Je kan het maar beter uit de wereld helpen. Als ze vrienden zijn, elkaar nog vaak gaan zien en volgend jaar het partijtjesding gewoon weer terug gaat komen, blijft dit dus ook een issue voor Peet. Dan kan het maar beter duidelijk zijn.
Ik zie ook redelijk duidelijk dat er gewoon een (mondelinge) toezegging was, dus als zoiets dan op het laatste moment anders is, dan had je als ouder wellicht zelf aan kunnen geven, waarom deze keuze zo gemaakt is.
Hier laat ik de kids zelf kiezen, maar hou wel rekening met fatsoenlijke omgangsvormen. De vriendjes waar je veel mee afspreekt, zelf op partijtjes komt ect. die nodig je uit. Hier hebben ze er beide een handje van zomaar in het wilde weg namen te noemen, dus reguleer dat we een beetje, maar eigenlijk zijn het altijd de vaste namen (voor Eli.).
Jo wisselt elk jaar, maar zijn klas samenstelling ook, dus mag hij andere namen kiezen. Steeds pikt hij er weer kids uit die graag willen komen, maar zelf nooit een partijtje geven, dus dat is soms nogal wrang…er komt zelden iets terug (op 1 vaste na).
Dit jaar heb ik Jo ook erg gestuurd de “zomaar” namen, die hem niet terugvragen, te laten en in zijn nieuwe klas te kijken wie hij misschien ook leuk vind. Daar kwamen 2 leuke jongens uit groep 6 uit, waar hij in school ook wel leuk mee omgaat (vriendschappen blijven een issue bij hem).
Bij Eli vrees ik dat wij zo’n UNinvite hebben uitgehaald…
Hebben de jongen zelf niets beloofd, niets gezegd,dus geen verwachtingen, maar omdat hij er vorig jaar ook bij was, nam hij aan dat hij mocht komen. Kwam een ochtend de klas in en hij zei “Eli is vergeten mij een uitnodiging te geven”. Oeps…niet dus. Was bewust.
Eli heeft de halve klas als vriend en gaat veel naar partijtjes. Nieuwe samenstelling klas ook, dus ook nieuwe kids. Kunnen er echt maar max. 6 kwijt (en betalen), ook in de auto en deze jongen nodigt Eli ook niet uit (geeft geen partijtjes). Afspreken doen ze vrijwel nooit en als ze het wel proberen, dan zegt deze jongen af of blijkt dat hij niet mag, maar vergeet dit zelf steeds (Eli heeft dan weer het nakijken). Kortom, na het zoveelste incident dat Eli in de middag weer teleurgesteld is geraakt door een verkeerde afspraak van de kant van die jongen (moeder houdt die jongen hierin wat klein en spreekt hem er niet op aan), was het klaar. Ze zijn 6, maar oud genoeg om het wel te snappen nu.
Daarnaast is het nogal een grenzeloos kind (zeer, zeeeeer druk en ongeleid projectiel) en vergt Eli alleen al genoeg energie (is ook geen makkelijke en hebben Jo ook niet meegenomen naar Eli’s feestje, omdat het even zijn dag moest zijn). Ze spelen enkel op school of soms als die jongen Eli komt halen om buiten te fietsen (wat Eli alleen rond ons huis mag, hij woont te ver).
Vond het even heel moeilijk, maar door de hoeveelheid kids, die hij zeker wel wilde, viel deze jongen gewoon af. Kan hem voor de vorm tot groep 8 blijven uitnodigen, maar kan er ook nu mee stoppen…
Moeder heeft me nooit aangesproken verder. Kan me voorstellen dat het voor kids gewoon niet te begrijpen is, zeker als het een situatie is, waar iemand echt een vriend is, zoals bij Peet.
Bij Eli had het deels wel als doel Eli te beschermen, dat hij niet iedereen maar te vriend moet blijven houden…
Cell, is het nog gelukt de moeder/vader te spreken te krijgen? Ik ben wel benieuwd hoe het is afgelopen.
Mandy, ik deel je mening wel hoor. Hier word ook gereguleerd en 1 jongen word dit jaar ook niet op Peet zijn feestje uitgenodigd. Hoewel het wel echt een vriendje is.
Maar dit heeft vrij specifieke redenen en ik ben dan wel zo dapper dat ik het ook heb uitgelegd aan zijn moeder.
Deze jongen is 1 op 1 met Peet thuis echt een heerlijk fijn joch, geen kind aan. Maar zodra hij zich in een groep bevind, word hij druk, vervelend en gaat hij zich misdragen. Vorig jaar heb ik mijn ogen uitgekeken want zo kende ik hem niet en ik heb hem behoorlijk moeten corrigeren. Dus uitgelegd dat ik hem om die reden liever niet meeneem op Peet zijn feestje. Maar heb wel direct een alternatief geboden. Hij komt nu in de kerstvakantie een dag met Peet spelen en dan ga ik met de jongens naar de film. Een soort 1 op 1 feestje dus.
Maar in dit geval kregen we dus een week of 3 a 1 maand terug een behoorlijk jolige semi toezegging en daarbij is de vriendschap gewoon goed. Wij wonen redelijk kort bij, de jongens (mies speelt dan met een jonger broertje van L.) gaan ook rustig op de fiets heen om te vragen of ze kunnen spelen.
En als ze nou gewoon van te voren even hadden gebeld en gezegd hadden… L. geeft zijn feestje, maar hij wil graag een keer een aantal andere vriendjes uitnodigen, dus Peet slaan we dit jaar over. Dan had ik dat best aan Peet kunnen uitleggen. Hij weet ook wel dat bepaalde dingen duur zijn, auto’s nu eenmaal niet groter zijn en je soms moet kiezen.
Maar vaag toezeggen, niks laten weten en dan gewoon overslaan… oeh, nee dat vind ik echt raar.
@Cell wrote:
Mandy, ik deel je mening wel hoor. Hier word ook gereguleerd en 1 jongen word dit jaar ook niet op Peet zijn feestje uitgenodigd. Hoewel het wel echt een vriendje is.
Maar dit heeft vrij specifieke redenen en ik ben dan wel zo dapper dat ik het ook heb uitgelegd aan zijn moeder.
Deze jongen is 1 op 1 met Peet thuis echt een heerlijk fijn joch, geen kind aan. Maar zodra hij zich in een groep bevind, word hij druk, vervelend en gaat hij zich misdragen. Vorig jaar heb ik mijn ogen uitgekeken want zo kende ik hem niet en ik heb hem behoorlijk moeten corrigeren. Dus uitgelegd dat ik hem om die reden liever niet meeneem op Peet zijn feestje. Maar heb wel direct een alternatief geboden. Hij komt nu in de kerstvakantie een dag met Peet spelen en dan ga ik met de jongens naar de film. Een soort 1 op 1 feestje dus.
Maar in dit geval kregen we dus een week of 3 a 1 maand terug een behoorlijk jolige semi toezegging en daarbij is de vriendschap gewoon goed. Wij wonen redelijk kort bij, de jongens (mies speelt dan met een jonger broertje van L.) gaan ook rustig op de fiets heen om te vragen of ze kunnen spelen.
En als ze nou gewoon van te voren even hadden gebeld en gezegd hadden… L. geeft zijn feestje, maar hij wil graag een keer een aantal andere vriendjes uitnodigen, dus Peet slaan we dit jaar over. Dan had ik dat best aan Peet kunnen uitleggen. Hij weet ook wel dat bepaalde dingen duur zijn, auto’s nu eenmaal niet groter zijn en je soms moet kiezen.
Maar vaag toezeggen, niks laten weten en dan gewoon overslaan… oeh, nee dat vind ik echt raar.
Precies. Zoals ik al zei, ik las ook in je post dat je een mondelinge ‘uitnodiging’ had, dus snap helemaal dat dit niet netjes is gegaan. Daarom ook, je kan het maar uit de wereld helpen door wel aan te kloppen. Dan is het duidelijk.
Erg sneu blijft het wel.
Uiteindelijk toch niets mee gedaan…
Peet raakte op een gegeven moment al lichtelijk in paniek bij het idee dat ik er naar ging vragen… Enerzijds wil hij dolgraag weten wat er achter zat, anderzijds niet want wat als het een niet zo leuk antwoord is…
Hij steekt dus een beetje zijn kop in het zand en ik ga het dan niet forceren.
L. is gewoon uitgenodigd voor Peet zijn feestje en Peet zei… als ik durf mama ga ik het in het zwembad wel even vragen aan L. zelf.
Ik vind het ergens heel dapper van hem, dat hij het dus negeert. Hoe verdrietig hij er ook van was.
Dat hij L. toch uitnodigd laat wat ons betreft enorm veel power zien, hij staat er boven en laat het geheel niet in de weg komen van zijn eigen plannen, hij houdt er aan vast. Een beetje het idee van laten zien dat wat de ander ook doet, het wat Peet betreft gewoon nog vriendschap is en hij zich niet verlaagd tot hetgeen de ander doet/deed.
We zullen wel zien hoe dit in de toekomst verder ontwikkeld, ik zie wel dat Peet wat minder eager is om daar te gaan spelen… het heeft hem dus wel wat gedaan… hoe dan ook.
Ik vind het heel knap van Peet.
Zeker omdat het “niet weten waarom” je erg onzeker kan maken. Des te knapper hoe hij ermee om gaat.
Ik hoop echt voor Peet dat het uiteindelijk allemaal berust op een misvertand en/of praktische reden en niets persoonlijks.