‘Nederlands stel staat geadopteerd kind af’
HONGKONG - In Hongkong en Zuid-Korea is enige ophef ontstaan rond een Nederlandse diplomaat en zijn vrouw, die eerder dit jaar hun 7-jarige geadopteerde dochter hebben overgedragen aan de jeugdzorg in Hongkong. Het stel adopteerde het Zuid-Koreaanse meisje kort na haar geboorte, maar wil de adoptie nu ongedaan maken, volgens een medewerker van het Zuid-Koreaanse consulaat in Hongkong omdat het meisje aanpassingsmoeilijkheden had. In de krant South China Morning Post sprak de diplomaat, die niet wil dat zijn naam bekend wordt, van een vreselijk trauma.
“Ik heb het publiek er niets over te zeggen. Het is iets waarmee we moeten zien te leven”, aldus de diplomaat. In de pers verschenen het afgelopen weekeinde berichten waarin werd gesuggereerd dat het stel het meisje adopteerde omdat het dacht dat het zelf geen kinderen kon krijgen en besloot haar af te staan toen de vrouw toch zwanger werd. Het Zuid-Koreaanse consulaat sprak dit tegen en zei dat het echtpaar twee zoons heeft, een van 14 en een die na de adoptie werd geboren.
Voor het meisje worden nu in Hongkong nieuwe adoptiefouders gezocht. Het Nederlandse ministerie van buitenlandse zaken wilde geen commentaar geven, omdat het een privékwestie betreft.
Tja… wat moet je hier nou van zeggen…
Gadver wat zou ik die stomme diplomaat en zijn vrouw toch een harde schop tegen hun kont willen geven… Arme arme kinderen… Dit kan toch niet zomaar… Arm meisje… Oo wat vind ik dit gemeen en zielig… Het is toch verdorie geen hond…
Nou precies Kaar…
Je kan toch niet beloven voor een kind te zorgen en haar naar een paar jaar weer terugeven!
tssss tis toch erg he…
Misschien was het ook wel gewoon het beste voor het meisje… En hebben de diplomaat en zijn vrouw er heel veel verdriet van…
Hier gebeurt het toch ook wel eens, dat kinderen die het heel moeilijk hebben in een tehuis worden geplaatst… Of dagtherapie…
:think:
@joseetje wrote:
kort na haar geboorte,
aanpassingsmoeilijkheden
Tja, ik vind dit heel gek…
Geadopteerde kinderen kunnen inderdaad aanpassingsmoeilijkheden hebben, maar dit komt niet zo vaak voor als het kind kort na de geboorte wordt geadopteerd…
Als het is wat ik denk dat het is. Het kind komt erachter dat ze er anders uit ziet dan haar ‘ouders’ en het DAAR moeilijk mee heeft, dan word ik wel behoorlijk pissig…
Je moet heel wat testen en cursussen doen voordat je mag adopteren.
Dit zijn zaken die bijna ALTIJD voorkomen omdat een kind nu eenmaal niet op zijn/haar ‘ouders’ lijkt…
Het klinkt dus voor mij als een schandalige dump…
lijkjt wel aalsof ze over een wegwerp artikel praten zow na 7 jaar kunnen we der niet meer gebruiken :evil:
@Kaar wrote:
Tja… wat moet je hier nou van zeggen…
Gadver wat zou ik die stomme diplomaat en zijn vrouw toch een harde schop tegen hun kont willen geven… Arme arme kinderen… Dit kan toch niet zomaar… Arm meisje… Oo wat vind ik dit gemeen en zielig… Het is toch verdorie geen hond…
Mee eens. Ongelooflijk. Ik snap zoiets niet. Het is geen speelgoed die je weggooit. Ieder kind kan wel problemen hebben. ok ga dan therapie zoeken. Maar je kindje wegdoen? :shock:
Dus er niet voor willen vechten? Ik neem aan dat hun genoeg geld had om hulp te zoeken. niet de makkelijskte weg zoeken van dat kind maar te laten adopteren. En maar opgeven. Dat kind is maar 7 jaar.
Ik wil niet oordelen. Maar dit kan ook aan de ouders liggen. Dat het kindje problemen had. Ze moeten mischien ook is naar hunzelf kijken.
@Marlous wrote:
[omdat een kind nu eenmaal niet op zijn/haar ‘ouders’ lijkt…
Het klinkt dus voor mij als een schandalige dump…
Ja eerlijk gezegt is dat ook mijn gedachte. lekker de makkelijkste weg kiezen.
@Marlous wrote:
@joseetje wrote:kort na haar geboorte,aanpassingsmoeilijkheden
Tja, ik vind dit heel gek…
Geadopteerde kinderen kunnen inderdaad aanpassingsmoeilijkheden hebben, maar dit komt niet zo vaak voor als het kind kort na de geboorte wordt geadopteerd…
Als het is wat ik denk dat het is. Het kind komt erachter dat ze er anders uit ziet dan haar ‘ouders’ en het DAAR moeilijk mee heeft, dan word ik wel behoorlijk pissig…
Je moet heel wat testen en cursussen doen voordat je mag adopteren.
Dit zijn zaken die bijna ALTIJD voorkomen omdat een kind nu eenmaal niet op zijn/haar ‘ouders’ lijkt…
Het klinkt dus voor mij als een schandalige dump…
Had het zelf niet beter kunnen zeggen
vreselijk zeg!! dat doe je toch niet!!!
@joseetje wrote:
=sprak de diplomaat, die niet wil dat zijn naam bekend wordt
dat is em dan niet gelukt… in een ander stuk op internet las ik gewoon zn naam!
Ex-oppas: Jade kreeg minder aandacht
AMSTERDAM - “Daar stond mijn lieve Jade op wie ik twee jaar lang heb gepast als babysitter en met wie ik heb gespeeld… Mijn hart brak toen ik gisterochtend De Telegraaf las”
Het gedumpte pleegkind Jade
Aan het woord is de Hollandse ex-babysitter van Jade. “Ik zou zo dolgraag dit meisje zélf willen adopteren en een goed thuis geven!”
Ze stottert, overmand door de emoties en door het zoeken naar de juiste woorden. Aan haar taalgebruik is duidelijk hoorbaar dat ze jarenlang woonde in Azië en Latijns-Amerika, als dochter van een Nederlands echtpaar dat voor zijn werk over de hele wereld zwierf. Zo leerde ze Raymond Poeteray kennen, de Nederlandse consul in Hongkong, over wie heel Azië dezer dagen schande spreekt.
Minder aandacht
Jarenlang woonde het oppasmeisje, dat inmiddels weer is neergestreken in Den Haag en daar studeert, in Jakarta, vlak bij Raymond en Meta Poeteray, die toen waren verbonden aan de Nederlandse ambassade in Indonesië. Ze was er kind aan huis en maakte er van dichtbij mee dat het diplomatenstel, dat dan al een circa zevenjarige zoon heeft, het vier maanden oude Koreaanse meisje adopteert. “Maar vanaf het begin merkte ik al dat er iets fout zat: ze gaven haar véél minder aandacht dan hun eigen zoon. Het zat al scheef vanaf het begin.”
De ex-babysitter maakte Jade mee tot aan haar tweede jaar. “'s Avonds paste ik op haar. Overdag was er een Indonesische vrouw die Jade constant verzorgde. Maar Meta behandelde Jade direct al niet als haar echte dochter. Hun zoon was overigens wel gek op Jade.”
De Hollandse babysitter, die gisterochtend tranen met tuiten huilde over het lot van Jade, herinnert zich haar als “héél lief, slim, maar wel erg stil”. Van mishandeling binnen het gezin is beslist geen sprake, zegt ze.
“Ik ben héél erg boos op de ouders Poeteray. Ik kan ze wel haten om wat ze nu hebben gedaan. Ik ben verbijsterd door hun actie. Zoiets dóé je toch gewoon niet. Als je een kind adopteert, dan ben je volledig verantwoordelijk. Het is geen vieze sok, die je in de hoek smijt. Dat meisje is toch geen stuk vuil?! Ik zou haar nu dolgraag zelf willen adopteren. Zorgen dat ze een goede thuissituatie krijgt. Maar wie moet ik daarvoor bellen in Den Haag?”
De babysitter weerspreekt nadrukkelijk dat Jade gedragsproblemen zou vertonen, zoals wordt beweerd door de Hollandse ex-ouders. “Ze was alleen héél erg stil. Maar ik kan natuurlijk alleen spreken van haar eerste jaren, niet hoe ze de laatste jaren is geworden. Dat haar adoptiefouders stellen dat er sprake is van eetproblemen, is onbegrijpelijk. Dan moet je daar je schouders onder zetten. Geduldig zijn, je tijd ervoor nemen. Je moet haar een kans geven. Maar het vreemde is: toen Jade thuis bij ons at, wilde ze álles gewoon opeten. Wij hebben geen eetstoornis gemerkt. De ouders Poeteray spreken over een cultuurverschil, maar dat is gelogen: dat meisje was al in hun gezin op de leeftijd van vier maanden. Ze is juist gevormd door haar opvoeding!”
De ex-babysit maakt zich grote zorgen over de huidige gemoedstoestand van het kind. “Ik probeer uit alle macht erachter te komen waar ze momenteel is ondergebracht. Want Jade moet nu heel erg in de war zijn. Ze kan onmogelijk beseffen wat er aan de hand is. Ze slaapt in een ander bed, bij onbekende mensen, op een vreemd adres. Ze wordt nu op een afschuwelijke manier beschadigd. Mijn oppaskindje zit ergens moederziel alleen, dat gaat me door merg en been!”
Hechting
Naast de lawine van woedende reacties in Nederland en heel Azië, krijgt het gewraakte diplomatenstel Poeteray overigens steun van Huub van 't Hek, hoofdredacteur van het magazine Perspectief, een blad over ouders en kinderen in de jeugdzorg. Hij kan wél begrip opbrengen voor het diplomatenstel:
“Hoe paradoxaal het ook mag klinken: een breuk met je adoptiekind kan in uitzonderlijke gevallen in het belang zijn van het kind. Als je een meisje van vier maanden adopteert, weet je niet wat je in huis haalt. Je weet niet wat er in die tijd is gebeurd met dit kind of wat er mogelijk genetisch mis is.
De meeste pleegouders doen meer dan doorsnee biologische ouders. Ze werken echt keihard voor het welzijn van hun kinderen. Maar een kindje kan psychisch al zó zijn beschadigd, zo onaangepast, zo onbereikbaar zijn, dat het niet in staat is tot enige vorm van hechting. Zulke kinderen blijven een bodemloos vat. In zulke gevallen is geen sprake van ‘het dumpen van kinderen’, maar die ouders zijn domweg kapot door het sluimerende gif dat het hele gezinsleven verwoest. In zulke gevallen is ‘ontkoppeling’ in ieders belang.”
De juridische status van het kind is onduidelijk. De Nederlandse ouders hebben, aldus het Koreaanse consulaat in Hongkong, het meisje niet tot Nederlandse genaturaliseerd. Evenmin heeft ze een verblijfsstatus als officiële inwoonster van Hongkong. Jade is dus Zuid-Koreaanse gebleven, maar de Zuid-Koreaanse wet staat niet toe dat eenmaal geadopteerde kinderen worden teruggegeven. Probleem is tevens dat ze geen woord Koreaans spreekt, maar wel vloeiend Nederlands.
‘Onze dochter is ziek’
door Bart Olmer
AMSTERDAM - “Onze dochter is ziek, daarom hebben we afscheid moeten nemen.” dat zegt het Nederlandse diplomatenechtpaar in een verklaring over de uithuisplaatsing van de geadpoteerde Jade.
Het diplomatenpaar
De Nederlandse consul Raymond Valentino Poeteray weigerde gisteren vanuit Hongkong stoïcijns commentaar, terwijl heel Azië woedend schande sprak over het ‘dumpen’ van zijn geadopteerde dochtertje Jade. Het kind zou “onaangepast zijn en niet kunnen meekomen met het Hollandse gezinsleven”.
Maar het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de diplomaat, die vandaag terugkeert naar Den Haag, gedwongen tot het geven van een verklaring, die De Telegraaf hierbij exclusief brengt: “Onze dochter is ziek, daarom hebben we afscheid moeten nemen.”
Raymond en Meta Poeteray schrijven: "Gisteren heeft De Telegraaf een uitgebreid artikel afgedrukt waarin allerlei beweringen worden gedaan over de situatie rond onze geadopteerde dochter Jade. De reacties in Nederland zijn zo heftig, dat we er behoefte aan hebben deze situatie uit te leggen, in de hoop daarmee enig begrip te kweken.
In tegenstelling tot wat geschreven is, willen wij niet van onze dochter af en van een formeel afstanddoen is tot op heden zelfs geen sprake. Wij zijn de ouders van Jade en voelen ons volledig verantwoordelijk voor haar welzijn en dat zullen we ook altijd blijven.
Wat is er aan de hand? De adoptie heeft in 2000 plaatsgevonden in Korea, geheel volgens de regels en wetten zoals Korea die kent. Van enige onrechtmatigheid in de adoptieprocedure is dan ook geen sprake. Dat Jade de Nederlandse nationaliteit niet heeft, is louter het gevolg van het feit dat we door alle medische problemen de procedure daartoe nooit hebben afgemaakt.
Nadat onze dochter in ons gezin kwam, bleek het heel moeilijk echt contact met haar te hebben. In Jakarta, waar we in 2000 naar waren overgeplaatst, kon geen oorzaak worden vastgesteld. Nadat wij verhuisden van Jakarta naar Hongkong in 2004 stelden medische specialisten pas de diagnose dat mijn dochter lijdt aan een ernstige vorm van bindingsangst. Met intensieve gezinstherapie hebben we toen geprobeerd om tot genezing te komen. Tot onze grote teleurstelling werd het niet beter, integendeel, de situatie werd slechter en de rest van het gezin begon daar sterk onder te lijden.
De situatie ontwikkelde zich dusdanig dat medio 2006 op advies van erkende medisch specialisten, hulpverleners van de adoptieorganisatie Mothers Choice en de Sociale dienst van Hongkong, in het belang van Jade is besloten tot een tijdelijke uithuisplaatsing, waarbij Jade buiten ons gezin werd opgevangen en wij geen contact met haar konden hebben. Dit was voor ons een zeer pijnlijk en droevig moment, maar we zagen geen andere mogelijkheid. De therapie voor ons gezin en onze dochter wordt tot op de dag van vandaag voortgezet.
Hoewel de specialisten nu denken dat Jade mogelijk niet teruggeplaatst kan worden, blijven we hoop houden. We kunnen echter in het belang van onze dochter niet anders doen dan het advies van de specialisten op te volgen. We zullen ons uiterste best doen om een oplossing te vinden zodat ook Jade het geluk in haar leven kan vinden.
We hechten eraan dat onze werkgever Buitenlandse Zaken zich zeer correct heeft opgesteld. Waar we vroegen om advies is dat gegeven, en waar we vroegen om steun is die verleend. Het ministerie valt in mijn ogen dan ook helemaal niets te verwijten en ik vind het jammer dat het in deze discussie wordt betrokken. Het is inderdaad een privé-zaak, waar wij als ouders de verantwoordelijkheid voor dragen.
We betreuren ook de ophef die het verhaal in de Koreaanse gemeenschap in Hongkong heeft gekregen. We zullen deze verklaring hierna in het Engels aan de media in Hongkong aanbieden, in de hoop dat daarmee ook daar enig begrip voor deze moeilijke overwegingen ontstaat.
