Ik bedenk me nu, heb ik daar wel over verteld hier?? :think: Ja toch, mijn medicijngebruik?
Nou in ieder geval, ik gebruik dus bloedverdunners, alleen deze mogen tijdens de zw niet.
Dus nu moet ik bloedverdunners in vloeibare vorm spuiten, fraxiparine. 2 spuitjes per dag. Het spuiten op zich is niet erg, maar krijg er wel vreselijke jeuk en blauwe plekken van. Maar, wat moet dat moet.
Wat ik wel raar vind, bij N. hoefde ik maar 1x per dag. Geen idee waarom nu 2x. Volgende week dinsdag afspraak bij mijn arts, dus dan maar ff overleggen of het niet anders kan. 1x dubbele dosis ofzo misschien, zou ik prettiger vinden.
oei lastig patricia dat je je mediciijnen nu niet gewoon kan slikken, maar gelukkig kan je ze nog wel krijgen in vloeibare vorm. Vervelend alleen dat je daar dan weer last van krijgt, nou ja t is voor het goeie doel he! :hug:
oei lastig patricia dat je je mediciijnen nu niet gewoon kan slikken, maar gelukkig kan je ze nog wel krijgen in vloeibare vorm. Vervelend alleen dat je daar dan weer last van krijgt, nou ja t is voor het goeie doel he! :hug:
Matsjo, da’s jammer… Je verwachtte niet veel zei je, maar het is toch jammer natuurlijk.
Bieslookje, hoe is het met je? Ik vind het allemaal zo vervelend voor je! Nou ook nog aan de cytotec… Ik hoop echt dat ze zijn gaan werken, en je niet gecurreteerd moet.
Patricia, ik kan me voorstellen dat je liever 1 keer per dag prikt, ipv 2 keer. Misschien geeft t een gelijkmatigere spiegel zo, krijg je anders teveel een piek en dal effect ofzo :think:
Ik ben de rest vergeten, jullie gaan zooo hard!
Morgen heb ik een gyn-afspraak (nummer 5 in 4 weken) en vrijdag ga ik naar de cardioloog. Spannend.
Verder gaat t nog steeds hetzelfde, flink misselijk en uitgeput.
Ik ben ook een beetje ziekjes, niet vreselijk, wel vervelend. Ik heb koorts en ben gewoon niet lekker. Voelt als een virusje.
vervelend Niek dat je je niet zo lekker voelt. Ik hoop dat je je snel een stuk lekkerder voelt en dat ook de kwaaltje wat afnemen. Lekker genieten!! Waarom zo vaak naar de gyn? (of heb ik dat gemist :oops: )
Ik heb vaker gyn-controle, omdat ik een risicozwangerschap heb, door mijn ziekte. Nu had ik nu wel erg veel controle, zoooo vaak hoeft t normaal nou ook weer niet De reden daarvoor was omdat ik in contact gekomen was met een jongetje met waterpokken, en die had ik nog niet gehad. Er moest bloed geprikt, en daarvoor moest ik extra langs, voor prikken en toen weer voor de uitslag. Dat bleek een meevaller, ik had wel degelijk antistoffen. De gyn legde uit dat 80% van de mensen die geen zichtbare waterpokken hebben gehad, toch antistoffen hebben, doordat ze ongemerkt toch het virus hebben gehad, maar dan dus zonder de kenmerkende blaasjes. Ik heb trouwens wel nog kans op een lichte vorm, omdat ik het dus maar zo mild gehad heb. Anouk had precies na 2 weken (na spelen met dat jongetje, die waterpokken bleek te hebben) zelf waterpokken (incubatietijd is 14-21dagen), dus ALS ik door haar nog besmet zou zijn en ik krijg een lichte vorm, zou dat deze week merkbaar worden. Waterpokken is niet fijn tijdens zwangerschap, het heeft risico’svoor de baby. Ik hoop dus maar dat de antistoffen voldoende blijken
Verder nog wat andere extra bloedcontroles, die weer andere wachttijden hadden qua uitslag, dus ik was er elke week voor prikken of een uitslag, haha.
Morgen weer een standaard controle, en dan zal het tot een weekje of 18-20 wat rustiger worden, en dan beginnen de extra controles ivm kans op vroegtijdige verstrijking en weeënactiviteit, en de hartproblemen.
Ach, het houdt je van de straat :lol: (heel letterlijk, de vorige keer lag ik 3 maanden op bed aan het einde )
Makkelijk is anders, maar ik doe het met liefde hoor
Patricia, door een bindweefselziekte (EDS type 3), reageerde mijn hart de vorige keer slecht op mijn zwangerschap. Mijn bindweefsel is zwak, en werd nog zwakker door het zwangerschapshormoon (dat hoort ook, maarja, mijn lijf is al zwak/slap genoeg ) Mijn hart ging als een razende werken om te compenseren, ik had een rusthartslag van rond de 120, en als ik opstond om naar de wc te gaan, schoot hij rustig naar de 150. Er ging een hartklep lekken, omdat hij ‘overbelast’ raakte, wat een vicieuze cirkel veroorzaakte van dat hele verhaal. Er werd mij geadviseerd mijn hartslag zo laag mogelijk te houden, dmv rusten, rusten, rusten. Dat was wel weer bevordelijk voor de vroegtijdige weën en verstrijking die ik had De hartproblemen putten me uit, de arts zei dat ik maandenlang aan het hartlopen was qua inspanningsniveau. Ik kreeg ook af en toe ritmestoornissen erbij, en als de hartslag erg hoog ging, werd ik echt naar, dizzy en zwart voor de ogen.
Aan het einde van de zwangerschap werd er gesproken over betablokkers, en waarom dat niet eerder gedaan was. Toen liep ik al op t einde, en sloeg ik ze af. Betablokkers passeren de placenta, dus de baby’s hartslag daalt ook. Het heeft even nodig om de juiste dosis te vinden, dus ik zag voor die laatste weken het nut niet meer in. Nu zou ik eventueel weer aan de blokkers moeten als t te gek wordt, maar ik hoop t natuurlijk niet!
Aan het begin van deze zwangerschap ging ik tijdens een korte wandeling alweer naar de 176. Ik dacht dat ik erin bleef. Gelukkig is het na die ene keer niet meer zo hoog geworden tot nu toe, maar ik doe dan ook kalm aan. Heb nu al veel hulp van buitenaf ingeschakeld, om zelf zoveel mogelijk te kunnen rusten. Mijn rusthartslag is wel alweer aan het stijgen (wat me ook wat uitgeputter maakt, naast de gewone zwangerschapsmoeheid), maar het is nog niet in de buurt van destijds. Maarja, ik ben dan ook nog maar in het eerste trimester…
Mijn hartproblemen zijn trouwens nooit helemaal weggegaan na de zwangerschap(pen) hiervoor (en ervoor was t ook al een zwak punt), maar de boel herstelde goed genoeg na het bevallen en verdwijnen van de hormonen, dus kregen we begin dit jaar groen licht van de cardioloog voor deze nieuwe zwangerschap.
Jouw verhaal ken ik van (ik denk) de stoppers. Ik las daar mee, maar kon niet meer meeschrijven, doordat ik een tweede account had aangemaakt, wat gesloten werd. Het mocht niet (wist ik niet) En met mijn bekende account hield ik t nog eventjes stil. Ik kon er dus alleen meelezen, en ken zodoende jouw verhaal.
Ik hoop dat de medicijnen hun werk netjes doen, en je geen problemen zult tegenkomen deze zwangerschap! En ik hoop ook voor je dat 1 keer prikken mag, ipv 2x per dag
Ah, dus jij gebruikt ook blokkers. Heeft dat voor jou nog gevolgen voor (na) de bevalling? Mij werd destijds verteld dat de baby’s hartslag erdoor daalt, en na de zwangerschap de boel veranderd voor de baby, omdat hij/zij dan opeens geen blokker meer binnenkrijgt. Daarom zou blokkers slikken automatisch inhouden dat de baby een paar dagen ter controle moest blijven. Heb jij ook zoiets te horen gekregen?
De bevalling verliep absoluut niet normaal, maar dat was meer vanwege andere problemen dan hartproblemen. Ik had veel schade, door het zwakke bindweefsel (scheur in bekken, en heel ernstig ingescheurd) Gek genoeg ging mijn hartalarm maar 1 keer af, en dat was tijdens het persen. Tijdens de weeën (na infuus plaatsen bijna 2,5 uur weeënstorm, en daarna al klaar om te persen, 14 min later A. Nouk op mijn buik) bleef mijn hart opvallend rustig, terwijl hij die dagen ervoor torenhoog was. Misschien een effect van de oxytocine (weeënhormoon)?
Toch zie ik er dit keer wel tegenop hoor, gebeurtenissen uit het verleden geven geen garanties voor de toekomst Er vliegen heel wat nare termen over t scherm als je info leest over EDS en zwangerschap. Verhoogde kans op aortaruptuur en baarmoederruptuur. Daar kan ik uiteraard best bang voor zijn, en ga dat dan ook aankaarten bij de gyn tzt.
Speak of the devil, de cardioloog belde. Hij is verhinderd vrijdag en wilde telefonisch even beoordelen of ik volgende week langs zou moeten komen, of het dit keer ook alleen telefonisch kon. De boel is besproken, en hij wil zeker nu nog een afwachtend beleid voeren. Ik had niet anders verwacht. Over 2 maanden krijg ik een afspraak, en uiteraard moet ik me eerder melden als de klachten voor die tijd te erg worden. De vorige keer werd t pas echt pittig rond week 24 ofzo, dus ik vind dit een prima afspraak. Verder wil hij via de gyn even wat bloedcontroles doen, dus dat vraag ik morgen aan.
Ik ben alleen vergeten te vragen of ik nou beter eraan doe om zo rustig mogelijk te doen, of toch af en toe in beweging te blijven. Maanden op je gat zitten kan natuurlijk ook averrechts werken. Aan de ene kant kan ik me voorstellen dat ik aktief moet blijven zolang t kan, ookal put t uit, om dat beetje conditie dat er wel is, op peil te houden. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat ik mijn hart zoveel mogelijk moet ontzien.
Heb jij daarin advies gekregen Patricia?
Ik ga het morgen maar even aankaarten bij de gyn. Normaal ga ik bewapend met vragenlijstje naar de artsen toe, om niks te vergeten, maar dit telefoontje kwam een beetje onverwachts. Balen… En om nou helemaal een afspraak te gaan maken voor die ene vraag…
Over betablokkers en de gevolgen voor het kind is mij niets bekend :think: Zal het eens navragen.
Mijn dochter moest na de bevalling wel 6 dagen in het zhs blijven, maar dat was vanwege een infectie. Ze kreeg in die dagen AB via en infuusje. Had niets te maken met mijn medicijnen, zeiden ze.
Tijdens de bevalling werd ik ook aan de monitor gelegd, maar er deed zich niets bijzonders voor.
Mijn cadioloog zegt juist, dat ik tijdens de zwangerschap gewoon moet doen wat ik altijd al deed, tenzij ik merk dat mijn hart/lichaam er moeite mee krijgt, dan wat rustiger aan.
Is jouw bevalling ingeleid?
Die van mij in ieder geval niet. Ik moest wel zorgen dat ik op tijd zou bellen, dus bij de eerste weeen al het zhs informeren, zodat ze alle apparatuur voor me klaar konden zetten.
Uiteindelij kis het best snel gegaan. Ik belde om 15.15 uur, om 16.30 uur naar het zhs gegaan en om 22.13 uur is onze dochter geboren. Ik had er ook wel alle vertrouwen in dat ik het kon, en dat heb ik deze keer weer.