kind bij de bevalling

@m@lieke wrote:

Hou oud was JO toen?




@mandy_d. wrote:
Achteraf allemaal niet helemaal gepland. Wilde Jo graag in de buurt houden. Hij was toen net 1 week 2 jaar,dus te jong om het allemaal echt te beseffen…maar oud genoeg om er juist van in de war te raken dat als hij thuis zou komen, er ineens een beeb was…




:wink:

dankje wel :smiley:

Leuk om te lezen zeg!



Wij hadden het open gelaten en het moment afgewacht. Dit ook duidelijk verteld (met name aan de oudste van 9)

Toen het moment daar was merkte ik, dat ik het toch helemaal alleen wilde doen. We hebben de twee jongsten dus laten ophalen door mijn schoonzusje en de oudste ging naar een vriendinnetje.

Toen ben ik in bad gegaan en is onze 4de in het bijzijn van alleen mama en papa geboren. Heel rustig en kalm, heerlijk.

We hebben wel meteen oudste gebeld zodat zij sowieso als eerste haar zusje kon zien, voor de vk en kraam zouden komen.

@zonnetje01 wrote:

Wat leuk dat er hier al een topic over is.

Wij zijn heel open en vrij tegen onze dochter. Mijn vriend was dus ook in de veronderstelling dat onze dochter gewoon bij de bevalling mag zijn. Ik zie dat dus echt niet zitten.

Toen zij werd geboren was mijn neefje 7 jaar en is toen met mijn tante op de gang en beneden gebleven (in het zh). Zodra zijn nichtje was geboren mocht hij erbij. Zo wil ik het ook doen met onze dochter. Ze is zo betrokken bij de zwangerschap en stelt ook heel erg veel vragen. Nou vroeg ze ineens gister dat ze heel benieuwd is hoe het kindje van de navelstreng af gaat. Misschien mag ze wel de navelstreng doorknippen. Nou ja, we zien wel hoe het allemaal loopt, maar het lijkt me heel erg byzonder.




Uiteindelijk is onze dochter er toch bij geweest. Mijn zwangerschap ging niet helemaal lekker en elke keer als we naar het zh moesten is ze meegegaan. Toen het moment dat de weeën echt begonnen waren. We maakten haar wakker en eerst was ze nog een beetje pissig, waarom maken jullie me wakker, maar toen ze doorhad dat haar zusje ging komen was het goed. Ze is er heel de tijd bij geweest. Ze heeft met mijn zus en moeder spelletjes zitten spelen. Zodra de arts kwam om naar mijn ontsluiting te voelen en mijn vliezen te breken is ze even met mijn vader de gang op gegaan. Op het moment van de uitdrijving ook, maar zodra Zara op mijn buik lag kwam ze binnen. Ze heeft me dus nog wel open en bloot zien liggen. Ik hoopte dat ze samen met mijn vriend de navelstreng door wilde knippen, maar dat durfde ze niet. Ze heeft later alleen een keer gevraagd waarom ik zo raar ademde, hihihihi.

Ik ben echt blij dat ze er bij is geweest!!!

@zonnetje01 wrote:

Ik hoopte dat ze samen met mijn vriend de navelstreng door wilde knippen, maar dat durfde ze niet.


:mrgreen: Bij Em was het precies hetzelfde. Later vertelde ze dat ze dacht dat ze nog niet netjes genoeg kon knippen. :inlove: :inlove:

Ah gossie…:wink:



Hier heeft oudste dochter wel de navelstreng van haar kleine zusje doorgeknipt. Heel bijzonder.

@Hupsakee wrote:

@zonnetje01 wrote:
Ik hoopte dat ze samen met mijn vriend de navelstreng door wilde knippen, maar dat durfde ze niet.


:mrgreen: Bij Em was het precies hetzelfde. Later vertelde ze dat ze dacht dat ze nog niet netjes genoeg kon knippen. :inlove: :inlove:




:lol: :lol: :lol: :lol:



Hier zei ze…ik doe het bij de volgende wel :shock: :shock:

@Frischling wrote:

Ah gossie…:wink:



Hier heeft oudste dochter wel de navelstreng van haar kleine zusje doorgeknipt. Heel bijzonder.




Idd heel bijzonder…

Leuk om ervaringen te lezen over kinderen bij de bevalling. Persoonlijk zou ik het niet snel doen, ik zou me teveel zorgen maken om hoe mijn kind(eren) het zouden ervaren en daar meer mee bezig zijn dan met de bevalling. Wat wij wel hebben gedaan is mijn zoontje erbij halen toen zijn broertje net geboren was, nog voordat de placenta geboren was. Hij had erg veel interesse getoont in hoe zo’n baby nou in de buik zat en hoe dat zat met de navelstreng. Ik hem het hem vertelt (in kindertaal, een grote zak met water, met een groot stuk vlees (de placenta) en daar zitten eten voor de baby in. De navelstreng gaat van dat stuk vlees de buik van de baby in en zo krijgt de baby eten). Ik moest het telkens weer vertellen en op een gegeven moment heb ik hem ook een foto laten zijn van de vruchtzak (we hadden toevallig een foto hiervan gemaakt). Ik had al tegen hubbie gezegd dat als ik weer 's nachts thuis zou bevallen 9als ik overdag zou zijn bevallen zouden we de kinderen op hebben laten halen) hij bij de geboorte van de placenta en het doorknippen van de navelstreng zou mogen zijn. En zo is het ook gegaan, ik ben 's nachts thuis bevallen, de kids hebben er niets van gemerkt en toen hun broertje geboren was heeft mijn hubbie mijn (inmiddels oudste :mrgreen: ) zoontje gehaald en heeft hij de placenta geboren zijn worden en heeft hij gezien dat zijn papa de navelstreng doorknipte. Hij vond het helemaal geweldig en glom helemaal. Toen wij het vooraf aan de vk vertelden dat hij dat graag wilde vond ze dat wat raar (hoe kon een kind van drie dat nou interessant vinden), maar dat zei ze niet op dat moment, maar pas nadat ze had gezien hoe geweldig mijn zoontje het vond om mee te maken en hoe goed hij het al snapte voor zijn leeftijd. Als hij die interesse trouwens niet had gehad had ik hem pas laten halen als het doorknippen van de navelstreng al achter de rug was geweest, toen heeft mijn hubbie ons dochtertje ook gehaald.

onze jongens zijn 8 als de baby komt en ze willen het wel heel graag zien.

Ik ga thuis bevallen en de twee oma’s zijn hier dan ook (beneden) ze zijn al wel voorbereid dmv boeken waarin echt plaatjes staan van bevallingen.

Ze kunnen er zo zoetjes aan aan wennen dat het minder fijn is voor mij dan ze dachten en er ook bloed aan te pas komt.



Zoals ik er nu over denk mogen ze zo nu en dan even komen kijken en op het moment van (dus helemaal aan het einde) erbij zijn.

Het lijkt me ook niet fijn als ze er constant bij zijn.

Waarschijnlijk dat ze het dan zielig voor me vinden en aan het hoofdeind gaan staan maar dat zien we dan wel.



Ik ben ze er in ieder geval nu al aan het voorbereiden op wat er komen gaat.

Zodat ze niet voor verassingen komen te staan

@tweelingmoeder32 wrote:



Zoals ik er nu over denk mogen ze zo nu en dan even komen kijken en op het moment van (dus helemaal aan het einde) erbij zijn.

Het lijkt me ook niet fijn als ze er constant bij zijn.

Waarschijnlijk dat ze het dan zielig voor me vinden en aan het hoofdeind gaan staan maar dat zien we dan wel.


Voor de meeste kinderen duurt zo'n bevalling toch veel te lang om er de hele tijd bij te blijven ;-)
Mijn dochter was vanaf 6 uur ongeveer thuis en om half 8 is haar kleine zusje geboren.
Ze kwam wel steeds even kijken in de slaapkamer, maar ging ook graag snel weer terug naar haar DS in de woonkamer :mrgreen: