Hoi,
Zijn er hier nog dames die gestopt zijn met anticonceptie en die zomer 2013 gaan voor een kindje? Ik doe een poging om een groep te starten voor juni-juli-augustus stoppers (of zal ik zeggen: starters!). Er is al een groep voor feb-juni maar aangezien daar al zo veel geschreven is heb ik het gevoel dat ik daar misschien te laat bij aanhaak. En er zullen vast nog meer dames starten in de loop van juni, toch?
Ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Mijn verhaal: ik ben 32, mijn man 35. We hebben jaren gezegd dat we niet zo nodig kinderen wilden maar toen ik in september jarig was en vond dat ik echt niet meer kon doen alsof ik 28 was 
voelde ik dat we dan in ieder geval bewust de keuze moesten maken, en niet wachten tot het te laat is. We spraken af er de komende tijd serieus over te denken, en hier ben ik dan als juni-stopper, dus we zien hoe dat is gegaan. Dat had ik nooit gedacht. Mijn man was nog meer overtuigd dan ik, ik vind 't nog steeds een vrij angstaanjagend idee 8)
Ik had eind mei mijn laatste ongesteldheid en ben begin juni niet meer met een nieuwe strip pillen begonnen. Geen idee hoe lang mijn cyclus duurt maar ik geloof dat ik gisteren mijn eisprong voelde. Nu dus afwachten, tot ergens eind deze maand. Ik gebruik geen testjes dus we zien wel wat er gebeurt!
Ik stop vanaf Juli niet met de pil, maar mag wel pas vanaf Juli voor een tweede kindje gaan. Ik was al gestopt Juli 2010 met de pil 
Even kort iets over mij eigen en mijn verhaal.
Ik ben ingelke ( Jolanda) 39 jaar oud, Vriend 35 jaar oud.
Woonachtig in Maastricht. Verloofd.
Trotse Mama van een Mooie vlinder Boy Damian* :vlinder:
Normaal zouden we trouwen op 13-09-2013, maar omdat het dan te kort was op het eerste jaar :vlinder: van ons Zoontje doen we dat niet. Hij is geboren/overleden 07-09, Crematie was 11-09 en dan twee dagen later gaan feesten, nee dat kunnen wij niet.
April 2012 zwanger van ons eerste kindje ( Vriend heeft Dochter van 11 uit eerder huwelijk ) met 12 weken eerste bloeding gehad, bleek dat er ook een myoom zat, met 14 weken een volgende bloeding, daarna bloedprop verloren. Tot nog toe klopte het hartje van ons kindje goed. Was altijd wel een risico.
20 weken Echo kregen we te horen dat het baby’tje zijn kaarsje uitgeblazen had. Bevallen op 7-9-2012 van een jongetje Damian*, wij hebben hem laten dopen en cremeren.
Hij staat nu thuis.
In Januari 2013 de 7de geopereerd aan mijn vleesboom, deze was 20x20 en 800 gram. Week daar geweest, ook 3 liter bloed verloren onder de operatie.
Baarmoeder is mogen blijven zitten. Door deze operatie moest ik een Half jaar wachten om opnieuw zwanger te worden.
Mijn cyclus is weer terug op orde, dat was voor mijn eerste zwangerschap ook niet.
Ik moet eerste half jaar zelf proberen en dan krijg ik hulp van het ziekenhuis. Ik heb nog andere onderzoeken gehad ivm Hart en vaat of er nergens verstoppingen zitten, omdat ze niet 100% zeker weten dat het de vleesboom is geweest die ervoor heeft gezorgd dat de placenta los heeft gelaten. Daar krijg ik de uitslag 27 Juni van. Geven zij ook groen licht dan kunnen we ervoor gaan.
Hoi ingelke!
Tjee wat een heftig verhaal voor jullie… Denk je bij 12 weken enigszins opgelucht te kunnen ademhalen… Dat moet een lang en zwaar jaar geweest zijn. Voelen jullie je er nu helemaal klaar voor weer? 
Ik duim superhard voor je dat 't de komende keer allemaal helemaal volgens het boekje gaat en dat je niet te lang hoeft te wachten als jullie er eenmaal voor mogen gaan.
