niet willen slapen sávonds alleen maar huilen

en ik kan er dus niet tegen als ze huilt laat dat 5 minuten en dan breekt me hart :wall: :oops:

maar hoelang laat je je kind huilen??



en hoe kan het dat ze ineens niet wil slapen?? ze sliep altijd :thumbup: in bed leggen en ze viel in slaap :think:

wordt 19.00 te vroeg?? is ze bang??



ik heb net 20 min bij haar gezetten en over haar hoofd gekriebelt en ze viel in slaap loop ik weg wordt ze wakker :doh: kan ik weer overnieuw beginnen pff nu laat ik dr maar weer f huilen ze zeurt nu meer als ze weer panisch gaat huilen ga ik wel weer naar boven.



meer mensen hier bekend mee??

ze is nu 16 maanden.

Dat heb ik ook heel erg gehad Bianca met Talysha ik werd er knettergek van.



Ik heb het 2 x gehad, 1 x een hele week en het werd steeds later voordat ze ging slapen.



Als ze in bed lag dan was het soms 5 minuutjes stil en dan begon de ellende vaak begon het meteen zelfs al als ze haar bed zag. Maar niet huilen maar echt krijsen… En niet stoppen ze liep helemaal rood aan en begon te zweten.



Daar kon mijn moederhart ook echt niet tegen :snooty:.



Wij haalde haar er altijd uit en 5 minuutjes op de bank op schoot maar dan wel LIGGEN met der speentje in, nu weet ik dat Nikki geen speen heeft maar misschien der doekje dan ofzo.

En hup daarna terug naar bed, en dit deden we dan zo uren, en dan elke x om de beurt. Het begon om 20:00 en eindigde vaak rond 0:00 uur. 1 dag was het zo erg dat het al 1:00 uur was. Toen hebben we de HAP gebeld en mochten we langs komen. Had ze een beginnende oorontsteking.

Zetpil gegeven een paar dagen en het was over.



Hubbie zat trouwens vaak op zijn knieen voor het bed met zijn ogen dicht en dan was ze wel stil ( soms wel 20 a 30 minuutjes ). Maar zodra je weg ging was het weer raak.



paar maanden later net voordat we naar center parcs gingen begon de ellende weer. Ze had geen pijn want we zijn langs de dokter gegaan om haar oortjes na te laten kijken. Maar het was alweer een week aan de gang en werden er echt doodmoe van. Toen heb ik een tip van iemand gehad hier weet ff niet meer van wie. Maar je moet haar ECHT in bed laten liggen en om de 10 minuutjes terug komen als ze nog huilt en haar gerust stellen. Mama is er nog liefje, maar je moet nu echt gaan slapen hoor een kusje een aai over der bolletje en deur achter je dicht doen.



En zo blijf je dit doen dat ze niet meer huilt, als ze geen pijn heeft heb ik het idee dat ze je gewoon uittesten. Ze moet gewoon even duidelijk weten waar ze aan toe is.



Ow en 2 dagen later was de ellende over hier en hebben we er gelukkig tot nu toe geen last meer van gehad.



Maar sterkte hoop dat het snel over is, want wat kun je hier geiriteerd van raken zeg !!



Tis wel een beetje een lang verhaal geworden he haha, maar hoop dat je er iets aan hebt.

Bij 18 mnd gehad en sja mijn ervaring heb je dan misschien niets aan. Maar het enige dat hielp was wel het laten huilen. Erheen gaan maakte het enkel erger. Heb opgeschreven hoeveel minuten het de eerste keer duurde voordat hij stil werd, de tweede keer (bij de dut), enz. Het werd enkel minder. De eerste keer was absoluut het meest hartverscheurend maar duurde achteraf VEEL korter (dus voor kindje ook) dan ermee bezig zijn en ermee bezig zijn.



Soms help je een kindje door niet te helpen… :hug:



In een andere roerige periode hielp een mooi, helder nachtlampje. Een mooi zonnetje waar hij nog steeds weg van is.

Hier soms ook zo’n periode, vre-se-lijk. Eerst uitsluiten dat er niets aan de hand is. Geen pijn, geen vieze luier, niet te warm of te koud, etc. Als er niets is, grenzen stellen. Dit is jouw bed, nu is het bedtijd, mama is in de buurt maar je moet wel gaan slapen nu. Tien minuten laten gaan, ik doe dan altijd zn speen erin, geef me zonder woorden een knuffel en ga weer. Als ik hem eruit haal ofzo, ziet hij ruimte om verder te gaan, en dat willen we net niet.



