Wij zijn toen Senne net een jaar was naar Frankrijk op vakantie geweest, was 12 uur rijden, we zouden wel zien of we een tussenstop zouden doen. Nou, mooi wel dus! Na 10 uur rijden had Senne nog maar een half uurtje geslapen en was natuurlijk helemaal op! Dus nee, hier ging het niet op dat kinderen in de auto wel slapen! We hoefden nog maar 2 uurtjes maar hebben toch een hotelletje gepakt, waar hij na een flinke huillbui van meer dan een uur toch eindelijk uitgeput in z’n eigen campingbedje met eigen matras (ja, hele auto zat propvol ja :mrgreen: ) in slaap viel.
heel herkenbaar!
kinderen slapen toch het best in hun eigen bedje denk ik.
gelukkig slapen ze na het eerste jaar minder 
Pfff ontzettend herkenbaar.
En ook ik heb me zo vaak zo onbegrepen gevoeld.
We hebben in het begin ons meisje vaak meegenomen. Maar toen ons duidelijk was dat ze echt helemaal van streek werd, nee toen zijn we het maar gaan aanpassen.
Reacties als: “Ja pas je maar aan je kind aan, dat maakt ze weerbaarder (sarcastische toon!)
Of: Jemig voordat ik me aan mijn kind ga aanpassen, sleep haar gewoon mee, ze moet maar wennen…”
Die komen van mensen die niet weten wat het is om een heel gevoelig kindje te hebben.
Wat hebben wij een ellende met het slapen en haar gevoeligheid gehad. Als het voor het slapen iets anders dan anders ging (lees: Sm die haar weer uit de box of van mijn arm moest plukken! :twisted: ) dan zaten we er de hele nacht weer mee. En wanneer we door alle opmerkingen haar een keer toch tijdens een slaapje ergens mee naar toe namen en daar bleven, dan kregen we dat de volgende dag terug.
Mijn sm maakte eens een opmerking dat het vaak aan de ouders lag als ze zo overgevoelig zijn. Ik heb me vervolgens niets bedacht, heb haar B. en een tasje met luiers in de handen geduwd. Dag moeders, dag B. ik ga ff shoppen.
Na 2 uur kwam ik terug. Goh zegt mijn sm, ze wil best slapen hoor!
Ja op haar arm!!! :twisted:
Om vervolgens toe te geven dat ze het toch wel onderschat had en dat het heel vermoeiend is en vooral heel sneu om te zien.
Meis jij voelt je kind het beste aan en een ander oordeelt naar hoe hun kindje is of was. En de meest onbegrepen reacties komen van ouders die een kindje hebben die zelfs in een koelkast nog wil slapen! (bij wijze van spreke natuurlijk! :mrgreen: )
mijn kraamhulp heeft gezegt dat als ze nog klein zijn je ze het beste al kan laten wennen aan logeerpartijtjes en harde geluiden enzo.
Ik neem Yaniek dus nu al mee boodschappen doen en laat hem wennen aan visites en op visite gaan…tot nu toe met succes! hij slaapt overal doorheen!
ook strofzuigen we gewoon naast zijn wieg als hij slaapt…wederom succes!
jong geleerd is oud gedaan…
Dan heb jij echt geluk
bij ons werkte dat helaas niet.
hoe vaak we het wel niet geprobeerd hebben.
En uiteindelijk ben je wel zoo blij als ze slaapt dat je echt niet gaat stofzuigen of ergens onder slaaptijd op visite bent…
@sweatest7 wrote:
mijn kraamhulp heeft gezegt dat als ze nog klein zijn je ze het beste al kan laten wennen aan logeerpartijtjes en harde geluiden enzo.
Ik neem Yaniek dus nu al mee boodschappen doen en laat hem wennen aan visites en op visite gaan…tot nu toe met succes! hij slaapt overal doorheen!
ook strofzuigen we gewoon naast zijn wieg als hij slaapt…wederom succes!
jong geleerd is oud gedaan…
Dit vind ik dus echt gewoon een domme post. Denk je dat ik mijn kinderen altijd thuis in een glazen stolp heb gehouden ofzo? Dat ze geen geluiden hoorden etc? En jong geleerd is oud gedaan :wall: Wordt hier echt boos van. Ik hoop niet voor jou dat je ooit een kindje krijgt die niet zo is.
Een baby van 2 weken slaapt over het algemeen wel door het geluid van een stofzuiger heen ja
Hier alle 3 wel in ieder geval. Toen ze ouder werden, lukte dat ook niet altijd meer. Ik vind de kraamverzorgster ook niet zo handig inderdaad met haar “bevindingen” :think:
:oops: :oops: :oops:
niet mijn bedoeling om je boos te maken…
voor mij ook allemaal nieuw, ik doe ook maar gewoon wat mij verteld is…
en zoals ik al aangaf; het kan nog veranderen… idd baby’s slapen eigenlijk altijd wel overal doorheen…
ik denk zelf dat alle baby’s een eigen karakter hebben en wat dus voor mij werkt kan bij jou averechts werken…en andersom…
sorry sorry nogmaals :oops:
Ja, ook hier herkenbaar… en dat heeft al heel wat scheve gezichten opgeleverd vanuit de familie :twisted: ! Teun heeft nooit ergens anders kunnen slapen, slaapt het beste in z’n eigen bed.
En als we op vakantie gaan, kost het minstens 3 avonden om hem rustig in slaap te krijgen en dat ie wat gewend is.
Is nooit in slaap gevallen in de kinderwagen, wel toen ie een paar weken oud was maar daarna nooit meer.
In de auto slaapt ie wel goed :thumbup: !
