Mijn bevalling van Fenna
Zie trouwens dat Pooh de 1e reactie heeft gegeven erop, toevallig 
hier is de link naar mijn bevallingsverhaal:
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=89113&highlight=
Mijn bevalling: http://kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=65612&highlight=
Nog iets over mij: http://kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=84870&highlight=
Kim, jouw verhaal gelezen. Zijn er nou echt fouten gemaakt? Lijkt me niet echt een normale gang van zaken?
En had heel anders af kunnen lopen, wil je niet over nadenken…
@pooh wrote:
Mijn bevalling: http://kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=65612&highlight=
Nog iets over mij: http://kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=84870&highlight=
heftig verhaal pooh…vind jij het ook niet een beetje eng om voor een 2de te gaan?
Kende verhaal van Pooh al, maar toch nog eens gelezen. Achteraf besef je je pas hoeveel geluk je eigenlijk gehad hebt.
@Romi82 wrote:
Kim, jouw verhaal gelezen. Zijn er nou echt fouten gemaakt? Lijkt me niet echt een normale gang van zaken?
En had heel anders af kunnen lopen, wil je niet over nadenken…
ja, er zijn fouten gemaakt.
ze hebben me opgenomen op vrijdag morgen en hebben maandag de eerste inleiding gedaan…die deed niks en dinsdag en donderdag hebben ze nog een keer een inleiding gedaan, in de tussentijd was de zwangerschapsvergiftiging al Hellp geworden (ik wist niet eens dat ik Hellp had tot na de geboorte van mijn zoontje, ik wist alleen dat mijn bloeddruk te hoog was, dat was alles)
Omdat ze zolang en vaak achter elkaar hebben lopen inleiden, een paar inwendige onderzoeken per dag en door de Hellp is mijn placenta gaan loslaten, woensdag en donderdag heb ik hele grote stukken verloren toen ik naar de wc ging, ze vertelde mij dat dit normaal was…(wat later helemaal niet normaal bleek te zijn) toen hebben ze vrijdag (toen lag ik al een week in het ziekenhuis) de vliezen gebroken en me aan de weeen opwekkers gelegt…toen hebben ze nog gewacht tot een uur of 3 en pas toen het hartje van de kleine er vaker mee ophield en hij in gevaar kwam hebben ze een spoedkeizersnede uitgevoerd waarbij het dus bijna te laat was voor beide.
Wat ze verkeerd hebben gedaan:
Te lang lopen rotzooien en uitstellen van de keizersnede, als je op google zoekt op hellp staat erbij dat moeder en kind meteen geholpen moeten worden…
Mij niet op de hoogte stellen van Hellp.
Mij in heeel veel onzekerheid laten zitten een week lang, ik kreeg niet eens normaal antwoord op mijn vragen…ze zeiden alleen maar…dat is normaal, hoort erbij.
Toen D eenmaal geboren was kwamen ze me amper met hem helpen, ik was net geopereerd en heb die nacht niet geslapen omdat ik de hele tijd met D bezig was omdat hij alleen maar huilde, ze hebben me ook niet geholpen met borstvoeding, daar ben ik na 3 dagen maar mee gestopt omdat het allemaal niet lukte en het me erg pijn deed.
Ze pakte het verkeerde apparaat om mn bloeddruk te meten, blijkbaar gaf het ene apparaat bij mij een veeel te hoge uitslag waardoor mn vistite een paar keer met veel stress weg is gestuurd omdat mn bloeddruk niet goed zou zijn…terwijl er niks aan de hand was en ze de verkeerde band hadden…
ze hebben echt veel fouten gemaakt…
Dat gaat me niet nog een keer gebeuren mocht ik weer Hellp krijgen, dan eis ik dat ze een datum prikken voor een geplande keizersnee en anders wil ik overgeplaats worden naar een ander ziekenhuis…dat ziekenhuis hier in Maastricht is zowiezo 3 keer niks…
Onwijs slecht zeg. Hebben ze ook toegegeven fout te zitten?
