A.s. vrijdag hebben we een oudergesprek.
Heel stom maar zie er een beetje tegenop. Niet om voor E.J. op te komen, maar meer hoe ik het aan moet pakken zonder haar voor het hoofd te stoten.
Hee lieve Mick.
Schrijf het even op wat je wilt zeggen, lees het voor of laat het een ander lezen. Met 2 weet je meer dan alleen.
En wees in het gesprek vooral eerlijk.
Gesprek is geweest…
Het verhaal van juf staat lijnrecht tegenover dat van ons. Er lijkt dus een grote discrepantie te zijn tussen wat hij thuis doet en op school laat zien.
De juf gaat hem proberen meer uit te dagen en ik moest spullen meegeven wat we thuis doen. Ze laat de Ib-er observeren en we wachten de toetsen af.
Ik ben op mijn werk en alle kinderen komen binnen nu na de pauze.
Ik ga dus gauw!!!
:hug: :hug: :hug:
Dat wilde ik als eerste even doen.
Sterkte ermee meid, tjeetje, dit was niet wat je gedacht had, of had je het juist al een beetje aan voelen komen?
ik lees je bericht nu pas…wat ontzettend vervelend zeg! Kon de juf zich wel inleven in jullie kant? Of was ze juist ‘tegen’?
En is de IB-er al geweest? Blijf er bovenop zitten he! :hug:
ik herken wel veel van mijn dochter. Zit zelf in het laatste jaar van de pabo. Ik begrijp dat je je kind graag stimuleerd om dingen te doen waar hij om vraagt. (Lezen, letters/cijfers schriven enz.).
Krijg er alleen ook wel een beetje het gevoel bij dat je dit ook stimuleerd. (Hoop dat je je niet aangevallen voelt, maar wat ik bij Sasja merk is dat als ik haar blijf "voeden"ze meer en meer wil op dit gebied, terwijl dat als ik haar zelf laat spelen en ruimte geef ze andere dingen ook doet. ) Soms niet, maar vaak wel. Ze heeft nog jaren genoeg om te spelen. Misschien moet je het echt gewoon even tijd geven, hij zit net op school, waarom nu al een label opgeplakt laten krijgen?
Ik ben meer zoals Lydia zegt, Dat hij meer ruimte krijgt om zich sociaal te ontwikkelen. Kinderen kunnen thuis erg anders zijn dan op school en dat mag toch ook?
@Chrisje wrote:
dat je je kind graag stimuleerd om dingen te doen waar hij om vraagt. (Lezen, letters/cijfers schriven enz.).
Krijg er alleen ook wel een beetje het gevoel bij dat je dit ook stimuleerd. (Hoop dat je je niet aangevallen voelt, )
Ik voel me helemaal niet aangevallen omdat ik mezelf er niet in herkenAls hij ergens om vraagt dan doe ik dingen met hem, vraagt hij er niet om laat ik het voor wat het is en speelt hij fijn met vanalles.
Misschien moet je het echt gewoon even tijd geven, hij zit net op school, waarom nu al een label opgeplakt laten krijgen?
Ik label niet hoor, ik zie/ registreer dingen thuis (vanuit E.J. en hoor van de juf hoe of wat) en daar zit een discrepantie tussen. Daar wil ik wat mee.
Ik ben meer zoals Lydia zegt, Dat hij meer ruimte krijgt om zich sociaal te ontwikkelen. Kinderen kunnen thuis erg anders zijn dan op school en dat mag toch ook?
Je geeft kinderen toch altijd de ruimte om sociaal/emotioneel te groeien? Dat lijkt me een randvoorwaarde om te kunnen leven in deze maatschappij. E.J. mag zijn wie hij is, altijd. Hij speelt momenteel liever met oudere kinderen, dat mag. Maar ons buurmeisje die even oud is is net zo welkom als haar zus.Dus ik weet niet zo goed hoe ik hem meer ruimte moet geven :think:
Morgen hebben we het oudergesprek, dus ik ben heel benieuwd hoe hij het heeft gedaan.
