Ons verwarming is een beetje ‘centraal’ zeg maar. Ik probeer hem ook zo vaak mogelijk uit te houden, want Jelle vind het heerlijk met de ballen daarboven op te spelen. Maar gisteren was het toch flink koud en had pas eind van de middag de verwarming hoger gezet. Hij stond redelijk laag, Jelle voelde dat in de begin van de middag en bleef er van af.
Ging hij wel ergens anders spelen.
Maar gisteren, hij had ff geslapen, was helemaal uit zijn doen. Ik had mijn CI even uit gedaan om mijn haar goed te zetten, ik was dus gewoon op de bank bij Jelle. Maar doordat ik toen niks hoorde, hoorde ik zijn gehuil ook niet meteen. Ik keek naar hem en schrok me lam, hij huilde gigantisch. Ik zag ineens, flinke blaren. Meteen onder de kraan gehouden, maar Jelle is zo vreselijk sterk, hij stribbelde tegen. En normaal als hij voelt dat de verwarming warm is blijft hij er vanaf, maar dit keer bleef hij ‘‘hangen’’. Op dat moment had ik Remco het hardste nodig, maar hij was nog niet thuis. Smstte dat hij meteen moest komen ipv boodschappen halen. Ik bleef wel rustig, maar de tranen stroomden flink. Even naar de buurvrouw, vragen wat ik moest doen, kraan kraan en kraan. Dus deed ik dat erg lang, of Jelle het wilde of niet, ik moest BEIDE handen in de kraan houden, beide zijn verbrand.
Dus het was zo moeilijk, ik wilde hem erg troosten, maar was zo bezig met zijn handen. Eenmaal Remco thuis, hij nam het over. Ik weer naar buurvrouw of ze mijn moeder even kon bellen, deed ze. Wist niet of ik naar huisartsenpost moet gaan of naar de EHBO. EHBO werd aangeraden. Dus hupsakee naar EHBO. Daar meteen doorverwijzen naar de kamertje, nog steeds koud houden. Hele tijd mee bezig, en omdat het twee handen waren, kreeg Jelle het ook erg koud omdat zijn kleren nat werden van al die water. Uiteindelijk ging het een klein beetje rustiger, bij zijn ene hand waren de blaren al open, bij de andere gesloten.
Eindelijk kwam een arts vragen, heb je al een pijnstiller gehad ? Ik nee… kreeg ik dat eindelijk voor Jelle, want die verging van de pijn. Broek uit, sokken uit, allemaal nat. Kreeg ik gelukkig een deken (even vragen) zodat we hem daarin warm konden houden.
Ondertussen smsen met Mama, wat irritant op dat moment dat ik niet kon bellen of ze met schone kleren kon komen. Ze deed jammergenoeg niet erg begripvol, want ze dacht dus dat het om 1 hand ging, dus ze snapte niet hoe nat hij kon zijn.
Oke, zalfje op, gaasjes, helemaal verpakt in verband. Toch moesten we even lachen, omdat hij een leuke duimpje heeft zo, in de trant van, gaat het goed, slecht (echt een duimer opsteker). Naar huis, kregen andere deken om gewikkeld, moeten we weer mee terug nemen.
Jelle werd rustig, lekker bij mama op schoot in de auto gezeten. Toch nog steeds teleurgesteld dat mijn moeder niet kwam.
Eenmaal thuis, schone rompertje, schone luier, pyjama aan, lekker warm. Bij mij op de bank zitten, papflesje. Mijn moeder kwam later met papa, even soep brengen en ze schrok zich een ongeluk, twee handen ?? Ik zo : ja daarom wilde ik dat je ff met schone kleren kwam… toen begreep ze het, en waarschijnlijk had ik dat niet eerder gezegd, oke kan gebeuren. Maar toch werd Jelle vrolijk, wilde hij spelen, maar ook speelgoed oppakken, dat lukte niet al te best, sommige wel.
Morgen terug naar de wondenafdeling en dan zien we vanzelf hoe het verder gaat.
