We zijn compleet! :dance:
Tijd dus voor een nieuw deeltje.
We zijn compleet! :dance:
Tijd dus voor een nieuw deeltje.
Wauw Joos wat een mooi lijstje!!! :inlove: :thumbup:
Ik kom morgen verder even buurten, ga nu naar bed.
:-*
Ikke is doodziek, kom later terug. :-*
Ben in een klotebui. Heb vorige week dus dat gedoe op m’n werk gehad; vandaag een gesprek met m’n leidinggevende. Voel me nu helemaal rot. Heb even niet zoveel zin om te vertellen waarom, doe ik nog wel. Moet het zo even aan manlief kwijt en dan wil ik er niet meer over nadenken, voor zolang dat kan duren. Mèèèn, wat een gedoe. En ik heb woensdag ook nog m’n functioneringsgesprek… :evil:
Hè, wat ben ik toch aan het klagen de laatste tijd. Ik heb jullie weinig leuks meer te vertellen. Zal wel weer komen hoor, maar ik heb nu gewoon niet m’n meest leuke tijd. Het zit allemaal even niet mee…
Ben dus de zoveelste die zich afmeld.
Ach meiden wat een kommer en kwel allemaal!
Voor iedereen een:
Julian is heel erg verkouden, hij hoest continu. Ik vind het zo zielig voor hem, maar hij lijkt er zelf niet mee te zitten, want hij is altijd even vrolijk.
Morgen moeten we ook nog naar het CB voor prikjes.
allemaal ook een :hug: van mij.
joos, suc6 met prikjes voor julian morgen
hier is het lekker druk. veel buiten.
T heeft gelukkig niet veel last van zijn tandje en merk er niet veel aan. behalve dan zijn rooie wangetjes :inlove:
vrijdag had ie zijn controle en hij doet het heel goed. Hij had ook 3 prikjes gehad maar gelukkig heeft hij er nooit een nasleep van.
B’mama, jij nodigde mij uit voor MSN of niet?Ik had effe geen flauw idee wie jij was, dus heb ik er niets mee gedaan. Sorry. Probeer nog eens!
He meiden,
Allereerst een dikke knuf voor alle zieken onder ons en de zieke kindjes en degene die zich rot voelen :hug:
Dat van die fotowebsite kan nog wel ff gaan duren. Maar ik wil uiteraard ons mooie wondertje zo graag met jullie delen!!! Voor degene die graag willen, als je ff je mailadres doorstuurt, kan ik wel wat fotootjes doorsturen. Of evt msn dan kan ik er daar ook wat showen. Is misschien nog wel zeker zo makkelijk.
Dana doet het wel goed. Ik heb alleen veel voeding waardoor ze snel vol zit. Na 5 minuten heeft ze genoeg gehad vind ze en valt als een blok beton in slaap. Met als gevolg dat ze na een anderhalf tot 2 uur zich weer meld… Donderdag komen ze voor de intake van de jgz, zal het er eens met ze over hebben. Gister is het met gelukt om het op 1 voeding na te rekken elke keer tot 3 uur, maar vandaag lukt het weer niet…
Vanacht deed ze het super!! Ze had om half 10 haar 6e voeding gehad, dus we hadden zoiets, ze meld zich wel weer. Om 3 uur werd ik bezorgd wakker en ben ik gaan kijken of alles wel goed met haar was :oops:
Melde ze zich om 4 uur weer, dus dik 6 uur liggen slapen, de schat…
Heb ik ff lekker bij kunnen tanken.
Met mij lichamelijk, tja, is het heel raar als ik zeg dat ik me lichamelijk nog nooit zo goed gevoeld heb als TIJDENS de zwangerschap? Ik heb tijdens de zwangerschap ook vaak gedacht van owwwwwwww als ik toch gewoon de rest van mijn leven zwanger zou kunnen zijn… Ik vond het zo ongelovelijk heerlijk!!!
Heb 9 maanden geen hoofdpijn gehad en geen last van mijn maag. Dana is geboren en het gedonder begint weer :?
