Speelgoed letterlijk met flinke tijd ertussen afwisselen. 1 ding in de box en ook dingen die eigenlijk geen speelgoed zijn kunnen heel leuk zijn om mee te spelen (in de keuken zitten in de kinderstoel met een plastic bakje en een pollepel kan leuk zijn, of juist een bakje met daarin wat rijst om kabaal mee te maken, verschillende structuren om mee te voelen al krijgt ze dat stukje ala Rapley wel mee natuurlijk :mrgreen: ).
Casper heeft ook niet veel gedaan mbt draaien en kruipen kon of wilde hij ook niet. Hij bewoog toen hij eenmaal kon zitten op zijn gat met 1 been onder zijn billen. Wel fysio gehad ivm een voorkeurshouding. En zij raadde in die tijd aan om het nekje te stimuleren en het buikliggen leuker te maken door hem over mijn eigen been te leggen. Kan natuurlijk ook met een voedingskussen onder Lynn zodat je eigen been niet helemaal nodig is. Erbij blijven blijft wel nodig. Daarmee zag ik wel flinke vooruitgang. Zo zul je zeker nog meer tips gaan krijgen van de fysio. :thumbup: Overigens kreeg ik ook vooral de tip om de oefening met het over mijn benen leggen dagelijks te herhalen, 2 x per dag een kwartier minimaal. De Kruidvat heeft ook een speelkleed speciaal om het buikliggen te trainen en zo de nekspieren extra te trainen. En wanneer je nog wat meer uit wilt en kunt geven…Lamaze (te koop geloof ik via Intertoys) heeft een speciale buikligger die kan ronddraaien! Helemaal te gek en minder statisch zo kan ze zichzelf ronddraaien en de kamer weer op een heel nieuwe manier ontdekken. Ook wel weer iets waar je bij moet blijven.
Zo’n Lamaze buikligger hebben wij inderdaad ook gebruikt, omdat Kaya ook niks wilde op dr buik. Die buikligger was wel heel interessant, dr zat een spiegeltje bij, knisperdingetjes en het kon draaien inderdaad.
Ik denk ook niet dat Lynn ondergestimuleerd wordt. Het klinkt alsof er genoeg te zien/doen is, maar sommige kinderen vinden de box nu eenmaal niet leuk.
Ze kon nog niet zo heel goed zelf zitten toch? Zou zo’n bumbo seat niet wat zijn? Dan kan ze toch steviger zitten, zelf zitten, en leert ze het een beetje? 
Nou mevrouw lijkt zich toch iets verder te ontwikkelen. :mrgreen:
Het zitten gaat een stuk beter. Valt een enkele keer nog om, maar ze kan nu in zoverre zitten dat we haar gewoon op het speelkleed op de grond kunnen zetten (met wat kussens als valbreker) en zelf op de bank kunnen gaan zitten. Ze kan dan gewoon 10 minuten zittend spelen en vermaakt zich goed. :mrgreen: We hebben toch ook alvast wat nieuw speelgoed gekocht voor haar (mensen van de kringloopwinkel ook weer blij), we merkten echt dat ze er aan toe was. De bak met al haar ouwe speelgoed staat nu bij oma, zodat ze er toch nog mee kan spelen als we daar een keer zijn. Ze heeft nu echt een stuk uitdagender speelgoed waarbij ze na moet denken (zo’n vormenstoof, houten babypuzzels en ook een baby-roller om o.a. kruipen te stimuleren). Het doet haar goed :thumbup:
Super om te horen! :dance: 
:inlove:
Hier gaat het ook ineens snel :shock: zitten kan hij nog niet maar trekt zich wel op in de box vanuit kruipstand sinds gister en nu stapt hij gewoon een paar stapjes rond in de box haha
Wat leuk Selena… super. :dance:
@Selena wrote:
Ze ligt dagelijks een aantal keer in de box, maar houdt het daar geen seconde vol. Het lijkt echt alsof ze op alles uitgekeken is. Bij alles begint ze na 1 seconde te piepen. Of het nou in de box is, in de kinderstoel of op het kleed op de grond met speelgoed. Ik denk dat het ook wel meespeelt, dat ze nog niet zelfstandig tot zit kan komen en kan kruipen, zodat ze actiever zelf kan gaan spelen.