Met deze uitleg hoop ik dat er iets meer begrip ontstaat voor onze situatie. We zullen ons uiterste best doen om een uitweg te vinden, maar dat wordt wel gemakkelijker als het oog van de wereld niet meekijkt. De publiciteit op zichzelf is al pijnlijk genoeg, maar wat erger is: het helpt niet om voor onze problemen een oplossing te kunnen vinden. We hopen dan ook nu zonder verdere ophef verder te kunnen."Raymond en Meta Poeteray,
Sorry ik vind dit walgelijk. Die ouders zijn ziek. Ik kan niets anders zeggen.
Dus als mijn kindje ziek is . En niet kan aanpassen dan stuur je je kind toch niet weg. :x Dan ga je hulp zoeken. Maar zo maar je kind dumpen. Sorry heb hier geen woorden voor.
Ik snap dat een kind die niet handelbaar is uit huis geplaatst kan worden. Maar dan nog doe je geen afstand ervan. En ga je je kind in alles helpen en steunen. Ze paste natuurlijk niet in hun luxe leventje. Daar past dat beeld natuurlijk niet. Ik krijg echt dat beeld erbij.
Bah dat er zulke mensen bestaan.
Als je het laatste verhaal leest is het toch duidelijk?
Dat is wat ik ook al eerder had gehoord.
Iedereen staat meteen klaar om ze te veroordelen, dat het kind ordinair gedumpt word, en dat ze ziek in hun hoofd zijn…
Wacht gewoon eerst tot je de andere helft van het verhaal hebt gehoord.
Als zij al 7 jaar bezig zijn met dat kind, met therapie, en noem het maar op, en nu word door derden (!) aangegeven dat het beter is om haar tijdelijk (!) uit huis te plaatsen, dan lijkt het mij, dat zij het beste met haar voor hebben.
Ik mag aannemen dat zij het ook liever anders hadden gezien, en dat dit allemaal niet nodig zou zijn.
Helaas is dat wel, en je kunt je voorstellen dat die mensen ook verdriet hebben.
Zeker als je ineens op een negatieve manier word neergezet in de media.
Ik moet bekennen dat ik van sommigen niet had verwacht dat ze zo kortzichtig zouden zijn… :think:
@karin wrote:
Sorry ik vind dit walgelijk. Die ouders zijn ziek. Ik kan niets anders zeggen.
Dus als mijn kindje ziek is . En niet kan aanpassen dan stuur je je kind toch niet weg. :x Dan ga je hulp zoeken. Maar zo maar je kind dumpen. Sorry heb hier geen woorden voor.
Ik snap dat een kind die niet handelbaar is uit huis geplaatst kan worden. Maar dan nog doe je geen afstand ervan. En ga je je kind in alles helpen en steunen. Ze paste natuurlijk niet in hun luxe leventje. Daar past dat beeld natuurlijk niet. Ik krijg echt dat beeld erbij.
Bah dat er zulke mensen bestaan.
En jij vind dat geen hulp zoeken, wat ze hebben gedaan?
In therapie gaan, en de hulp inroepen van gespecialiseerden?
Er niks aan doen, en dat gezin kapot laten gaan, is dat jouw manier van oplossen?
Misschien moet je je eigen geplaatse reactie van de ouders zelf nog eens doornemen…
@Anneke wrote:
Ik moet bekennen dat ik van sommigen niet had verwacht dat ze zo kortzichtig zouden zijn… :think:
Ik voel mij aangesproken vandaar mijn volgende reactie:
Ik word hier zo moe van hoor…Waarom mogen mensen nou nooit eens zeggen wat ze voelen als het verhaal niet duidelijk is…
Dit was mijn eerste reactie en dat spreek ik uit…Dat dat gelijk als kortzichtig, vooroordelend etc wordt beplakt vind ik erg vermoeiend…
Die diplomaat heeft het ook heel stom aangepakt na het lezen van hun verdrietige verhaal…Hij had gelijk een verklaring moeten geven…
Na het lezen van het verhaal vind ik het heel erg schreinend voor hun. Ik pas dus mijn mening aan…Prima toch…
@Marlous wrote:
@Anneke wrote:
Ik moet bekennen dat ik van sommigen niet had verwacht dat ze zo kortzichtig zouden zijn… :think:
Ik voel mij aangesproken vandaar mijn volgende reactie:
Ik word hier zo moe van hoor…Waarom mogen mensen nou nooit eens zeggen wat ze voelen als het verhaal niet duidelijk is…
Dit was mijn eerste reactie en dat spreek ik uit…Dat dat gelijk als kortzichtig, vooroordelend etc wordt beplakt vind ik erg vermoeiend…
Die diplomaat heeft het ook heel stom aangepakt na het lezen van hun verdrietige verhaal…Hij had gelijk een verklaring moeten geven…
Na het lezen van het verhaal vind ik het heel erg schreinend voor hun. Ik pas dus mijn mening aan…Prima toch…
@Anneke wrote:
@karin wrote:Sorry ik vind dit walgelijk. Die ouders zijn ziek. Ik kan niets anders zeggen.
Dus als mijn kindje ziek is . En niet kan aanpassen dan stuur je je kind toch niet weg. :x Dan ga je hulp zoeken. Maar zo maar je kind dumpen. Sorry heb hier geen woorden voor.
Ik snap dat een kind die niet handelbaar is uit huis geplaatst kan worden. Maar dan nog doe je geen afstand ervan. En ga je je kind in alles helpen en steunen. Ze paste natuurlijk niet in hun luxe leventje. Daar past dat beeld natuurlijk niet. Ik krijg echt dat beeld erbij.
Bah dat er zulke mensen bestaan.
En jij vind dat geen hulp zoeken, wat ze hebben gedaan?
In therapie gaan, en de hulp inroepen van gespecialiseerden?
Er niks aan doen, en dat gezin kapot laten gaan, is dat jouw manier van oplossen?
Misschien moet je je eigen geplaatse reactie van de ouders zelf nog eens doornemen…
Sorry ik blijf erbij., En mijn gevoelens waren wel juist. Met haar was niks mis mee. lees ik nu. En ja ik heb het doorgelezen. En ik heb nog steeds geen medelijden. Oohh ja natuurlijk heb ik medelijden. ja met die dochter ja. Iedereen heefd het maar overd die ouders. Maar wat denk je hoe het is voor dat meisje. Die continue is opgevoed door een oppas. Tuurlrijk kan zij zich niet binden aan haar ouders. En die zoon dan. Die echte zoon. Die heefd natuurlijk die probleem niet. Welke dokter zegt nou dat je je kindje af moet staan. Of een advies. Dat beslis jij als OUDERS nog zelf. Dat klinkt al wantrouwend. Ok ze hebben hulp gezocht. Maar als je kindje hulp nodig heefd. Hoef je haar of hem toch niet af te staan Kom nou zeg. Dan ga je je kindje steunen. Ze hebben in mijn ogen de makkelijkste weg gekozen. Dit had NIET gehoeven. En als er met een kindje niet goed is. Hoe kun je dan in godsnaam je kindje voor adoptie opgeven. Dat is toch ook raar. Nee ik blijf erbij. Dit klinkt niet goed in mijn oren. En het komt op mij over dat zij niet in Hun weelderige leventjes past. Klaar. Ben wel benieuwd als hun ECHTE zoon ziek was hetzelfde hebben gedaan. Sorry zo komt het op mij over gewoon.
Er zijn zoveel meer oplossingen. En instanties.
Wacht gewoon eerst tot je de andere helft van het verhaal hebt gehoord.
Aquote]
OOhh en dan moet dat verhaal van die dochter komen? De andere kant van het verhaal? Zij zou dat absoluut niet kunnen. Al helemaal niet als ze ziek is. Een kind van 7 :think: