Hier een mama die er helemaal doorheen zit 
Ik heb een prachtig en lief meisje gekregen op 22 feb. Alles gaat hardstikke goed! Zelfs de nachten vind ik best te doen, maar er is 1 ‘probleempje’.
Amélie wil niet in haar eigen bedje slapen. Zodra ze merkt dat ze in haar wiegje gelegd wordt is het pruilen, en huilen wat uitdraait op overstuur raken als ik haar niet binnen 2 minuten eruit haal…
Maar…ik heb niet alleen een baby. Ook nog een peutertje die aandacht wil, zich afvraagt waarom de baby toch altijd bij mama op de arm ligt, en daardoor absoluut niet haar draai kan vinden.
Het lijkt alsof ze het idee heeft dat als Amélie bij mij is, dat zij ook bij mij MOET zijn. Zo komt zij helemaal niet tot rust (eigenlijk allebei m’n schatjes niet) ze speelt dus helemaal niet meer, en ik zit zo rond 11.00uur met dikke tranen in m’n ogen, en het gevoel dat ik allebei m’n meisjes tekort doe.
Begrijp me niet verkeert…ik weet dat Amélie nog maar 3 weken is, maar de hele tijd een baby bij je hebben breekt je (of eigenlijk mij) gewoon op.
Ik heb vanalles geprobeerd…kruikje, donkere kamer, lichte kamer, heeeeeel stil zijn in huis, juist geluiden maken, om de paar minuten troosten, even laten huilen Echt…ik zit er gewoon een beetje doorheen…heb het gevoel geen moeder te kunnen zijn van 2 kinderen.
Heeft iemand nog tips, ideeen of wat dan ook maar?
Ik ga maar weer naar Amélie…die huilt nu zo verschrikkelijk
Heel herkenbaar… Ryan wilt dat ook niet… nog steeds eigenlijk niet… hij sliep altijd in kinderwagenbak… nu in kinderwagen op buggy stand wel liggend
Dit vindt hij het lekkerste…waarschijnlijk geborgener…
Misschien wilt je kleintje dat ook?
Succes :hug:
Probeer haar eens lekker strak in te stoppen…om op die manier de “ruimte” een beetje te beperken. Hier heeft het gewerkt!
Ik kan me overigens goed voorstellen dat het je een beetje opbreekt! Was bij mij niet anders hoor… :hug:
@nijntje wrote:
Heel herkenbaar… Ryan wilt dat ook niet… nog steeds eigenlijk niet… hij sliep altijd in kinderwagenbak… nu in kinderwagen op buggy stand wel liggend
Dit vindt hij het lekkerste…waarschijnlijk geborgener…
Misschien wilt je kleintje dat ook?
Succes :hug:
Heb ik ook al geprobeerd, maar dat heeft eigenlijk hetzelfde ‘effect’ als haar bedje…ze wil het niet…ookal is ze echt dooooodmoe.Zelfs als ik ga wandelen blijft ze gewoon wakker…
@Debke wrote:
Probeer haar eens lekker strak in te stoppen…om op die manier de “ruimte” een beetje te beperken.
Ik heb de ‘swaddle me’ overgekocht van affie omdat ik dacht dat ze dat misschien wel fijn zou vinden.
Ze is niet heel onrustig aan het zwaaien met haar armpjes zoals haar zus wel deed, maar als ze dan bijna ligt te slapen heeft ze zo’n schrikreflex waarbij ze dus echt wakker schrikt, en dan begint het verhaal opnieuw…
Dus ik de swaddle me geprobeert, maar zodra ze merkt dat ik haar wil inbakeren zet ze het toch op een krijsen
Ik dacht eerst nog dat ze even moest wennen aan de nieuwe manier van ‘slapen’, maar na een kwartier echt keihard huilen heb ik haar maar weer lekker bij me genomen.Moet ik het misschien blijven proberen met de swaddle me? Is dat misschien een idee?
Als ze slaapt, slaapt ze het liefst op haar zij…toch dat geborgene he?! Ik doe haar dekentje ook heel strak om haar heen tot haar kinnetje, maar het inbakeren gaf haar voor mijn gevoel juist nog meer onrust :think:
Meiden…pfoe…heel erg bedankt voor jullie antwoorden.
het gekke is dat als je dit zegt tegen mensen dat hun enige antwoord vaak is…“Lekker bij je nemen…ze is nog zo klein”, of “Ach…baby’s huilen nou eenmaal”. Maar daar gaat het juist helemaal niet om, en voor mijn gevoel begrijpen jullie dat. Zo voel ik me toch een stukje minder alleen in deze chaos…
:-*
Babietjes hebben huidhonger, ze willen graag dichtbij je zijn. Is ook logisch ze zijn zo afhankelijk.
Heb je al eens een draagdoek overwogen? Hier was dat DE uitkomst. Je hebt je handen vrij en veel kindjes slapen uitstekend in in de doek.
Mocht je dat willen proberen pb me dan maar ,dan wijs ik je de weg in draagdoekenland 
Dacht ook meteen aan de draagdoek, maar weet niet of je dat wilt…
Maar wat hier echt DE oplossing was is het voedingskussen. Gewoon in een u-vorm op de bank en baby erin. Zo was Jasper bij ons en had ik toch mijn handen vrij. en omdat die kleine er lekker ‘in’ ligt voelt het ook wat beschermder. Misschien eens het proberen waard? :think:
Mocht dat werken dan kun je stap-voor-stap verder: eerst op de bank, dan wieg naar woonkamer en daar voedingskussen in, dan wieg &voedingskussen naar haar eigen/jullie kamer, zonder voedingskussen…
En hoe gaat het 's nachts dan? Jasper sliep 's nachts al vanaf dag 1 in z’n eigen wiegje dus dat was nooit een issue(behalve als hij ziek is natuurlijk…)
Is het feit dat ze niet in haar bedje wil slapen het probleem, of het feit dat ze alleen maar bij je wil zijn? Want in mijn ogen zijn dat twee verschillende dingen…
Mag ik vragen hoe je dag eruit ziet, heb je een schema voor de kleine?
Oh meis…
Een swaddle me zei je he…Eigenlijk heb ik geen idee wat dat is, maar dat doet er niet toe.
Hier heb ik het in eerste instantie gewoon met een badcape gedaan. Lekker ingewikkeld en zo in de box gelegd. Dat bleek goed te bevallen, maar ik begrijp dat jouw meisje daar anders over denkt…
Tsja, misschien is dan een draagdoek een optie, maar ik kan me ook voorstellen, dat je het niet handig vindt je beeb de hele dag met je mee te slepen :think:
Lastig hoor.
Wat D. ook al vraagt…Hoe ziet je dagindeling er uit? Heb je een vast schema of ontbreekt dat? Mijn twee oudsten hadden helemaal niks met het hele “regelmaat” gebeuren. Nu mijn jongste op zijn beurt wel. Die zweert bij een vast patroon. Het heeft ons een paar maandjes gekost om dat uit te vogelen (en te accepteren…), maar het werkt als een tierelier! Finn weet precies waar hij aan toe is op het moment.
Bedankt allemaal!
Ik heb een draagdoek (tricot-slen en een ringsling), maar ben lichaamlijk nog niet sterk genoeg om haar de hele tijd bij me te dragen. Als ik dat wel doe krijg ik het gevoel dat alles aan het verzakken is daar onder :oops: dus dat kan eigenlijk nog niet denk ik…
Buiten dat vind ik het niet prettig om haar de hele dag bij me in een draagdoek te hebben. (ben ik nu te lastig?)
En een ritme? Phoe zeg…nee dat heb ik nog niet. Ik probeer het wel, en vaak komt ze netjes om de 3a4 uur voor een voeding, maar een ritme heb ik totaal nog niet.