Stuart vond het ook niets om op de buik te liggen. Fysio heeft ons toen echt aangeraden om niet direct bij het “piepen” hem op te tillen en in zit stand te zetten maar die horizontale houding te behouden zodat hij uitgedaagd wordt door zijn eigen ontevredenheid om zich te gaan ontwikkelen. Dus geen wipstoel met speeltje, geen mobiel boven z’n hoofd e.d. en uitdagende speeltjes daar neerleggen dat hij ervoor moet gaan bewegen om erbij te kunnen.
Veel op zijn buik op je schoot neerleggen en spelen met hem zodat hij zich op gaat rekken en zijn hoofd op gaat tillen.
@Selena wrote:
Nou mevrouw lijkt zich toch iets verder te ontwikkelen. :mrgreen:
Het zitten gaat een stuk beter. Valt een enkele keer nog om, maar ze kan nu in zoverre zitten dat we haar gewoon op het speelkleed op de grond kunnen zetten (met wat kussens als valbreker) en zelf op de bank kunnen gaan zitten. Ze kan dan gewoon 10 minuten zittend spelen en vermaakt zich goed. :mrgreen: We hebben toch ook alvast wat nieuw speelgoed gekocht voor haar (mensen van de kringloopwinkel ook weer blij), we merkten echt dat ze er aan toe was. De bak met al haar ouwe speelgoed staat nu bij oma, zodat ze er toch nog mee kan spelen als we daar een keer zijn. Ze heeft nu echt een stuk uitdagender speelgoed waarbij ze na moet denken (zo’n vormenstoof, houten babypuzzels en ook een baby-roller om o.a. kruipen te stimuleren). Het doet haar goed :thumbup:
Met die baby-roller hebben wij op advies van de fysio met hem oefeningen gedaan door hem op zijn buik er op te leggen en dan speeltjes voor hem welke hij graag wil grijpen, benen vasthouden en dan naar voren rollen zodat hij de grond bijna raakt en hij geneigd gaat zijn om zijn armen te gaan gebruiken en zich op te drukken en proberen met de andere arm/hand speeltjes te pakken.
Of op de grond gaan zitten en hem dwars over je bovenbeen leggen zodat hij ook gaat proberen zichzelf op te duwen met zijn armen en zo speeltjes te pakken.
Stuart is een erg volhardend kindje dat zich niet zomaar een kant uit laat sturen die hij niet wil of denkt niet te kunnen.
We hebben veel inzet moeten leveren samen met de fysio maar nu is hij dan toch zover dat hij kruipt op handen en knietjes, pas sinds een week maar we zijn waar we zijn willen.
In het begin, 2 maanden geleden en vorige week heeft de fysio een test gedaan hoe het met de ontwkkeling stond. In het begin zat hij in de onderlijn, bij de erg trage kindjes. In twee maanden tijd is hij nu bij het gemiddelde in zijn motorische ontwikkeling.
Dus blijf oefenen met haar en vraag zonodig of fysio niet zou kunnen helpen, je hoeft er voortaan geen verwijziging voor te hebben om fysio aan te vragen.
Alles gaat spelenderwijs en je krijgt zelf heel veel uitleg over waarom ze iets wel of nog niet doet, hoe je kunt oefenen om het haar te leren etc.
Ik denk dat ze daar echt wel baat bij kan hebben.
Jeetje wat gaat Mick hard ineens ! Optrekken, staan, paar stapjes lopen in de box :shock: Wauwie :mrgreen: Lijkt me stiekem ook zo leuk als Lynn dat gaat doen, maar komt vanzelf. Ben ook wel blij dat ze nu gewoon op het speelkleed zelfstandig kan blijven zitten en zodoende lekker kan spelen :thumbup:
De afspraak met de ZH-fysio hebben we nog altijd niet gehad, denk dat ze ons vergeten zijn :eh: Maar ff kijken of ik er maandag nog achteraan ga, dan moeten we toch in het ZH zijn voor de termijnecho.
Gaan vanmiddag eens oefenen met de baby-roller… :thumbup:
:thumbup: :thumbup: Wat goed zeg!! kan je zien dat een paar kleine aanpassingen in het speelgoed al heel wat doen.