Tja, ik zie dus maar 1 medicijn :lol: (geintje 
)
Mamalena, jij bent natuurlijk altijd welkom hier!!! Iedereen trouwens. Ik zal je ff mijn mobiel nr naar je doorsturen, je mag op zich wel zo langs komen, maar dan loop het risico dat we niet thuis zijn of ik net lig te slapen ofzo…
Jane, wat balen van het gesprek meid! En geen internet en helemaal beu op je werk. Bah… Hoop maar dat je snel iets vind naar je zin. Petje af trouwens dat jij zoveel weer bent gaan werken. Moest er afgelopen weken vaak aan denken, ik WIL niet meer gaan werken!!! Wil mijn meisje nooit meer alleen laten en er altijd voor haar zijn :oops:
Tja ik hoor dat dat gevoel over een paar weken anders is, laten we hopen dat dat zo is, want anders wordt het hier nog een uitdaging om iets te gaan vinden :oops:
Nou het hele huishouden ligt hier te slapen, dana, mijn vriend en de 2 katten, behalve ikke :shifty: (maar ik heb strakjes geslapen).
Ga weer ff verder fotoalbum van dana in elkaar zetten :mrgreen:
bevallingsverhaal
Het is nu 2 weken geleden en ik beleef het zo vaak opnieuw, en zeker dan weer op woensdag…
In de nacht van 3 op 4 juni heb ik enkele uren wakker gelegen met voorweeen. Uiteindelijk, toen mijn vriend naar zijn werk ging om 7 uur wist ik weer lekker in slaap te vallen en werd ik zoals gebruikelijk om 10 uur wakker.
Ik ben naar beneden gegaan en gaan ontbijten. Ook ff weer bij gaan lezen op het forum en ik merkte dat, zolang ik rustig op de bank bleef zitten, mijn buik ook rustig aanvoelde.
Ik mailde mijn vriend hoe de nacht verlopen was en dat hij heeeeeeeeeeeel misschien vandaag naar huis gebeld zou gaan worden….
Omdat, met het op de bank zitten mijn buik rustig bleef, was mijn eerste reactie vooral niet al te veel te doen, maar tegen de middag bedacht ik dat ik toch maar eens boodschappen moest gaan doen.
Ik ben op de fiets gesprongen naar het winkelcentrum en heb eten voor de avond gehaald. Ook wilde ik nog 2 sloggi’s halen, maar die hadden ze niet bij ons in het winkelcentrum. Dus ben ik doorgereden naar het winkelcentrum even verderop. Aldaar aangekomen begon het steeds erger te rommelen. Ik stond zuchtend in het pashok die sloggi’s te passen.
Uiteindelijk afgerekend en de vrouw achter kassa, wenste me nog een hele prettige zwangerschap. Ik dacht toen al “jij bent misschien wel de laatste die dat tegen me zegt�.
Op de fiets naar huis begonnen de weeen steeds vaker te komen en moest ze echt wegzuchten. Best lastig met je gezicht in de plooi houdend…
Toen ik bij ons de straat inkwam, stonden er enkele mama’s buiten en zoals gebruikelijk, weer ff een buurt gemaakt. “Zo dat gaat niet lang meer duren meid� was het eerste wat ik te horen kreeg. Dus ik vroeg heel schijnheilig hoezo ze dat dacht (ondertussen van binnen een wee wegzuchtend met mijn gezicht in de plooi). “Nou je ziet helemaal wit en je bent aan het tekenen in je gezicht� .
Nog ff gebuurt, maar al gauw een smoesje verzonnen om lekker naar binnen te gaan, het was niet echt prettig meer nml.
Om 16 uur kwam mijn vriend thuis, hij was klaar op het werk en vond dat ie wel een keertje eerder naar huis kon komen. Toen hij thuis kwam vroeg hij hoe het ging en ik vertelde dat het toch echt aan het rommelen was, maar als ie wilde moest ie nog maar lekker ff gaan sporten. Aangezien ik de weeen echt aan het wegzuchten was, zei mijn vriend dat ie me echt niet meer alleen ging laten.
Vervolgens zijn we maar gaan koken. Ik bedacht dat als ik een bevalling van 22 uur tegemoet ging, ik het vast wel fijn zou vinden als ik nog nu nog vlug ff wat ging eten.
Tijdens het eten ging het ineens hard. De weeen kwamen sneller op elkaar en mijn vriend ging klokken. Ze hielden een minuut aan en kwamen om de 3 minuten. Ik had nauwelijks tijd mijn eten naar binnen te werken. Toen ik het eenmaal op had, besloten we dan toch maar naar boven te gaan.
Aangezien ik rugweeen had, vroeg ik mijn vriend daar flinke druk op uit te oefenen en dat hielp aardig. Hij vroeg al een aantal keer of ie de vk moest bellen, maar aangezien we nog geen uur verder waren had ik zoiets van, nou doe nog maar niet. Uiteindelijk trok ie de stoute schoenen aan en heeft toch gebeld. De vk zat te eten en vroeg of ze meteen moest komen of dat ze haar eten nog even op kon eten. “Ach doe rustig aan joh� zei ik toen mijn vriend de vraag doorspeelde.
Al gauw werden de weeen steeds heftiger en mijn vriend zei ineens “schat je gaat nu ons kindje op de wereld zetten�……………�slik�
Toen de vk binnenkwam was ik op van zenuwen en heb ik alles bij elkaar gehuild. Ik vond het zo ongelovelijk spannend allemaal……
Ze heeft het eventjes aangekeken en wilde toen gaan kijken hoe ver ik was. Ze dacht een 1 a 2 cm, maar tijdens het onderzoek bleek ik al 5 cm te hebben!!! En ik was nog niet eens 3 uur bezig. Nou dat was een pak van mijn hart, had ik al die pijn niet voor niets iig.
De vk zei dat ze ging blijven, mijn vriend opgelucht en ik vroeg me af wat ze dan wilde gaan doen. Gewoon gaan zitten te wachten tot ik eens een paar cm meer ontsluiting had???
Ze begon heel lief uit te leggen wat ik kon verwachten. De weeen zouden dadelijk wat heftiger gaan worden…… NOG HEFTIGER??? Dat kon niet had ik het idee, maar uiteindelijk bleek ze toch gelijk te hebben. Verder ging ze uit van 1 cm per uur, maar 10 minuten later had ik al het gevoel te moeten persen. Dit was achteraf omdat het hoofdje steeds dieper kwam, maar ik had echt zoiets van, ga nou kijken of ik niet misschien al volledige ontsluiting heb want dit is echt niet fijn!!!
Het duurde dan voor mijn gevoel ook een eeuwigheid voor ze weer keek hoe ver ik was en dat moment bleek ik 7 cm te hebben. Ik wist ondertussen niet meer waar ik het zoeken moest, de pijn zat in mijn buik, rug en bekken en niets leek meer te helpen. Ook de druk van mijn vriend op mijn rug was echt zwaar nutteloos, naast het feit dat de houding die ik daarvoor aan moest nemen erg vervelend begon te worden.
Ik moest maar gewoon toegeven aan het persgevoel, ik mocht niet actief persen, maar hoefde dat wat mijn lichaam zelf deed niet tegen te houden.
Een half uurtje later had ik volledige ontsluiting en mijn vliezen waren nog intact. Die ging ze breken, maar omdat ze vrij zachtjes praatte hoorde ik haar zeggen dat er nog een klein randje stond.
Ik moest op mijn zij gaan liggen omdat beeb nog een draai moest maken. Ik vond zijligging eerder de avond heel vervelend, maar ja, wat moest, dat moest. Dus ben ik op mijn zij gaan liggen en heb zo 3 kwartier gelegen en mijn persweeën weggezucht. Tot ik de vk hoorde zeggen dat ik gewoon mee mocht persen. “Nee dat mag niet want er staat nog een randje� zei ik. Waarop mijn vriend me vertelde dat dat randje allang wegwas (had de vk gezegt dat het randje wegwas wat er eerder zat en ik had het verkeerd verstaan!!! ) Had ik daar voor niets 3 kwartier mijn persweeën zitten onderdrukken….
Ik ben begonnen met persen en het eerste wat ik dacht was: iedereen die zegt dat dit een opluchting is, is knettergek!!! Ik vond het echt alles behalve fijn. Ook had ik het idee dat het geen bal uithaalde wat ik deed. Ik zei dat ook tegen de vk en toen zei ze “jawel hoor, ik zie al haartjes� haartjes??? “ veel haartjes?� vroeg ik “ja heel veel� zei ze spontaan “en donker� vroeg ik, “ja ook heel donker� was haar reactie. Ik was met stomheid verslagen. Ik was zo uitgegaan van een kale baby!!! Ik kon gewoon niet bevatten dat ons kindje haartjes had….
De kraamhulp werd gebeld. Tijdens het persen heeft het hoofdje erg lang “gestaan� waardoor het echt zeer pijnlijk was. Elke keer als ik dacht dat het echt niet pijnlijker kon worden, kon het toch en de perswee daarna deed het nog meer zeer. Ik had echt van te voren nooit van zijn leven in kunnen denken hoe enorm veel pijn je lijdt tijdens een bevalling.
Na 50 minuten persen is onze dana eindelijk geboren. Ze bleek haar handje overdwars onder haar hoofdje te hebben, wat ik dus mee naar buiten heb moeten persen en dat blijkt het allemaal wat lastiger te maken.
Ik moest haar vastpakken en toen werd ze geboren. In de seconde dat ze geboren werd en ik haar op mijn buik legde, scande ik haar van top tot teen. Het eerste van ik tegen mijn vriend zei was “het is een meisje� Hij keek me dolgelukkig aan en toen kwam de twijfel. Was het wel een meisje? Ik keek nog een keertje, en ja het was echt een meisje.
Mijn vriend heeft de navelstreng doorgeknipt en de placenta is 5 minuten later geboren. Alles liep vrij soepel en de lieve schat lag op mijn buik op haar duim te zuigen. Ik kon nog niet echt bevatten dat ze echt geboren was. En die eerste minuten dat ze op mij buik heeft gelegen, hebben voor mijn gevoel een eeuw geduurd, zo heerlijk was het!
Ondertussen heeft ze gekeken, ik was een beetje ingescheurd waar ze toch 1 hechtinkje in wilde zetten en daar heb ik gelukkig niets van gevoeld! Dat is me echt 100% meegevallen.
Daarna is dana gecontroleerd en aan de borst gelegd en we hebben champagne en beschuit met muisjes gegeten (geen idee meer in welke volgorde). Ze deed het erg goed, apgar was 9/10/10
Ik weet wel dat ik echt uitgeput was na de geboorte en ik dacht ook echt “dit echt zeker weten nooooooooooooit meer” Verbazingwekkend hoe snel dat gevoel slijt…
De vk heeft me de vlgd dat ook aangegeven dat het niet gek was. Het was een heftige bevalling, doordat het zo snel ging heeft mijn lichaam niet de tijd gehad om endorfinen aan te maken. Normaal maakt je lichaam dit aan en kan ie het bijbenen, maar dat is bij mij niet gelukt, waardoor ik alles heel bewust heb meegemaakt en beleefd. De roes, waar de meeste van ons in terecht komen, heb ik niet mee mogen maken.
Nou ja, de keerzijde is wel dat ik de vlgd ochtend van ons meisje lag te genieten en steeds dacht “poeh als het toch de gemiddelde 22 uur had geduurd, had ik hier nu nog gelegen…” Dat is dan weer het voordeel ervan, ff doorbijten, maar dan ben je er ook vanaf…
Ik heb vorige week woensdag ook zitten lezen wat jullie allemaal gekletst hebben tijdens mijn bevalling. Wat gezellig was het hier :mrgreen:
Hihi en die poll, ik heb er wel om moeten lachen, maar jullie hebben niet goed genoeg opgelet meiden!!! :snooty:
LARS??? hoe komen jullie daar toch bij? Die staat in de 10 tien aan namen op dit moment, en dat was toch wel echt een punt wat ik had dat ik dat niet wilde. Anders was een jongensnaam ook zo makkelijk geweest. Ik wil nml vanaf mijn 16e al de naam daan voor een jongen (ja patricia, onze meisjesnaam is er ook in een mannelijke variant, maar dat kon ik toen natuurlijk niet zeggen ) Maar de rest van nederland heeft me nageaapt en daan staat nu op nr 1 
Dus die ging niet meer. Verder heet mijn neefje al lars en vind ik het niet zo’n mooie naam :oops: Dus voor een vlgd keer, geen lars meiden :lol:
En verder is er geloof ik weinig meer blijven hangen van al jullie geklets (behalve dan dat me een sexloos leven te wachten staat :eh: ) Maar het was weer eens ouderwets gezellig. Leuk! Erg leuk om ook terug te lezen en te bedenken hoe jullie hier gezeten hebben en hoe ik op hetzelfde moment lag te bevallen en te genieten daarna.