En een bruiloft in aantocht, da’s super! Gefeliciteerd! Weet je al wat de nieuwe datum wordt?
In totaal ben ik 7 maanden thuis ziek geweest, ja niet echt ziek maar eerst de bloedingen, toen verlies van Damian en daarna de operatie.
Maar zoals jij al zegt, dan denk je 12 weken zijn goed gegaan, komt de bloedingen en vleesboom. Iedere keer dat we op controle waren geweest, hadden we zoiets van als hij hier door komt dan is het echt een bikkel.
20 weken Echo in zicht, de gedachten yes we gaan misschien erachter komen wat het geslacht is en dan vinden ze het hartje niet :?
Ik stond onder controle vanaf toen bij het zkh en wij bleven ook gewoon naar de verloskundige gaan. Daar moest ik een dag eerder voor een echo dan het zkh. Ja op dat moment zakt echt de grond onder je uit.
We zijn er helemaal klaar voor, nu alleen nog groen licht over twee weekjes.
We hebben nog geen nieuwe datum uitgekozen, dat komt nog wel.
@ingelke wrote:
20 weken Echo in zicht, de gedachten yes we gaan misschien erachter komen wat het geslacht is en dan vinden ze het hartje niet :?
Ja op dat moment zakt echt de grond onder je uit.
We zijn er helemaal klaar voor, nu alleen nog groen licht over twee weekjes.
We hebben nog geen nieuwe datum uitgekozen, dat komt nog wel.
Ik kan me er natuurlijk niet echt iets bij voorstellen, want ik heb het niet meegemaakt, maar natuurlijk zakt de grond dan onder je uit. Je kunt niet een hele zwangerschap vol angst rondlopen, “wat als…” want dat trek je niet, en meestal gaat het gewoon goed. Dus als het dan toch mis gaat, en zo laat nog wel, dan moet dat gewoon een klap in je gezicht zijn.
Ik las ergens iets wat opmunterend bedoeld is, weet niet of je er wat aan hebt. Het klinkt heel hard, maar Damian was waarschijnlijk niet in orde, er is een reden dat het is misgegaan, hoe erg dat ook is voor jullie. En een positief lichtpuntje: je weet nu dat je zwanger kan worden! Hij is in orde, jij bent in orde, jullie matchen, da’s ook heel wat waard! :thumbup:
Top dat jullie er ook weer klaar voor zijn, hopelijk krijg je binnenkort inderdaad groen licht en mogen jullie er weer voor gaan. Ik duim voor je!
Ik zelf zit nu op het wachtbankje, zoals ze dat noemen. Weet niet wanneer ik ongesteld zou moeten worden (of niet dus), ik denk ergens rond komend weekend. We wachten maar af…
Damian was 100% in orde, dat hebben we allemaal laten testen.
Het is of die vleesboom geweest of een verstopping. Dat laatste krijg ik de uitslag van volgende week.
Hallo dames,
@Babel, ik had je verhaal al gelezen bij het andere topic, toch besloten om een nieuw topic aan te maken? leuk dat jullie er nu toch voor gaan! Kan me voorstellen dat het angstaanjagend is (haha vind mijn vriend ook) 
(misschien wel door andere redenen hoor haha)
@Ingelke, wat een enorm heftig verhaal, zat het met kippenvel te lezen! wat moet dat een heftige periode geweest zijn (nog steeds zijn). Dan zit je op je roze wolk en boem… weg… verschrikkelijk…
spannend de uitslag!!
Hier even een berichtje over mij!
Ik ben Sanne, 25 jr. heb een vriend van 36 en die heeft uit zijn vorige relatie een dochter (zij wordt in aug 8jr)
Ik schrijf ook met het andere topic mee, maar ging hier even kijken omdat we toch besloten hebben om te wachten tot na onze vakantie om er dan echt voor te gaan (halverwege aug).
We waren al 1 maand bezig en toen kreeg mijn vriend koudwatervrees.
In zijn vorige relatie is het niet goed gegaan tussen hem en zn ex toen ze zwanger was, hebben het toen nog wel even geprobeerd maar zijn uitelkaar gegaan toen hun dochter 8 maanden was.
Ik denk dat mijn vriend het nu heel spannend en eng vindt om er voor te gaan. Wat als het weer mis gaat.
