Lynn is nu zo goed als 10 maanden, en vandaag zijn we via de kinderarts doorverwezen naar de fysiotherapeut, omdat ze wat zou achterlopen in ontwikkeling. :think: Nu zat ik hier zelf ook een klein beetje aan te denken.
Ik weet dat iedere kind zijn eigen tempo/lijntje volgt, maar toch viel me wat dingen op, als ik verhalen over de ontwikkeling van andere kindjes hoor/lees.
Ze is nu zo goed als 10 maanden en doet qua bewegen niet veel. Ze tijgert niet, kruipt niet (zit ook niet in kruipstand), heeft nog geen staan-reflex (trekt gelijk haar benen in), rolt amper en kan zichzelf ook nog niet tot zit optrekken. :think: Enige wat ze eigenlijk kan is liggen, een beetje wiebelen/rug schuiven (afzetten met beentjes), op haar zij draaien, en een paar tellen evt. blijven zitten als je haar zelf neerzet, maar haarzelf corrigeren als ze iets overhelt lukt ook nog niet, dan kukelt ze nog om. :think:
Nu was ik toch wel een beetje nieuwsgierig geworden naar wat jullie kindjes zoals deden met 10 maanden ? 
Wat is ‘normaal’ ? Wat ‘horen’ ze nu toch wel te kunnen ?
Volgens mij is het gemiddeld zo dat kindjes romd die leeftijd (gaan) kruipen en zelf gaan zitten, dat dus zeker ook al los kunnen als je ze neerzet, omrollen dus ook en optrekken begint volgens mij ook rond een maand of tien gemiddeld.
Snap dat je je zorgen maakt, goed dat er naar gekeken wordt. Wat zei de kinderarts verder, ivm huilen?
Ik weet dat onze zoon op 30 Juni uit zichzelf ging zitten. Toen was hij ruim 9 maanden.
Zo rond 15 juli ging hij uit zich zelf staan (dus zich op trekken aan). Bijna 10 maanden was hij toen.
De een is wat later dan de ander. Ik weet dat sommige kindjes pas rond hun 2e levensjaar lopen en er zijn dr die met 10 maanden al lopen (los).
@Lune wrote:
Volgens mij is het gemiddeld zo dat kindjes romd die leeftijd (gaan) kruipen en zelf gaan zitten, dat dus zeker ook al los kunnen als je ze neerzet, omrollen dus ook en optrekken begint volgens mij ook rond een maand of tien gemiddeld.
Snap dat je je zorgen maakt, goed dat er naar gekeken wordt. Wat zei de kinderarts verder, ivm huilen?
Hmm ja, misschien is ze ‘gewoon’ wat later, kan ook.
Maar er gaat wel naar gekeken worden, en als ik al die verhalen lees van kindjes van 6/7 maanden die tijgeren/kruipen en kunnen zitten, word ik ergens toch een beetje onzeker. :mrgreen: Ze maakt namelijk ook totaal geen aanstalten tot tijgeren, kruipen of optrekken. Op haar buik belandt ze alleen als ‘wij dat doen voor haar’, zelf rolt ze nooit door tot op de buik. En blijven zitten als wij haar neerzetten, is vaak ook nog moeilijk. Hooguit 2/3 tellen, dan kukelt ze om.
Over het huilen, de KA dacht dat ze waarschijnlijk overdag te weinig prikkels/uitdaging krijgt, wat zich uit in onrust in de nachten. Beetje vreemd, want eerst moest alles zo prikkelarm mogelijk. Maar goed, het kan zo zijn… Maar nu heeft ze volgens mij toch best wat uitdaging/prikkels op een dag. Spelen in de box met divers speelgoed, spelen op een kleed, wandelen buiten, naar de winkels/onder de mensen, af en toe eens op visite bij anderen, soms wat Baby-tv… doen we allemaal al. Maar wat ik wel moet toegeven, is dat het wel allemaal vrij veel van hetzelfde is, we een beetje in een sleur zitten. Ik kan er ook niet iedere dag op uit, vrijwel iedereen in mijn omgeving werkt namelijk, ik ben de enige die ‘thuis zit’ met kindlief.