Ik denk dat dat mijn oudste dochter ook wat onzeker maakt, want die vaart het beste bij ritme en regelmaat, en als je je moeder dan een beetje ziet vogelen en eigenlijk helemaal niet lekker in haar vel ziet zitten is het ook niet best voor haar natuurlijk.
Trouwens…ik ben net gaan wandelen, en ze slaapt nu dus al ruim een uur in de wagen bak :dance:
Ik hang iedere 5 minuten boven die bak om te kijken of ze nog wel leeft, want dit is uitzonderlijk!!!
Dus wat jullie eigenlijk zeggen is dat ik haar gewoon bij me moet houden of op een alternatieve plek te slapen leggen (daar gaan mijn principes van je slaapt in je bed en spelen doe je beneden…)
Maar hoe doen anderen dat dan die al 2 kids hebben? Hoe verdeel je die aandacht dan met een baby op je arm? Ik ben daar heel benieuwd naar…
Hier ook een hele jaloerse peuterpuber gehad…
En hier ene kleintje dat voornamenlijk de hele dag aan mama’s boobs wilde hangen wat de oudste dus niet zo geslaagd vond…
Ze was vanuit mijn zwangerschap al wel gewend aan het feit dat mama niet met haar wilde spelletjes enzo kon doen, maar dan ineens een heel lief babytje erbij dat WEL de hele tijd aandacht krijgt van mama ja hallo… dat kan toch niet…
Heel logisch natuurlijk. Joyce werd ook steeds onrustiger en dus steeds meer op de arm enzo…Tja je moet wat he…
UIteindelijk toen Joyce overging op de fles omdat madam gewoon niet groeide op mijn melk werd alles een stuk rustiger en ook Tessa werd rustiger…
Gelukkig heeft Tessa alles op mij afgereageerd en niet op Joyce…
Maar idd nog steeds wil Tessa er ook graag bijzijn als Joyce bij iemand op schoot zit…
Ik denk dat idd opties met verschillende slaapplekjes uitproberen en dan langzaamaan richting bed verplaatsten wel een optie is… al is het alleen zodat je dan als ze slaapt even je aandacht specifiek op je oudste kan richten…Hier sliep Joyce daarom als ze sliep ook vaak in de wipper in de box… daar lag ze heerlijk en sliep ze wel door…Denk ook een beetje het geborgen…
Heb ook een draagdoek geprobeerd maar ook lichamelijk niet de kracht ervoor…
Joyce heeft soms ook best lang nodig om in slaap te huilen hoor… Dus misschien jou kleintje ook wel… uiteraard tussendoor even gaan kijken… maar merk dat als ik dat te vaak doe ik haar weer wakkerder maak…
Meestal hoor je het ook wel aan het huiltje… dat wordt dan steeds ietsje zwakker en minder… is dat niet zo gaat het meestal ook niet werken…
Succes meid… het is zwaarder dan verwacht, maar het komt wel goed…
Mijn dochter is inmiddels alweer ruim 6, maar als baby wilde ze ook niet in haar ledikantje slapen… absoluut niet…
Wel wou ze in de kinderwagenbak slapen…
Ik ben toen begonnen met de kinderwagenbak op mijn bed te zetten en haar erin er te leggen… toen dit goed ging heb ik de kinderwagenbak met haar in het ledikantje gezet… en toen dit goed ging heb ik haar in het ledikantje gezet…
Ze moest even wennen aan omgevingen blijkbaar… Na een week sliep ze gewoon in haar ledikantje en hele nachten door…
Misschien is het ook een ideetje voor jou om te proberen?
Succes!!!
