Hallo,
Ik ben net nieuw op dit forum en zit met een brandende vraag.
Ik ben nu 13 weken en 3 dagen zwanger en ik ben nogal snel geirriteerd als het om me partner gaat. Kan behoorlijk agressief reageren en soms interreseerd hij me niet eens meer, is dat ook een zwangerschapskwaal of ligt dat echt aan mij???
ligt niet aan jou hoor :mrgreen: welkom in de wondere wereld van geirriteerde hormonen. :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
Mijn man noemde mij altijd zwangerzilla :lol:
Ook ik kom ontzettend fel uit de hoek en soms erg agressief.Probeer tot tien te tellen,of loop uit de ruimte waar je bent,dan wordt het echt wel minder.
Succes :thumbup:
Ik was tijdens mijn eerste zwangerschap ook hartstikke aggressief… :twisted:
Zijn hormonen… :roll:
heb ik zelfs nu nog last van. Mijn arme Giu heeft heel wat te voorduren gehad. Ook dagen dat ik niets anders kon dan huilen huilen huilen.
Hormonsters noemen wij ze.
Sterkte
x
Het ligt echt aan jou hoor. Heb ik nooit last van gehad :liar: :liar:
Wens je partner maar sterkte het komende jaar, want die hormonen kunnen nog een hele tijd een rol spelen… :mrgreen:
oohhh wat heerlijk eerlijk van jullie!
Ik dacht dat het bij kwam omdat ik gestopt ben met roken…
verschrikkelijk gewoon… dreigementen vliegen hier om de oren
Ik schaam me daarna overigens maar voor een deel want soms is het ook wel weer lekker om de boel op scherp te zetten :oops: :oops:
errug he?
Suc6 met jezelf!
groeten
muts
Hehe, de eerste helft van mijn zwangerschap schijn ik ook vreselijk te zijn geweest… :mrgreen: Maar daarna was ik weer lief 
Heel herkenbaar hoor!! En helaas voor je partner zal het ook nog wel ff duren, hier vliegt de vlam nog steeds om het minste in de pan… :oops: :oops: en ik weet van de andere keren dat het na de bevalling eigenlijk pas weer een beetje over is als de energie weer terug is en het leven z’n loop weer een beetje heeft en daar ging hier toch al gauw een maand of drie/vier overheen!
Ik was ook erg aggresief tijdens mijn eerste zwangerschap :twisted:
Nu valt het nog wel mee, maar wat nog niet is kan nog komen :oops:
Heel herkenbaar hoor.
Ik was ook onuitstaanbaar en nu soms nog :oops:
Ik kan zo ineens echt een woede aanval krijgen en dat krijgt vriendlief dus over zich heen.
Maar het gaat vast snel beter.
Oja ik ben ook heel lief hoor :mrgreen: (meer lief dan onuitstaanbaar) 
Heel erg fijn om tehoren dat het dus niet zo erg aan mij ligt. Maar ben bang dat dit nog lang niet afgelopen is. Maar dat moet ie er dan maar voor over hebben he net als ik genoeg klachten heb kan hij ook lekker meegenieten hahaha :roll:
hier nog een agressieveling hahah tijdens de zwangerschap. Op een gegeven moment zelfz zo erg dat ik een mes onder zijn keel hield. Ik kon m niet luchten of zien en zocht voordurend ruzie hahah
Ja ja John heeft dus ook een zware zwangerschap gehad …arme jongen… dat ie eigenlijk nog bij me is…
Maar goed… dit is dus een echte zwangerschaps kwaal… succes ermee
Mijn lontje was ook vrij kort.
En vlak na bevalling werd het nog veeeeeeeel erger. Maar het goede nieuws is dat het ook weer overgaat :mrgreen:
:lol: :lol: Ik kan de boel altijd al lekker op scherp zetten, maar toen ik zwanger was, oei oei oei… Hij durfde niet de woonkamer in te komen :twisted: Leuk hoor al die vrouwelijke hormonen…
:think:
maar houden jullie jezelf niet in dan?
weglopen of gewoon je mond houden ?
ik had ook van die buien maar daar heeft mijn man weinig van mee gekregen 
je hebt toch genoeg respect voor elkaar om elkaar netjes te behandelen hoe je je ook voelt?
zelf tijdens de bevalling bleef ik netjes tegen omstanders terwijl ik verder krijste als een speenvarken :shifty:
maar als iemand iets zei of vroeg…even diep ademhalen en vriendelijk antwoord geven…die ander kan er toch ook niks aan doen :think:
Heksje,ik probeerde dat wel(zeker bij mn ex omdat hij niet zo’n lieverdje was) maar dat is best moeilijk hoor…
Dus dat lukte me niet altijd…
ja maar weglopen of je mond houden is toch makkelijker dan een uitgebreide ruzie hebben??
sorry dat ik zo braaf lijkt maar ik snap het gewoon niet…
ja kijk jouw ex kan je flink opgejut hebben en als je dan ontploft alla maar gewoon om niks :think: -daar had ik dus last van… :oops: -
Ik snap t wel…denk ik…
Op zo’n hormoon-moment weet je niet of het door de hormonen komt. Op dat moment zit je helemaal vast in die bui en denkt dat dat de “waarheid” is.
Pas daarna, denk je…hmm dit ben ik niet, dit zijn die hormonsters (leuk woord)
Mannen hebben dit wél eerder door, vast omdat ze ons ook beter kennen?
Tenminste zo voelt t bij mij…overigens ben ik niet aggresssief geweest, alleen maar super-snel-geirriteerd. :mrgreen:
@Heksje wrote:
:think:
maar houden jullie jezelf niet in dan?
weglopen of gewoon je mond houden ?
ik had ook van die buien maar daar heeft mijn man weinig van mee gekregen
je hebt toch genoeg respect voor elkaar om elkaar netjes te behandelen hoe je je ook voelt?
zelf tijdens de bevalling bleef ik netjes tegen omstanders terwijl ik verder krijste als een speenvarken :shifty:
maar als iemand iets zei of vroeg…even diep ademhalen en vriendelijk antwoord geven…die ander kan er toch ook niks aan doen :think:
Heeft niks met respect te maken… Ik heb heel veel respect voor mijn man… Maar had mezelf niet altijd in de hand… Was er vaak al uit voor dat ik het wist…
@Heksje wrote:
:think:
maar houden jullie jezelf niet in dan?
weglopen of gewoon je mond houden ?
ik had ook van die buien maar daar heeft mijn man weinig van mee gekregen
je hebt toch genoeg respect voor elkaar om elkaar netjes te behandelen hoe je je ook voelt?
zelf tijdens de bevalling bleef ik netjes tegen omstanders terwijl ik verder krijste als een speenvarken :shifty:
maar als iemand iets zei of vroeg…even diep ademhalen en vriendelijk antwoord geven…die ander kan er toch ook niks aan doen :think:
Ik had het met mijn moeder :oops:
Ik kon niets van haar hebben
en dat liep dan steeds uit op ruzie.Nu komt dit mede omdat ik normaal haar maar laat praten en dan is het goed, maar toen ging ik er tegen in en dan was er oorlog in huis :oops:
Met mijn partner heb ik dat niet, die dacht laat Victoria maar dat is over 5 minuten wel weer over … wat kent hij me toch goed hé :oops: