Omdat Niels nergens anders slaapt dan in zijn eigen bed en sinds kort ook op de creche maar wel na max. 3 uur weer moe is kan ik eigenlijk nooit eens wat langer weg met hem. Gisteren hebben we het toch weer eens geprobeerd en het is op een fiasco uitgedraaid. Hij is er nog van slag van… Ter verduidelijking: als hij niet kan slapen raakt hij heel snel oververmoeid en lukt het helemaal niet meer, resultaat: kind helemaal over zijn toeren.
Ik vraag me af of wij de enige zijn met zo’n kind, want in mijn omgeving denkt iedereen dat ik me aanstel… Ik ben dus niet op zoek naar tips om hem te laten slapen maar naar ervaringsverhalen van anderen moeders die hetzelfde hebben meegemaakt. Hoe gingen jullie hiermee om? Wie o wie, ik kan toch niet de enige zijn???
Mijn dochter heeft dat ook een beetje.
Slaapt aboluut niet in een kinderwagen.
In een ander bedje dan wel weer, neem dan altijd een aantal knuffels van thuis mee die ook in haar bedje liggen.
Maar ik ga zelden uit huis met mijn dochter haar slaapjes.
En aanstel dat is echt niet zo, hier werd dat ook wel eens gezegd als ze lang genoeg in de kinderwagen zit slaapt ze wel.
Tijdje terug zijn we wat verder weg geweest en heeft ze een enige tijd in de kinderwagen gezeten.
En die mensen die zeiden ze slaapt wel als ze moe is, die kwamen er toch maar mooi op terug.
Dan word ze lastig en met doekje in der gezicht wrijven etc, maar slapen echt niet !!
Ik denk gewoon komt van zelf wel weer goed.
:hug:
Herkenbaar! Een van de twee jongste vertikte het om ergens anders te slapen… Op het kdv kregen ze hem ook niet in slaap, wat ze ook probeerden. Nu is hij daar gewend en slaapt hij goed.
Inmiddels heeft hij het gelukkig ook niet zo erg meer, dus ik kan ze wat makkelijker mee nemen, maar het is heel vervelend.
Laat ze maar lullen hoor, het is jouw kind en jij weet het beste wat hij wel en niet kan hebben.
Hier ook een kind dat altijd lastig mee te nemen was. Meteen drama’s met slapen en chagrijnig de rest van de dag. Maar oefening baart kunst. We hebben hem dus af en toe meegenomen, al is het maar voor kort. We doen dat dan wel als ie net wakker is. En dan niet te laat terug zijn voor zijn volgende slaapje.
En van lieverlee gaat het dus steeds beter. En soms word je te hoogmoedig en worden we weer “gestraft” :oops:
Wij hebben dat ook deels gehad, hij sliep wel elders in een campingbed maar sliep nooit in de kinderwagenbak/wandelwagen.
Het enige wat ik gedaan heb was dus het campingbed mee of met de auto de rit zo plannen dat hij dan net moest slapen.
Ik kreeg ook veel negatieve reacties omdat ik dus niet een dagje kom gaan winkelen oid, maar ik heb me er niets van aangetrokken. Blijkbaar wilde mijn kind het liefst in een veilige omgeving slapen. Hij vond (vind) harde geluiden vreselijk en dat speelde erg veel mee.
Ik heb mijn weg er in gevonden en geaccepteerd dat dit bij mijn kind hoort. Hij is verder erg lief en rustig en slaapt nu overal erg gemakkelijk, mits het in een bed is. Is ook een makkelijke slaper 's nachts zelden problemen.
Succes, en misschien is het gewoon de naam 
natas
Hier op zich niet echt last van natuurlijk slaap hij liever ook niet in de wandelwagen omdat hij alles wil mee maken.
Nu was veron in het begin ook een kind wat de bekende rust en regelmaat nodig had volgens verschillende mensen. Nu ben ik wel dat ik savonds rekening met hem houd maar overdag veel minder. Tuurlijk als ik even naar de markt wil doe ik dat voor of na een slaapje maar als wij een dagje weg gaan dan moet hij zich toch ook een beetje aan ons aanpassen… dus dan zal hij toch dan maar moeten slapen of lekker wakker blijven met ons. Ik denk wel persoonlijk dan he hoe makkelijker je er mee om gaat hoe makkelijker je kindje er op zal reageren…maar dat is een mening.
Succes in elk geval
Liefs Loes
Ja hoor, heel herkenbaar. Pas 4 weken geleden zijn we er bij Kevin achtergekomen dat hij (nu) ook goed en lekker in het ledikantje bij oma slaapt.
Tot die tijd is hij slechts 2x een hele dag weggeweest (heenreis en terugreis van weekje op vakantie en dan wel rijden bij duttijd, dus toch uurtje slapen), verder nooit. En nog niet, hij heeft z’n dut gewoon nodig .
Hij dut van 12.00 tot 15.30, dus weggaan is of 's ochtends en dan 11.30 terug of 's middags en dan 15.45 weg. Als je met z’n tweeën bent, kan een tussendoortje ook onderweg. Scheelt weer tijd.
Houd vol, ineens merk je dat het anders is!
Nee hoor, je bent niet de enige! Senne had het ook altijd, wou alles meemaken en ging niet slapen, gevolg: oververmoeid, overprikkeld kind wat nóóit weer ging slapen. Wij hebben dus altijd rekening met hem gehouden omdat hij het blijkbaar niet aankon en we daarna allemaal met de gebakken peren zaten.
Kijk goed naar je kindje en trek je niks aan van anderen, jij weet het beste hoe je met je kindje om kunt gaan!
Bedankt voor jullie reacties! Toch wel ‘fijn’ te lezen dat wij niet de enige zijn. Moet wel zeggen dat ik hier lees dat er wel op vakantie gegaan kan worden ed. Dat zie ik hier voorlopig dus echt niet gebeuren… Geeft ook niets hoor trouwens.
Niels is 2 uur wakker en is dan meestal alweer moe, jullie kunnen nagaan dat zelfs even winkelen om een boodschapje te doen lastig wordt. Hij moet tenslotte in zijn wakkere tijd ook nog de fles en eten wat ook niet al te vlot gaat. Voel me daarom vaak wel een kluizenaar.
Oh en nog even dit:
Ik denk wel persoonlijk dan he hoe makkelijker je er mee om gaat hoe makkelijker je kindje er op zal reageren…maar dat is een mening.
Sorry hoor maar hier kan ik dus echt niet tegen! :evil: Ik vind dit typisch een reactie van iemand die dit zelf nooit heeft meegemaakt, want dan zou je wel beter weten, mocht dit zo zijn bij jouw kind is dat geweldig maar dit geldt iig niet voor Niels!
Sja, ik las die opmerking ook en vond hem wat twijfelachtig :think:
Ik heb een tweeling en dat zijn dus 2 totaal verschillende kindjes.
De ene slaapt ondersteboven nog als het moet en de ander dus alleen in zijn eigen bed.
Ik blijf er niet voor thuis ook. Ze hebben nog geen vast slaapritme, dus als ik een afspraak heb en ze moeten slapen, gaan ze gewoon mee. Maar is absoluut niet fijn voor het mannetje dat dus nergens slaapt.
Ben het wel met Loes eens dat ik me niet altijd hoef aan te passen aan mijn kindjes, want dan kom ik gewoon echt nergens meer. Maar we zitten evengoed wel met een oververmoeid kind als we een dag zijn weg geweest. Meestal ga ik dus alleen in de ochtend weg, zodat hij 's middags bij kan komen. Het gaat ook wel beter, maar ik denk dat het ook wel de leeftijd is.
Mijn oudste sliep overigens ook overal en die sleepte ik ook overal mee naar toe.
OVer 2 weken gaan we voor het eerst een midweek weg. Ben heel benieuwd hoe het zal gaan en of ze daar een beetje gaan slapen allemaal 
@Jippo wrote:
Bedankt voor jullie reacties! Toch wel ‘fijn’ te lezen dat wij niet de enige zijn. Moet wel zeggen dat ik hier lees dat er wel op vakantie gegaan kan worden ed. Dat zie ik hier voorlopig dus echt niet gebeuren… Geeft ook niets hoor trouwens.