En het zitten gaat ook al beter…gaat de goede kant op met je meisje.
Oh en mijn meisje wilde ook nooit in de box hoor!! dan was het schreeuwen, had dat ding ook vrij snel weer verkocht.
Mijn ventje heeft niet eens een box gehad…die lag gewoon op een speelkleed op de grond en nu kruipt ie door de kamer heen.
En soms is een behoudend meisje ook gewoon een meisje met karakter 
Aniek ging pas rollen met 11 maanden, ging pas kruipen met 13 maanden, staan pas met 14 maanden en los lopen pas met bijna 19 maanden.
Praten daarentegen… met 10 maanden al veeeeel woordjes.
Ze fietste ook laat, pas met 6. Met gym op school is ze ook behoudend en voorzichtig. Ze is met haar grof motorische ontwikkeling altijd behoudend en traag geweest en deed de dingen pas als ze zeker was van haar zaak. Stukje karakter dus :inlove:
Fijn motorisch echter, nou met wat steun in de kinderstoel was ze al vlot met willen krassen, willen kleien, enz. Ze is nu 8 en schrijft op het niveau van een 11 jarige. Ze figuurzaagt zo verfijnd en gedetailleert, sta er gewoon van te kijken.
Elk kind zijn eigen talent en dat is duidelijk niet haar grof motorische ontwikkeling. Die is traag. Maar niet extreem afwijkend.
Volg je intuïtie zou ik zeggen! Ze klinkt gewoon als een rustige dame die het op haar eigen tempo doet. Er zit al wat schot in toch?
Hier gebruikten we trouwens wel vaak het voedingskussen om haar tussen te zetten zodat ze niet direct omviel. Met het trainen van de rugspiertjes kwam ook het zitten wel. En dan lekker spelen met stukjes papier om te scheuren, gevulde pet flessen met rijst om muziek te maken, 2 pollepels en een lege pan enz… Dat was pas uitdagend voor d’r. Speelgoed vond ze niks an.
Een meisje met karakter is ze zeker :mrgreen:
Wel kan ik melden dat het de laatste weken echt beter gaat (op alle gebieden). Ze kan ineens enorm goed zitten, en dus ook zelfstandig spelen op het kleed. Soms wel 30 minuten zonder om te kukelen :shock: :mrgreen: Rollen doet ze ook af en toe, en er is een begin met vanuit lig, willen optrekken tot zit. Nog lang niet genoeg om de ‘zit’ te voltooien, maar ze komt al aardig van de grond. Op de buik liggen vindt ze nog steeds niets aan, maar dat heeft ze nooit gevonden. Misschien gaat ze kruipen ook wel gewoon overslaan dachten we van de week. Dat kan natuurlijk ook :think:
We merken wel dat ze de laatste weken echt enorm gegroeid is, op verschillende gebieden. En niet alleen wij, maar ook van anderen krijgen we de opmerking dat ze zo gegroeid is in alles de laatste weken. Ze lijkt wel een ander kind. Sinds een week of 2 dus, kan ze ineens enorm goed zitten. Ze is rustiger, tevredener, blijer; er zijn de afgelopen 2 weken geen slaapdrama’s meer geweest of de grote huilpartijen die we gewend zijn. Ik kan haar weer op bed leggen, en ze gaat zowaar in 1 keer slapen. Dat is al maanden niet meer voorgekomen (sowieso dat IK haar op bed kon leggen, laat staan dat ze in 1 keer sliep). Ze brabbelt er op los, en haar ‘woordenschat’ aan klanken en brabbels lijkt wel verdrievoudigd de laatste tijd. Ook lichamelijk groeit ze goed, zo heeft mevrouw in 1 maand tijd, van 0 tanden boven, er nu ineens 5 (en 4 beneden) :shock: En toch lijkt er iets veranderd te zijn in haar, want ze heeft er geen last van m.b.t. huilen/jengelen (en god, dat zegt veel hier). En dat met 5 tanden tegelijk :shock:
We staan echt met z’n allen paf hier thuis van hoe goed het de laatste weken met Lynn gaat. Ze lijkt echt net een ander kind.