En ik zou ook niet meer terug gaan naar dat ziekenhuis, je hebt het wel over leven… Kan altijd iets fout gaan, maar zelfs ik als leek vind het raar dat ze zo reageerden op bloedingen…
Hallo meiden, ik breek even bij jullie in (hoor eigenlijk bij de oktoberstoppers ) Heb net je verhaal gelezen, Kim. Ik heb ook hellp gehad die ook eindigde in een ks. Ongelofelijk dat ze bij jou zo lang hebben aangemodderd met die inleidingen :thumbdown: Maar gelukkig is het goed gekomen. Hoe heb je de tijd erna ervaren? Ik was er lichamelijk snel bovenop, maar emotioneel heeft het lang geduurd…
Wij gaan nu voor een 2e, waar ik me erg op verheug. Er werd me gezegd dat ik wel meer kans heb op hellp, omdat ik het al een keer heb gehad, maar dat het ook goed kan gaan.
Ik kom trouwens ook uit Maastricht :D, maar ben bevallen in Aken omdat ik daar nu woon 
Veel plezier met klussen
liefs bloem
@Romi82 wrote:
Onwijs slecht zeg. Hebben ze ook toegegeven fout te zitten?
En ik zou ook niet meer terug gaan naar dat ziekenhuis, je hebt het wel over leven… Kan altijd iets fout gaan, maar zelfs ik als leek vind het raar dat ze zo reageerden op bloedingen…
het probleem is dat er geen ander ziekenhuis vlak in de buurt is, het dichtste bij is Sittard…en dat is toch een eindje rijden als ik weeen zou hebben of er iets anders aan de hand is waar ik snel voor geholpen moet worden, ik ga wel weer naar het ziekenhuis in maastricht maar zorg wel dat het anders gaat lopen, ik pik het niet nog een keer.
Ze hebben niet echt toegegeven fout te zitten, ik heb ook nog een klachtenbrief gestuurd toen ik thuis was uit het ziekenhuis en heb daar niks over gehoord. bij het gesprek dat we hadden in het ziekenhuis werd er gezegt dat het soms wel eens voor kan komen dat er bloedingen zijn aan het eind van de zwangerschap…(ik denk dan bij mezelf…ik had niet zomaar bloedingen maar verloor grote stukken…) dat ze me niet kwamen helpen midden in de nacht toen ik op de bel drukte zeiden ze over dat het soms voorkomt dat alle verzorgers bij patienten zijn op dat moment (dan hebben ze dus te weinig mensen daar rond lopen) eigenlijk hadden ze gewoon overal een weerwoord op…maar zelf denk ik dat ze dondersgoed wisten dat ze fout zaten…
het is een acedemisch ziekenhuis, er lopen dus veel stagiares rond en dokters in opleiding, ik heb soms het gevoel dat je meer door opleiding dokters geholpen word daar dan door gediplomeerde doktoren.
@bloem2 wrote:
Hallo meiden, ik breek even bij jullie in (hoor eigenlijk bij de oktoberstoppers
Wij gaan nu voor een 2e, waar ik me erg op verheug. Er werd me gezegd dat ik wel meer kans heb op hellp, omdat ik het al een keer heb gehad, maar dat het ook goed kan gaan.
Ik kom trouwens ook uit Maastricht :D, maar ben bevallen in Aken omdat ik daar nu woon
Veel plezier met klussen
liefs bloem
Heeey wat leuk dat je ook uit maastricht komt!!jammer dat je er niet meer woont anders konden we misschien eens een bakkie doen
Wat eng dat je (en ik ook denk ik dan) meer kans hebt om weer Hellp te krijgen, wat doen ze er bij jou aan om de kans zo klein mogelijk te maken of krijg je meer onderzoeken en controles?
de tijd na de bevalling…hmm…ik heb het een beetje in een waas geleeft volgens mij, alles ging een beetje langs me heen, lichamelijk duurde het bij mij ook wel even, ik had erg veel pijn aan het litteken en in mn buik, ze hebben de keizersnee nogal snel en hardhandig uitgevoerd, ze moesten half op me gaan liggen om de kleine eruit te trekken omdat hij al ver ingedaald lag.
D is ook een huilbaby geweest en dat maakte het allemaal nog veel moeilijker voor me, ik heb ook veel moeten huilen om hoe het allemaal gegaan was, en voelde me op een of andere manier heel erg schuldig tegen over mn zoontje.
Echt genieten kon ik pas vanaf dat hij een maand of 5 was, toen werd het huilen ook minder.
We hebben nog bij een osteopaat gelopen en bij een kinder/baby psycholoog.
Gelukkig is het nu een heeel lief groot en blij mannetje :inlove:
Helaas kunnen ze er niet veel aan doen. Er is nog te weinig bekend over hellp… Als ik weer zwanger ben, wordt ik vanaf week 25 intensiever gecontroleerd, vooral bloed en urine. En wat hopelijk meewerkt is mijn ervaring met hellp en het feit dat ik daardoor snel aan de bel kan trekken als er iets misgaat.