Nu zaten we dus sowieso al te denken aan gastouderopvang voor een paar dagdelen per week omdat ik echt op begin te raken van het onrustige van Lynn, i.c.m. zwangerschap/huishouden/en er 70% alleen voor te staan. Misschien is dit nu weer een extra puntje wat pleit voor gastouderopvang. Zo kunnen wij even opladen, maar krijgt Lynn dus tegelijk meer uitdaging/positieve prikkels, leert ze kindjes kennen, zonder het massale van een KDV gelijk.
Als ik lees dat ze zich niet omrolt uit zichzelf en veel huilt 's nachts, dan zou ik eerder denken aan een lichamelijke oorzaak (bv. geblokkeerde wervel) dan aan verveling :think:
Onze dochter doet ook alles in haar eigen (langzame) tempo. Maar als ze het eenmaal onder de knie heeft, dan gaat het ook als een speer. Met 10 maanden zette zij haar beentjes er echt nog niet onder en trok zich ook nog niet op. Wat ze wel deed was omrollen. Ook zitten deed ze al vroeg heel goed. Ik moest haar wel op haar bips zetten, maar dan viel ze niet direct weer om. Met een kussen in de rug kon ze een paar minuten zitten spelen.
Onze kinderen zijn altijd erg gebaad bij regelmaat en veel van hetzelfde. Ik heb ook niet het idee dat ze door die structuur gehuild hebben van verveling. Hooguit dat mijn zoon op een gegeven moment minder slaap nodig had en steeds vroeger wakker werd 's morgens.
Mick is 10 mnd en rolt (met 6 md) en tijgert (9,5 mnd) nu, hij vind het wel goed zo en kan zich ook lang vermaken op zn rug met een speeltje in zn hand ons luilakje.
Geblokkeerde wervels etc. is allemaal naar gekeken.
We zijn zo’n beetje bij elke arts al geweest. Een week ziekenhuisopname, kinderartsen, manueel therapeuten, fysiotherapeuten, kinderfysiotherapeuten etc. etc… Vastzittende wervels is allemaal uitgesloten.
Nu moet ik wel zeggen dat Lynn een hele onrustige baby is. Met 6 weken ziekenhuisopname gehad i.v.m. extreem overmatig huilen, onrust etc. Nog steeds is ze alles behalve ‘makkelijk’ en hebben we al best wat meegemaakt.
Ze is ‘gewoon’ een huilbaby. Ze is ook ietsjes te vroeg geboren (36,5 week), wie weet heeft haar ontwikkeling gewoon wat stilgestaan, of heeft ze haar energie in andere dingen gestoken (brabbelen ? Ze kan al mama zeggen, en af en toe kreetjes die erg lijken op haaaai, ja, papa).
Denk dat dat ook mee speelt hoor dat ze zo onrustig is en daar al dr energie aan verbruikt ipv ontwikkelen :hug: . En ze zegt wel alweer wat woordjes (of klanken misschien), dat doet mick helemaal niet, terwijl Indy en Y.eline met 10 maanden al 5-7 woorden gericht zeiden haha (papa,mama,boyd(was mn hond), poes,bal,dag).
Ik zou me zelf geen zorgen maken. Jenna was ook laat met alles (naja wel nog binnen de grenzen). Omrollen heeft ze nooit gedaan, ze had een gruwelijke hekel aan om op haar buik te liggen (Zelfs CB vertelde dat sommige kindjer er gewoon een hekel aan hebben en je niets moet dwingen). Tijgeren/op je schoot staan met rekkende beentjes heeft ze hier ook eigenlijk voor 1 jaar niet gedaan. Met 1 jaar begon ze pas met kruipen, en met 19 maanden liep ze pas. Ik heb me 1 keer druk gemaakt en besproken met het CB, en gaf gewoon aan dat ze iets langzamer was maar wel nog binnen de grenzen, heb het toen van me af gezet.
Maja geloof ook dat het te maken had dat de babytijd hier ook echt rot was.
Maar wat meer uitdaging.