Verder valt het ons erg op dat ze erg gebaat blijkt te zijn met meer prikkels en uitdaging, wat de kinderarts dus ook al zei. Telkens als we ergens op visite gaan waar andere kindjes zijn, zie je haar gewoon genieten, spelen, voluit brabbelen, lachen, en haar uitdaging en fantasie kwijt kunnen. Je ziet ook echt de interactie tussen haar en de andere kinderen. Ze kan er zoveel in kwijt dat ze telkens enorm goed slaapt erna en we een blij kind mee terug naar huis nemen. Echt, waar alle problemen de laatste tijd gebleven zijn ? Ik weet het niet :mrgreen:
Slapen gaat goed, eten gaat goed, spelen gaat goed, brabbelen gaat goed, zitten gaat goed… :mrgreen:
Op haar speelkleed:
super dat het ineens zo goed gaat!
en wat een schatje op de foto’s zeg!
Wat fijn zeg dat het goed gaat. Echt super. :thumbup: Heerlijk.
Oooh wat fijn dat het ineens zo goed gaat zeg!! en wat een ongelooflijke schattige fotootjes van haar…je ziet gewoon dat ze blij en vrolijk is en geniet :inlove:
Nou, een update.
Afgelopen maandag hadden we dan toch de afspraak met de fysiotherapeut van het ziekenhuis. Volgens haar loopt Lynn toch wel behoorlijk achter op kruipgebied (en dan ook de stappen naar het kruipen toe). Ze liet het zien in een grafiekje a la het consultatiebureau, Lynn zit een aardig eind ónder de minimale/onderste lijn.
Nu vond ik de reden een beetje merkwaardig. Volgens haar is Lynn ons vol aan het manipuleren. Ze vindt op de buik liggen niet leuk, dus gaat ze huilen, want ja, dan weet ze dat mama/papa komen om haar te helpen. En ik belemmer dus haar ontwikkeling, want ik ga te snel naar haar toe als ze verdrietig is. Ik moet het haar zelf laten uitzoeken, laten huilen, dan vindt ze vanzelf wel een manier om van houding te wisselen. Ze moet leren dat ze niet de hele dag aandacht kan krijgen. En ik moet beginnen met kookwekkers dus. Eerst 3 minuten, maar vlot opbouwen naar minimaal 30 minuten (haar laten huilen dus als ze op haar buik ligt). :silenced: Eh, niet mijn manier…
Nou ja, we gaan nu fysiotherapie aan huis krijgen. Gelukkig wel van een andere fysio. Ben benieuwd wat haar aanpak is.
@Selena wrote:
Nou, een update.
Afgelopen maandag hadden we dan toch de afspraak met de fysiotherapeut van het ziekenhuis. Volgens haar loopt Lynn toch wel behoorlijk achter op kruipgebied (en dan ook de stappen naar het kruipen toe). Ze liet het zien in een grafiekje a la het consultatiebureau, Lynn zit een aardig eind ónder de minimale/onderste lijn.
Nu vond ik de reden een beetje merkwaardig. Volgens haar is Lynn ons vol aan het manipuleren. Ze vindt op de buik liggen niet leuk, dus gaat ze huilen, want ja, dan weet ze dat mama/papa komen om haar te helpen. En ik belemmer dus haar ontwikkeling, want ik ga te snel naar haar toe als ze verdrietig is. Ik moet het haar zelf laten uitzoeken, laten huilen, dan vindt ze vanzelf wel een manier om van houding te wisselen. Ze moet leren dat ze niet de hele dag aandacht kan krijgen. En ik moet beginnen met kookwekkers dus. Eerst 3 minuten, maar vlot opbouwen naar minimaal 30 minuten (haar laten huilen dus als ze op haar buik ligt). :silenced: Eh, niet mijn manier…
Nou ja, we gaan nu fysiotherapie aan huis krijgen. Gelukkig wel van een andere fysio. Ben benieuwd wat haar aanpak is.
:think: hmm een half uur laten huilen…dat vind ik dan wel weer wat overdreven hoor!!
Ben het wel met haar eens dat je niet gelijk bij het eerste huiltje er naast hoeft te staan. Merk het nu namelijk met mijn ventje ook…als het hem even niet zint begint ie te mekkeren en dan laat ik hem even en dan vind ie een ander draai en dan is het weer goed…maar max. een half uur laten huilen vind ik ook niks.
