De laatste tijd heb ik regelmatig het gevoel dat ik het moederschap zo zwaar vind. Ik weet ook dat dit periodes zijn: druk op het werk, kinderen allemaal thuis…Maar elke dag opnieuw maak ik me zorgen over mijn kinderen. Ben ik bang voor van alles en nog wat (ziekte, gepest worden, ongelukkig worden enz.) Als ze er een paar uur niet zijn (bijvoorbeeld naar een feestje, bij een vriendje), dan heb ik steeds zo’n onderbuikgevoel van “waren ze maar weer lekker thuis”, maar als ze er dan weer zijn snak ik naar het moment dat ze op bed liggen…
Ik weet dat het periodes zijn, ik ken mezelf inmiddels 
Volgende week vind ik het allemaal weer leuk en geweldig…
Ik weet ook dat anderen dit vast wel herkennen (hopelijk… :shifty: )
En er is ook veel te doen aan die irreele gedachten, weet ik ook allemaal wel.
En toch, toch zit ik hier dan weer te janken. Simpele aanleiding: ze hebben hier allemaal krentenbaard gehad vorige week, en de oudste en de jongste hebben er een AB-kuur voor gekregen. Middelste alleen een zalfje, maar opeens zit ze nu weer vol, en dan vooral IN haar neus. Dikke ellende dus, maar de grootste ramp is dat het kind geen AB wil slikken. Ik krijg het er niet in, ze is de hele ochtend al aan het huilen. En daaraan erger ik me dan helemaal suf, ik word er zo kwaad om. Niet eerlijk, maar wat kan dat kind een drama maken om niks.(in mijn ogen dan natuurlijk) Ze is nota bene 8 jaar…
Waarom nou deze post??? :think:
Omdat ik woedend word op mijn dochter die geen ieniemiene-pil wil slikken, terwijl dat wel moet en we over 3 dagen met vakantie gaan…
Omdat ik me aan haar erger dat ze dat niet wil, terwijl ons achterbuurjongetje al drie jaar leukemie heeft, en is opgegeven, en al die tijd allerlei medijcijnen heeft moeten slikken…Dus wat is dan 4 pilletjes per dag.
Omdat ik , inplaats van haar te helpen, boos word, en ongeduldig, en zeg dat ze dan niet mee kan op vakantie, wat nergens op slaat, maar wat ook mijn angst is, want zo heftig als het nu is, zo kan ze ook echt niet op vakantie, en wij dus ook niet.
Omdat ik me daar weer heel schuldig over voel, temeer omdat zij zich altijd achtergesteld voelt, snel jaloers is , en ik ook vaak veel moeite heb met haar, wat zij weer aanvoelt, en wat absoluut niet eerlijk is tegenover haar…
Omdat er misschien iemand een tip heeft om haar die AB binnen te laten krijgen…
Omdat ik me gewoon helemaal niet fijn voel nu 
Herkenbaar hoor… :hug:
Misschien kan je een ab-drankje vragen aan de dokter, om door de limonade te doen ofzo? Misschien krijgt ze het pilletje echt niet weg, tenminste, mij lukte dat vroeger ook niet.
Sterkte!
:hug: we hebben allemaal wel eens periodes dat het allemaal een beetje teveel wordt. ik herken het iig geval wel, je bent dus niet alleen
en hier dan even zeuren/klagen/je hart luchten is dan ook je groot recht!
wb de ab: ze hebben geloof ik ook drankjes misschien wil ze dat wel? bel gewoon met de ha en leg uit dat je dochter het vertikt om pillen te slikken. misschien hebben hun nog wel een goed tip, je dochter zal niet het eerste kind zijn wat het vertikt om pillen te slikken.
sterkte voor vandaag en hopelijk voel je je morgen weer beter :hug:
Lief van jullie meiden :-*
Deze AB is er ook in drankvorm, maar voor haar gewicht zou ze dan enorme hoeveelheden moeten nemen. Bovendien is die drank ook verschrikkelijk, :sick: die heeft mijn jongste namelijk al die tijd gehad.
Ze heeft nu net geprobeerd om de inhoud van de capsule met wat vla in te nemen, maar dat is niet gelukt.
Tussen de middag belt de huisarts ons, dan zullen we wel even overleggen hoe nu verder…
Dikke knuff voor jou en je dochter.
Wat zij dit waardeloze dagen he!
En dat terwijl je het alleemaal zo supergoed doet!
Hier momeneteel met eenzeelfde dip vanwege mijn oudste waar woensdag de keelamandelen zijn verwijderd. ze weigert eten en drinken in allee vormen en is daardoor futloos, en hangerig. ze blijft huilen en schreeuwen, en op den duur kan ik niets andere meer doen dan terug schreeuwen.
Ik heb nu inmiddels gederigd terug te gaan met haar naar het ziekenhuis als ze niet zou drinken… en dat helpt wat (mede natuurlijk omdat de wonden wat genezen)
Verder mag ze na elk glas water een koetjes reep(niet dat ze hem echt opeet, want dat doet pijn) maar belonen helpt hier voldoende…
succes hoor! voor haar en voor jezelf!
Ik wil je echt even een hart onder de riem steken.
Je gevoel is zo herkenbaar. Het “altijd maar” leuk vinden is gewoon niet haalbaar. Dat wordt vaak geschetst in boekjes of op tv. Maar niet reeël.
Belangrijk is om te onthouden dat je de kids nooit zou kunnen missen. Het komt echt wel goed.
Ga lekker genieten van je vakantie straks.
juhj ik zit in een zelfde fase :dance: :eh:
bagger is het. voor niemand goed.
hoop dat jullie vakantie bij jullie de boel weer de goede kant op duwt
:-*
Joh, das toch normaal… En als ze dan op bed liggen denk wat een schatje hebben we toch of als ze iets liefs doen!! En anders halen ze het bloed onder je nagels vandaan en wil je ze wel achter het behang plakken.
Het hoort gewoon bij het mama zijn.
Lekker klagen, lucht op! :-*
Alleen al jullie herkenning en steun lucht me alweer zo op dat ik alweer zit te janken hier (met een huilende dochter op de achtergrond :? )
Bedankt meiden. :-*
Fietje, wat een machteloos gevoel geeft dat he. Je weet dat ze iets moeten nemen, omdat het gewoon beter is, maar als ze dat dan niet doen…Hopeloos!!
:hug:
Fiep, , heeft jouw vakantie je ook wat rust gebracht, of juist niet??
@Sennapen wrote:
Joh, das toch normaal… En als ze dan op bed liggen denk wat een schatje hebben we toch of als ze iets liefs doen!! En anders halen ze het bloed onder je nagels vandaan en wil je ze wel achter het behang plakken.
mijn 'dip' is niet zozeer dat je ze soms wel achter het behang zou willen plakken, als wel dat ik soms reageer op een manier waar ik van weet dat het niet de beste is, en ook niet de een-na-beste....terwijl ik heus wel weet dat dat zo is. Maar dat je dan een periode zo niet lekker zit met elkaar dat het dus ondanks voornemens en zo toch regelmatig zo loopt. en dat ik vervolgens me dus de slechte moeder voel en dat soort gelazer.
@fiep klophout wrote:
@Sennapen wrote:Joh, das toch normaal… En als ze dan op bed liggen denk wat een schatje hebben we toch of als ze iets liefs doen!! En anders halen ze het bloed onder je nagels vandaan en wil je ze wel achter het behang plakken.
mijn 'dip' is niet zozeer dat je ze soms wel achter het behang zou willen plakken, als wel dat ik soms reageer op een manier waar ik van weet dat het niet de beste is, en ook niet de een-na-beste....terwijl ik heus wel weet dat dat zo is. Maar dat je dan een periode zo niet lekker zit met elkaar dat het dus ondanks voornemens en zo toch regelmatig zo loopt. en dat ik vervolgens me dus de slechte moeder voel en dat soort gelazer.
mag ik me dan ook bij dat gelazer aansluiten :shifty: .