Oh ja nog iets anders: is het normaal in regulier onderwijs, dat als je geen fouten in iets maakt, je een sticker krijgt? En als je wel 1 fout maakt je een rode streep krijgt en na verbeteren een krul?
Dit staat zo recht tegenover de uitgangspunten van Montessori…
Sterkte vandaag! :hug:
@mickey wrote:
@Chrisje wrote:dat je je kind graag stimuleerd om dingen te doen waar hij om vraagt. (Lezen, letters/cijfers schriven enz.).
Krijg er alleen ook wel een beetje het gevoel bij dat je dit ook stimuleerd. (Hoop dat je je niet aangevallen voelt, )
Ik voel me helemaal niet aangevallen omdat ik mezelf er niet in herken
Misschien moet je het echt gewoon even tijd geven, hij zit net op school, waarom nu al een label opgeplakt laten krijgen?
Ik label niet hoor, ik zie/ registreer dingen thuis (vanuit E.J. en hoor van de juf hoe of wat) en daar zit een discrepantie tussen. Daar wil ik wat mee.
Ik ben meer zoals Lydia zegt, Dat hij meer ruimte krijgt om zich sociaal te ontwikkelen. Kinderen kunnen thuis erg anders zijn dan op school en dat mag toch ook?
Je geeft kinderen toch altijd de ruimte om sociaal/emotioneel te groeien? Dat lijkt me een randvoorwaarde om te kunnen leven in deze maatschappij. E.J. mag zijn wie hij is, altijd. Hij speelt momenteel liever met oudere kinderen, dat mag. Maar ons buurmeisje die even oud is is net zo welkom als haar zus.Dus ik weet niet zo goed hoe ik hem meer ruimte moet geven :think:
Morgen hebben we het oudergesprek, dus ik ben heel benieuwd hoe hij het heeft gedaan.
Oh ja nog iets anders: is het normaal in regulier onderwijs, dat als je geen fouten in iets maakt, je een sticker krijgt? En als je wel 1 fout maakt je een rode streep krijgt en na verbeteren een krul?
Dit staat zo recht tegenover de uitgangspunten van Montessori…
Waarom vind jij dat dit recht tegenover de uitgangspunten van Montessori staat??? :think: :think:
Hier op de Montessorischool gaat het ook wel eens zo . Ik denk eerlijk gezegd ook dat kinderen ook een sticker krijgen wanneer zij goed hun best hebben gedaan. (???)
ik denk dat Mickey dat ook bedoelt: waarom krijgen alleen kinderen waarbij het resultaat goed is, een sticker? Wordt er naar het proces gekeken, of je goed je best hebt gedaan, ook al heb je wat fouten?
zo gebeurd het nog op een heleboel scholen, denk ik. Jammer, zo waardeer je kinderen niet in hun kunnen
@mama van Teun wrote:
ik denk dat Mickey dat ook bedoelt: waarom krijgen alleen kinderen waarbij het resultaat goed is, een sticker? Wordt er naar het proces gekeken, of je goed je best hebt gedaan, ook al heb je wat fouten?
zo gebeurd het nog op een heleboel scholen, denk ik. Jammer, zo waardeer je kinderen niet in hun kunnen
Ja zo bedoel ik het precies :thumbup:
Hmm, het gesprek is geweest n.a.v. de toets die E.J. gemaakt heeft.
Ik ben erg erg van geschrokken, hij scoorde een E :shock: Hij heeft bijna alles fout. Hij begreep zelfs niet toen de juf zei:’ de appel staat bovenaan de blz, wijs die eens aan’. Hij wist niet wat ‘bovenaan’ was. Hij moest een streepje zetten onder het juiste plaatje. Een streepje van lionks naar rechts die de juf voor heeft gedaan. Hij maakte streepjes van boven naar beneden. Hij is bij de eerste poging uit het groepje gehaald die gelijktijdig de toest van groep 1 maakte omdat hij niet wist wat hij moest doen. Hij heeft later met 1 ander kind dit afgemaakt, samen met de juf. ook toen ging het niet.