Maar zodra we stoppen, is meneer wakker :roll: …
Het ergste vind ik de scheve gezichten van familie/ vrienden; “we hebben hem niks gewend gemaakt”… jaja, ammehoela :evil: .
Maar ik ben nu zover dat ik denk: laat maar l*llen.
Succes in elk geval en gewoon doen waar jij je goed bij voelt :mrgreen: !
Groetjes, Anne
Ik denk dat je niet anders kunt dan aansluiten bij de wensen van je kindje. Rust en regelmaat hebben ze nu eenmaal veel baat bij.
Onze zoon sliep veel in zijn eigen bed omdat wij dat de beste plek voor hem vonden.
In het begin moet je erg wennen aan de beperkte tijd die je voor jezelf hebt, als je weer een paar maanden verder bent wordt het vast een stukje makkelijker.
@sweatest7 wrote:
ook strofzuigen we gewoon naast zijn wieg als hij slaapt…wederom succes!
Ja dat werkte bij ons de eerste 4 weken ook, stofzuigen is dan ook een heel monotoom geluid, net zoals autorijden of de afzuigkap aanzetten. Dus dat is niet zo’n heel erg wonder dat ze daarbij slapen
.Wij hebben ook een zeer overprikkeld kindje, die door de hevige reflux en koemelkallergie ook niet sliep. Ze had gewoon continu pijn. Iedereen zei ook, laat ze nu alvast wennen aan het geluid, maar als ze dan na uuuuuuuuuuuuuuren huilen eindelijk in slaap gevallen was liepen wij op onze tenen om haar maar niet wakker te maken.
In de maxi cosi wilde ze nog wel eens slapen (tot een maand of 2) en dan lieten we haar daar wel eens 3 uur in zitten in de gang zodat ze ff bij kon trekken. Daar ook het nodige commentaar over gehad, maar de kinderarts en fysio vonden dat prima voor haar.
De kinderwagenbak was hopeloos, krijsen als ze daarin lag, met een maand of 3,5 het zitgedeelte erop gezet, zodat ze wat rechterop zat en dat ging prima, maar slapen ho maar.
Wat nog wel eens hielp was een doek over de maxi cosi. Dan kreeg ze niet zoveel prikkels en was ze iig rustig als we haar thuis weer op bed legde.
Inmiddels gaat het wat beter, mede door de 10 dagen opname in het ziekenhuis, daar moesten we wel en hebben we ook met de zusters overlegd om niet te veel het bedje te verschonen waardoor ze na een paar dagen wel sliep. We nemen nog steeds overal haar campingbed matrasje mee, haar slaapzakje, knuffels, babyfoon met muziekje en soms lukt het om ergens anders te slapen. Soms niet en dan houden we een wat korter bezoekje.
Het zijn idd altijd de ‘wijze’ adviezen die komen van mensen met kinderen die overal makkelijk slapen. Ben benieuwd hoe die reageren als een volgend kindje ook zo makkelijk overprikkeld raakt…
HIer ook hoor…
Nu gelukkig niet meer omdat hij niet mee hoeft te slapen overdag :mrgreen: …
Ben ook veel thuis geweest overdag toen Veron klein was, of liet hem eerder slapen zodat ik daarna nog weg kon…
Ik heb mijn programma aan hem aangepast en dat was niet altijd even leuk…
Slapen in de auto of buggy of laat staan kinderwagen heb ik Veron misschien maar 1 of 2 keer zien doen…
En ja tot een maand of 2 ging dat bij Veron ook wel, stofzuigen naast de wieg en beneden slapen maar daarna toch echt niet meer…
grts patricia
hoihoi
Wat de geluiden betreft. Nienke heeft de eerste drie weken op de icu van het ziekenhuis gelegen en daar waren altijd geluiden. Klappen van deuren alarms die afgingen enz. En ik moet zeggen dat ze overal doorheen sliep en nog steeds. Maar dat in de auto in slaapvallen echt niet ja pas als we het bord coevorden voorbij zijn en dus bijna thuis.
Bij nienke hielp het wel als ik haar tegen me aanhield tot ze sliep. Maar daar moest ik soms ook engele geduld voor hebben en daar heb ik ook comentaar op gehad.
Het is jou kind en jij weet het beste wat goed is. Laat de rest maar …
groetjes
marlies
Jippo, ik herken je verhaal ook. Wij kunnen Lars ook niet makkelijk meenemen. Hij is zo geinteresseerd in zijn omgeving dat hij alles wil meemaken. Maar voor een kereltje van 4,5 maand is slapen ook nog erg belangrijk! Als wij 's morgens de deur uitmoeten voor een boodschapje krijg ik er de rest van de dag een oververmoeid ventje voor terug die niet kan slapen en alles aan elkaar huilt. Ik vind het ook jammer dat het niet zo begrepen wordt door de omgeving. Eigenlijk vindt iedereen het meevallen, want Lars reageert zich vaak niet meteen af, maar pas als we weer richting huis gaan of thuis zijn… in zijn veilige vertrouwde omgeving!
@Jippo wrote:
Wat een herkenning! Fijn! Moet zeggen dat ik het deels geaccepteerd heb, af en toe proberen we weer eens wat en dan baal ik er weer even van… Vooral als je hoort dat schoonzus baby die iets jonger is overal mee naar toe kan nemen, dan ben ik dus echt jaloers he?!
Ooooh ja… dan ben ik ook wel jaloers. Want wie wil er nu geen baby die overal slaapt en die je overal mee naartoe kan nemen. De band met mijn vriendinnen is zelfs slechter geworden nu ik niet meer zo makkelijk van huis kan. De meesten hebben ook geen kindjes en weten niet wat het inhoudt, maar ik vind het wel enorm spijtig!!