Kind alleen naar schoolarts.

@Mandala wrote:

Pfff, naïef heb ik het toch helemaal niet over gehad? En wantrouwen omdat de schoolarts mss wel iets op zijn kerfstok heeft? Sorry…



En loslaten heeft met heel veel momenten in het leven van de kids te maken…ze vrijlaten en een stukje eigen verantwoordelijkheid/zelfstandigheid geven gaat echt al in op het moment dat ze naar de basisschool gaan en sommige dingen al eerder…en dat willen ze zelf graag en hebben ze ook nodig. Ik zeg niet dat je ze in het diepe moet gooien, maar weet wel dat de meeste kinderen van 6 echt al zelfstandig genoeg zijn (zeker op school als wij er niet bij zijn) om het bezoekje schoolarts alleen/in groepsverband met vriendjes/vriendinnetjes af te leggen…



En naïef ben ik zeker niet, maar met de zorg voor 5 kids in de leeftijd van 2-4-10-12 en 14 (waarbij de laatste 2 sinds 6 jaar om de week) heb ik echt al het nodige langs zien komen en meegemaakt…




Je kind meegeven dat iedereen te vertrouwen is , lijkt mij ook niet prima toch ?



daarbij is niet elk kind hetzelfde .



Ieder kiest ervoor om zijn /haar opvoeding anders te doen, prima!



Maar ik vind het niet meer dan normaal dat een ouder gewoon nog meegaat naar een schoolarts :thumbup:

@Mandala wrote:

Pfff, naïef heb ik het toch helemaal niet over gehad? En wantrouwen omdat de schoolarts mss wel iets op zijn kerfstok heeft? Sorry…



En loslaten heeft met heel veel momenten in het leven van de kids te maken…ze vrijlaten en een stukje eigen verantwoordelijkheid/zelfstandigheid geven gaat echt al in op het moment dat ze naar de basisschool gaan en sommige dingen al eerder…en dat willen ze zelf graag en hebben ze ook nodig. Ik zeg niet dat je ze in het diepe moet gooien, maar weet wel dat de meeste kinderen van 6 echt al zelfstandig genoeg zijn (zeker op school als wij er niet bij zijn) om het bezoekje schoolarts alleen/in groepsverband met vriendjes/vriendinnetjes af te leggen…



En naïef ben ik zeker niet, maar met de zorg voor 5 kids in de leeftijd van 2-4-10-12 en 14 (waarbij de laatste 2 sinds 6 jaar om de week) heb ik echt al het nodige langs zien komen en meegemaakt…




Ik denk echt dat het nog steeds heeeeeel erg met verschillen in beleid of misschien wel gemeente te maken heeft.

Hier en niet alleen op deze school ,maar ook in mijn omgeving (vrienden, kennissen, familie) is het echt heel normaal dat kids in groep 2 gewoon even samen met vriendjes in een groepje alleen naar de schoolarts gaan. Gewoon even een oren-ogen spelletje en ken werkelijk geen enkele ouder die meegaat of daar een issue van maakt. Hier op school horen we niet eens welke dag de schoolarts komt.

Ofwel je geeft toestemming of niet, meer smaken zijn er niet.

Heb je geen zorgen, dan hoef je ook niet in te gaan op de mogelijkheid alsnog naar het bureau te komen.



Kortom, het handjevol mensen hier, wat er wel graag bij wil zijn (en dat mag gelukkig ook), en waarbij het bezoekje kennelijk zo ingericht is, dat je je zorgen kunt bespreken of dat er überhaupt ruimte is voor gesprek is wat mij betreft niet representatief genoeg om te stellen dat ‘wij’ daarin naïef zijn.



Sowieso wachten wij niet mer vragen/zorgen tot een schoolarts komt, maar trekken we zelf wel aan de bel, dus uiteindelijk geven we enkel toestemming voor de statistieken.

Hier ook de logopedie screening. Een half jaar voor de screening hebben wij al actie ondernomen, omdat we allemaal incl juf al lang wisten dat hij daar niet doorheen zou komen, maar aangezien de hele klas leuke woordspellen mocht doen met die juf, mocht die van ons dat ook…meer waarde wilden wij er niet aan hechten.



Uiteraard kwam de brief mee en heb de dame netjes gebeld, dat we niet ingingen op haar verzoek voor een extra gesprek. Ze had immers geen echt nieuws voor ons…

Ik denk echt dat het op sommige scholen er heel anders aan toe gaat. Hier is het in groepjes, gewoon gekleed even een ogentestje en piepjes test…met 4 jaar hebben we die op het CB ook gehad en die was ook goed. Echt heel afwijkend kon deze dan niet zijn.



Kan me heel goed voorstellen dat als het elders anders gaat en achter gesloten deuren, dat ik er ook anders over zou denken…maar iemand er naïef voor noemen, neuh, zou niet in me opkomen.

Proberen ze zo goed als kwaad als kan ‘voor te lichten’ over grenzen e.d. en hoop en vertrouw er op dat ze dit toepassen OOK bij vriendjes thuis waar ik er ook niet bij ben…echt kennen doe je ook niet alle ouders en oudere broers/zussen van vriendjes en daar ‘geef’ je ze vaak veel langer mee.

Ieder zijn keuzes…‘wij’ (dus hier in de omgeving) maken er kennelijk collectief geen big deal van…en naïef zijn is meen ik niet besmettelijk.