Heb net een voor mij erg makkelijke manier van lunch gekozen en die dan toch voor de jongens zo leuk mogelijk proberen te brengen: jullie mogen kamperen en picknicken op de kamer van de oudste!
Zij vinden het geweldig hoor... maar toch voel ik me lullig... want ik heb het niet gedaan om hun te plezieren, maar om zelf even rust aan mijn hoofd te hebben :oops: .
En dan is dat nog wel een meevallend iets... dat zit meer in mijn hoofd... maar pffff.
Gelukkig ken ik mezelf ook wel een beetje en weet ook wel dat dit overgaat... (in mijn geval waarschijnlijk als ik weer ongesteld ben geweesst :roll: ).
@fiep klophout wrote:
@Sennapen wrote:Joh, das toch normaal… En als ze dan op bed liggen denk wat een schatje hebben we toch of als ze iets liefs doen!! En anders halen ze het bloed onder je nagels vandaan en wil je ze wel achter het behang plakken.
mijn 'dip' is niet zozeer dat je ze soms wel achter het behang zou willen plakken, als wel dat ik soms reageer op een manier waar ik van weet dat het niet de beste is, en ook niet de een-na-beste....terwijl ik heus wel weet dat dat zo is. Maar dat je dan een periode zo niet lekker zit met elkaar dat het dus ondanks voornemens en zo toch regelmatig zo loopt. en dat ik vervolgens me dus de slechte moeder voel en dat soort gelazer.
Dat dus.
En het erge met mij is dat ik op dit moment ook gewoon geen zin heb om het anders te doen. Ik weet dat wat ik doe niet goed is, en toch doe ik het omdat ik de energie niet meer op kan brengen om het wel goed te doen.
@hanneke wrote:
@fiep klophout wrote:@Sennapen wrote:Joh, das toch normaal… En als ze dan op bed liggen denk wat een schatje hebben we toch of als ze iets liefs doen!! En anders halen ze het bloed onder je nagels vandaan en wil je ze wel achter het behang plakken.
mijn 'dip' is niet zozeer dat je ze soms wel achter het behang zou willen plakken, als wel dat ik soms reageer op een manier waar ik van weet dat het niet de beste is, en ook niet de een-na-beste....terwijl ik heus wel weet dat dat zo is. Maar dat je dan een periode zo niet lekker zit met elkaar dat het dus ondanks voornemens en zo toch regelmatig zo loopt. en dat ik vervolgens me dus de slechte moeder voel en dat soort gelazer.
Dat dus.
En het erge met mij is dat ik op dit moment ook gewoon geen zin heb om het anders te doen. Ik weet dat wat ik doe niet goed is, en toch doe ik het omdat ik de energie niet meer op kan brengen om het wel goed te doen.
en jullie schrijven het allebei op zoals ik het eigenlijk gewoon bedoel... waarom dan nog zelf proberen iets zinnigs te tikken.
@hanneke wrote:
Dat dus.
En het erge met mij is dat ik op dit moment ook gewoon geen zin heb om het anders te doen. Ik weet dat wat ik doe niet goed is, en toch doe ik het omdat ik de energie niet meer op kan brengen om het wel goed te doen.
ik geloof dat ik me daar bij aan kan sluiten :shifty:
ik merk bij mijzelf dat het ook niet helpt dat ik hele dagen thuis zit. ik werk 2x3 uur arbeidstherapeutisch en ik kijk er altijd naar uit als ik mag werken. en als dan die paar uur gewerkt heb, dan heb ik op de een of ander manier weer wat meer energie om ook weer wat met de kinderen te doen…
Uhmm… dat heb ik ook wel hoor, dan doe ik iets op de manier waarop een goede moeder dat niet zou hebben gedaan en achteraf voel ik me schuldig. Maar he, wij blijven ook mensen…
Ik moet zeggen dat ik Roan vandaag even een middagje naar oma heb gedaan want ik had gewoon even een heel groot moment voor mezelf nodig, toen ik wegging voelde ik me wel schuldig ook al vinden hij en oma het heel leuk, ik deed het om mezelf een groot plezier te doen.
Weet wel dat als Roan dan straks er weer is, ik er weer met volle moed tegen aan kan. 
(of mag ik dat niet zeggen, ben ik dan ook weer een slechte moeder)??
En even een tip om misschien die pillen te geven, verstoppen in etenswaar??
…Ik denk dat je gewoon even moe bent :hug:
En praktisch; een antibiotica drankje of capsules mag je vaak door voedingsmiddelen mengen. Ideetje?
Sterkte!
@mama_desiree wrote:
@hanneke wrote:
Dat dus.
En het erge met mij is dat ik op dit moment ook gewoon geen zin heb om het anders te doen. Ik weet dat wat ik doe niet goed is, en toch doe ik het omdat ik de energie niet meer op kan brengen om het wel goed te doen.
ik geloof dat ik me daar bij aan kan sluiten :shifty:
ik merk bij mijzelf dat het ook niet helpt dat ik hele dagen thuis zit. ik werk 2x3 uur arbeidstherapeutisch en ik kijk er altijd naar uit als ik mag werken. en als dan die paar uur gewerkt heb, dan heb ik op de een of ander manier weer wat meer energie om ook weer wat met de kinderen te doen…
Jij werkt dan nog, dat pleziertje heb ik niet eens :S
@Sennapen wrote:
(of mag ik dat niet zeggen, ben ik dan ook weer een slechte moeder)??
dat mag je zeggen en dat maakt je geen slechte moeder.
Hier raak ik 4 kids alleen niet zomaar kwijt… nu weet ik dat ik bewust thuisblijfmama ben… maar ook dan zou je zomaar soms … gewoon een dagje ‘vrij’ willen. Of een middagje… en dan niet om van alles te doen… maar juist voor helemaal niks…
En die mogelijkheden zijn er bijna tot niet, want waar ‘laat’ je 4 kids?
en mijn schoonzusje zou nu roepen: ja maar jullie wilden zelf kinderen blablabla… ja dat wilden we zelf, ik ben ook bewust uit eigen keuze gestopt met werken, hou zielsveel van mijn kinderen… maar wil jij nooit eens een middagje vrij van alle dingen waar je zelf voor hebt gekozen? Gewoon 1 middagje… zoveel gevraagd is dat nou ook weer niet toch?
@mamaMarije wrote:
@Sennapen wrote:(of mag ik dat niet zeggen, ben ik dan ook weer een slechte moeder)??
dat mag je zeggen en dat maakt je geen slechte moeder.
Hier raak ik 4 kids alleen niet zomaar kwijt… nu weet ik dat ik bewust thuisblijfmama ben… maar ook dan zou je zomaar soms … gewoon een dagje ‘vrij’ willen. Of een middagje… en dan niet om van alles te doen… maar juist voor helemaal niks…
En die mogelijkheden zijn er bijna tot niet, want waar ‘laat’ je 4 kids?
en mijn schoonzusje zou nu roepen: ja maar jullie wilden zelf kinderen blablabla… ja dat wilden we zelf, ik ben ook bewust uit eigen keuze gestopt met werken, hou zielsveel van mijn kinderen… maar wil jij nooit eens een middagje vrij van alle dingen waar je zelf voor hebt gekozen? Gewoon 1 middagje… zoveel gevraagd is dat nou ook weer niet toch?
Nee dat voordeel heb ik dan weer, maar 4… Wie wil er idd in 1 keer op 4 passen, nu weet ik niet hoe jou kids zijn hoor, maar je moet ogen in je achterhoofd hebben zelfs met 1 kind al.
En wat jou schoonzusje zegt dat hoor ik ook zo vaak, wij wilden idd kinderen, ik hou ook heel veel van hem,maar ik heb dat ook nodig, ik ben niet alleen moeder, maar ook nog sanne. En kids (laten we eerlijk zijn) vreten je energie op. En ik vind idd met 1 middag even wat tijd voor mezelf en inderdaad om te niksen even rustig kunnen te computeren, spelletje doen en dvd kijken zonder roan heerlijk.
Maar doe je ze wel eens allemaal tegelijk weg of altijd maar per 2 ofzo??
Of gaan ze nooit ergens anders heen?