neeeeeeeeeejjj ben heulemoal niet treurig dat ik een meidje heb hahaha , miss staat het idd wat raar :think:
maar ik bedoel dat als saar wel een jochie had geweest , dan had ik het ook niet erg gevonden hahaha ,
mja , laten we het op een lange dag houden , met een hangerige dreumes enzo
brainfart ik kan mezelf niet goed verwoorden nu haaha.
Gelukkig, al had ik al zo’n donkerbruin vermoeden dat je het zo bedoelde. Ik vond het wel grappig juist in dit topic :mrgreen:
ik krijg ook altijd de nodige opmerkingen:
je zal het wel druk hebben met 4 kids
zijn ze wel allemaal gepland
kan je ze wel allemaal aandacht geven
zijn ze allemaal van u?
echt vreeselijk! soms voel ik me net een kermis atractie als je mensen ziet kijken :evil:
Grappige dingen hier in dit topic, jammer genoeg ook treurige en onbeschofte, hier nog een paar (vooral grappig dan, achteraf bekeken):
Sm standaard als ze me ziet: hoeveel (zwschaps) kilo ben je al aangekomen?
Sm standaard als ik de jongste ga ophalen; een heel verslag hoeveel maal hij geplast en gepoept heeft en in welke kleur/vorm :roll:
Sm toen de jongste een paar dagen oud was elke keer als ze binnenkwam en hij sliep, beteuterd: o, hij slaapt, ik zal hem maar niet wakker maken zeker? (NEEN! :evil: )
Sm als manlief de jongste als baby vasthad en troostte met krampen (wij wiegden altijd zo wat op en neer ipv heen en weer): ‘je moet daar niet zo mee schudden, geef hem maar hier!’ waarop hij nog harder begon te huilen :mrgreen:
Mijn zus standaard bij beide kinderen toen ze klein waren: ’ is hij daar niet laat mee? (kruipen, lopen, spreken,…), ze heeft dan zelf wel geen kinderen en ziet er af en toe 1 van ver maar ‘t is vast uit ervaring en deskundigheid dat ze spreekt :mrgreen:
De jongste bij de bakker ‘koek! koek! koek!’ ik luid en duidelijk tegen hem: ‘neen, je krijgt geen koek’, de bakkersvrouw tegen de jongste: ‘wil jij een koekje?’ en dat stak ze dan al uit naar hem :roll:
Mijn moeder heeft een tijdlang een kruistocht gevoerd omdat ik stukzeep gebruik (zit vòl bacterieën :roll: ), zo’n pompje moet ik gebruiken. Ik: stukzeep is zuiniger en dus mileuvriendelijker. Waarop mijn moeder: je kan dan toch stukken zeep kopen, die raspen, in een fles water doen, ermee schudden en dà t in een pompje gieten?’ (ja hoor, zocht toch net een nieuwe hobby omdat ik niet weet waar me mee bezig te houden :roll: )
:lol:
Er zitten wel heel grappige dingen tussen zeg.
Ik voelde me ook altijd behoorlijk een kermisattractie als ik met eigen kids en oppaskids rondliep (5 of 6 vaak). En dan meestal ook nog echt kleintjes, dus een dubbele wagen met een plankje eraan, draagdoek met kind op mn rug/buik en een stel lopend. Ook idd de vragen of ze wel allemaal van dezelfde vader zijn (ook als ik gewoon met mijn drie liep), en zelfs 1 keer de vraag (van een wat ouder familielid) hoe lang mijn man al in NL woont en of hij wel werk had :shock: Dat was de eerste keer dat ze hem zagen overigens. En mijn man is gewoon hier geboren en getogen, heeft wel een vader uit Israel.
je wilt ook niet weten hoe mensen kijken als ik met de buuf en ‘al onze kids’ nu over straat ga hoor.
Zij hebben net een 2 ling erbij en in totaal 5 en ik ben best zichtbaar zwanger van de volgend. Dus dan lopen er 8 kids rond op 2 moeders en dan nog die pokkel… ja dat is best lachwekkend.
We zeiden al: we kunnen straks gewoon met 2 gezinnen al met groepskorting naar binnen bij parken ed :lol:
Dat van dat bekijks ken ik, dan niet om de vele kinderen maar toen we onze eerste kregen was ik 23, ik zie er jonger uit dan ik ben, de meesten schatten me toen met moeite 18, mijn man zag er al minstens even jong uit. De schok die je zag op het gezicht van de mensen, zo van ‘o wat erg, tienerouders!’ :shock: als we met de kinderwagen op stap waren.:mrgreen:
@anijs wrote:
Dat van dat bekijks ken ik, dan niet om de vele kinderen maar toen we onze eerste kregen was ik 23, ik zie er jonger uit dan ik ben, de meesten schatten me toen met moeite 18, mijn man zag er al minstens even jong uit. De schok die je zag op het gezicht van de mensen, zo van ‘o wat erg, tienerouders!’ :shock: als we met de kinderwagen op stap waren.:mrgreen:
hier niet met de eigen kinderen gehad, wel met oppaskids.
Heb veel opgepast vanaf mijn 14e ongeveer.
Toen ik 16 was samen met de buuf en haar 2 kindjes waar ik op paste naar het zwembad toe. Zij was met de oudste van de glijbaan en ik zat met de jongste van rond een jaar toen in het pierebadje.
En dan mensen die net hard genoeg smoezen ‘waar zou de vader zijn etc’ en de opluchting toen het ventje mama riep naar de buurvrouw :lol:
Mijn broer en ik zijn heel vaak samen uitgemaakt voor de ouders van ons achterneefje. Ja er zitten best wel gelijkenissen tussen die jongen en ons, maar wij konden het dan toch niet nalaten om zelf net iets te hard iets te zeggen/ roepen en kijken hoe hard ze rood werden .
De meeste realistische was toen ik 21 was en 3 maand lang bij een gezin heb opgepast op een meisje van toen 9 maand. Ik kon nog niet met mijn stage beginnen, zij hadden een creche probleem… dus ik paste 3 hele dagen in de week op en deed dan ook alles met dat meisje.
Op andere dagen via studentenuitzendbureau wel dingetjes gedaan. Tja of ik langs kon komen… op 1 van mijn oppasdagen.
Prima. Kind in de draagzak, in de bus en wij daarheen…
‘oh tja ik snap wel dat je alles aanpakt qua werk, want het kan niet gemakkelijk zijn om te studeren en een kind te hebben’