-Liedjes zingen
-Tussen je benen laten zitten en dan zoiets zo’n olifant die balletjes spuugt (was hier een grote hit)
-Trommelen op pannen/bakjes
-Boekjes lezen
-Kinderboerderij diertjes kijken
-Samen in bad
-Opblaasbare speelrol en dan op hun buikje beetje laten wiebelen (dit advies kreeg ik van het CB, zodat ze toch meer evenwicht krijgen, die je normaal opbouwt met buikliggen/omrollen etc)
Thnx voor de tips :mrgreen:
Samen in bad doen we eigenlijk altijd al (als zowel VL als ik samen thuis zijn dan, voor het aanpakken/extra handen). Toevallig vanavond nog. Hobbelpaard op schoot spelen doen we ook, vindt ze geweldig, net als vliegtuigje spelen, haar kietelen. Maar dat is allemaal 10 seconden, en dan is het leuke er ook weer af.
Beginnen met voorlezen dachten we de laatste weken ook al aan, maar is hier misschien meer iets voor overdag. Kinderboerderij etc. is hier niet in de buurt helaas (we wonen in een beetje afgelegen dorp, wat bestaat uit 4 straten, geen winkels etc). Iedere dag op visite gaat helaas ook niet aangezien vrijwel iedereen werkt.
Ik denk zelf dat het ergens misschien ook wel een combinatie is van de heftige babytijd, i.c.m. dat het allemaal toch wel veel van hetzelfde is hier thuis. De box heeft ze echt wel gezien onderhand en vindt ze niet leuk meer (ook niet met nieuwe speeltjes), zelfde geldt voor een kleed op de grond. De paar winkels die hier op 10 min. afstand zitten hebben we ook wel gezien, net als de buurt/4 straten. In die zin kan ik me ergens wel indenken dat ze te weinig nieuwe uitdaging/prikkels krijgt. Ik verveel me ook stierlijk af en toe, als VL hele dag op werk is en we maar weinig op visite kunnen, en we alle andere saaie uitstapjes (wandelen, even naar de winkel die we al blindelings kennen) al gehad hebben.
Wat dat betreft denk ik ook dat een gastouderopvang ons hele gezin erg kan helpen. Ik ben een beetje op aan het raken van de zware babytijd, het feit dat ik altijd alleen thuiszit met een onrustige baby, er heel veel alleen voor sta, zwanger ben etc.
Ik kan dan opladen, en Lynn krijgt de nodige nieuwe uitdaging, prikkels, nieuwe kindjes, frisse wind door haar leven zonder het massale van een KDV. We zijn er dus druk mee bezig, maar een gastouderopvang kan alleen als we een speciale indicatie krijgen, heel gedoe weer wat ook niet zo snel loopt allemaal. Hoop wel dat het door kan gaan, misschien dat die positieve boost haar ook wel wat doet in ontwikkeling.
Maar wat ik zo zie nu is dat ze dus echt niet gelijk achterlijk laat is…
Het ZH kijkt natuurlijk ook alleen maar naar gemiddelden, niet echt naar het individuele kind. Ze kennen Lynn al vanaf geboorte, en toch vergelijken ze haar met ontwikkeling van hele gezonde/vrolijke baby’s die nooit 1 probleem gehad hebben, en Lynn haar hele babytijd is natuurlijk al erg heftig/moeilijk/rot en niet echt te vergelijken met ‘standaard’ baby’s/richtlijnen.
Stuart is nu iets meer als 10 maanden en heeft een voorkeurshouding (rechts).
We zijn al best lang met fysio bezig, eerst om hem zover te krijgen dat hij op zijn buik ging liggen want dat vond hij helemaal niets. Dat is gelukt toen hij zo’n 7 maanden was, toen deed hij zelf op de buik draaien en ook vrijwillig op gaan liggen.
Toen hebben we even een zomer pauze gehad en toen begon hij met tijgeren zo rond de 8 maanden, zitten deed hij alleen als hij tegen iets aan kon leunen. Maar het tijgeren ging dus maar met één been en één arm.
Met 9 maanden begon hij zich op te trekken in de box en ledikant.
