerheid. Ik vind het wel erg zielig als er helemaal niets gedaan wordt…
@dena wrote:
@D. wrote:Waarom denkt iedereen aan diabetes? Mijn kat had exact dezelfde klachten en had een schildklierafwijking, wat te behandelen viel met een half pilletje per dag. Ik geloof dat ik toch wel graag eenmalig bloedonderzoek zou laten doen om zeker te weten wat er speelt.
Gaat bij een schildklierafwijking de kat ook een overmatig drinken dan?
Ik vind diabetes echt voor de hand liggend, maar zou inderdaad wel zekerheid willen dmv een fructosaminetest en bloedtest. Dan heb je in elk geval zekerheid. Ik vind het wel erg zielig als er helemaal niets gedaan wordt…
JA! Overmatig drinken kan bij heeeeeel veel ouderdomsklachten horen.Hij heeft echt het uiterlijk van een nierpatient bijvoorbeeld, en dan gaan ze ook heel veel drinken…Met een nierdieet kunnen ze dan soms nog jaren mee.
Suikerziekte is heel makkelijk te meten, gewoon een klein"vingerprikje". (pootprikje dus)Ik snap ook niet dat de DA dat niet heeft gedaan. Kost een paar euro, 5 seconden werk en klaar. Een heel bloedonderzoek is bij een positieve uitslag dan niet meer nodig, en bij een negatieve uitslag kun je altijd nog kijken of je een vervolgonderzoek wilt. Wie weet speelt er heel iets anders, en is het simpel te verhelpen. Ik vind het op z’n zachtst gezegd erg bijzonder dat een DA dit gewoon laat gaan…
En idd, een kat met suikerziekte niet met insuline spuiten is echt niet fair. Dan zou ik hem laten inslapen. Dat vind ik eerlijker.
Ach gossie, wat een lief ouwetje :inlove:
Ik hou erg veel van katten. Mijn liefde voor mijn poezen heeft mij op den duur zover gebracht dat ik maar naar de dierenarts bleef gaan.
Ze poepte regelmatig naast de bak, kotste meerdere keren per dag… had het regelmatig hardstikke benauwd en werd broodmager.
Het lijfje was gewoon helemaal op.
En de dierenarts bleef maar met oplossingen en nieuwe medicatie komen. Ook al liet ik duidelijk merken dat ik het welletjes vond.
Voor haar nieren, haar blaas, haar maag, haar schildklier, noem maar op.
Ze was op den duur zo zwak, dat ze opgevreten werd door vlooien. Niks hielp meer om die weg te krijgen.
Maar als de dierenarts maar met nieuwe behandelingen en medicatie komt, dan kan je haar gewoonweg niet in laten slapen…
Ze was 18 jaar.
Op den duur hoorde ik haar in paniek mauwen als ze op de bak ging, ze had pijn… en op den duur plaste ze bloed.
En toen was de maat vol, en heb ik erop gestaan dat ze ingeslapen werd.
Ik ben er nog steeds nijdig over dat een dierenarts het je zo moeilijk maakt en je zoveel geld laat uitgeven.
Het laatste jaar is voor dat arme beestje een hel geweest, en voor mij ook.
Ze was mijn allerliefste tuttebelletje 
Ik hoop dat je het ook niet zover laat komen hoor…
Het verknalt de herinneringen aan de goede jaren… als het te lang doorgaat.
Nee zover laten we het zeker niet komen. Onze Okki toont niet ziek verder. Is nog voldoende levenslustig, geeft kopjes, en kan nog met gemak op het aanrecht springen.
Dus mochten we merken dat het echt minder met hem gaat dan laten we hem niet onnodig lijden.
De dierenarts vond dit samen met ons ook het beste. Hij zei dat Okki met de juiste voeding en genoeg water geven iedere dag misschien best nog een hele tijd een van een oude dag kan genieten.
Hij kan ook best zo zijn doordat hij gewoon ouder word…
Dena, zoals je weet vind ik het echt heel knap hoe jullie om zijn gegaan met jullie Edje, voor zo’n jong beestje zou ik ook waarschijnlijk meer doen dan voor een kat op leeftijd.
Na al een paar keer het erover te hebben gehad, toch vandaag de knoop doorgehakt, mede in samenspraak met de dierenarts, dat het beter is onze Okki te laten inslapen.
Sinds enkele weken vinden we regelmatig ontlasting her en der in huis. Ook geeft hij meer dan normaal over, en de kattenbak is iedere dag drijfnat.
Vind het toch wel erg, maar het katje heeft zo ook geen fijne oude dag meer… 
Donderdag gaat C.arlo hem wegbrengen…
Wat vinden jullie, moeten we het T.ijn en S.em vertellen?
Met welke reden zou je het niet vertellen?
Tja weet niet…waarom ook niet hè…
allereerst… wat een beslissing… is altijd weer moeilijk
ik zou het de kinderen wel vertellen… en ze ook bewust afscheid laten nemen…
Ach wat sneu Anne-Marie.
Maar Okki heeft een mooi leven gehad en dat mag zonder pijn worden afgesloten.
Je moet het de kinderen wel echt vertellen hoor, dan kunnen ze nog afscheid nemen.
Dood hoort nu eenmaal bij het leven.
Ik weet nog heel goed toen ik een jaar of 6 was dat onze herder was doodgegaan.
Mijn ouders hadden dus helemaal niets gezegt 3 dagen later ging ik toch wel vragen waar Herta was, ja die is dood, niet leuk om het zo te horen ook al ben je pas 6.
Knuffel Okki nog maar heel veel :hug:
Ja hè…we hadden het er net ook nog over…toch maar wel vertellen.
Maar doen we dan pas donderdag na school, dan hebben ze nog een paar uur om afscheid te nemen.
C.arlo gaat dan rond 19.30 naar de dierenarts…
Hè het is toch wel erg cru, maar dat is nou eenmaal als je dieren hebt. Op een gegeven moment moet je daarin een beslissing nemen.
Ik vind het ook rot om Okki nog zieker te zien worden.
De dierenarts schreef dit ook overigens in reactie op mijn mail aan hem:
Beter de kat nu te laten inslapen, nu u nog twijfelt, dan dat u hals over kop te veld moet uit pure ellende
Inderdaad gewoon donderdag vertellen, dan hebben ze nog even de tijd.
Eerder vertellen maakt ze onnodig overstuur misschien.
Helaas hoort verdriet en rouw er ook bij, en een kind heeft daar ook recht op.
Ze verliezen toch een soort van vriendje en daar mag je toch ook verdriet om hebben ook al ben je nog klein.
Sterkte meis :hug:
:hug: :hug: :hug:
Wees blij dat je dit voor je huisdier kan doen. Één van de weinige voordelen van een dier…mensen moeten helaas vaak veel te lang lijden…
Veel sterkte met het verdriet :-*