Op het moment is het zo dat hij al krijst als ik het woord bed noem, hij wil ‘BENEEJE’. Ik zeg altijd: ‘Ik hou heel veel van jou, maar nu moet je slapen, mama is in de buurt’ Het werkt wel, hij sliep vandaag al sneller dan gisteren. Zo eens in de zoveel tijd gaan ze weer kijken waar die grenzen liggen, en het is heel lastig want wat een verdriet kunnen ze hebben, maar hou jezelf maar voor dat ze ook grenzen nodig hebben om zich veilig te kunnen voelen.

lees mee. zoek ook tips… alleen onze uk… begint te krijsen en uiteindelijk overgeven.

dank jullie ik vind dat krijsen zo erg en mijn moeder hart is heel breekbaar :oops:

ik vind snel iets zielig en als ik dr zo overstuur hoor denk ik ach mijn meisje :wall:

ik ga vanaf vanavond doen 10 min en daarna alleen naar binnen even aai geven en zeggen ik hou van je maar je moet nu slapen.



jullie horen het vanavond wel :wink: :-*

Het kan op deze leeftijd heel goed helpen om het slaapritueel aan te passen/uit te breiden. Kusjes geven aan papa, broers, zussen, knuffels, verhaaltjes lezen, liedje zingen enz. Dat maakt de overgang naar het rustig gaan slapen makkelijker. Elke avond hetzelfde ritueel en hetzelfde reageren als ze niet gaat slapen geeft duidelijkheid (en dus rust).



Ik vind tien min vrij lang, ik zou eerst 2x na vijf min gaan, zo min mogelijk contact maken (dat is juist leuk) en alleen maar neerleggen en zeggen dat het tijd is om te gaan slapen (ik zou ook geen ik hou van jou’s in de strijd gooien; dat is alleen maar een beloning op het niet gaan slapen en dus juist een reden om weer niet te gaan slapen).

@Lune wrote:

(ik zou ook geen ik hou van jou’s in de strijd gooien; dat is alleen maar een beloning op het niet gaan slapen en dus juist een reden om weer niet te gaan slapen)




Ben ik het niet mee eens. Het is bedoeld ter geruststelling, want op het moment dat mijn mannetje zo hartverscheurend huilt meent hij dat wel oprecht, ook al is de oorzaak erachter heel simpel (naar beneden willen). Zeggen dat ik er voor hem ben is geen beloning voor het niet gaan slapen, het is om te laten weten dat hij niet alleen is, dat mama er voor hem is (en dat hij dus niet bang of verdrietig oid hoeft te zijn).

Dat kan ook anders dan met ik hou van jou, een’ ga maar lekker slapen, mama is vlakbij’ is echt voldoende. Alle aandacht is in deze aandacht waar je kind om vraagt (en dus reden om niet te slapen).



Als je ervan overtuigd bent dat je kindje troost nodig heeft, dan moet je niet deze 10 min methode gaan doen maar je kind gewoon troosten en die aandacht geven.

wat lune zegt. mij is geleerd om niet tegen haar te praten, alleen fysiek even te laten weten dat je er bent. dus een aai over de bol. oid.

@Lune wrote:

Dat kan ook anders dan met ik hou van jou, een’ ga maar lekker slapen, mama is vlakbij’ is echt voldoende. Alle aandacht is in deze aandacht waar je kind om vraagt (en dus reden om niet te slapen).


Tsja, dan moet je helemaal niet naar boven gaan. zodra jij die kamer binnen stapt is er sprake van aandacht, dus ik geloof dat ik niet helemaal snap wat het uitmaakt of je 'ik hou van je' zegt of 'wat is het mooi weer buiten'.

Ik vind dat hij moet weten dat ik er ben, vandaar die 10-minuten-regel. Prima dat jij daar niet in gelooft, maar hier werkt het perfect.

Ik denk dat je me niet goed begrijpt.

Ik vind het zeker heel belangrijk dat een kind weet dat hij niet aan zijn lot overgelaten wordt, een slaaptraining als deze zou ik alleen toepassen of adviseren in een situatie waarin het kind echt te weinig slaap krijgt of de ouder het niet meer trekt.



Maar er is wel degelijk een groot verschil tussen kom maar poepie, mama is hier, ga maar lekker slapen, ik hou van je.

En even over de bol aaien en zeggen dat het tijd is om te slapen.



Niet naar boven gaan is gewoon verwaarlozing. Je kind zal uiteindelijk gaan slapen, omdat hij weet dat er toch niemand komt.

nou hier ging het zo vandaag maar 1x 3 kwartier geslapen bij oma dus moe en om 19.30 was het dan ook echt bedtijd!!

huilen/krijsen 5 minuten gelaten en daarna naar boven gegaan heb haar gezegt mama is bij je ik ga niet weg papa en mama gaan vanavond ook slapen.

Aai over dr bolletje en heb zeker 2 minuutjes bij haar gezetten tot ze weer rustig was ze was echt overstuur en helemaal nat van het zweet nadat ze weer kalm was en dr oogjes dicht vielen zei ik nikki gaat lekker slapen en mama is beneden.

weg gelopen en huilen na 5 min was ze stil en sliep ze :dance:



ik kan het dus niet niet tegen haar praten of niet over dr bolletje aaien en ik vind of je nou zegt ik hou van je of iets anders tja zei weet nu toch nog niet wat ik hou van je betekend :roll:

Ik haal onze kleine baas altijd uit bed als hij na een tijdje krijsen niet in slaap wil vallen. Dit om hem te troosten. Meestal kan ik hem daarna ook weer direct terug leggen en slaapt hij door.



Alleen vorige week dus niet. Ik snapte er niets van. Heeft ie echt nooit. Bleek het kleine nachtlampje niet te werken :doh: Dat weer aangemaakt en toen was het goed :mrgreen:

Hier een boefje dat de laatste tijd en eigenlijk al heel lang onregelmatig slaapt. Afgelopen 2 dagen kwam hij dus om 0.30 was er om 19 uur in. Vervolgens gezegd ga maar lekker slapen mama is bij je nou dat trekt ie dus niet :mrgreen: . Hysterisch papa krijgt het soms wel voor elkaar. Maar meneertje wil dus nu gewoon snachts compleet wakker zijn en zijn eigen feestje vieren :naughty: . Maar ja wat doe je dan als je kindje 2 uur wakker is tja wij leggen hem nu nog tussen ons in, omdat onze eigen nachtrust toch ook wel van belang is, zo wisselen we elkaar af.



Ik zou ook graag wel willen weten wat ik kan doen…Laten huilen helpt 9 van de 10 x niet hij gaat over de rooie :shock:



andere keren komt hij om 3.30/4.30/5.30 of soms slaapt ie door :dance:



In mijn armen slaapt hij trouwens vaak wel :inlove: :wall:

Is het een ontwikkelingssprongetje of fase misschien? Ik weet het niet met een ouder kindje, mijn dochter is pas 9 maanden…



Bij Ariëlle werkt laten huilen niet, ze gaat alleen maar harder en harder. Als ik tegen Rudie zeg; ga jij er eens heen, neemt 'ie haar na 3 minuten mee naar beneden ‘want ze wil niet slapen’. Nee ik wil ook wel eens wat niet… Alleen wordt het dan alleen maar erger en wil ze helemaal niet meer naar bed.

Dus meestal kan ik het oplossen. Ik leg haar dan in haar bedje neer, ze mag van mij van rug naar buik enzo rollen, maar niet haar bedje rond gaan. Gewoon op 1 plekje blijven liggen, ik houd haar dan ook vast. Ze ligt dan te huilen, maar ik blijf erbij, gebruik zachte stem, dat ik snap dat ze niet wil slapen, dat het bedtijd is, dat ze dan lekker kan uitrusten en weet ik waar ik allemaal over klets. Maar dan heel zachtjes en rustig. Na een paar minuten huilt ze dan al minder hard, binnen 10 tot 15 minuten is ze rustig. Dan rolt ze op een gegeven moment op d’r buik en gaat ze slapen, dan kan ik opstaan en weggaan.



Om zover te komen heb ik 1,5 tot 2 weken lang hetzelfde gedaan, maar de eerste avond zat ik 1,5 uur :shock: naast haar bedje. Maar na 3 avonden was het al minder dan een uur, dan 45 min, 30 min en nu lukt het dus binnen 20 minuten als ze weer zo’n huilavond heeft. maar 5 van de 7 avonden leg ik haar neer, geef een aai over d’r bol, zij draait op zij/buik en gaat ze slapen en sluip ik zo snel ik kan de kamer uit. Ik moet ook niet te lang blijven dan, want dan wordt ze weer wakker :?



Het was effe 2 weekjes niet erg leuk, steeds zo lang naast haar bedje te zitten… maar ik wilde haar niet alleen laten huilen, wilde dat ze wist dat ik er ben, maar dat dat toch niets veranderd aan het feit dat het slaaptijd was. En dat helpt hier dus aardig.



En dat met een kindje met regelmatig slaapproblemen door jeuk, vind ik niet slecht!

pfff…wat herkenbaar allemaal…



Ik zit hier nu braaf te wachten en hem te laten huilen :roll: :roll:

hier ook hetzelfde liedje al 6 dagen.



lieke gaat steeds lief slapen maar dat duurd maar 10 minuten a een half uurtje en dan word ze hard huilend wakker en wil daarna niet meer slapen :roll: :think: :frowning:

het enige wat ze doet is huilen behalve als ze lekker bij mama zit.

ze houd het gewoon vol tot 11 a 12 uur :doh:



heb alles al geprobeerd,bij haar in de kamer gezeten,gezongen,om de 5 a 10 minuten steeds bij haar gaan kijken om haar gerust te stellen en even over haar bolletje aaien.

boven aan t poetsen geweest en steeds naar haar geroepen dat ik er nog ben.

verder ook alles nagekeken:honger,schone luier,dorst noem maar op.

maar niks helpt :cry:



nu is ze toch na laten huilen in slaap gevallen maar weer pas om 11 uur.

ik hoop dat het van korte duur is en weer over gaat!

hier doen wij het inmiddels (en doen dit al bijna 1 jaar… zwanger en vaak trap oplopen etc was toen geen goede combi)

dus mocht mevrouw mee naar beneden 10 min en dan terug naar bed en dan komt ze er ook niet meer uit.



probeer je moederhart te volgen… is moeilijk hier een onrustige peuter… met hetzelfde probleem… :?

hier gaat het al veeeeeeel beter

ze huilt nu al als je zegt nikki gaat slapen maar we zeggen nee nikki niet huilen jij gaat gewoon lekker slapen en dan 5 minuten huilen en dan is ze stil :dance:



papa en mama winnen :mrgreen: