moet ik hier wat mee doen?

Peet heeft een soort van vast vriendengroepje van 3 jongens naast hijzelf… Peet, S, L en ons buurjongetje B… Deze jongens nodigt hij ook al 4 jaar voor al zijn kinderfeestjes uit en deze jongens nodigen hem ook elk jaar uit voor hun feestje.

Vorig jaar hadden we dus ook L uitgenodigd, maar L werd ziek en belde de ochtend af, Peet was erg teleurgesteld, maar ja, ziek is ziek.



4 weken geleden was L jarig, ik feliciteerde zijn vader en moeder en Peet feliciteerde L… toen zei de vader dat het feestje pas over een paar weken zou zijn, maar dat Peet wel weer op het lijstje van L stond… tegen mij zei hij dat…



Scherst mijn verbazing dat ik zojuist op facebook lees dat ze vandaag het verlate kinderfeestje van hun zoon vieren…

Peet is niet uitgenodigd… :think:



Ben ik nou raar dat ik dit eigenlijk gewoon helemaal niet zo tof vind? Ik bedoel, ik snap best dat ze niks verplicht zijn, maar ik ga dit maar moeilijk uitgelegd krijgen aan Peet en Peet heeft zelf zijn feestje op 16 november en heeft de uitnodiging voor L al klaarliggen… dus voelt wel wat wrang…

Ik heb niet echt de behoefte er wat mee te doen, maar vroeg me wel af of dat misschien zou moeten, zouden jullie dit aankaarten of gewoon laten…



:think:

Hmm. sja… voelt wel lullig inderdaad. Ik zou reageren. Met: ’ Oh toch vast het feestje gevierd? Hoop dat het leuk was’ of zoiets… Verder kun je er inderdaad niet zoveel mee… En ik zou mijn kind geloof ik gewoon uitleggen wat er ook echt gebeurd is. Dat L zijn feestje heeft gevierd en dat zij niet uitgenodigd was. dat ik ook niet weet waarom en dat, als ze dat graag wil weten zij het anders even zelf aan L moet vragen…

Ik zou er niks mee doen en als peet er over begint het ook bij hem neerleggen zeggen dat je wel gehoord hebt dat het feestje al is geweest en dat als hij wilt weten waarom hij er niet bij was hij dat zelf moet vragen.



Ik snap dat het voor peet niet tof is maar jij kan er niks aan doen

Voelt heel lullig inderdaad. Ik denk dat ik net als Marion ook (terloops) een opmerking erover zou hebben gemaakt richting de ouders.



Als Peet niet weet dat het partijtje is geweest zou ikzelf hier met Peet ook niet over beginnen… Bespreken/“uitleggen” kan altijd nog als hij er zelf over begint… (Hoewel ook voor wèl vertellen wat te zeggen is…) Gezien zijn “handicap”, zal hij denk ik niet zelf naar L toegaan om om uitleg te vragen ;-).

Peet weet het dus wel… via S… die dus wel was uitgenodigd…hij was er behoorlijk van onder de indruk… in de zin dat hij teneergeslagen keek… heel lang peinzend voor zich uitkeek en toen met een haperende stem vroeg… "waarom heeft L mij niet gevraagd dan? "



Ik vond het verschrikkelijk eigenlijk…



Heb Peet gezegd dat ik het niet wist en dat hij dat toch het beste aan L. zelf kon gaan vragen. Maar dat er van alles kon zijn… misschien wilde hij zoveel kindjes uitnodigen dat hij moest schrappen… misschien hadden ze niet genoeg plek in de auto en hebben ze het heel klein gevierd… misschien dachten de ouders wel dat het niet handig zou zijn omdat Peet zelf gisteren jarig was… nouja… zo dus… hij knikte begrijpend en peinsde verder…



Ik heb Peet gevraagd of hij L. wel gewoon wil uitnodigen op zijn feestje en toen zei hij… dat weet ik nog niet mama, dat ligt aan L. zijn antwoord… want als hij mij niet heeft uitgenodigd omdat ik minder zijn vriend ben dan een ander, dan hoeft hij niet te komen… eh ja… geef hem eens ongelijk… Je kan veel van Peet zeggen, maar hij is niet dom… :frowning:

Dit zijn zulke “lullige” dingen… heb het hier ook regelmatig aan de hand (gehad) met Nyn… toen ik nog niet wist wat er aan de hand was…



Weten de ouders van L wat er met Peet is?

De ouders van L weten het half en half… we zijn er bewust niet heel erg open over omdat Peet zich bij anderen ogenschrijnlijk altijd heel goed gedraagt, hij bewaard alles eigenlijk voor thuis. De voorgaande feestjes kregen we ook altijd te horen dat hij zo gezellig en makkelijk is om erbij te horen en de jongens spelen ook gewoon vaak bij elkaar… Tuurlijk gaat dat in vlagen, zo kunnen ze weken veel spelen en dan zo een paar weken wat minder tot niet and so on…



Nee, ik snap het niet, wil het misschien ook niet snappen. Wel vind ik het erg jammer, je maakt zo toch gauw wat stuk wat misschien helemaal niet stuk gemaakt wil worden…



Peet zit er best mee, kwam zelfs zijn bed weer uit in tranen, hij begrijpt het gewoon niet. Twijfelt aan de vriendschap. En dat vind ik verschrikkelijk om te zien.



Ik heb aangegeven dat hij morgen wel op de fiets naar L mag, ga maar vragen of hij wil spelen en dan kan je het wellicht gewoon zo ter sprake brengen… Ja, verder weet ik het ook niet zo.

Hij wil het liefst gewoon horen dat ze het vergeten zijn ofzo… en dan L. ook gewoon uitnodigen voor zijn feestje… maar ik ben er bang voor… :frowning:

Nou ik snap er niks van! Belachelijk!



Ik zou dan L ook niet op Peet,s feestje laten komen hoor.

Ik heb besloten om de moeder wel even te polsen… zeker omdat vader echt tegen mij zei dat Peet op het lijstje van L stond en Peet stond daar wel half en half…bij…



Beetje zo van… hoorde dat L. een leuk feestje heeft gehad, super… maar mag ik wel bij je kwijt dat Peet wel ondersteboven was van het feit dat hij dus, ondanks vage toezeggingen niet was uitgenodigd. Hij zat/zit er best mee, dus ik hoop wel dat L nog even met Peet zou willen praten zodat het niet tussen hen in gaat staan… zoiets…



Peet wil L. het liefst gewoon wel uitnodigen… hij is nogal trouw aan zijn vrienden en ondanks dat hij het niet snapt, heeft hij nu een beetje zijn negeermodus aan…

Cell, wat rot zeg. als er niet een vage toezegging van een uitnodiging was geweest zou ik er niet over beginnen denk ik, dan zou ik het aan de jongetjes onderling overlaten, maar aangezien de ouders een vage uitnodiging hadden gegeven, zou ik er zeker wel even over beginnen. Je kan best zeggen dat Peet verdrietig was omdat hij wel een vage toezegging had gekregen en uiteindelijk niet was uitgenodigd en dat je dat wel erg jammer vindt.



Zo vierde ons buurjongetje laatst onverwacht zijn feestje en was het buurmeisje wel uitgenodigd en L niet (ze spelen altijd met zijn 3-en). Het is langs L heen gegaan omdat zij het feestje niet thuis vierden en wij op dat moment aan het zwemmen waren, maar toen ik het later op Facebook zag, baalde ik er stiekem toch wel een beetje van. Mede omdat wij, de drie buurvrouwen, ook met elkaar omgaan. Ik wil er geen woorden aan vuil maken, want volgens mij was het een last minute feestje omdat er toevallig nog een hele mooie late zomerse dag was, dus ik begrijp ook wel dat als wij dan niet thuis zijn, ze het zo laat. Maar ze had natuurlijk best even kunnen bellen.



Zo waren wij ook niet uitgenodigd voor haar verjaardag afgelopen zaterdag, terwijl de andere buurvrouw er wel zat. Ik moest naar school die dag, dus wellicht wist ze dat, maar desalnietemin moet je niet voor een ander beslissen dat die dan wel niet kan, dus dat je die persoon ook maar niet uitnodigt… nouja, ik dwaal af met mijn eigen kleine frustratietjes :oops:

Ik zou ook één van de ouders er even op aanspreken.

Zoals je zegt werd er expliciet even gezegd dat Peet uitgenodigd was, dan is dit op zijn minst vreemd te noemen.



Als om welke reden dan ook mijn zoontje ineens besloot een vriendje niet uit te nodigen, dan zou ik de ouder even inlichten.

Zeker als ik het al toegezegd had.

Je kunt je niet altijd bemoeien met de keuzes van je kinderen, maar je kunt wel de gevolgen inschatten en het een beetje begeleiden door b.v. een ouder voor te bereiden.

@Clair wrote:

Ik zou ook één van de ouders er even op aanspreken.

Zoals je zegt werd er expliciet even gezegd dat Peet uitgenodigd was, dan is dit op zijn minst vreemd te noemen.



.




Expliciet? Er wordt vertelt dat Peet op een lijstje staat. Misschien staan daar nog wel 10 kids op en moet hij nog uit het lijstje kiezen.



Voor mij hangt een vriendschap niet af van een kinderfeestje vooral niet op zo’n jonge leeftijd. Dan zijn kinderen nog heel erg zoekende. Ouders stellen grenzen aan de hoeveelheid kinderen, wellicht gaan ze dit jaar iets doen wat meer geld kost en mag hij minder kinderen uitnodigen.



Wanneer Peet het leuk vindt dat l wel bij hem komt zou dat wat mij betreft prima zijn.



Ik zou het niet te zwaar opvatten.

Cell, wat lullig…

snap wel hoe lieve peet zich voelt…



daarom ben ik altijd zoo voorzichtig met kinderfeestjes, pas als de echte uitnodiging binnen is, vertel ik het pas…



En beste vriendjes wisselen zo vaak toch, ene keer zijn het echte maatjes, andere keer weer niet…



Japser was laatst ook niet uitgenodigd, ik las het dus ook via FB… echt knullig, dat meisje is hier ook al 9 jaar met elk feestje, andersom dus ook.

Jasper las het dus ook zelf op zijn eigen FB… :?



Dus heb lekker tegen jasper gezegd, mama gaat even sparen, gaan wij lekker naar de MAC…



(de oorzaak was dat ze naar een lange film gingen, en het voor jasper ook idd echt te lang was, wel eerlijk van ze, maar voelde wel een dikke knoop in mijn maag…



Met kinderfeestje ben ik altijd heel open en eerlijk, 6 kindjes, 3 van school/klas, en 3 buitenschoolse vriendjes… En soms is het voor hem ook enorm moeilijk kiezen hoor… En helaas zijn er altijd kinderen en ouders teleurgesteld… maar daar ontkom je zoms niet aan, zeker als je kijkt naar een budget van een feestje…

het is idd vervelend en kan me helemaal voorstellen hoe peet en hoe jij zich moet voelen.



hier doen ze de feestjes met alle jongen cq meisjes uit de klas.

@rijstkorrel wrote:

@Clair wrote:
Ik zou ook één van de ouders er even op aanspreken.

Zoals je zegt werd er expliciet even gezegd dat Peet uitgenodigd was, dan is dit op zijn minst vreemd te noemen.



.




Expliciet? Er wordt vertelt dat Peet op een lijstje staat. Misschien staan daar nog wel 10 kids op en moet hij nog uit het lijstje kiezen.




Als dat zo is, dan lijkt mij dat je als ouder zijnde niet gaat zeggen dat hij op het lijstje staat van genodigden.
Dan hou je een slag om je arm. Iedere ouder kan toch op 2 vingers na tellen hoe zo'n boodschap overkomt...

Maar dan nog, je mag toch van ouder to ouder wel even vragen wat de achterliggende gedachten was als eerder min of meer aangegeven is dat je kind uitgenodigd gaat worden. Wat is daar nou verkeerd aan ?

Volgens mij word er niet door iedereen goed gelezen… Peet is al vrienden met L, S en B sinds groep 1… dat is inmiddels dus ruim 4,5 jaar… met name S en L… noemen we wel de 3 musketiers… ze spelen ook veel echt met z’n 3tjes samen… dus dan zeggen dat vriendschappen wisselen en dat kinderen nog zoekende zijn… lijkt mij niet. Je praat hier over groep 5 kinderen en mijn ervaring is juist dat vriendschappen in groep 4/5 aardig steady gevormd zijn…



Los daarvan… als ik zeg “Gefeliciteerd J met de verjaardag van je zoon, toch speciaal he als je eerste en oudste kind jarig is, al 8 jaar papa ben je!” En hij zegt “Dank je, ja idd, toch wel speciaal als je oudste jarig is… Vandaag trakteren, weekend alle familie op bezoek en dan over een paar weken een feestje ergens, nou Peet staat ook weer bovenaan L zijn lijstje hoor, dus dat komt goed”



Dan vind ik dat toch wel vrij expliciet, zeker als Peet daar 2 meter vandaan staan en het ook kan horen…



Dus ja, ik ga er op zijn minst wel even een gesprek over aan… niet te zwaar, maar dit blijft wel knagen, bij mij, bij Peet…

Cell, ik vond het al raar, maar nu je even quote hoe het gezegd is, verbaas ik me er nog meer over. Dit gaat inderdaad niet over een wisselend maatje en een zeer vage toezegging, maar dit is gewoon een vaste vriendje en een hele duidelijke toezegging.



Is er niet iets misgegaan? Uitnodiging kwijt geraakt ergens tussen school en huis ofzo - en dat zij nu denken, ook raar, Peet was er niet eens… (mijn gevoel zegt dat dat bijna niet kan omdat jij volgens mij overal goed bovenop zit, maar je weet maar nooit hè…)

Of miscommunicatie tussen beide ouders? Je had de vader gesproken toch? Misschien regelt de moeder het feestje en misschien heeft de vader voor zijn beurt gesproken?



Maar goed, ik zou de ouder wel eventjes aanschieten. Wie weet, realiseren ze zich niet helemaal hoe het bij jullie binnen is gekomen.

Voorgaande jaren kwamen ze de uitnodiging steeds persoonlijk brengen, het beleid op school is ook dat ze niet mogen worden uitgedeeld op school en ik weet natuurlijk via S dat ook dit jaar de uitnodiging weer persoonlijk is gebracht… dus nee… daar twijfel ik niet over… hij is gewoon niet uitgenodigd, reden onbekend… Ze zijn er nu niet, dus het zal tot na de herfstvakantie moeten wachten, maar komt wel goed. Ik wil er gewoon in alle vriendelijkheid wat opheldering over en op zijn minst zelf de mededeling kunnen doen dat als ze eigenlijk niet zeker weten of Peet wel uitgenodigd gaat worden, ze niet die halve toezegging moeten doen… omdat Peet er behoorlijk van ondersteboven was…

@Cell wrote:

Volgens mij word er niet door iedereen goed gelezen… Peet is al vrienden met L, S en B sinds groep 1… dat is inmiddels dus ruim 4,5 jaar… met name S en L… noemen we wel de 3 musketiers… ze spelen ook veel echt met z’n 3tjes samen… dus dan zeggen dat vriendschappen wisselen en dat kinderen nog zoekende zijn… lijkt mij niet. Je praat hier over groep 5 kinderen en mijn ervaring is juist dat vriendschappen in groep 4/5 aardig steady gevormd zijn…



Los daarvan… als ik zeg “Gefeliciteerd J met de verjaardag van je zoon, toch speciaal he als je eerste en oudste kind jarig is, al 8 jaar papa ben je!” En hij zegt “Dank je, ja idd, toch wel speciaal als je oudste jarig is… Vandaag trakteren, weekend alle familie op bezoek en dan over een paar weken een feestje ergens, nou Peet staat ook weer bovenaan L zijn lijstje hoor, dus dat komt goed”



Ja dat is wel expliciet. Ik ben benieuwd wat hun reden is.



Dan vind ik dat toch wel vrij expliciet, zeker als Peet daar 2 meter vandaan staan en het ook kan horen…



Dus ja, ik ga er op zijn minst wel even een gesprek over aan… niet te zwaar, maar dit blijft wel knagen, bij mij, bij Peet…

Even een knuf, want zoiets zou ook echt aan mijn hart gaan.

Ik vind de reactie van je zoon erg knap: ‘dat hangt af van zijn antwoord’.



Ben benieuwd naar de reactie van de moeder.