Is hij faalangstig? Aan het onderpresteren? Weet hij het echt niet? Ik weet het niet meer.
Daarbij komt er op school tijdens de normale werktijd ook niet uit wat hij thuis wel doet. Volgens de juf kent hij 6 letters, thuis leest hij dus woorden en simpele zinnetjes. De letter e werd behandeld. Hij kan geen een woord bedenken in de klas. Terwijl thuis hij nadenkt over woorden en die probeert op te schrijven. Enfin, dat verhaal kennen jullie.
Wat ik ook vreemd vond. De juf liet een tekening zien van een poppetje die hij getekend zou hebben. Een popje met een driehoekig lichaam. Thuis maakt hij alleen maar popjes met een ronde buik en een navel. Ik heb hem nog nooit zo een andere pop zien maken. Ziet hij dat vvan andere kinderen en maakt het daarom na?
Nou ja, ik ben i.i.g ff mijn ei kwijt, in zoverre dat ik niet weet wat we hiermee moeten. Trouwesn, de juf wist het ook niet, ze had nog geen plan. wat ik apart vind, want als je zo een gesprek moet voeren dan bereid je dat toch voor, evt. samen met IB-er?
@mama van Teun wrote:
ik denk dat Mickey dat ook bedoelt: waarom krijgen alleen kinderen waarbij het resultaat goed is, een sticker? Wordt er naar het proces gekeken, of je goed je best hebt gedaan, ook al heb je wat fouten?
zo gebeurd het nog op een heleboel scholen, denk ik. Jammer, zo waardeer je kinderen niet in hun kunnen
Ja, dat begrijp ik wel.
Mijn vraag was: waarom staat dit volgens haar tegenover de Montessoriprincipes??? Want dat zie ik namelijk niet. Behalve dan dat ze in het MO juist het proces goed volgen, maar ook daar is gewoon sprake van belonen van goed resultaat. Die beloning zit zelfs in het materiaal!
Bovendien denk ik ook niet dat het zo is dat alleen kinderen met 0 fouten een sticker krijgen hoor, op de meeste scholen wordt inzet of netheid ook beloond, en dan wordt er echt wel gekeken naar wat een kind aan kan. Maar dat terzijde.
@mickey wrote:
@mama van Teun wrote:ik denk dat Mickey dat ook bedoelt: waarom krijgen alleen kinderen waarbij het resultaat goed is, een sticker? Wordt er naar het proces gekeken, of je goed je best hebt gedaan, ook al heb je wat fouten?
zo gebeurd het nog op een heleboel scholen, denk ik. Jammer, zo waardeer je kinderen niet in hun kunnen
Ja zo bedoel ik het precies :thumbup:
Hmm, het gesprek is geweest n.a.v. de toets die E.J. gemaakt heeft.
Ik ben erg erg van geschrokken, hij scoorde een E :shock: Hij heeft bijna alles fout. Hij begreep zelfs niet toen de juf zei:’ de appel staat bovenaan de blz, wijs die eens aan’. Hij wist niet wat ‘bovenaan’ was. Hij moest een streepje zetten onder het juiste plaatje. Een streepje van lionks naar rechts die de juf voor heeft gedaan. Hij maakte streepjes van boven naar beneden. Hij is bij de eerste poging uit het groepje gehaald die gelijktijdig de toest van groep 1 maakte omdat hij niet wist wat hij moest doen. Hij heeft later met 1 ander kind dit afgemaakt, samen met de juf. ook toen ging het niet.
Is hij faalangstig? Aan het onderpresteren? Weet hij het echt niet? Ik weet het niet meer.
Daarbij komt er op school tijdens de normale werktijd ook niet uit wat hij thuis wel doet. Volgens de juf kent hij 6 letters, thuis leest hij dus woorden en simpele zinnetjes. De letter e werd behandeld. Hij kan geen een woord bedenken in de klas. Terwijl thuis hij nadenkt over woorden en die probeert op te schrijven. Enfin, dat verhaal kennen jullie.
Wat ik ook vreemd vond. De juf liet een tekening zien van een poppetje die hij getekend zou hebben. Een popje met een driehoekig lichaam. Thuis maakt hij alleen maar popjes met een ronde buik en een navel. Ik heb hem nog nooit zo een andere pop zien maken. Ziet hij dat vvan andere kinderen en maakt het daarom na?
Nou ja, ik ben i.i.g ff mijn ei kwijt, in zoverre dat ik niet weet wat we hiermee moeten. Trouwesn, de juf wist het ook niet, ze had nog geen plan. wat ik apart vind, want als je zo een gesprek moet voeren dan bereid je dat toch voor, evt. samen met IB-er?
Wat een ongelofelijk apart verhaal zeg!
Ik begrijp inderdaad niet dat de juf nog geen plan van aanpak bedacht heeft, maar de toetsresultaten zijn natuurlijk helemaal niet betrouwbaar, gezien het feit dat ie thuis wel heel veel kan. Wat een lastige situatie dan he.
Zou het een optie kunnen zijn om de SBD eens in te schakelen en te laten observeren, eventueel toetsen etc.??
Zelf zou ik er niet te lang mee wachten eerlijk gezegd.
.
Sterkte iig.
Lieve Mick,
Even weer eerst een :hug: van mij.
Ik zou zo even niet weten wat ik je voor advies kan geven.
Maar de SBD is misschien wel een idee? Is toch meer onafhankelijk?
het geeft toch te denken dat er zo’n verschil zit tussen thuis en op school.
Zoals ik het lees zie ik een kind wat zich totaal aanpast aan wat hij denkt dat er van hem (in de groep) verwacht wordt. ( ja sociaal emotioneel moeten ze vaak nog veel leren zie post Gerry)
- geen woord kunnen noemen: bang dat hij opvalt/de wijsneus is enz.
net zoals de tekening…copie-eren en assimileren
Kinderen voelen feilloos aan dat het niet geven van een antwoord, of een fout antwoord “beter” is dan zichzelf laten zien.
Geen plan hebben van de juf:
Er moet gewoon een protocol liggen met wat ze doen als een kind een voorsprong heeft.
Als ouders aangeven dat pietje x wel kan thuis dan is het aan de juf het kind zodanig uit te dagen dat hij zichzelf en zijn vaardigheden kan laten zien, in een veilige omgeving waarin hij zichzelf durft en mag zijn.
Is dat alles niet aanwezig vind ik er sprake van een zeer zwak pedagogisch klimaat en zou ik snel uitkijken naar een school waar ze wel overweg kunnen en vooruit willen met kinderen met voorsprongen.
Ik zou tekeningen en werkjes enzo van thuis meenemen.
Maak desnoods video opnames van het lezen
Vaak is het toch eerst zien en dan geloven…
Testsituaties zijn gewoon ook erg stressvol, en zeker als hij er in eerste instantie “uit” is gehaald(bevestiging van zijn falen en anders zijn). en dan later het opnieuw moet doen. nog meer stress en nog meer “pas op ik moet niet opvallen” gevoel nu het meer 1 op 1 is…
verder kan het taalgebruik van de tester verwarring oproepen (heeft de tester vaak zelf niet door), ook de lichaamstaal en taalgebruik tussen de toets door geeft vaak een kind veel feedback waardoor het nog onzekerder/zelfbewuster wordt.
Ik zou op her-testen staan, liefst door een ander dan de juf, in een andere situatie, en dan weer een gesprek aanvragen, met juf én de iber erbij en jij met al je meegenomen spulletjes
En…JA ik zou de juf aanspreken.
Puntje bij paaltje is het helemaal niet belangrijk wat de juf van jou vindt, maar is het de vrije veilige ontwikkeling van jullie kind die voorop staat.
Verder: je hebt een pb
Hoi Guusje,
Bedankt voor je uitgebreide reactie.