Hij heeft lekker bij ons op de kamer geslapen in zijn eigen bedje, en gelukkig goed geslapen. Straks krijgt hij een pijnstiller, ondanks dat hij niet huilt, wil ik het toch even geven. Remco gaat gewoon werken, als het ook niet gaat, komt hij naar huis.
Pffff… wat voelde ik me een slechte mama, ook al kan het iedereen overkomen. Ik had dit pijn zo graag van hem willen overnemen. Maar ondanks alles ben ik weer supertrots op mijn ventje, want hij savonds weer spelen en lachtte weer…
Zo moest dit ff kwijt !
PS. Jelle heeft tweedegraad brandwonden
pppfffff meid wat erg zeg :hug: wat zullen jullie geschrokken zijn :-
Hoe gaat het vandaag met hem?
:-
oohh nee he, jeetje wat zul je geschrokken zijn :hug:
het gebeurt ook allemaal zo snel, daar kun je zelf niks aan doen
hopelijk heeft hij er niet zoalng last van hoor,
Och arm ventje zeg
Verwen hem maar goed!
:hug:
Hey meis,
Jeetje dat is erg schrikken zeg!
Een hele dikke :hug: voor jullie allebei!
Hoe is het nu met jullie ventje?
:-* Krista en Brent
:hug: :hug: :hug:
hele dikke knuffel voor jou en voor jelle!
:hug: :-* :-* beterschap :-*
Tjonge dat is even schrikken!!!
Maar jammer van je moeder dat ze even niet zo begripvol was…
Ik denk dat ik dan even toch had gebeld en ff had geschreeuwd van MA NU KOMEN MET KLEDING of hij krijgt ook nog eens longontsteking erbij…
Maarja dat ben ik 
dat weet je
Heel erg veel beterschap voor Jelle en :hug:
ow wat erg, het is ook zo gebeurt en ene ongeluk zit een klein hoekje, alleen de gevolgen doen zon pijn. Verdrietig hoor voor jelle en voor julie .
Gelukkig hebben jullie hulp op de ehbo gekregen en hopelijk is het snel genezen en de pijn onder controle.
Heel veel sterkte en beterschap liefs bianca.
( ps wendy heeft ook een keer verbrande handjes gehad en dat is mooi genezen, zonder al te vele pij , deels 1e en deels 2 e graads destijds.)
knuf van hier :-* bianca
Ow meis, wat vreselijk!
Dat is schrikken. Beterschap en nog een dikke :hug: voor de schrik!
Meid, wat errug! :shock:
Arme Jelle, zoveel pijn en jij bent je natuurlijk het lamlazerus geschrokken.
Tweedegraads nog wel! Je zou idd denken dat ie bij het eerste gevoel van hitte wel los zou houden, maar niet dus. En net op het moment dat je hem niet kon horen! Dat je rustig bleef, goed hoor. Wat zal het een drama zijn geweest om zijn handen te koelen!
Ik hoop dat ie gauw van de pijn af is en dat ie snel hersteld!
Heel veel sterkte en beterschap, wat een schrik zeg 
Oh wat zul jij geschrokken zijn! Hoe is t nu met em?!
Sterkte!
wat erg zeg! kan goed begrijpen dat je zo geschrokken bent!!! :shock:
maar ongeluk schuilt in een klein hoekje hoor… je treft heus geen schuld!
verwen hem maar eens heel goed! hoe gaat het nu met hem???
dikke dikke dikke dikke :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: voor jullie!!!
:-* :-* :-* :-* :-*
Femke, ik zit met tranen in mijn ogen. Wat zul je je rot voelen, zeg! Ik ben bijna flauw gevallen de eerste keer dat Emma wat gebeurde en dat terwijl ik het nodige heb meegemaakt in de gezondheidszorg.
Je eigen kind is toch heel anders.
Probeer je niet schuldig te voelen. Het was een ongeluk en de huid van kinderen is veel kwetsbaarder dan de onze. Brandwonden kunnen al op veel lagere temperaturen ontstaan da bij volwassenen.
Hoe is het nu met Jelle?
:hug: voor jullie allebei!
Ik was beneiuwd na hoe het nu was, en hoe de nachten gaan zo.
Hopelijk geneest het snel en goed. Moet je nog eens terug naar de ha ?
Verhaal van gister :
Oke, om 16.10 uur werden we verwacht. Zoals altijd moesten we wel weer even wachten. Rond 16.30 uur werden we geholpen.
Hupaskee de verband eraf. Wat er toen op dat moment door mij heen ging, is met geen woord te beschrijven. Het is gruwelijk. Zijn linkerhand was helemaal met blaren, gigantisch groot. Ik ging helemaal door de grond, enorm schuldig voelde ik me ! Ook al zegt iedereen : het is jou schuld niet, nou zo voelde het dus wel !
Andere hand, viel ietsje mee, maar toch…
Arts-assistent kwam kijken, wilde toch iemand bij halen.
Dus samen kijken, toch moest de Arts- ass. naar de brandwondencentrum in Beverwijk bellen, want het bleek toch best erg te zijn. Gebeld, gelukkig hoeven we daar ‘niet’ terecht. Ze hebben wel de blaren kapot gemaakt en al die vocht kwam er uit, nou ik hoefde het niet te zien, werd er misselijk van en voelde me ook niet lekker worden. Jelle stribbelde erg tegen, hij was enorm sterk dat ik zijn voeten moest vasthouden.
Hij gilde, huilde…
Daarna weer zalfje, verbinden etc. Nu vrijdag weer terugkomen, maandag weer terugkomen. En dan is het ff afwachten. Kan alsnog naar Beverwijk moeten, maar laten we dat niet hopen en dat het goed geneest deze komende dagen !
Nou thuis toch een potje gehuild, ook gezegd dat het mijn schuld was en dat ik een slechte mama was… Remco liet me ook even flink uithuilen en uitpraten…
Luchtte op.
Jelle is nu weer vanouds, lacht weer, speelt weer… geen pijn nu omdat niemand aan zijn handjes zit !
Morgen dus terugkomen, ben best zenuwachtig. Mijn vader wilt graag mee, niet omdat hij ons niet vertrouwd of wat dan ook, maar als er enige twijfel is, hopen / willen we graag doorverwezen worden naar Beverwijk. Ook vanwege dat Jelle nog zo jong is, de artsen twijfelden al gisteren zo erg dat ze de brandwondencentrum gingen bellen. Dus daarom gaat hij mee.
Verder is Jelle vrolijk, werd wakker gisteravond vanwege een poepluier, samen geslapen in bed. Remco ging tv kieken, dus ik was gezellig met Jelle alleen. Daarna in zijn eigen bedje, nu is hij Pieter Post aan het kijken, die dvd-tje heeft ie van zijn oma gekregen.
Dus op zich met al, is hij echt een bikkel, ben dus ook trots. Maar ook weer bang voor morgen, hoop toch dat het nu de blaren kapot zijn, dat het beter gaat. Zijn rechterhand kon hij goed gebruiken, hij kneep er ook behoorlijk in, maar zijn linker… Dus ik hoop dat het met de blaren die nu kapot zijn beter gaat.
Jullie zijn dus weer ff op de hoogte :-*
Ik hoop dat je dit als positieve steun ervaard. Kennissen van ons hebben pas met hun kindje in een soort gelijke situatie gezeten. Hun kindje trok een kop thee van het aanrecht af (kindje van 2 jaar). Door de reactie van de moeder is niet de gehele inhoud over het kind gekomen. Toch verbrand in gezicht, nek, schouder. Hij heeft in Aken in het ziekenhuis gelegen en inmiddels zie je er haast niets meer van. Hij was ook 2e graads verbrand. Een kind dat zich verbrand is vreselijk, je kan opletten wat je wilt, toch kan het altijd gebeuren, niemand kan zich ervoor vrijwaren. Hopenlijk knapt jullie kindje net zo goed op als het kindje van de kennissen van ons. En hopenlijk kunnen jullie het na een tijd een plaats geven, want niet alleen voor jullie kindje is dit erg, maar evengoed voor jullie. Veel succes in het ziekenhuis.
even een knuf voor jullie, :-* :hug:
OOOO meis wat een verhaal zeg! Ik zit hier met trane in mijn ogen!
Hele dikke kus en knuf voor jullie! :-*