Niels is 2 uur wakker en is dan meestal alweer moe, jullie kunnen nagaan dat zelfs even winkelen om een boodschapje te doen lastig wordt. Hij moet tenslotte in zijn wakkere tijd ook nog de fles en eten wat ook niet al te vlot gaat. Voel me daarom vaak wel een kluizenaar.
Oh en nog even dit:Ik denk wel persoonlijk dan he hoe makkelijker je er mee om gaat hoe makkelijker je kindje er op zal reageren…maar dat is een mening.
Sorry hoor maar hier kan ik dus echt niet tegen! :evil: Ik vind dit typisch een reactie van iemand die dit zelf nooit heeft meegemaakt, want dan zou je wel beter weten, mocht dit zo zijn bij jouw kind is dat geweldig maar dit geldt iig niet voor Niels!
Precies, ik las die opmerking ook en dacht: laat ik nu eens niet reageren haha, maar idd, de opmerking van iemand die het zelf nog nooit meegemaakt heeft!!!
Je geeft aan dat je kindje na 2 , max 3 uur al weer moe is en echt moet slapen maar dat lijkt me heel normaal,…zeker voor die leeftijd.
Dat je in die wakkere tijd ook nog moet voeden, aankleden enz zorgt er inderdaad voor dat je minder tijd hebt voor andere dingen.
Ik heb hier precies hetzelfde.
Raf is ook maar max 3 uur wakker te houden anders word hij hangerig, huilerig en stront vervelend,…nou ja dat is nu eenmaal zo.
Kind is zo vreselijk druk met vanalles in die wakkere tijd dus ik kan me voorstellen dat ze na 2 uur weer ff moeten opladen.
ik herken het heel erg. Ook hier geen begrip van buitenaf. Zelfs mijn schoonouder keken me altijd maar vreemd aan en vonden dat ik mezelf en Aniek enorm te kort deed.
Maar Aniek sliep ook nooit elders, zelfs niet in de maxi cosi. Die zat dus in de auto als kleine baby van 10 weken zichzelf wakker te houden tot ze haar eigen bed weer rook.
Wat ik gedaan heb is 1 dag in de week genomen waarop ik accepteerde dat ze dan over de zeik ging. Dat moest dan een dag zijn waarop ik dingen deed waar ik anders niet aan toe kwam en waarna een dag volgde dat ik niets hoefde, niet weg, nog niet eens voor een boodschapje. Die dag kon Aniek dan bijtanken.
Door het gewoon 1 dag te accepteren en te verwachten dat ze uit d’r plaat ging, kon ik het beter behapstukken.
Dan ging ik dus toch even naar de markt, met de bus mee, kopje koffie halen bij mijn schoonmoeder en zulke dingen. Of ik sprak af om naar vrienden te gaan.
De dag daarna was echt helemaal rustig.
Uiteindelijk is ze zelf makkelijker geworden, toen was ze al wel 20 maanden, maar vooruit :shifty:
Nu slaapt ze overal, slaapt ze in de auto, kan ze best veel hebben. Maar als baby en dreumes echt echt niet :shifty:
oh en ook hier wel op vakantie gegaan, dan namen we “vuil” beddengoed van haar mee en ons eigen campingbedje en we accepteerden dat ze zeker 2 nachten niet zou slapen… maar we waren wel van mening dat rekening met haar houden iets anders was dan ons leven helemaal laten bepalen door haar “beperkingen” en overgevoeligheden.
Zijn naar Texel geweest toen ze 4 maanden was en een keer wezen camperen toen ze 10 maanden was. Beide keren was het de eerste 2 nachten pet en daarna was ze er wel door en hadden we alsnog een leuke vakantie.
Of je zelf makkelijk bent heeft er niets mee te maken want ik ben een enorme chaaot en dus ontzettend makkelijk. Maar dat maakte geen verschil hoor. Ze was als baby gewoon heel gevoelig en snel overprikkelt.
Het enige wat ik wel denk is dat als je het voor jezelf “accepteert” en niet ziet als belemmering of steeds kniezend thuis zit, maar er gewoon het beste van maakt gezien de omstandigheden, dan is het in elk geval voor jezelf niet zo een punt meer.
Hier ook zo herkenbaar! Die van ons kan ook niet kan slapen in een kinderwagen of buggy en al helemaal niet bij iemand anders thuis in het ledikant/bed of campingbed. Drama’s omdat hij oververmoeid raakt en had er de dag erna ook last van. Alleen in zijn eigen kamer of het kdv waar het rustig/stil en donker is.
Ik merk wel dat hij nu wat ouder wordt en het iets makkelijker gaat. Normaal kan hij max. 3 uur wakker blijven als ik weg ben dan echt wel 4 a 5 uur want hij houdt zich gewoon wakker omdat hij zo druk is. Uiteindelijk valt hij wel in slaap maar het kost wel wat moeite. Moet me met hem echt afzonderen en in slaap wiegen. Ik ging wel gewoon weg maar in het begin maar voor 1 uurtje en dan weer terug naar huis. We hebben het opgebouwd en gaat nu beter.
Zelfs dit weekend in slaap gevallen op de camping in de caravan. Hij heeft 1 uur en 25 minuten geslapen terwijl iedereen buiten zat en aan het praten was. Ik viel echt van mijn stoel van verbazing :shock: .
Ik heb gelukkig begrip van mijn familie en vrienden. Die vinden het al leuk als we gewoon 1 uurtje er zijn. Besef wel dat niet iedereen dat heeft en vindt dat belachelijk! Je staat toch niet te liegen.
Wat een herkenning! Fijn! Moet zeggen dat ik het deels geaccepteerd heb, af en toe proberen we weer eens wat en dan baal ik er weer even van… Vooral als je hoort dat schoonzus baby die iets jonger is overal mee naar toe kan nemen, dan ben ik dus echt jaloers he?!
Nee, ze denken niet dat ik sta te liegen maar denken toch wel dat ik overdrijf. Dan zit hij in zijn ogen te wrijven en is helemaal gesloopt en dan hoor je: 'als hij in de auto zit slaapt ‘ie’ Nou mooi niet dus, zondag van 7.00 tot 18.00 wakker geweest, tussendoor twee keer 20 minuten geslapen in de auto… (rit was ruim twee uur, heen en terug). Vind het gewoon zielig voor hem (en een beetje voor mij ;-))
Eigenlijk vindt iedereen het meevallen, want Lars reageert zich vaak niet meteen af, maar pas als we weer richting huis gaan of thuis zijn... in zijn veilige vertrouwde omgeving!
Oh ja, hier ook hoor! En idd. sociale contacten is veel lastiger, terwijl de meeste wel kids hebben, maar op de een of andere manier is er weinig begrip. Niet dat het recht in mijn gezicht word gezegd hoor maar meer die blikken en bep. opmerkingen...
@Zeemeermin wrote:
Jippo, ik herken je verhaal ook. Wij kunnen Lars ook niet makkelijk meenemen. Hij is zo geinteresseerd in zijn omgeving dat hij alles wil meemaken. Maar voor een kereltje van 4,5 maand is slapen ook nog erg belangrijk! Als wij 's morgens de deur uitmoeten voor een boodschapje krijg ik er de rest van de dag een oververmoeid ventje voor terug die niet kan slapen en alles aan elkaar huilt. Ik vind het ook jammer dat het niet zo begrepen wordt door de omgeving. Eigenlijk vindt iedereen het meevallen, want Lars reageert zich vaak niet meteen af, maar pas als we weer richting huis gaan of thuis zijn… in zijn veilige vertrouwde omgeving!
hier net het zelfde!! zo veel commentaar dat ik na de eerste begon te denken dat we haar misschien té veel 'rust en regelmaat " hadden geboden en ze zo was door ons!Dus bij mevrouwtje nr 2 gingen we het anders aanpakken !NIET DUS :mrgreen: zelfde misery!! vrienden die ‘makkelijke’ slapers hebben snappen dat niet maar zien vaak de scenes en het krijsen achteraf niet van een oververmoeide spruit als we toch weggaan!
Ik voel me dus ook aan huis gekluisterd en wil daarom ook geen 3de kindje!! zie het gewoon niet zitten om dan met 3 kids weer een jaar en langer thuis te zitten!
Het is geen gegeven dat al je kids ‘moeilijk’ worden hoor
Bij mij zijn 2 van de 3 makkelijk :thumbup: