Ik durf het bijna niet te zeggen, maar we hebben 2 schatten van jongens en nu ben ik zwanger van de derde. Ik hoop stiekem op een meisje, maar wat als het een jongen is en ik ben teleurgesteld, terwijl een derde echt welkom is! Ik ben zo bang dat ik teleurgesteld ben…
Wat moet ik doen? En herkennen mensen dit?
Teleurstelling is een ding. Hoe je verder met jullie kindje omgaat is een 2e natuurlijk…
Ook ik heb 2 zoontjes en ook al houd ik vreselijk veel van ze, ik had ook graag een meid gehad.
Bij de geslachtsbepaling van de eerste zei ik: een jongen? wat moet ik nu met een jongen doen???
Al sinds mijn 13e was mijn kind altijd een meisje in mijn fantasieen. Het was nooit een jongen met een bal…
Bij de geslachtsbepaling van mijn 2e ben ik echt wel een halve dag teleurgesteld geweest. Ik voelde bij de 1e namelijk al dat het een jochie zou zijn en bij de 2e wist ik het echt niet…Ik had zo graag een meisje gewild. Maar dat gevoel was ook echter snel over hoor…
Natuurlijk denk ik nu af en toe heus wel, had ik maar een meid. Maar dat is dan plus mijn geweldige jongens…
Mijn man en ik gaan niet voor een derde omdat de kans groot is dat het weer een jongetje zou kunnen zijn…
Mijn man is er wat stelliger in dan ik trouwens… 8)
We hebben het een paar keer over een 3e gehad en ik heb toen duidelijk gemaakt dat als er nog een 3e zou komen de kans groot zou zijn dat het nog een prinsje zou zijn. Dat als we sowieso voor een derde zouden gaan het om een kindje zou moeten gaan, niet om een meisje…
En ook al zouden we daar heeeeeeeeel veel van houden we hebben daarom besloten het bij onze twee prachtjes te houden.
Mochten we nu weten dat de 3e een meid zou zijn dan zouden we geen moment twijfelen.
Ik hoop alleen maar dat jullie een derde wilden voor de verijking van jullie gezin en niet de volledige hoop op een meid.
Al kan ik mij je gevoel dus best voorstellen…
Kan het me wel voorstellen dat je teleurgesteld zou zijn. Ik moet toegeven dat ik blij was dat onze eerste een meisje was. Ik had me onbewust ingesteld op een jongen, zodat het niet tegen kon vallen.
Maar het steekt me ook een beetje…wij proberen al 2 jaar om zwanger te worden/blijven van een 2e. En ik denk dat er meer zijn hier die er over gaan vallen. Bedenk je dat er ook mensen zijn die niet zwanger kunnen worden en een moord doen voor wat dan ook.
Nienke
Nienke: sorry, daarom durfde ik het ook bijna niet te plaatsen… ik voel me er bijna schuldig over.
Madre: dankjewel! We gingen voor een derde kindje, omdat we drie gewoon gezellig vinden.
En we hebben gewoon geluk dat er een derde mag komen, het was bij ons nml ook niet vanzelfsprekend dat we kindjes konden krijgen.
@nienke2 wrote:
Kan het me wel voorstellen dat je teleurgesteld zou zijn. Ik moet toegeven dat ik blij was dat onze eerste een meisje was. Ik had me onbewust ingesteld op een jongen, zodat het niet tegen kon vallen.
Maar het steekt me ook een beetje…wij proberen al 2 jaar om zwanger te worden/blijven van een 2e. En ik denk dat er meer zijn hier die er over gaan vallen. Bedenk je dat er ook mensen zijn die niet zwanger kunnen worden en een moord doen voor wat dan ook.
Nienke
En wat jij zegt is wat ik denk!
ik zou echt graag een 2e willen maar de natuur laat het tot nu toe nog niet toe!
en dit soort dingen/mensen kwetsen en steken dan giga erg!
want het mogen van mij allemaal meisjes zijn als ze maar gezond zijn!