Na de zomer zijn we weer begonnen met fysio en langzaam ging hij zelfstandig zitten maar kruipen doet hij nog steeds niet echt. We zijn nu heel erg hard aan het oefenen dat hij zijn linkse been/knie gaat leren te gebruiken en ook de spieren in zijn rechterarm beter te ontwikkelen.
Sinds een week of 4 staat hij nu aan tafel en lukt het hem steeds meer om zichzelf aan meubels op te trekken, eerst deed hij dat vanuit kont zit maar nu langzaam gaat hij dat vanuit kniestand doen.
Wij hebben op aanraden van de fysio wel al het speelgoed verwijdert wat geen uitdaging gaf tot willen bewegen. Dus geen mobiel in de box, zo min mogelijk wipstoeltje gebruiken e.d.
Zoveel mogelijk gewoon horizontale houding en speeltjes net uit bereik aan zijn lastige zijde leggen om hem zo uit te dagen.
Ook een speelgym gebruiken zoals het bedoelt is, dus de speelboog op voeteind/kniehoogte en niet recht boven het hoofd etc.
Dat waren de tips die wij kregen om hem beter te stimuleren. Stuart wil heel veel maar zodra hij een manier heeft om het voor elkaar te krijgen, laat hij zich niet zomaar een andere (beter) manier aanleren.
Wat mij juist opvalt is dat ik heel veel kritiek krijg uit mijn omgeving dat hij fysio heeft, ze zien niet in waarom dat dit nodig is want komt allemaal vanzelf wel. Maar soms komt het niet vanzelf of in ieder geval, niet op de goede manier en ik wil hem een zo goed mogelijk start geven. Fysio heeft aangegeven dat als we dit niet aangepakt hadden nu, hij straks waarschijnlijk problemen in zijn moteriek had gekregen en een slecht evenwicht had ontwikkelt. Dat hij dan wel kon zitten en staan, maar niet overweg had gekunnen als hij uit balans zou raken en geen moeite dan zou doen om zich op te vangen (doet hij trouwens nog steeds niet voldoende).
Ik hoop dat je snel antwoorden krijgt en staar je niet blind op ontwikkelingen van andere kindjes en luister vooral naar wat je gevoel zegt.
@Lune wrote:
Volgens mij is het gemiddeld zo dat kindjes romd die leeftijd (gaan) kruipen en zelf gaan zitten, dat dus zeker ook al los kunnen als je ze neerzet, omrollen dus ook en optrekken begint volgens mij ook rond een maand of tien gemiddeld.
Snap dat je je zorgen maakt, goed dat er naar gekeken wordt. Wat zei de kinderarts verder, ivm huilen?
Volgens mij is dat juist niet zo of ik heb een mannetje dat voorloopt en daar twijfel ik aan, volgens mij loopt die van mij op schema.
Hij is nu 8 maanden en tijgert door de hele kamer en als ik hem de fles heb gegeven en hij tot zit komt gaat ie gelijk bij de leuning staan…omrollen van buik naar rug en terug kan ie al 2 maanden ofzo.
Los zitten gaat redelijk maar ik durf hem nog niet los te laten, als ie wat zie aan de zijkant helt ie over en dan valt hij.
Maar het is dus echt kind afhankelijk hoor!! toen mijn meisje zo oud was als mijn ventje nu is stond ze al zelf…met 10 maanden liep ze al los, dat zie ik hem niet doen.
Ms is het wel zo dat je meisje zich verveelt ja…ms heeft ze meer prikkels nodig of stimulatie om iets te gaan doen, heb je al geprobeerd om op een afstandje van haar te gaan liggen en dan roepen…
En dat ze al een paar woordjes brabbelt is wel weer heel knap…ik heb ook het idee dat je kindjes hebt die motorisch snel ontwikkelen en de spraak wat langzamer en andersom.