Liefs,
Wishgirl
is de reiswieg een probleem? anders zet je de wandewagenbak in haar ledikantje…Zo herkent ze het idee dt slapen in haar eigen kamertje moet gaan gebeuren…op den duur haal je de bak weg zodat ze in haar eigen bedje ligt…Ofleg een tshirt met jouw geur bij haar in bedje, en doe bij elk slaapje echt hetzelfde ritueel…
Je doet het nu super hoor!!! :hug:
Bij ons, de juli 2007 mama’s, heeft iemand een gedragen tshirt van haarzelf in het bedje gelegd…
Dat was daar DE oplossing…
Toch lekker slapen én mama’s geur lekker bij zich…
Succes ermee hoor!!! :hug:
Ik heb precies hetzelfde gehad, totdat ik Fenna in bakerde, vanaf de eerste dag al resultaat!!
Ik zweer dus hoog en laag bij een ritme, Joas heeft daar echt baat bij, al zal dit voor ieder kind anders zijn misschien. Maak van het slapen-gaan een ritueel, zodat ze weet wat de bedoeling is. In het begin dacht ik nogal cynisch: alsof een baby zo klein zoiets snapt… pff :roll: Maar, dat snappen ze dus echt! Het avondritueel is als volgt: na mijn avondeten (hij ligt dan in de box of zit in het wippertje te spelen) gaan we samen naar boven. Samen de rolgordijnen dicht doen, nachtlampje aan, badje klaarzetten (pyjamaatje/luier/handdoek leg ik altijd eerder al klaar) Alles samen, zodat hij ziet wat er staat te gebeuren. Dan in badje met de radio aan terwijl ik liedjes zing 8) Zodra hij uit badje komt begint hij enorm te zoeken en te smakken, niet van de honger… maar omdat hij weet dat er eten komt. Conditionering he :lol: Daarna krijgt hij een voeding en leg ik 'm in zn bed. Soms gaat hij een uur liggen brabbelen, soms is het jengelen… maar hij snapt dat hij moet gaan slapen dus doet dat ook netjes, uiteindelijk.
Maar… zo gaat het de laatste tijd. Het was wel even doorzetten, meneer was het lang niet altijd eens met zn bedtijd. Pluk er wel nu de vruchten van! Een schema zal er niet meteen voor zorgen dat ze wél in haar bed wil slapen, maar het geeft jou misschien wat rust doordat jullie beiden weten hoe de dag verloopt, als het goed is wordt zij daar ook rustiger van namelijk.
Tuuuurlijk heeeel belangrijk… De 3 R’s…
Rust, Reinheid en Regelmaat!
Maar met een baby van een dag oud, moet je gewoon even iets anders verzinnen om het aangenaam te maken eerst…en dan kan je langzamerhand werken naar de Regelmaat…
Liefs,
Wishgirl
oooh, ik dacht dat jullie met ritme bedoelde of ik een heel dag schema had.
Ja, met het naar bed gaan heb ik wel een ritueeltje. Samen de gordijnen dicht doen. Op ons bed zitten (ze slaapt op onze kamer) en een liedje zingen, dan al zingend in bed leggen en instoppen, en wij bidden dan voor haar.
Dus daar ontbreekt het niet aan eigenlijk…maar ze is natuurlijk nog wel heel jong om dat nu al door te hebben denk ik (komt wel)
Vandaag weer bal…op dit moment ligt ze nog wat te mopperen, dus ik laat haar nog even, maar zodra ze begint te huilen ga ik proberen om haar te troosten, weer in bed en als ze weer begint te huilen begin ik weer van voor af aan, maar wil nu eens proberen om haar toch in haar bedje te laten slapen.
Voor degene die het vroegen; in de wagenbak slaapt ze ook niet, dus dat valt al af eigenlijk…
Een t-shirt in bed leggen vind ik een goed idee! Ga ik zometeen ook maar doen!
Sorry, ik had er even overheen gelezen dat ze nog zo jong is. Dan is inbakeren misschien toch een optie? Naar ik begrjp is dat ook echt even doorzetten… maar wel met goed resultaat.
Oh had zo gehoopt dat mijn swaddle-me’s je konden helpen :hug: … Ik heb helaas geen tips, maar wil je even een virtuele :hug: geven en ik hoop dat je gauw DE oplossing zal vinden :-*