RJ, ook al snap ik dat sommige mensen boos zullen reageren is DIT nu waar JIJ mee zit.
Sommige mensen vinden het moeilijk zich in te leven in anderen omdat hun leven draait om hunzelf en hun verdriet. Logisch hoor, ik bedoel er niets naars mee, maar jij leeft dus jouw leven en die is niet vergelijkbaar…
Ik hoop dat je meer reacties krijgt waar je wat aan hebt of die je wat steun bieden.
Ik weet iig wat je voelt…
Ik hoop met alles dat het een meisje is. En anders hebben jullie gewoon 3 prachtjongens…
Wanneer heb je een echo?
dankje, ik was net aan het bedenken om het te verwijderen.
Over 4 weken hebben we de 20 weken echo.
En omdat we weten dat dit waarschijnlijk de laatste zwangerschap is, geniet je er extra van.
Er zullen altijd mensen zijn die jou niet snappen. Ik snap 90% van heel kok niet 
daar moet je je berichten niet voor verwijderen hoor. Zeker niet als je er echt mee zit…
Die discussie gaat hoogstwaarschijnlijk wel heftig worden. Maar hier kan je wel gewoon dingen kwijt hoop ik voor je…
Mensen vinden het zo moeilijk zich in een ander te verplaatsen maar verwachten dat wel vaak terug. En dan heb ik het niet perse over dit onderwerp maar gewoon in het algemeen…
Even een compliment voor Madre, topreactie! :thumbup: Sta er helemaal achter.
Ik heb ‘vroeger’ altijd gedacht dat ik een jongensmama zou zijn. Toen ik met 18+6 hoorde dat wij overduidelijk een meid kregen heb ik 2x geslikt en dat was het. Nu heb ik een stoere meid en ben zielsgelukkig. :inlove: Ik kan het me dus wel indenken, maar heb er niet zoveel moeite mee gehad, zeg maar. Hieke is onze eerste en enige, dus wat het is om voor een 3e te gaan… geen idee. Mijn Oma heeft 5 kinderen mogen krijgen. Bij de 4e had ze al geen jongensnaam meer, en ook mijn vader (de 5e) bleek geen Carolientje maar een Karel. Moet altijd nog een beetje grinniken om de naïviteit van mijn Opa en Oma… maar zij zal zich ongetwijfeld ook zo gevoeld hebben.
:-*
Ik herken het gevoel ook hoor. Ik vind ook dat je best een voorkeur mag hebben, zolang het idd maar niet DE reden is om voor een kind te gaan.
Ik was ook echt een beetje teleurgesteld bij de 20 weken echo toen er weer een piemeltje te zien was. En mijn man die ook graag nu een meid wilde hebben, juichde naast mij :roll: Had ik gelijk ook nog eens het gevoel van. Hé jij wilde toch ook een meid net zoals ik? :mrgreen:
Maar goed, ik was eigenlijk ook superblij met weer een jongen. Ik moest het gevoel alleen toch ff verwerken.
:think: Misschien moet je jezelf gewoon voorhouden dat het wel weer een jongen zal zijn. Lekker praktisch ook (kleding, speelgoed ed).
Dan is de teleurstelling misschien minder groot als het toch een meisje blijkt te zijn 8)
Mijn buurvrouw heeft hetzelfde. Heeft ook al 2 ventjes en is nu weer zwanger. Ze wil dolgraag een meid, maar gelooft er eigenlijk niet meer in dat hun meisjes kunnen maken :lol: We houden nog wel een beetje hoop. Helaas zal ik (en hun ook, als het goed is) helemaal moeten wachten tot ze eindelijk is bevallen (ze is pas half november uitgerekent, duurt dus nog wel ff) voor ik het geslacht weet. Ben toch wel weer erg benieuwd.
Wat is de meerwaarde van een jongen of een meisje krijgen?