Ms dat lynn haar spraak sneller gaat dan haar motorische ontwikkeling…
Sterkte er mee… :hug: :hug:
Daniëlle loopt 5 mnd voor in ontwikkeling en kan je niet echt mee vergelijken. Ze kon zelfstandig los zitten vanaf 5 mnd,kruipen vanaf 6 mnd,optrekken tot staan en langslopen 7 mnd oud,losstaan 8 mnd en loslopen 8,5 maand. Daniëlle is volgens gyn en echo 2 weken en 5 dagen te vroeg geboren met 37,2 weken zwangerschap. Je meisje doet het lekker op haar eigen tempo en straks als ze het kan doet ze het gelijk goed en stabiel.
Aldo is vandaag 10 mnd en zit, kruipt, loopt langs de meubels en achter de loopwagen.
Maar hij is echt loeisterk en heeft twee grote broers als voorbeeld, dus hij is geen goede maatstaf. Mijn middelste kroop en stond met 10 mnd. Mijn oudste liep los met 10,5 maand maar dat was echt een beetje achterlijk vroeg 
Oja maar ik ken ook een voorbeeld van een kindje dat met 1 jaar nog helemaal NIKS deed en dat is helemaa goed gekomen. Die was gewoon aan het denken en observeren, en niet fysiek bezig.
Groetjes,
LaBruja
Elk kind heeft zo zijn eigen ritme. De een is snel, de ander traag en weer anderen gemiddeld. Mijn oudste was snel qua motoriek. De jongste ook. De middelste daarentegen gemiddeld tot laat. Zo kon hij met 9 mnd pas een beetje zitten. Kroop hij pas met 13 maanden en liep hij met 18mnd. Nooit gehoord dat het niet goed zou zijn.
Nou is het ook zo dat jongetjes zich over het algemeen motorisch sneller ontwikkelen dan meisjes en zouden meisjes verbaal sneller zijn. Het lijkt erop dat jouw meisje verbaal sneller is. Ze kunnen zich maar op 1 front tegelijk ontwikkelen. Daardoor is het logisch dat ze motorisch wat langzamer zal zijn.
Nou is dat ook niet altijd zo hoor. Wat mn middelste was dat motorisch niet snel maar verbaal al helemaal niet. Die zegt pad vijf woordjes.
Vertrouw je het niet, volg dan altijd je gevoel!
Ben benieuwd hoe het gaat met jullie dochter en hoe was het bij de fysio?
Ben je al wat wijzer geworden?
@aapie wrote:
Nou is het ook zo dat jongetjes zich over het algemeen motorisch sneller ontwikkelen dan meisjes en zouden meisjes verbaal sneller zijn.
Ik meende dat dat altijd andersom was…meisje zijn sneller dan jongens en jongens zijn wat luier.
In mijn omgeving merk ik dat ook met jongetjes, die zijn allemaal net even iets langzamer dan de meisjes met de ontwikkeling.
Mijn meisje liep met 10.5 maand al en dat zie ik mijn ventje echt niet doen hoor!!
Kinderarts op cb zei dat jongens zich over het algemeen eerder motorisch dan verbaal ontwikkelen en meisjes andersom. Evolutionair wel logisch: vrouwen meer gericht op sociale contacten, mannen meer competitief ingesteld. Motorisch loopt mijn mannetje een half jaar voor, verbaal echter een half jaar achter, maar merk dat hij die afstand aan het inhalen is!
Hè Selena,
Ik vroeg me af hoe het ondertussen gaat?
Ik kan me niet zo goed voorstellen dat een kindje van 10 maanden ondergestimuleerd raakt door de omgeving. Natuurlijk wel als ze de hele dag alleen maar in de box zou liggen (maar dat is gewoon verwaarlozing eigenlijk). Maar als je zelf wat afwisselt (zingen, cd opzetten, op buik spelen, bij de spiegel kijken, naar jou gezicht kijken, boekje lezen, stukje wandelen, misschien al stukje fietsen enz enz) verveelt ze zich echt niet hoor!
Ik snap wel dat het voor jou wat saai is. Soms kan je of weinig met die kleintjes… Voor een kleintje van die leeftijd is het echt afwisseling genoeg hoor! Ook al loop je maar door 2 straten en 3 winkels… Misschien zie je onderweg vliegtuigen, vogels, geiten, koeien, vrachtauto’s enz. Zo een kind denk echt niet: goh, hier liep ik gisteren ook al.
Misschien kan je kijken of er in de buurt ergens een speel o theek is of een inloop voor mensen met kleine kinderen. Dat is ook leuk voor jou. Of ergens in de buurt babyzwemmen ofzo? Ook goed voor haar motoriek. Ik weet natuurlijk niet of je een auto heb ofzo om naar buurtgemeentes te komen. Of misschien kan je afspreken met mensen van je zwangerschapsyoga iod?
@poppetje wrote:
Zo een kind denk echt niet: goh, hier liep ik gisteren ook
:lol: :lol: Nu moest ik toch wel even lachen…
Tja, hoe het gaat.
Toevallig kon mevrouw een paar dagen na het openen van dit topic een paar keer van rug naar buik draaien. Zag het ineens gebeuren op het speelkleed op de grond. Haar armpje blijft nog wel eens steken, maar die wist ze ook een paar keer goed te doen. Alleen op haar buik liggen vindt ze geen klap aan (nooit gevonden ook), misschien dat dat het kruipen/tijgeren daardoor ook afremt ?
Blijven zitten lijkt ook iets stabieler te gaan. Als ze ligt, lijkt ze zich heel soms een pietsie op te willen trekken. Niet veel hoor, maar je ziet haar bovenlichaam een pietsie omhoog gaan, alsof ze via haar buikspieren tot zit wil komen. Nog te weinig om iets beet te pakken om zich daadwerkelijk op te trekken, maar een klein begin ?
We hebben nog geen uitnodiging van de fysio van het ZH gehad trouwens. :think:
Qua uitdaging. Ze heeft divers speelgoed. We maken elke dag een klein wandelingetje door de wijk, maar aangezien we vrij afgelegen wonen (althans, in een dorp van 4straten, zonder winkels of wat dan ook) biedt dat niet heel veel uitdaging. Ze ligt dagelijks een aantal keer in de box, maar houdt het daar geen seconde vol. Het lijkt echt alsof ze op alles uitgekeken is. Bij alles begint ze na 1 seconde te piepen. Of het nou in de box is, in de kinderstoel of op het kleed op de grond met speelgoed. Ik denk dat het ook wel meespeelt, dat ze nog niet zelfstandig tot zit kan komen en kan kruipen, zodat ze actiever zelf kan gaan spelen. Als ze zittend kan spelen, zonder omvallen of hulp, gaat het wel al beter denk ik. Dat zie ik ook wel als ik nu op het kleed met haar bezig ben. Bij alles wat ze liggend moet doen begint ze sowieso te piepen, als ik haar in zit stand zet, en er zelf achter blijf zitten, kan ze wel heeeeel eventjes spelen/vindt ze het leuker. Alleen heb ik echt geen puf om dat de hele dag te doen, juist omdat ze al de hele dag door op me geplakt zit, omdat ze nog weinig zelf kan.
Ik heb af en toe ook echt ruimte nodig. :shifty: Daarbij lijkt het ook echt wel of ze op al het speelgoed uitgekeken is. Nu hebben we best een hoop, maar hebben we al het speelgoed ook al wel een tijdje, en is het allemaal best druk en van hetzelfde. Zo hebben we bijv. veel plastic speelgoed met felle kleuren en 101 muziekjes (liedjesboek, activity gym, speelgoed telefoon, baby laptop etc…). Misschien hebben we het verkeerde speelgoed ? Het is volgens mij niet heel erg uitdagend speelgoed, of wel ?
We zitten al te kijken in de houten-speelgoed-hoek, aangezien het bijna sinterklaas is en ze ook bijna jarig is. Misschien dat nieuw speelgoed, van een heel ander type (dus niet druk met geluidjes en felle kleurtjes, maar houten speelgoed wat nadenken vereist) haar heel goed doet. Dan wordt ze zelf wat meer gestimuleerd, i.p.v. dat het speelgoed zelf al van alles doet door de felle kleuren en muziekjes.
We hebben onze ogen bijv. al laten vallen op houten blokken in rustige kleurtjes, en zo’n houten ding met ‘kraaltjes’ die je over die ‘spiralen’ kan schuiven, net zoals je zelf wil.