Ik heb het met name de eerste 6 maanden moeilijk gehad. Wisselende stemmingen: blij met mijn zoontje en dat alles goed is gekomen en dan weer huilbuien over hoe het allemaal is gegaan. Ik kan me goed voorstellen hoe jij je voelde…
Mijn zoontje is nu ruim 2 jaar en een heerlijk kind. Het feit dat hij 7 weken te vroeg geboren is, is niet aan hem te zien :inlove:
Ik lag al een paar dagen in hetziekenhuis vanwege weeenactiviteit toen het steeds slechter met me ging. Toen de belangrijkste symptomen voor hellp ‘compleet’ waren, moest ik bevallen. Ik mocht nog kiezen uit ‘gewoon’ (wat ik graag wilde) en ks. Ik heb toch voor ks gekozen omdat ik me ziek en zwak voelde en omdat mijn zoontje in stuit lag. Achteraf de beste beslissing…maar toch hoop ik bij de 2e normaal te kunnen bevallen.
Zodra ik zwanger ben laat ik ook meteen aan de verloskundige weten dat ik hellp gehad heb (ik denk dat ze me nog wel helemaal kan herrineren als ze me straks weer ziet) en ik laat het mn dokter weten als ik zwanger ben, ze zullen mij dan ook beter in de gaten gaan houden denk ik.
Ook ik weet nu precies hoe Hellp voelt en kan meteen aan de bel trekken gelukkig. en ik sta er dan meteen op dat ze me een geplande keizersnee geven als ik 37 weken geweest ben.
Maar ik hooop 
dat ik het niet meer ga krijgen…
Ik had inderdaad precies hetzelfde met die wisselende stemmingen, heeeel blij met mn zoontje, maar zo verdrietig hoe het allemaal gelopen is, toen hij ook nog een huilbaby bleek te zijn kon ik alleen maar meer huilen omdat ik hem gewoon niet stil kreeg en me zoon slechte moeder voelde en het op dat moment helemaal niet leuk vond moeder te zijn…
Nu is moeder zijn het beste gevoel ooit en mn kleine man is het beste wat me ooit is overkomen :inlove:
Tuurlijk vind ik het eng, maar de wens is nu echt groter dan de angst dat alles weer fout gaat.
Mn huisarts vlak voor het weekend nog gesproken en ik wordt goed in de gaten gehouden mocht het zover zijn.
Mijn wens is: een zwangerschap die normaal verloopt.
@pooh wrote:
Tuurlijk vind ik het eng, maar de wens is nu echt groter dan de angst dat alles weer fout gaat.
Mn huisarts vlak voor het weekend nog gesproken en ik wordt goed in de gaten gehouden mocht het zover zijn.
Mijn wens is: een zwangerschap die normaal verloopt.
:thumbup: :-* bij die wens sluit ik me aan, bij mij is het idd hetzelfde, de wens voor een 2de is groter dan de angst voor Hellp…
Ik ben heel erg misselijk geweest in de eerste 16 weken.
Heb 2,5 week zelfs alleen maar op mijn rug kunnen liggen, als ik ook maar iets bewoog dan moest ik overgeven. En ook op mijn rug was ik nog misselijk. Echt verschrikkelijk. Daarna me vooral heel veel rot gevoeld, maar ik had ook gewoon geen kracht meer.
Ik heb ook tot voor kort echt niet aan een 2e zwangerschap moeten denken, omdat die misselijkheid toch een behoorlijke impact heeft. Ik zou niet weten hoe ik Fenna moet verzorgen.
En vorig jaar heb ik van juli t/m december pfeiffer gehad, dus was al blij dat ik mezelf eindelijk weer eens kon zijn afgelopen maanden.
Ik sluit me ook bij jullie aan pooh en kim Hopelijk binnenkort een mooie zwangerschap EN een goede bevalling voor ons allemaal
Ik heb een vaste aanstelling gekregen op mn werk!!! :dance:
Gefeliciteerd Pooh :dance:
Lekker die extra zekerheid.
Wat doe je voor werk?
Dames, ik kom me graag bij jullie aansluiten! :inlove:
Ik zal zo alles even doorlezen en dan kom ik me uitgebreider voorstellen.