Ben je niet al gezegend genoeg dat je uberhaupt leven kan dragen en schenken?
Lieve Mensen… er zijn ZOVEEL vrouwen die absoluut nooit een kind zullen krijgen en een moord zullen doen voor een kindje.
En dan lees ik dit hier…
Ik kan het niet geloven gewoon.
Ondankbaar vind ik het.
Alle kids zijn een rijkdom ongeacht het geslacht en een teleurstelling past daar absoluut niet bij.
We gaan al naar een tijdperk waarin je bijna een geslacht kan kiezen voor de zwangerschap… ik vind dit waanzin. Puur verwend gedrag.
Chelle now dat vind ik van niet hoor. tuurlijk moet je gelukkig zijn met wat je krijgt! maar jou reactie vind ik wel erg extreem, sorry
RJ ik kan je gevoel begrijpen, en zoals er al gezecht is je gaat voor een kind maar je kan en mag altijd hopen hoor!
Wij hebben het ook. De gedachte dat nicolai grote broer kan zijn over zijn zusje maakt ons helemaal :inlove:. Wij gaan voor 4 kindjes. en we hopen dat het een mix van jongens en meisjes worden!
Natuurlijk zijn wij happy met wat we krijgen !! En als het 4 jongens zijn dan leve de fun!! ik ben een echte jongens mama :inlove: . Maar toch zou ik ook graag willlen weten/meemaken hoe het is om een meid op te voeden, het lijkt mij zo anders! en het lijkt mij gewoon super om bijde kanten te mogen meemaken!
als dat niet zo is is dat geen wereld ramp! als het wel zo is dan is dat gewoon super!
Schaam je niet voor je vraag! Ik weet uit ervaring dat VEEL mama’s hier op kok er zo over denken maar het niet durven zeggen omdat sommige er zo een zware reacties op hebben.
Ik kan begrijpen dat als je als vrouw veel moeite moet doen om zwanger te geraken dat je dit lezen wat doet, maar lees het dan niet. er staat een heel duidelijke titel bovenaan.
zolang als iamnd geen 16 kids op de wereld zet OMDAT ze door willen gaan tot ze een meid hebben! I say go for it!
wij zijn trouwens een teorie aan het uittesten! wij maken ons klaar voor een 2de en gaan wat dingen uittesten om te zien of ze werken :lol:. wat? wel gewoon wat rekene en gericht klussen… wie weet!
als ik tegen december aankondig dat ik zwanger ben van een meid dan weet je of het werkt LOL!
Maar weet je! een stoer vent, net zo een lekker ding als ik nu al heb is ook helemaal :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: en geweldig!!
Na twee miskramen en 13 maanden verder zijn wij ook weer zwanger.
En ondanks dat ik na een verdrietige en onzekere periode natuurlijk ontzettend blij en gelukkig ben dat ik weer zwanger ben, heb ik toch ook mijn voorkeur voor een bepaald geslacht.
Dat is niet raar, dat is niet PER SE iets van deze tijd. Zelfs mijn oma zei laatst dat ze zo graag een jongen had gewild (leuk voor mijn moeder trouwens :think:)
Uiteraard ben ik zielsgelukkig als het kindje gezond geboren wordt, maar vind het slagroom op de taart als het 't geslacht heeft van mijn voorkeur.
Ik denk dat Chelle puur reageert vanuit haar eigen verdriet. Dat er natuurlijk ook mag zijn. Precies zoals Madre ook al aangeeft in haar eerdere reacties. Ik denk dat er bij iedereen hier die wel een ‘voorkeur’ heeft ook heel erg meespeelt dat men dankbaar is en gelukkig dat er überhaupt een kindje/kindjes mag/mogen komen. Maar dat neemt niet weg dat je wel voorkeur mag hebben. Dat heeft niks met verwend te maken, dat zit denk ik gewoon in je. Elke vergelijking hierin gaat scheef maar als je de luxe zou hebben om een auto te kopen, dan heb je toch ook voorkeur voor type? En niet alleen maar: het is luxe… gelukkig kunnen we voor kindjes het type (nog?) niet kiezen, want dat vind ik persoonlijk ook een stap te ver gaan. Maar waarom zou je geen voorkeur mogen hebben? Wat mij betreft wel hoor, zolang het geen gevolgen voor het kindje heeft… Ik vertelde eerder over mijn Oma die dus tot 2x toe hoopte op een meid en ze niet kreeg. Ik heb aan haar nooit en te nimmer gemerkt dat ze van mijn Oom en mijn vader (de nrs 4 en 5) minder gehouden heeft dat van haar oudste 3 zonen. Zo werkt moederliefde volgens mij ook niet, je houdt van alle kinderen op hun eigen manier evenveel. En als dat niet zo is, dan is er volgens mij iets grondig mis met je. En dat is ook niet verwijtend bedoeld, maar dan ben je volgens mij ziek in je hoofd.
het is het woord ontevreden in de titel van het topic wat het zo cru maakt. Want als je leest waar het werkelijk om gaat dan valt het verhaal wel mee.
Ook ik begrijp je heel erg goed. Ik moest ook even wennen aan het idee dat er met de eerste zwangerschap een piemeltje te zien was. Ik dacht toch echt dat ik zwanger was van een meisje.
De tweede zwangerschap durfde ik niet meer te hopen op een meisje, maar ik wilde stiekem zo graag een meisje. Toen we op de 20 weken echo zagen dat het een meisje was, was ik echt dolgelukkig!!!
Ik durfde tijdens de zwangerschap het nog niet te geloven, pas toen ik haar in mijn armen had en tussen haar benen had gekeken, was ik pas overtuigd.
Juul is een geweldige trotse grote broer, het is zo leuk om dit mee te mogen maken.
Ik vind dat je best een voorkeur mag hebben. Je hebt met een dochter toch een ander contact dan met een zoon. Nog niet als ze zo klein zijn maar later als ze wat ouder zijn. Met een dochter lekker de stad in, een dochter komt toch sneller naar mama toe met haar vragen, dat je eigen dochter zwanger is, lijkt me toch erg bijzonder.
Met een zoon is het ook leuk, maar wel anders…
Ik snap de reactie’s van de dames die moeite hebben met zwanger worden ook. Ik kan me goed voorstellen dat ze dit onderwerp vinden steken. Dat mogen ze ook best wel vertellen, maar idd hoe Madre het zegt, ieder lijdt zijn eigen leven. iedereen heeft zijn eigen ding wat zich bezig houdt.
Oja, er schiet me iets te binnen. Mijn schoonzus en zwager zijn 1,5 jaar bezig geweest met zwanger worden, uiteindelijk is ze zwanger geraakt met behulp van iui. Ze is vorig jaar mei bevallen van een mooie dochter. Nu is ze van zelf zwanger geworden, ze is nu ongeveer 16 weken zwanger. Zij hopen zelfs nu op een jongen, dus zij weten hoe verschrikkelijk het is om maar niet zwanger te kunnen raken, en toch hebben ze een voorkeur als het eenmaal wel lukt…
Goh, ik kom eigenlijk nooit op forums, :oops: maar ik wilde gewoon weten hoe andere mensen hierover dachten ect. Ik moet zeggen: het doet erg goed en natuurlijk verheug ik me op de derde!! Ben ook erg nieuwsgierig!
Als ik het geslacht weet zal ik het laten weten.
En precies zoals veel mensen schrijven: je bent gewoon benieuwd hoe een kindje van jullie twee eruit ziet en aangezien we 2 geweldige (verschillende) jongens hebben, ben je gewoon nieuwsgierig hoe een meisje zou zijn en eruit zou zien. Maar ook een derde jongen zal weer verschillen van de eerste twee.
Wij zijn ook een erg leuk forum dus dat scheelt…
