hmm dat is balen kaya!
Mariette, en niet alleen vrouwen hebben die onzekerheid hoor! hier begon jo opeens weer met roken… kon het niet aan die stress haha (tl was geboren en hij zei: mag ik nu bellen?? (roken dus…)
Goeiemorgen meiden,
Mariette; Ik persoonlijk kreeg pas onzekerheid toen ik eenmaal zwanger was, meer ook omdat er dan geen weg meer terug is 
Maar denk dat er bij iedere zwangerschap wel onzekerheid komt kijken.
Cees; Mooie uitspraak! 
Caris; Fijn dat je eerste werkdag meeviel en dat er begrip voor je is, dat is toch wel fijn.
Gisteren een heerlijk dagje met mijn moeder gehad bij haar nichtje.
Was leuk om ze zo samen te zien, ze hebben altijd een hele sterke band gehad.
Pff ik ga zo eens proberen om lekker te ontspannen, want ben echt te gestrest de laatste dagen, te veel hooi op mijn vork. :s
Komt wel weer goed, maar merk het aan mijn lijf.
Ik wens iedereen (ondanks de regen) een hele fijne dag!
Caris, ik heb geen ticker omdat ik het gevoel heb dat ik er dan nog meer de focus op leg. En dan ziet iedereen op kok dat ik bezig ben. Kan nu ook, maar het voelt iets meer prive
Broekie, neem je wel op tijd je rust? :hug: Spannend voor jullie, bijna 20 weken echo :dance:
Ik ben vannacht ongi geworden. Nieuwe ronde is weer begonnen. Mijn gevoel had het dus goed. Daar ga ik vanaf nu ook gewoon op vertrouwen, dan heb ik ook geen valse hoop.
NOD is 16 oktober. Ik hoop dat het nu “eindelijk” eens gaat lukken :?
Ow ja, en ik ben al ruim 2 kilo kwijt :dance: :dance: :dance:
kaya, vervelend voor je man. En voor jullie zeg. Heeft hij ook gesprekken met een bedrijfsarts of maatschappelijk werk ofzo?
Ja hij liep eerst bij de psyg maar nu gaat hij naar GGZ, voor gesprekken met een psychiater en sport en spel therapie
Broekie het is hier prachtig weer wel veel wind!
cees wat jammer dat je ongi is doorgebroken :?. Maar zo zie je maar dat als je goed naar je lichaam luisterd dat je daar echt op kunt vertrouwen, en 2 kilo kwijt super zeg!!!
@kaya wrote:
Ja hij liep eerst bij de psyg maar nu gaat hij naar GGZ, voor gesprekken met een psychiater en sport en spel therapie
Hopelijk heeft hij er wat aan en is hij snel weer de oude. Lijkt me best zwaar voor jullie :hug:
Cees :-* , het gaat een beetje op en af hier. Maar zo iets komt niet zomaar uit de lucht vallen hoor, ik had al een jaar lang tegen hem gezegd dat hij rustiger aan moest doen omdat hij voor mijn gevoel overspannen was maar daar wilde hij niet aan. Ook heeft de huisarts het al een aantal keren gezegd, en uiteindelijk kwam de hamer en was hij in 1 keer gevloerd. Gelukkig is hij er goed mee bezig en zie ik langzaamaan wel verbeterering. Maar als hij een bui heeft dan ik je maar beter uit de buurt gaan want dan is toch niets goed.
Cees, ik ga met je meedoen. Mijn ongi is geloof ik ook doorgebroken. Ik vind het niet zo erg. Ik had vannacht een verschrikkelijke paniekaanval. Dat wat Broekie beschrijft nadat ze zwanger was heb ik voortijd. Het point of no return-gevoel is denk het grootste probleem. Ik ga hierom ook even met de psy of ha afspreken… Ik moet toch weten waar het vandaan komt… Ongi breekt niet door het zal toch niet alsnog… 
Kaya, dat is heel moeilijk he! Ik heb het ook gehad met mijn vriend. Je kunt alles zeggen met alles helpt maar niks helpt. Ze moeten er toch zelf achter komen. Ik vind dat je heel liefdevol over hem praat. Liefde overwint… enzo… 
Broekie :hug:
Iedereen die duimde, bedankt maar het hoeft nu even niet meer denk ik… :silenced:
Kaya… tja… ik heb mijn man helaas ook al eerder overspannen meegemaakt en daarom moet hij er nu ook voor waken dat het hem niet weer gebeurd. Ik zie zo nu en dan alweer verschijnselen bij hem.
Hij is met vlagen ook heel depressief en gaat nu met steeds meer tegenzin naar zijn werk. Heb hem dan nu ook gewoon verteld dat hij knopen moet doorhakken, niet voor mij, niet voor ons als gezin, maar voor hem.
Gebeurt er deze maand niets, gaan we naar een maatschappelijk werker.
Want hij moet erover praten, hij is al zo’n binnenvetter.
De mannen zijn gelukkig heel lief aan het spelen boven, ze hebben lekker gegeten en mijn meisie is bij een vriendje aan het eten, ik hoop dat ze het naar haar zin heeft. :s
Liefs, Sam
Broekie, lastig hoor… Binnenvetters zijn vaak hele gevoelige mannen. Ik ken nog zo’n man… Hij is uit het dal gekomen en gaat nu goed, maar het was wel een paar jaar heel lastig. :eh:
Inderdaad gevoelige mannen… daarmee zijn het ook meteen de liefste mannen! :inlove: :lol:
Ik viel vroeger altijd op van die ruige jongens, snelle scooters, motoren, auto’s… ik vond het geweldig.
Mijn man lijkt totaal niet op zo’n type en qua karakter is hij al helemaal niet zo, gelukkig!
Daarom ben ik denk ik ook zo gelukkig met hem hahaha
Nou mijn man is wel een harde hoor (naar de buitenwereld) pas als je hem echt leert kennen zie dat hij een heel zachtaardig persoon is. I just love him :inlove: .
Jeetje wat zijn er trouwens veel die het hebben meegemaakt dat man overpsannen was/is!!
Broekie :hug: , ik hoop dat het snel wat beter word thuis! Klinkt alsof hij alweer overspannen is 
. Bij mijn man helpt praten wel gelukkig. Hij zegt nu ook tegen mij als het even niet gaat en dat vind ik fijn want dan kan ik er direct op inspringen.
Hij is nu met dochter naar Groningen afscheid nemen van tatoo wim. Hij heeft daar laatst nog zijn laatste tatoo gezet en had het gevoel dat hij er heen moest.
Komt mij wel goed uit want ik ben druk bezig met een nijntje stapeltaart. De bovenste is nu af alleen de onderste moet nog. Moet wachtten op de ingredienten van Rem want wat ik altijd gebruik is uit het assortiment gehaald GRRRRRRR.Zal nog even wat decoratie maken voor erop, dan kan ik het er straks zo opplakken.
Heb ook nog weinig tijd want ik ga even op visite bij mijn ouders, ons buurmeisje past vanavond voor het eerst op! Ze zat al twee jaar te zeuren maar nu mocht het wel van mij, ze is nu 15 en heel verantwoordelijk dus dat komt goed .
Nou ik ga vlug weer verder anders komt de taart helemaal nooit af :?
Das ook niet mis Broekie :hug: :-*
Mariette, wat vervelend dat je steeds die paniekaanvallen krijgt. Ik zou ook willen weten waar het vandaan kwam. Maar ik vind het toch jammer voor je dat het niet gelukt is deze maand :hug:
Lekker handig een oppas zo dicht bij huis. Onze buurvrouw vindt het ook erg leuk om op Fer te passen. Zij is 23 en heeft zelf nog geen kinderen. En ik heb er geen moeite mee om hem bij haar achter te laten. En Fer vindt het echt super leuk daar, want zij hebben een hond :mrgreen:
Cees weer ongi :hug:
Mariette, vervelend je paniekaanvallen :hug:
kaya, nijntjetaart! leuk!!!
Wat veel mannen overspannen zeg! :hug:
verder is het niet echt blijven hangen… net op het werk weer in tranen uitgebarsten… heb het ff moeilijk…
Of het echt niet glukt is weet ik niet helemaal zeker. Het zet niet door… Ik wacht nog even af. Bedankt voor de :hug:
lijstje geupdate!
Thanx :-*
Heb je al lekker geknuffeld met je meisje Cariska?
Vervelend Mariette dat het niet doorzet. Weet je nog eigenlijk niet waar je aan toe bent :hug:
Ja, we zitten even in een moeilijke periode, maar daar komen we vast en zeker zeer uit!
Ik ben gelukkig niet snel overspannen, heb wel voor het eerst last van lichamelijk klachten door stress.
Achja… kleine kinderen, kleine zorgen… grote kinderen, grote zorgen zeggen ze wel eens.
Maar ik maak me momenteel ook echt druk om alles, zelfs dingen waar ik misschien gewoon beter afstand van kan nemen. (zullen de hormonen wel zijn)
Dus ik wil sowieso voor mezelf eens met een maatschappelijk werker praten.
caris; :hug:
Jeetje wat hebben jullie veel gekletst zeg!!
Allereerst Caris; :hug: :-*
Kaya;Ben benieuwd naar je Nijntje taart!
Broekie; Heeft Larissa lekker gegeten?
Gisteren bij de fysio niet zo leuk nieuws gehad.
Moet het rustiger aan gaan doen, 36 uur blijven werken mag nog wel, zolang ik het volhou.
Heb aangegeven op het werk, dat ik ook regelmatig zittend werk moet doen, eigenlijk een halve dag per dag.
Dat wordt me vast niet in dank afgenomen, maar de fysio heeft gezegd dat het moet, anders zit ik binnen een paar weken in de ziektewet.
Ik voel me zo’n zeur, en wil dit helemaal niet, maar verga van de pijn, ook 's nachts…
Heb ook een buikband gekregen van de fysio met klittenband voor versteviging om uit te proberen hoe dat gaat en voelt, maar heb niet het idee dat dat echt werkt…
Morgen met een vriendin winkelen, en eigenlijk weet ik dat dat niet goed voor me is, maar heb haar al maanden niet gesproken, en moet ik dan alle leuke dingen laten om die 36 uur per week op het werk maar te halen?
Het voelt niet goed, maar ik ben ook niet van plan om in het weekend helemaal te moeten bijkomen omdat ik verga van de pijn van het werken.
Hoop dat het minder wordt en niet erger…
Lastig is het wel!
lastig zeg mimi! idd goed om jezelf denken hoor! dan maar minder werken, je moet wel plezier hebben!!