Ow ja, dat kan ik nu inmiddels ook wel vertellen. Velen van jullie hebben mij afgelopen maanden gevraagd wat ik zelf dacht. Ik wist het niet zei ik, ik wist het ook niet, maar heel stiekum hoopte ik op een meisje :oops: Natuurlijk, als het maar gezond was dat was belangrijker, maar toch, vriendinnen hebben altijd gezegt dat ik een meisjesmama ben en ik heb ook altijd te wens gehad voor een meisje te mogen krijgen.
Ik was dan ook zo bang dat als het een jongetje zou worden ik teleurgesteld zou zijn en niet genoeg van hem zou gaan houden, dat ik me volledig op een jongetje ingesteld heb, zodat het alleen maar mee kon vallen. Misschien raar, maar toch was het zo. Daardoor was ik me bewust dat ik mijn intuitie volledig onderdrukte waardoor ik niet meer wist wat ik nu “echt” dacht dat het worden zou, als je begrijpt wat ik bedoel.
Verder heb ik gecheckt en alle bakerpraatjes wezen bij mij naar een jongen (naar voren dragen, lage hartslag en de chinese conceptiekalender).
Lachen, die heb ik lekker allemaal voor eens en altijd uit het raam kunnen gooien meiden…
Hey meiden ben ik ook weer even…
Joos, succes met de prikjes vandaag, zal vast meevallen :-
Verder niet zo veel te melden…wel bijgelezen, maar ben nog niet helemaal lekker en gewoon ff geen fut. :-
Oh leuk, fem heeft inmiddels nog gepost…
Grappig he om terug te lezen wat hier allemaal gebeurd tijdens jouw bevalling :mrgreen: Ik lees het ook nog wel eens met een grote glimlach terug.
En wat je schrijft over je hoop op een meisje vind ik helemaal niet gek hoor! Ik had hetzelfde…de eerste 20 weken dan. Ik wilde zooooooo graag een jongen. Ben ook meer een jongensmama denk ik, nog steeds. Maar nu Nesrin een meid is vind ik haar natuurlijk geweldig en zou haar nooooooit meer om willen ruilen voor een jongentje. Maar ik moest, toen we het geslacht hoorden, wel even omschakelen zegmaar.
Maar de wens blijft :oops: :mrgreen:
Je bevallingsverhaal heb ik net al zitten lezen bij de juni mama’s. Mooi om te lezen, en voor mij ook wel heel herkenbaar. Denk dat wij ook ongeveer net zo lang bezig geweest zijn.
:-*
patricia, ja gek is dat he, ik heb toendertijd jou verhaal gelezen maar niet zo begrepen merk ik niet. Tenminste, nu pas weet ik wat het is en wat je doorgemaakt hebt toen…
Dat vind ik ergens wel jammer, ik zal wat dat betreft altijd achter blijven lopen op jullie en jullie “gevoel” pas veel later “echt” snappen, maar goed dat is nu eenmaal zo…
Mijn meisje ligt nu heerlijk naast me op bed :inlove:
Zijn vandaag voor het eerst met 2e, vriend is een dagje werken. Moet zeggen dat het tot nu toe prima gaat, heb alleen mijn haar niet meer af kunnen drogen na het douchen :lol:
Jij nog niet echt veel fut, maar gaat het wel beter met je? Wat had je? De griep te pakken? :hug:
Maar zo moet je dat niet voelen… want er zijn ook weer zat meiden die ‘achter jou aan lopen’…
Was flink ziek. Fikse keel- en oorontsteking met koorts. Het slikken deed me zeer tot in mijn tenen. Zit nu aan een AB kuur het het gaat wel iets beter. Ben niet gaan werken uiteraard, en Nesrin is vandaag op het kdv, dus kan wel lekker uitrusten.
Heb eigenlijk voor a.s. vrijdag een afspraak staan om mijn 2e verstandkies te laten trekken, maar die ga ik zo maar afbellen. Dat kan ik er echt ff niet bij hebben nu.
@femmie wrote:
Mijn meisje ligt nu heerlijk naast me op bed :inlove:
Zijn vandaag voor het eerst met 2e, vriend is een dagje werken. Moet zeggen dat het tot nu toe prima gaat, heb alleen mijn haar niet meer af kunnen drogen na het douchen :lol:
Hahha...de eerste 2 maanden zul je dat soort dingen nog vaker meemaken, tenminste, dat was bij ons zo. Ik moest ook vaak wachten met douchen tot mijn man thuis was. Ook omdat Nesrin in het begin zo veel huilde, ik kon hara geen minuut alleen laten.
Hoe heb je de kraamhulp ervaren? Wel prettig?
Ik lees je verhaal nog eens… en eigenlijk is het enige verschil de persdrang, die zag ik juist wél als een soort opluchting. Zo van nu doorzetten en dan komt ze eindelijk!! :mrgreen:
Hi meiden!
FemmieIk heb net je bevallingsverhaal gelezen, en voelde gewoon traantjes opkomen, je vertelt het zo levendig en mooi!
Moest ook gelijk weer terug denken aan mijn bevalling van Tyme… ZUCHT! :inlove:
Enne… sorry he voor de naam Lars hahah! :lol: :lol:
Patricia Jij ook al zo ziek geweest… GElukkig gaat het nu weer wat beter. Geniet even van je “vrije” dagje.
:-
Mamalena Dikke knuf voor jou meis… :hug:
Vind het echt rot voor je dat het even niet zo lekker gaat.
Ik woon niet erg dichtbij, maar de deur staat hier altijd voor je open hoor! :- :hug:
JoosHoe is het met Juul op het cb gegaan?
B’mamaDie T slaat zich ook overal maar stoer doorheen he! :thumbup:
JaneTot snel meis, hoop voor jou dat het internet het snel weer doet.
Ik heb een website voor Tyme gemaakt. Hij staat onder mijn www knopje, hij is alleen beveiligd met een wachtwoord, dus wie wil kijken moet me even een pb sturen.
Dikke knuf voor de rest van de meiden! :-* :hug:
Fem, leuk om je bevallingsverslag te lezen! Ik weet nog toen je het verhaal vertelde toen ik in de Gamma liep 
Je zag het toen echt niet zitten om aan een 2e te denken. Wat gaat dat snel hè. :-*
Ar en ik komen graag een keer bij jullie op kraamvisite. Julian is nu erg verkouden, dus we kunnen beter nog even wachten.
Wat is bv toch iets geks. Jij hebt veel te veel, en ik had niks. Dat moeten we de volgende ronde beter verdelen
Enneuh, je haar niet kunnen drogen… ik vind het al heel knap dat je je kon douchen :mrgreen: Net als Patricia heb ik ook regelmatig pas 's avonds kunnen douchen. Dana is lief voor mama :inlove:
Bookimama, wat is T toch een lekker ding. Je hebt voorbeeldige kindjes!
Julian is vandaag wel wat hangerig.
Patricia, jij hebt het behoorlijk te pakken (gehad) hè. :hug: Als je geen last hebt van die kies zou ik hem lekker even laten zitten inderdaad.
Marije, oohhw ik ga je zo direct een pb sturen! Ik wil dat stuk van jou wel zien hoor! :inlove:
Jane, wat balen dat het solliciteren niet gaat zoals je had gehoopt. Knap dat je je toch weer elke dag naar je werk sleept. :hug:
Mamalena :hug: Maandag wilde ik graag op jou reageren, maar ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Ik had zelf net een heel positief gesprek op mijn werk gehad, en kon daardoor niet goed de woorden vinden om met jou mee te leven. Sorry.
Ik vind het heel erg dat het zo stoef gaat bij jou nu. Hopelijk voel je je vandaag na het functioneringsgesprek beter.
Je bent een kanjer!
Vanochtend moest ik dus met Julian naar het CB. Hij is behoorlijk verkouden, dus ik dacht dat ze me terug zouden laten komen voor de prikjes. Volgens de verpleegkundige kon je die prikjes prima geven tijdens een verkoudheid. Oké…dat zal dan wel.
De kleine boef lag gewoon te lachen toen hij de naald in zijn billetjes kreeg. Wat een bikkel hè.
Hij heeft geen tijd om baby te zijn en ligt wat voor met zijn ontwikkeling. Ze vond dat Julian het heel goed doet trots.
Hij is nu 68 cm en weegt…8kg :shock: Het moge duidelijk zijn dat hij geen spillepootje meer is :mrgreen:
Met mezelf ging het even wat minder. Ik heb een spiraal laten zetten en had daar opzich geen last van (al voel ik hem wel zitten). Maar ik werd ineens wel heel erg ongesteld. Het duurde ruim een week en ik was blij dat ik nog kraamverband had liggen. Het deed vreselijk veel pijn en ik viel zelfs bijna flauw.
Ik heb de ass van de gyn gebeld. Ik mocht wel langs komen, maar mijn eigen gyn was er niet. Ik heb op 2 juli al een afspraak staan. Dan gaan we maar eens overleggen of het ding moet blijven zitten. Ik zit dit elke maand niet zitten eigenlijk.
Joos wat fijn dat Juul het zo goed doet! :thumbup: En wat is hij al een flinke vent indd met zijn 8 kg! :shock:
Over je spoiler…
Ik heb na het plaatsen, zowel de erste x als nu, 6 weken lang bloedverlies gehad. Niet overmatig veel, maar het was er wel. Met ook af en toe wat buikkrampen.
Vervolgens ben ik de eerste keer helemaal niet meer ongesteld geworden, en nu netjes om de 28 dagen een klein beetje (dag of 2).
Dus tsja…misschien moet je je lichaam nog even de tijd gunnen?
Maar als het je echt niet lekker zit, dan eruit met dat ding inderdaad.
Mijn afspraak voor mijn verstandkies heb ik verzet naar 7 juli. Ze zeiden me trouwens dat ze hem er niet eens uit hadden gehaald met een keelonsteking, omdat de kans op hoge koorts dan veel groter is.
Ik ga Nesrin ophalen.
:-*
Joos, oh wat een grote vent al zeg die Julian van jou :inlove:
is toch ook wel lekker he zo’n spekbil in huis.
en tja van je spoiler, ik had met een spiraal nooit geen moeite heb er 2x een gehad.(behalve dan het uithalen maar dat weet je )
hopelijk is het snel verholpen, misschien zit ie idd niet goed en kunnen ze het goedzetten of zo :think: wel vervelend dat je zo ongie bent geweest ervan en dat je het voelt want dat zou niet mogen.
Femmie, oh je bevallingsverhaal heb je mooi verwoord 
lekker genieten van je gezinnetje.
en erg blij voor je dat je een meisje hebt, omdat je het dan toch zo graag wilde. Hoe is het met je familie, zeker allemaal trots om opa en oma te zijn en zo.
hoe is het met de katten? zijn ze al wat gewend?
Je hebt meiden mama’s en jongensmama en ik ben toch echt wel een jongensmama :mrgreen: dus mag jij lekker gaan tutten met dana en ga ik wel football spelen met T.
al vind ik nog steeds die meisjes kleren zoooo gaaf.
misschien krijgt m’n zusje wel de meisjes bij ons in de fam en kan ik me dan daarop uitleven 8)
Mamalena, hoe is vandaag gegaan?
Patricia, fijn dat het weer iets beter gaat.
en brr verstandskiezen trekken. mijn tandarts hier zij ook dat ze er uit moeten bij mij (zitten er nog 3) maar ik zou niet weten waarom want ik heb er totaal geen last van.
hoe is het met je mooie meisje?
Marije, je hebt een mooie site gemaakt
heb je al een nieuw bed eigenlijk voor Tyme?
Jane, tot snel. :-*
Zo net maar even gras gemaait. is wel lekker om dat klaar te hebben voor 10 uur zeg. heb ik tenminste nog zowat de hele dag over.
hier gaat het verder wel. lekker druk
soms gaat het wat minder en besef ik nog niet helemaal dat ons mam er niet meer is. Kijk elke dag naar haar foto’s die we gemaakt hebben en het dringt niet altijd door. M’n zussie is het huis aan het verbouwen geloof ik en heeft het behang al van de muren af en ze wil vanalles veranderen.
ze heeft eigenlijk pas in okt vakantie en komt ze hier met ons pap maar dat vond de regio manager van haar werk wel laat dus krijgt ze in july een extra week om niet de hele zomer door te hoeven werken. Wel een super baas hoor die zeeman.
patricia, idd die tandarts maar afbellen. Ik kreeg nml het advies om mijn wortelkanaalbehandeling te laten afronden als dana 2 mnd oud is, zodat ik weer wat energie heb. Voor dat soort dingen moet je gewoon fit zijn. :hug:
De kraamhulp was een aardige meid die hard kon werken. Ze kon alleen niet altijd even goed luisteren helaas. Dan waren we aan het buurten en dan deed ze alleen haar eigen verhaal en walste zo over dingen die ik wilde zeggen heen, kan ik niet zo goed tegen, maar goed…
Verder was het het wel gezellig en hadden we volledige hulp dus mochten we zoiezo niet klagen.
Toch vond ik het ook wel lekker het zelf te mogen gaan doen hoor, hoefde we tenminste niet meer om 8 uur de deur open te maken :oops:
Ik heb jou verhaal laatst gelezen patricia, maar toen niet beseft hoeveel impact het allemaal had, ik ga het snel nog eens lezen, ben benieuwd hoe ik er dan naar kijk
Marije, haha die naam lars, maakt niet uit hoor 
Leuk geworden joh! Die site :dance:
Joos, ja bizar he hoe snel je toch went aan je bevallingservaring. Tja en het is zo cliche, maar je krijgt er zoiets moois voor terug. En wat is dan 6 uur op een heel mensenleven? :roll:
Leuk dat jullie langs willen komen. Bel maar een keertje als het jullie uitkomt.
En wat doet juul het toch goed!!! Jammer dat ie geen tijd heeft om baby te zijn, zal misschien niet altijd even fijn zijn voor hem. Maar gelukkig is ie wel voort een tevreden mannetje toch?
En wat vervelend van het spiraaltje, hoop dat je het vol weet te houden tot 2 juli.
B’mamaja hier trotse familie ook natuurlijk, maar met name trotse papa en mama (wij dus) :inlove:
De katten wennen wel, maar blijven wel een op een afstandje. Onze rooie uk is wel erg nieuwsgierig en komt wel vaak snuffelen. Maar als dana dan beweegt of een geluidje maakt, dan schiet ie toch maar snel weg. De ander blijft gewoon op een afstandje en doet zijn eigen ding, maar rent er niet meer voor weg.
En kan me voorstellen dat alles nog zo onwerkelijk is voor je. Je hebt je leven weer daar en daar is nu weinig aan veranderd, behalve dan de contacten die je met haar had. Zal vast nog wel veel tijd nodig hebben voor het allemaal echt een plekje krijgt meis :hug:
Dana heeft een wat onrustige middag. Werd om half 4 wakker omdat ze zich meldde. Heb haar gevoed, maar daarna was het klaar, ze wilde niet meer alleen in haar bedje en raakte zo overstuur als ik haar daar toch neerlegde. Kon er echt niets mee, wat zo zielig om haar zo te zien en kreeg haar gewoon niet rustig.
Om half 7 heeft ze wel een keer een goede voeding gehad, eindelijk eens 20 minuten gedronken. Daarna naar de prenatal, dat vind ze heerlijk, in de auto en lekker wandelen, maar thuisgekomen weer gevoed en weer wilde ze niet in eigen bed. Ze ligt nu lekker bij mijn vriend op de buik als een roosje te slapen. Dat wil ze wel, maar we hebben eens getest, ze wil alleen buik op buik, als je haar op haar rugje legt op je benen, dan begint ze ook flink te huilen. Vraag me af of ze misschien last van reflux heeft ofzo wat ze niet kwijt kan, morgen eens vragen aan het cb en hopen dat ze vanacht haar bedje wel accepteerd 
Hoe is het vannacht met Dana gegaan Fem?
Wawa heb ik al even niet gezien… :think: Alles goed meid?
:-*