Hij gaf dus vorige maand aan dat hij twijfelde , hij wist niet goed of hij twijfelde aan de relatie of aan ons. (behoorlijk geschrokken, had hier niets van door)
Nu heeft hij alles op een rijtje kunnen zetten en wil er na onze vakantie dus wel voor gaan.
Ik wil dat hij met een psycholoog gaat praten omdat het al vaker voorgekomen is bij grote stappen dat hij twijfelde.(samenwonen, huiskopen) ik denk dat er nog een hoop gekwetstheid, angst etc in hem zit.
Dit gaat hij ook doen, nu een wachtlijst en is halverwege juli aan de beurt.
We zullen zien of we er halverwege augustus voorgaan of dat we dan nog even besluiten om te wachten.
Het moet goed zitten en goed voelen voor allebei voordat we er voor gaan.
Bij mij is er nu ook een klein stukje angst, wat als hij weer aan het twijfelen slaat… maar misschien is dat wel doemdenken…
Oei ingelke, dat wist ik niet. Sjee, dan is het wel extra zuur zeg…
Hoi Sanny, ja toch maar wel een nieuw topic Ik heb er twee dagen over gedaan om in etappes alles te lezen wat er al geschreven was, maar dat was zo veel om in te halen Was ook net alsof iedereen elkaar al kende en vanalles had meegemaakt dus voelde een beetje raar om daar nog tussen te komen. Bovendien, feb-mei is wel lang genoeg toch? Leuk als je ook zin hebt om hier mee te schrijven!
Wat balen dat je vriend steeds zo de bibbers krijgt! Wat is dat toch met mannen en commitment Het zijn natuurlijk ook allemaal ingrijpende veranderingen die je beschrijft; misschien heeft ie gewoon een enorm verantwoordelijkheidsgevoel? Is ie soms maagd van sterrenbeeld? Ik hoop iig voor je dat ie er binnenkort echt klaar voor is. Wel supergoed dat je 'm de ruimte geeft ???.
Ik zit ff met een practische kwestie. Donderdag is er een zomerfeest van het werk. Stom misschien, maar ik heb dan echt enorm zin om samen met de anderen een wijntje (of 2, of 3, etc) te pakken. Maar: 1. Ik weet dan nog niet of ik zwanger ben. 2. Ik zit nog aan de peniciline na een zware keelontsteking. 3. Ik kom niet thuis tenzij ik zelf rijd (uur rijden). 4. De volgende dag moet ik gewoon weer om 6 uur op om te gaan werken. Hmmm, nou ik dit zo opschrijf geloof ik niet dat ik jullie nog om advies hoef te vragen: wel of niet drinken… Gets ook! Ik ben totaal ongeschikt om zwanger te zijn.
Maar dat wordt dus een knalfuif met alcoholvrij bier. Wel leuk om foto’s van zatte collega’s te maken!
Hoi dames!
Ik meld me ook!
Ik heb afgelopen week het spiraal laten verwijderen en vanaf nu kan het dus gebeuren, al hebben we in eerste instantie niet specifiek veel haast ofzo.
Ik ben 28 en heb twee jongetjes, van 2,5 jaar en 14,5 maand.
De eerste hebben we een flinke poos over gedaan, late miskraam van een tweelilng gehad en uiteindelijk met hormonen zwanger geworden.
De tweede was er zomaar, haha. En ik vond zwanger zijn (op de onzekerheid na) heerlijk, al had ik wel het een en ander aan kwaaltjes… Bevallingen waren hels, maar dat kan me niks schelen, komt wel goed. Maar babytijd was echt vreselijk, dus daar zie ik wel tegenop…
Verder een boel gedoe straks om het huis geschikt voor 3 kindjes te krijgen en er zal een andere auto moeten komen. En ik vind het ook wat eng… je hebt twee geweldige gezonde kinderen… wat als er met de derde wat is…
Maar aan de andere kant zie ik ook hoe ontzettend veel de beide jongens aan elkaar hebben en kan ik me niet voorstellen nooit meer zwanger te zijn, dus we gaan er gewoon voor!!
Heftige verhalen verder hier zeg…
Over mannen die de bibbers krijgen, maar vooral jouw verhaal Ingelke… de nachtmerrie van elke ouder… 
:hug:
Welkom Dames.
@Sanny ik hoop voor je dat als hij met een psycholoog goed kan praten, dat hij over die angst heen komt. Is ook niet fijn voor jou, ook jij wilt graag zekerheid hebben, niet alleen straks tijdens de zwangerschap maar ook in de relatie. Niet fijn als hij het steeds benauwd krijgt van nieuwe stappen erin te zetten.
@Babel met alcohol vrij bier kan het ook gezellig zijn. Zeker ook omdat je terug naar huis moet rijden.
@ Tierr dat was inderdaad een nachtmerrie. Damian zou normaal nu 5 maanden zijn. Zeker met dit mooie weer, dan ga je er toch weer aandenken van dan hadden we kunnen gaan zwemmen of heerlijk gaan wandelen.
Hoi, ik had me gemeld in het andere topic, maar aangezien ik een juni stopper ben (naja, starter, gestopt met de pil was ik al lang) kan ik beter hier mee schrijven?
Ik ben Miranda, 33 jaar en drie jongens: 4,6 en 7 jaar
Welkom Miranda.
Leuk het groepje word steeds groter :thumbup: :dance:
@tierr, wat leuk!!hopelijk snel zwanger van jullie derde wondertje!
(Stiekem ook wel een beetje jaloers, maar ja het zit er echt niet meer in)
En voor de rest natuurlijk ook veel “klusplezier” en hopelijk morgen jullie allemaal snel een wondertje in jullie armen houden.
Gezellig steeds meer dames!
@tier leuk een derde!!!
Oh Tierrr :dance: :inlove: Leuk leuk leuk!!! Duimen draaien dat je snel zwanger zult zijn van een prachtig en gezond 3e wonder meis 
:-* :-*
Hoi Tierrr en miranda, welkom bij de club. Leuk dat we met wat meer raken nu En jullie hebben ook allebei al een hoop ervaring lees ik (een derde en een vierde kindje!) dus reken maar dat jullie ons rookies nog een hoop kunt uitleggen
Morgen is dag 28 van mijn eerste pilvrije cyclus en ik heb nog geen tekenen van rode duivels… Als het klopt dat ik maandag de 10e mijn eisprong voelde, zou ik rond maandag (dag 30) ongesteld moeten worden. Ik heb werkelijk geen idee! Heb het idee dat ik een iets minder platte buik heb dan normaal, en als het gewed is ben ik af en toe ietsje misselijk, maar niks superopvallends. Mijn stofwisseling is ook wat van slag, en mijn gebit voelt de hele tijd zo vies, zanderig… Maar ik heb de afgelopen tien dagen ook een penicilinekuur gehad, dus het zou me ook niks verbazen als het allemaal daarvan komt. Niks geen gevoelige borsten, niet meer vermoeid dan normaal. En op m’n 32ste na 16 jaar pil bij de eerste poging al raak, zou wel erg snel zijn. Ik ga er bij gebrek aan echte symptomen dus maar vanuit dat ik rond maandag gewoon ongesteld word.
Maar ik moet wel zeggen dat het toch echt wel spannend is hoor! :oops:
Het personeels-zomerfeest was trouwens erg leuk! We waren maar met twee collega’s die compleet nuchter waren en er waren er veel echt dronken, maar ik heb het toch echt naar mn zin gehad! We hadden als thema Hula-hula-hawaii en bijna iedereen was wel een beetje verkleed of versierd, zelfs de directeuren Zo zie ik maar weer dat een nuchter feestje ook best ok is, dat geeft hoop voor als ik in plaats van 10 dagen eens 9 maanden geen alcohol mag :thumbup:
Wat een warm welkom, leuk, bedankt!
Babel80, fijn dat het feest toch leuk was!
En spannend hoor, op naar je NOD!! Sja, de kans dat het in één keer raak is, is inderdaad niet zo groot, maar het zou natuurlijk wel heel leuk zijn… wie weet!!
Spannend Babel, :thumbup: :thumbdown: :thumbup: :thumbdown: ze draaien voor je
Thanks! Ga er echt niet vanuit hoor! Volgende week meer nieuws
Fijn weekend meiden!