Hier is het toch max 2 a 3 minuten.
Nou hoop dat de fysio aan huis en de andere fysio beter bevalt en dat er dan wat meer gaat gebeuren.
Tja ik laat mijn meisje niet huilen.
Als ze huilen is er iets, is ze verdrietig en heeft ze ons nodig.
Tuurlijk is er verschil tussen wat kreunen en echt huilen.
Maar zoals afgelopen maandag was mijn meisje echt overstuur in tranen, huilde hard en keek ons heel vragend om hulp aan. En toen mochten we van mevrouw de fysio niet eens bij ons eigen kind, ze moest het zelf uitzoeken, ze was ons aan het manipuleren en ik mocht niet toegeven. :evil: En nu moet ik mijn moedergevoel gaan leren negeren door dit te trainen door kookwekkers. Ik vind niet dat je zo met je kind hoort om te gaan, maar goed. Vond het sowieso niet kunnen dat ik indirect de schuld kreeg van Lynn’s ‘achterstand’, kom op zeg.
Nee, je kind laten huilen gaat idd tegen het moedergevoel in. En een half uur :shock: Dat vind ik nogal wat.
Vind het idd ook raar dat jij indirect de schuld krijgt van haar achterstand. Want wie zegt dat als jij haar niet bij elk geluidje direct haar zin had gegeven ze nu wel al had gekropen?
Maar ik denk wel dat wil je haar ontwikkeling niet nog verder naar beneden doet afbuigen je haar wel iets minder snel haar zin moet geven. Ze kan best wel 5 minuten huilen (maar langer is echt niet nodig )
Hoop dat de fysio aan huis een wat mildere aanpak handhaaft! Succes!!!
Manipuleren. Pffft, mn reet. :roll:
Kaya wilde ook niet op dr buik liggen tot een maand of 10-11. Maakte ook geen enkele aanstalten tot kruipen, ook niet tijgeren of uberhaupt op dr buik liggen. En opeens was die knop om, terwijl we haar zelf al niet eens meer lieten liggen (ja, in bed), ze zat de hele dag.
Er zijn genoeg vlakken waarop Lynn kan worden uitgedaagd als ze niet op dr buik wil liggen. En ook genoeg manieren om haar alsnog het te laten leren.
Ben je al eens met haar wezen zwemmen? De prenatal verkoopt babyzwembanden waar ze met hun borst/hoofd op liggen. Dan kan ze lekker zwemmen en dr spieren oefenen, zonder dat het voor haar aanvoelt als ‘buikliggen’.
Of misschien is de Lamaze Draai en Ontdek Gym wat voor jullie? Dat is eigenlijk bedoeld voor kleinere kindjes, maar misschien weet Lynn zich daar wel (even) te vermaken?
Ik vertrouw er inderdaad wel op dat ze als ze 1 is echt wel loopt. :lol: En sommige kindjes slaan nu eenmaal ook het kruipen over. Er zullen denk ik ook wel meerdere manieren zijn waarop ze het evt. alsnog kan leren ?
Zoals speelgoed op een bepaalde manier neerleggen etc. We zullen vast nog wel meer tips krijgen waarvan er heus wel een paar bij ons passen.
Want tuurlijk wil ik haar niet bewust belemmeren. Maar ik wil haar alleen helpen op een manier waar ik ook achter sta, en dat is niet door laten huilen en kookwekkers. Ik geloof ook nooit dat Lynn het heel bewust op een huilen gaat zetten, met echt als doel ons manipuleren, omdat ze zelf geen ‘zin’ zou hebben het op te lossen. Dat ze denkt: laat ik het eens lekker snel op een huilen zetten want ik heb geen zin om het zelf uit te vinden hoor.
We hebben trouwens wel dit ding aangeschaft:
Alleen snapt ze niet wat ze er mee moet en merk ik dat ik zelf ook moeite heb met het bedenken hoe daarmee Lynn te prikkelen.
het buikliggen kan je ook samen doen
of ernaast liggen en zo spelen, maar ook dat jij op je rug ligt
en dan lynn met haar buik op jou buik leggen en zo samen spelen
zo went ze ook aan het buikliggen