Je hebt pb terug
voor de juffen en andere geinteresseerden
http://www.hoogbegaafdheid.net/index.php?page=3§ion=
kind en maatschappij
http://www.swv41-07.nl/mbt/index.php?id=1245
zelfbeeld, informatiehonger en school
beide sites zijn zeer het rondklikken waard
Ik zou een filmpje maken thuis om aan de juf te laten zien hoe het thuis gaat. Misschien kun je dan beter in gesprek omdat ze het ook ziet!
Voor die juf lijkt het me zo ook moeilijk omdat ze gewoon een heel ander kind ziet. Dus ik zou het echt even opnemen.
Voor de juf is het op zich niet zo moeilijk te zien, het is alleen een andere manier van kijken.
Het signaleren van onderpresteren en aanpassingsgedrag is nu eenmaal niet iets wat er (veel) geleerd wordt op de Pabo’s.
Buiten het feit om dat er natuurlijk een wereld van (voor)oordelen, onwetenheid en gewoonweg onkunde is omtrent snelle leerlingen.
Adaptief onderwijs is in de ogen van de gemiddelde juf alleen naar de onderste groep gericht.
De slimmen redden zich wel :roll: of passen zich maar aan :roll: of krijgen in het beste geval wat verrijkingsstof aangeboden.
Een echt handelingsplan vol achterliggende kennis en een sterk vvv programma is nog maar een zeldzaamheid.
Maar als je vraagt naar kennis en invulling van de leertaken vanuit Top-down leren staat menig juf :eh: voor je. Om over kennis over andere vrij basale hb-kenmerken maar te zwijgen. En als ze er al iets van weten worden e.e.a. vaak vanuit een verkeerde -vaak zeer negatieve- hoek bekeken/beoordeeld omdat men niet gewend is er anders tegenaan te kijken. (bv het vervelen door teveel herhaling, het lichamelijk druk zijn, de over-gevoeligheid voor sfeer en geluid enz) Pas als een kind dan lekker in zijn vel komt te zitten doordat de werkjes op niveau zijn, en dus de rust terugkeert en de negatieve gedragingen wegvallen zie je soms een juf haar oordeel aanpassen. Maar héél vaak is het voor een juf veel te moeilijk om naar haar eigen rol in het geheel te kijken, om afstand te nemen van eigen (voor)oordelen en reactie/denkpatronen en menig leerkracht flipt als je zijn/haar deskundigheid in twijfel trekt.
Als je dan rustig doorpraat en de lk in laat zien dat de kennis die er is onvoldoende is voor dit specieke kind in deze specifieke situatie is het vaak alsnog vechten tegen de bierkaai want geen tijd voor in de groep (:roll: nee idd de verplichting tot adaptief onderwijs is niet op pietje van toepassing :wall:) of geen visie/inzet/continue leerlijnen door de leerjaren in het team, over langere tijd.
Als, zoals in dit topic blijkt, een juf vastzit in een denkpatroon waarin bepaalde vaardigheden in 1 groep horen (- wat hier het kind duidelijk aangeeft omdat de juf zegt dat leesoefeningen in groep 2 horen-) zal ze duidelijk uitstralen en waarschijnlijk ook met woorden benadrukken dat het “niet normaal” is, niet verwacht wordt of sociaal wenselijk is dat het kind daar mee bezig is.
Een beetje slimme kleuter laat het dan al snel uit zijn hoofd om op te vallen als de juf zó in elkaar steekt. Om over de groepsprocessen van de kinderen nog maar te zwijgen als de juf in die context duidelijk laat merken hoe ze over wijsneuzen denkt. Dan wil je je wel aanpassen
Eeuwig zonde natuurlijk,
je ontneemt het kind zijn leerhonger: want demotivatie is dé killer
je ontneemt het kind gevoel van eigenwaarde
je ontneemt het kind zijn gevoel van zelfvertrouwen
enz enz enz.
Hoe ik aan deze kennis kom?
Ik ben afgestudeerd op Hoogbegaafheid en heb een periode teams en lk begeleid 