morgen alweer 10 jaar geleden, waar waren

Ik was op mijn werk. Ik werk als Internationaliserings medewerker en die dag hadden we bedacht dat we posters gingen ophangen in de kamer om het een beetje internationaler te maken. 's Morgens rond 10 uur oa een poster van de skyline van NY opgehangen met de bekende Twin Towers. Mijn collega en ik keken elkaar na 15.00 uur erg raar aan dat we juist die dag deze poster op hadden gehangen, hij heeft er overigens nog jaren gehangen.

Op mijn werk tv gekeken en ook thuis non stop, heel onbegrijpelijk allemaal en verschrikkelijk…

Ik zat op school, had die middag ineens vrij, We moesten blijven… En konden in de kantine kijken…

thuis met een kindje dat die dag precies twee maanden oud was…ik gaf haar de borst en wilde even televisie kijken omdat ze dan vaak in slaap viel…toen ik hem aanzette zag ik een raar beeld van een brandende wolkenkrabber, ik snapte het niet maar meteen ging mijn telefoon , het was mn man die naar huis belde…kris.kijk je tv? anders moet jij hem NU aanzetten, new york wordt aangevallen, er is een vliegtuig in een toren gevlogen

en meteen zie ik op televisie een vliegtuig een toren invliegen…

ik zeg…huh? hoe bedoel je, er vliegt 1 vliegtuig een toren in maar er staat ook al net zo n toren in brand???

en hoor meteen de verbijsterde uitroepen van de reporter…

het was live uit new york…het tweede vliegtuig

en ik weet nog hoe ik met dat kleintje in mn armen zat en dacht o god hoe komen die mensen daar nog uit

Thuis en toen de tweede er in vloog was ik op het schoolplein. :shock:

Toen was ik nog maar 16. Herinner me het als de dag van gister, vreselijk en dan die mensen die uit die gebouwen sprongen van zoveel hoog. :cry:

Kuala Lumpur, op het voeteneinde van ons bed. Recht voor ons uit zagen we de allereerste beelden van CNN en als we ons hoofd iets naar rechts draaiden dan zagen we de Petrona Twintowers schitteren in alle pracht en praal.



Een heel bizar begin van ons huwelijk…

Ik was op school en stond met de directeur in de aula te kletsen, we hadden die avond een info-avond voor ouders. In de aula stond de tv van schooltv nog aan, we hebben het vol verbazing staan kijken terwijl er steeds meer collega’s bijkwamen staan.

Ik was op mijn werk en had een klant aan de telefoon … de rest van de dag hebben wij tv gekeken en waren helemaal in schok.

Het was net alsof ik in een film was beland, ik kon het gewoon niet bevatten en wilde het simpel weg niet geloven :cry:

Ik werkte in een hotel als manager; die dag was er een heel groot en belangrijk congres gaande en heb echt de benen uit mijn lijf gelopen. Na mijn werk ben ik naar het werk van mijn moeder gelopen en we werden daar opgehaald door mijn vader die in tranen achter het stuur zat. Hij had alles live zien gebeuren en de rest van de dag bij mijn zus doorgebracht die net bevallen was en compleet hysterisch was. Wij waren pas om 17:30 uur op de hoogte.



De rest van de avond en nacht zitten kijken, verbijsterd. En dat heb ik nog steeds als ik de beelden zie. De volgende dag moest ik voor mijn werk 's nachts overnachten in het hotel en heb ik in plaats van te gaan slapen de hele nacht samen met gasten in de bar televisie zitten kijken.

Ik zat die dag ziek thuis…net een uur daarvoor de diagnose Endometriose te horen gekregen…en vol op de pijnstillers met mond wagenwijd open naar de tv te kijken.

Die dag hadden wij geen gas en licht, dus wij hoorden het pas s’avonds.

De volgende ochtend om half 9 hadden we weer stroom dus kon de tv weer aan.



Ik heb toen echt huilend de eerste keer de beelden bekeken, omdat wij enkel via de radio alles hadden kunnen volgen.



Sharon was toen bijna 6 maanden.



Ik heb gister een stukje van de docu gezien van die Franse broers, ik had hem al gezien, maar toch kon ik hem niet afkijken.

Het blijft verschrikkelijk :frowning:

@ICL wrote:

Ik zat thuis met zwangerschapsproblemen en zou normaliter in het WTC op de 17e etage moeten werken. Op een gegeven moment werd ik gebeld door een vriendin/collega dat er vliegtuigen het WTC in waren gevlogen en had dus in eerste instantie de indruk dat het hier gebeurde :wall: . Heb de rest van de dag volgens mij vol ongeloof aan de beeldbuis gekluisterd gezeten.




Jeetje dat is ook wat zeg.

Zijn al jouw collega’s wel op tijd het gebouw uitgekomen dan?

ik zat in de les Engels.

Toen ik thuis kwam na school lagen mijn papa en zus op de bank (ziek) naar tv te kijken en heb serieus 5 keer gevraagd welke film het was voor ik doorhad dat het echt was. :frowning: :frowning:

Ik was vrij en manlief had vroege dienst gehad. We gingen naar Intratuin om plantjes te kopen. Op de radio in de auto erheen was Ruud de Wild. We hoorden iets over een vliegtuigje in een toren. Tja, dat kan gebeuren. Na een uur shoppen stapten we weer in de auto en toen klonk Ruud de wild zó aangeslagen (de torens waren toen al allebei ingestort). We zijn naar huis gereden, het was denk ik tegen 17:00 uur toen, hebben de planten in de achtertuin gezet, de tv aangezet en pas na middernacht zijn we gestopt met kijken. De plantjes stonden de volgende dag nog in de tuin op de grond…



De 2 (of was het zelfs 3?) minuten stilte die vrijdag zal me ook altijd bijblijven. Ik werkte toen op een kinderdagverblijf en hebben de kinderen verteld dat we een tijdje héél stil moesten zijn. Wonder boven wonder heeft geen kind ook maar iets gezegd in die tijd!

Ik was net jasper de fles aan het geven,

en TV aan, schrok me rot, en kippenvel…



Mijn ex man is/was 11 sep jarig…

verjaardag hebben we die avond maar verschoven…

en waren allemaal in shock…



en een vriendin werkte ook in het WTC,

we hebben heel erg in spanning gezeten,

maar ze is ongedeerd gebleven…



en ICL jeetje voor jou ook zeer heftig geweest zeg !

Dat jullie dat nog weten, ik zou echt niet meer weten wat ik 10 jaar geleden aan het doen was…

Ik weet wel dat ik het gevolgd heb op tv zo gauw ik thuis ben gekomen, maar waar ik was?? Weet ik echt niet meer… :oops:



Maar ik was totaal onder de indruk, dat ben ik nu na 10 jaar nog steeds eigelijk en kan het nog altijd niet echt bevatten dat zoiets kon gebeuren… :frowning:

ik kwam net met veel herrie op mijn werk binnen, en kreeg gelijk te horen dat ik stil moest zijn.

Het 2e vliegtuig vlog de toren in toen volgens mij… was een rare werkavond (horeca)

Ik was op mijn werk bij de Jellinekkliniek toen een client ons tijdens het dagelijkse overleg kwam ‘storen’…We zijn toen allemaal naar de televisie gegaan waar we getuigen waren van het 2e vliegtuig dat door de toren vloog…



Al 10 jaar…Wat heb ik met afgrijzen wekenlang naar de beelden gekeken en de verhalen geluisterd.



Nog steeds raakt het mij diep.

Ik was aan het werk. Ik werkte toen in een hypermarkt waar ze ook televisies verkochten. Op een gegeven moment stonden er heel veel mensen bij die televisies te kijken maar we hadden nog niet echt door wat er nu aan de hand was. Om 5 uur was ik klaar met werken en toen ik op de weg naar de kantine een collega tegen kwam vertelde zij wat er was gebeurd. Toen ik thuis kwam zat mijn moeder voor de tv en ik ben er bij gaan zitten en volgens mij zijn ook wij er toen niet meer vandaan gekomen.



Ik zelf op 11 september jarig en was blij dat we mijn verjaardag al gevierd hadden het weekend ervoor. Als er naar mijn geboortedatum wordt gevraagd en ik zeg dat ik 11 sept. jarig ben zeggen mensen nog steeds: goh ook geen leuke datum. En dat na tien jaar nog steeds.

@Madre wrote:

Ik was op mijn werk bij de Jellinekkliniek toen een client ons tijdens het dagelijkse overleg kwam ‘storen’…We zijn toen allemaal naar de televisie gegaan waar we getuigen waren van het 2e vliegtuig dat door de toren vloog…



Al 10 jaar…Wat heb ik met afgrijzen wekenlang naar de beelden gekeken en de verhalen geluisterd.



Nog steeds raakt het mij diep.




ik vraag me af of je niet net als lydia en ik last hebt van een geheugen dat dingen een beetje anders heeft opgeslagen. Niet dat ik het in twijfel trek (of jawel, dat doe ik wel, maar jij weet het beter dan ik), maar er zat maar 17 minuten tussen het eerste vliegtuig en het tweede. Ik zou morgen op mijn werk eens moeten checken hoe laat de eerste beelden te zien waren op de nl’se tv, Maar ik denk dat er -zeker in nl- maar weinigen echt dat 2de vliegtuig erin hebben zien gaan. Dat beeld is natuurlijk wel ongelooflijk veel herhaald.







Rooike, het is een vrij bekend fenomeen dat je bij zulke grote gebeurtenissen nog precies weet waar je was, tot in vrij idiote details vaak. Pim fortuyn, theo van Gogh, daar weet ik ook echt de kleinste details nog van.

Ben benieuwd of je de enige bent die zich het niet meer kan herinneren.



En lydia; hij was in shock. Bizar he, tien jaar later. Als het nu was gebeurd, had ie het echt wel gezien, tegenwoordig is er echt wel overal tv, en zelfs internet, maar tien jaar geleden moesten ze het toch vooral hebben van de radio en verhalen die verteld werden.

@mamma van sharondenise wrote:

@ICL wrote:
Ik zat thuis met zwangerschapsproblemen en zou normaliter in het WTC op de 17e etage moeten werken. Op een gegeven moment werd ik gebeld door een vriendin/collega dat er vliegtuigen het WTC in waren gevlogen en had dus in eerste instantie de indruk dat het hier gebeurde :wall: . Heb de rest van de dag volgens mij vol ongeloof aan de beeldbuis gekluisterd gezeten.




Jeetje dat is ook wat zeg.

Zijn al jouw collega’s wel op tijd het gebouw uitgekomen dan?




Ik werkte in A’dam in het WTC :wink: , dus collega’s hoefden niet het gebouw uit.