Ik hoor/lees vaak dat er genoeg moeders zijn die zeggen dat zij hun kindjes nooit laten huilen.
Nu vraag ik mij af hoe ze dat dan doen…
Volgens de boeken horen kindjes een bepaald aantal ‘uren’ te huilen en huilen zij om informatie te verwerken, ook huilen kindjes om in slaap te komen. En mag/moet je ze ook een kwartier laten huilen als je er zeker van bent dat ze genoeg hebben gegeten/gedronken en een schone luier hebben.
Onze kleine huilt niet veel. S’avonds is ze wel een stuk onrustiger en kan ze moeilijker in slaap komen dan overdag. Daarom baker ik ze s’nachts ook in, overdag niet! Vaak huilt ze dan nog wel eventjes, maar valt al snel in slaap.
Naar mijn idee klopt het dus wel dat ze zich in slaap huilen.
Hoe doen jullie kindjes dat dan? Zijn ze gelijk stil als jullie ze in bed leggen?
En als ze een drukke dag hebben gehad, zijn ze da niet wat huileriger?
Pakken jullie ze gelijk uit het bedje als je ziet dat ze moe zijn en ‘moeten’ slapen? Hoe krijg je ze dan weer in slaap?
Ik ben benieuwd!
Groetjes
Ik doe het precies zoals jij!
Marlynn huilt ook weinig…maar huilt zich zelf overdag zeker in slaap…
Je doet het in mijn ogen dus hartstikke goed hoor.
Baby’s die helemaal niet huilen…dat kan nooit gezond zijn.
Natuurlijk huilt mijn kleine meid wel eens, maar ik laat haar niet huilen in bedje. Ze mag lekker dicht tegen mij aan in slaap vallen.
Ik vind het niks dat ze huilend in slaap zou moeten vallen, maar ik vind ook dat ieder moet doen waar men zich goed bij voelt.
Ik laat mn kinderen eigenlijk nooit huilen.
Nu moet ik bekennen dat ik Lieselot vaker iets langer laat liggen maar dat is omdat ik dan met Fieke
naar de wc moet oid dus moet ze even wachten 
Ik vind t niet nodig dat ze huilt. Ik houd haar nu nog vast en valt ze bij mij in slaap, maar ga dat straks afbouwen en
haar wegleggen als ze bijna slaapt en dat weer opvoeren naar als ze nog wakker is maar wel moet gaan
slapen.
Ik kan zeggen dat ik mijn dochter nooit heb laten huilen, en nog steeds niet.
Mijn dochtertje was en is een harstikke lief/tevreden meisje die alleen huilt als er ECHT iets aan de hand is.
Ala ze hier naar bed gaat is ze eigenlijk altijd stil, gaat even spelen of gaat direct slapen.
Toen mijn dochter een maand of 3 a 4 was heeft ze een tijdje een huiluurtje gehad in de avond dat was zo rond 17:00 uur.
Heeft denk ik een maand geduurd.
Mijn dochtertje heeft nu een beginnende oorontsteking en is wel heel erg huiliger nu. Vooral in de avond weigert ze om te slapen, dan ligt ze dus vrijwel heel de avond op mijn schoot en leg ik haar wel om de 10 minuutjes terug in bed. Maar ja het is even niet anders nu ze heeft gewoon last van haar oortjes.
Maar ieder kindje is anders, het kan zijn dat jou kindje het wel nodig heeft om zich in slaap te huilen. Maar je moet doen waar jij je het beste bij voelt, mensen zeiden/zeggen ook wel eens van je kunt haar best laten huilen. Nou daar voel ik me dus niet lekker bij.
Dus gewoon lekker doen wat jou het beste lijkt :-*
De mijne heeft niet zoveel gehuild. natuurlijk wel eens, maar dan was het zo over.
Als ik hem in bed legde was ie natuurlijk niet meteen stil, dus pakte ik hem weer op en wiegde een poosje of ik liep rondjes in de kamer. En hij viel ook binnen een kwartier in slaap.
Of je kind nou in slaap valt na een kwartier huilen of na een kwartier wiegen, is een keus die je maakt.
Ieder voor zich, maar ik zie het nut niet van een kind maar laten huilen.
Sommige kinderen kunnen zich zo overstuur huilen, tot kotsends aan toe, Daar heb ik geen zin in, dan vind ik een poosje troosten prettiger. 
Ik hoor nu echt wel wat voor huiltje het is. Hij jammert een beetje als hij moe is, en soms jammert hij een beetje als hij in bed ligt. Dan laat ik hem gewoon liggen. Ook zijn er momenten geweest dat hij huilde omdat hij niet naar bed wilde. Dan laat ik hem ook echt wel huilen.
Maar de laatste tijd schrikt hij wel eens wakker rond half 10 's avonds. Dat klinkt gewoon heel anders. Dan ga ik er wel meteen heen, en neem hem even op schoot. Dan is hij zo stil en leg ik hem al snel terug in bed en slaapt hij meteen weer. Als hij echt verdrietig is vind ik dat ik hem niet moet laten huilen, als hij gewoon eens geen zin heeft om te slapen, dan heeft hij pech 
Inderdaad ik hoor nu ook wel aan het huiltje of er echt iets aan de hand is of gewoon een beetje jammeren.
Een paar weken terug hielp het in slaap wiegen wel ja. Maar nu heeft het geen zin om haar op schoot te nemen als ze huilt om in slaap te vallen. Want op die manier valt ze helaas niet in slaap.
En inderdaad ieder moet doen waar ze zich goed bij voelen.
Nou die van mij huilde wel veel. En er was geen oorzaak te vinden (heeft ook in het ziekenhuis ter observatie gelegen enz). Ik heb heel wat uurtjes met haar meegehuild met haar in mijn armen
Wel heeft / had ze verschillende huiltjes. Voor het slapen gaan kreund en huilt ze. Eerst pakte ik haar altijd op maar daar werd ze juist weer wakker van en bij mij in slaap vallen gebeurde gewoon niet. Zij heeft het dus echt nodig.
Soms liet ik haar echt wel gewoon huilen. Ik hield het anders zelf niet meer uit. Wel controleerde ik natuurlijk altijd of er niets was (schone luier enz). Maar ik ben van overtuiging dat huilen niet altijd erg is. Maar iedereen zijn eigen mening hierin.
Tussen huilen en huilen zit ook wel een verschil.
Ik hoor duidelijk als ze alleen een beetje jammert om in slaap te komen of dat er echt iets is.
Ik laat haar nooit overstuur worden en huilen als ze honger heeft gebeurd hier ook nooit. Maar om in slaap te komen heeft ze het wel eens nodig.
Timo huilt eigenlijk ook helemaal niet als hij naar bed gaat oid. Het is zo’n plezierig en vrolijk mannetje. Ik laat hem wel in slaap huilen, dat is hij af en toe nodig. Ik wil hem niet in slaap wiegen op mijn arm, dat gaat hij aanleren en dan moet ik het weer afleveren… Nee bedankt!
Een week geleden was hij wel extreem huilerig, hij heeft 3 dagen non-stop gehuild. Ja dan pak ik hem wel op, omdat ik wist dat er iets was. Toen heb ik hem ook in slaap moeten wiegen, en er veel bij zijn anders sliep hij gewoon niet.
Maar gelukkig geen last meer van, nu hij aan de fles is! :mrgreen:
sophie heb ik echt wel eens laten huilen hoor.
Zoiezo had en heeft ze het regelematig nodig gehad om in slaap te vallen. Dat merk je nou nog steeds, maar je leert ook dat huiltje snel herkennen.
Laten huilen omdat ze honger heeft, heb ik nooit gedaan.
ZO ook niet omdat ze verschoont moest worden (wij hebben in het begin katoenen luiers gebruikt) maar wanneer ik wist dat ze geen honger/dorst had, en geen schone broek nodig had, liet ik haar gerust even huilen.
Ik had liever een meisje wat zichzelf even in slaap huilde, dan dat ze in mijn armen in slaap viel, want dat moet je dan ook nog maar zien af te leren. Maar ik heb ook regelmatig even haar lekker opgepakt om te knuffelen, en dan weer het bedje in.
Ieder moet voor zich weten wat ie doet, ieder kind is anders en iedere ouder ook, dus vind niet dat je kan zeggen dat kindjes een paar uurtjes per dag horen te huilen, want weinig huilen kan niet gezond zijn.
Niet alle kinderen hebben het nodig om even te huilen om in slaap te vallen.
Ik vind dit zulke rare dingen om te zeggen.
Er zijn zoveel andere dingen waar ze van kunnen huilen, behalve een vieze luier of honger, ze kunnen ook een sprongetje hebben, misschien ergens pijn, of ze voelen zich niet lekker.
Als ze ziek worden dan hebben ze niet meteen koorts zodat je kunt zien dat ze zich niet lekker voelen. Of ze willen gewoon graag bij je zijn.
En zo zijn zoveel andere dingen.
Mijn kind heeft bijv een heel ander slaapritueel dan hoe het in sommige boekjes staat.
Ik zou zeggen, probeer van alles uit dan leer je vanzelf je kind kennen en weet je wat het nodig heeft.
onze oudste was een huilbaby
en iedereen zei toendertijd…laten huilen anders verwen je hem. wat ging dit tegen mn gevoel in zeg, maar ja je eerste he?
Bij de tweede heb ik haar getroost als ze huilde. tuurlijk huilde ze weleens en liet ik haar ook huilen.
Maar inbakeren deed bij haar wonderen. ze huilde dan een kwartiertje om daarna heerlijk in slaap te vallen.
Onze 1e liet ik nooit huilen, hoefde ook niet, viel zo in slaap.
Als er wel iets was dan ging ze huilen dan wist ik genoeg.
De tweede was een huilbaby de 1e 6maand.
Liet hem niet huilen omdat hij al zoveel huilde. Was al blij als hij even stil was…
Maar goed, de remedie was hier en is hier nog steeds. Hij moet even huilen en dan gaat hij wel slapen, doe je dat niet dan slaapt hij absoluut niet.
De hele verschilllende kinderen.
Laat ik ook voorop stellen dat iedereen doet wat hij of zij prettig vinden
Shane heeft nooit gehuild gek he maar er zijn echt kindjes die het niet hebben. Ik vind het idee je kind laten huilen omdat het nodig heeft om in slaap te komen raar misschien is wel wat anders aan de hand. Vind het sowieso raar dat mensen hun baby laten huilen omdat het dan vanzelf wel stopt maar goed dat moeten die mensen maar zelf weten.
Marley daar integen huilt wel behoorlijk wat en geen denken aan dat we haar laten huilen. Ze is nog zo klein en heeft de behoefte van haar moeder en warmte gewoon nodig. Ze is heel onrustig maar als we haar inwrappen wordt ze al veel rustigere maar dat doen we dan alleen als ze slaapt.
@L word fan wrote:
Laat ik ook voorop stellen dat iedereen doet wat hij of zij prettig vinden
Shane heeft nooit gehuild gek he maar er zijn echt kindjes die het niet hebben. . Vind het sowieso raar dat mensen hun baby laten huilen omdat het dan vanzelf wel stopt maar goed dat moeten die mensen maar zelf weten.
Marley daar integen huilt wel behoorlijk wat en geen denken aan dat we haar laten huilen. Ze is nog zo klein en heeft de behoefte van haar moeder en warmte gewoon nodig. Ze is heel onrustig maar als we haar inwrappen wordt ze al veel rustigere maar dat doen we dan alleen als ze slaapt.[/color]
even dit stukje van je er uitgepikt. Je merkt namelijk snel genoeg of je kinidje huilt om in slaap te komen, of omdat er iets anders aan de hand is hoor! en natuurlijk weet je dat niet meteen, en ik denk ook dat ik namens meerdere mensen spreek die deze uitspraak gedaan hebben, dat ze dit niet van het begin af aan gedaan hebben. Want dan weet je idd nog niet of dat je kindje huilt om in slaap te komen, of omdat er mogelijk meer aan de hand is. maar op den duur weet je dat je kindje een paar minuutjes nodig heef tom in slaap te komen. En hoe je dat weet? door ervaring: een kind wat in zijn bedje steeds huilt, steeds getroost wordt, het goed is in jouw hand, maar weer begint als het in zijn bedje ligt. Je vraagt je af wat er aan de hand is, of het niet in zijn bedje wil slapen enz. Dan komt er misschien een moment dat je van iemand het advies krijgt om je kindje gewoon eens te laten huilen en kijken hoe dat gaat. (hier lag ze bij ons op dekamer in een wiegje, dus genoeg overzicht) en ineens is je kleintje stil n a een paar minuutjes. En eerst denk je dat dat mis toeval is, maar als het voortaan iedere keer zo gaat kan je denk ik met een gerust hart concluderen dat jouw kindje in elk geval het nodig heeft om zich in zijn bedje even te ontladen door te huilen alvorens het in slaap valt
ik heb floris ook nog nooit laten huilen dat kan ik met de hand op mijn hart eerlijk zeggen…als hij huild dan is er ook wat en mijn gevoel heeft er ook nog nooit naast gezeten…
ik zou het ook niet kunnen hoor.die boeken kunnen me wat…elk kindje is weer anders.ik volg liever mijn gevoel dan die een stuk papier of internet.
ik heb Dave echt laten huilen…
hij was een huilbaby… en op een gegeven moment kan je niet meer…
we hebben hem twee hele nachten laten gaan… ( onder controle hoor… er zit verschil in het huilen)
en daarna werd het steeds minder… hij ging beter slapen zowel overdag als 's nachts…
hij was ruim een jaar eer hij echt ging doorslapen… en soms heeft hij nog nachten dat hij spookt…
maar tjonge jonge wat heeft dat kind gehuild zeg… niets kon hem helpen of troosten… Ja dan laat je je kind wel eens huilen… om zelf tot rust te kunnen komen…
Jade daarintegen… die huilt bijna nooit ( ook raar dan hoor) dus als zij huilt, dan is er ook wat. Die zou ik ook niet zomaar later huilen.
er zit dus echt verschil in het hoe en wat per kind.
ik zal ook nooit iemand veroordelen omdat hij zij hun kindje laat huilen…
of niet…
ieder doet het om de reden die hij zij goed dunkt.
Onze dochter was ook een huilbaby, maar huilde omdat er wat aan de hand was. Heb haar dus ook niet laten huilen, uren met haar rond gelopen om te troosten (en met haar meegehuild) en toen een draagdoek gekocht zodat ik iig mn handen vrij had en zij lekker tegen mn aan kon liggen en zich geborgen voelde. Dat was ook de enige manier dat ze sliep.
Ze huilde tijdens en direct na het drinken omdat ze hevige reflux bleek te hebben en was de melk uit haar maagje eindeijk haar darmen in gegaan kreeg ze zulke krampen dat ze huilde en dat bleek (kwamen we met 4 maanden achter) dat ze ook een flinke koemelkallergie had. Sinds de laatste ziekenhuisopname zijn we koemelkvrij en huilt ze dus niet. Ze gaat naar bed zodra ze in haar oogjes wrijft en valt meestal meteen in slaap. Doet ze dit niet ga ik weer naar boven, want dan is haar speentje uitgevallen. Verder kletst ze wel eens in haar bedje, dan laat ik haar uiteraard liggen, maar als ze huilt is er echt wat aan de hand. Ik ken het dus ook niet dat ze het ‘nodig heeft’ om te huilen.