maandag mogen we eindelijk vanavond moet ik de pregnyl spuiten
spannend hollow!! ik ga voor je/jullie duimen!!
succes met de hormonen :?
Hollowglade ik ga voor je duimen!
Hoe gaat het met de rest van de dames?
Jippie heb je je mk al een beetje kunnen verwerken? Hoe gaat het nu met je?
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum.
Ik ben erg blij met dit forum, omdat ik hoop hier mijn verhaal kwijt te kunnen en energie uit jullie verhalen te halen.
Wij zijn nu ongeveer 4 jaar bezig om zwanger te worden en sinds kort hebben we toch maar besloten om daarbij “hulp” te zoeken via het ziekenhuis.
Die drempel was hoog. Je hoop gewoon dat het alsnog vanzelf lukt. Je wilt geen inmenging van buitenaf bij iets wat je graag alleen met zijn tweetjes wilt delen.
Maar toen ik de magische leeftijd van 30 bereikte, vond ik dat we toch maar eens een gesprek bij de h.a. moesten aanvragen.
Mijn cyclus is kort, maar redelijk regelmatig. Er is ook altijd een duidelijke eisprong. Mijn bloedtesten van voor en na de eisprong waren super goed. Ook zag mijn eierstokken, baarmoeder en slijmvlies er goed uit. Allemaal goed nieuws…maar waar ligt het dan aan? Misschien wel gewoon domme pech??
Het eerste zaadonderzoek was wat onder het gemiddelde maar zeker niet zo slecht dat je er niet van kan zwanger worden. Tijdens de samenlevingstest bleek de PH-waarde (6,5 ipv 7)van het slijmvlies iets te zuur en er waren helaas geen levende zaadcellen meer. Jammer.
Vandaag hebben we de uitslag van de laatste zaadtest gehad die was ook iets onder gemiddeld, maar zeker niet slecht.
Ook hebben we vandaag met de arts besloten om IUI te gaan proberen. Ze stelde voor daarbij Clomid te slikken. Maar we gaan het eerst zonder hormonen proberen.
Wie herkent zich in onze situatie? Wie kan ons meer vertellen over wat ons nu te wachten staat? En is het beter om toch Clomid te slikken?
Heel veel succes allemaal met zwanger worden!
Groet Suzan
Hoi Suzan,
Wij zijn na 1 jaar al in het zkh terrecht gekomen maar daar hebben we zelf voor gekozen, ook wij hebben diverse testen gehad net als jullie en kregen iui voorgesteld. Wij hebben het doorgezet met clomid (ik was iets onregelmatig) Het heeft bij ons alles bij elkaar 4 jaar geduurd en heb 6 iui pogingen ondergaan toen ik zwanger werdt van onze zoon. De conclusie was dat er niets aan de hand was met mij en m’n man het zou gewoon moeten lukken en dat blijkt nu wel. In september wilden wij voor een tweedje kindje gaan dus ik weer het zkh in en wilde starten met opnieuw alle onderzoeken en toen bleek ik vanzelf zwanger geworden na 3 maanden proberen zonder hormonen en behandelingen. We begrepen er helemaal niets van maar waren dolblij.
Zo zie je maar er is geen touw aan vast te knopen wat nou het beste is om te doen. Ga op je gevoel af en sta er 200% achter.
De IUI behandelingen vielen mij 100% mee, van de clomid had ik een paar kleine bijwerkingen soort opvliegers ineens heel warm en kwam aan in gewicht maar werkte perfect bij mij. En de behandeling zelf is zo gebeurd, je partner heeft er meer werk aan uiteindelijk. Tuurlijk heb wel eens wat gevoeld met inbrengen maar het is niet vergelijkbaar met de dames die IVF doen dat is zowel lichamelijk als geestelijk zwaar. Het enige wat echt zwaar is zijn je emoties het is moeilijk die in bedwang te houden zeker als je steeds telleurgesteld wordt.
Als je nog meer vragen hebt hoor ik het wel
Heel veel suc-6
gr marina
hey meiden nadat deze poging mislukt is moet ik me afmelden hier
als het een beetje vlot kan ik me na de zomer bij de ICSI dames aan gaan sluien
Hollowglade Balen, zeg… 
Hopelijk heb je met ICSI meer geluk!
Hoe is het met alle andere dames?
Het is hier niet zo druk (meer) zie ik. Ik ga misschien binnenkort hier meeschrijven. Even in het kort, wij hebben een dochtertje van bijna 5 waar we snel zwanger van waren zonder mmm. Een tweede laat helaas lang op zich wachten (zie onderschrift), we zijn nu 2.5 jaar en 2 miskramen verder. Mijn cyclus is prima, ik heb een goede eisprong, de HSG liet geen afwijkingen zien. Alle kansen hebben we goed “benut” 
Eergisteren ben ik weer bij de gyn geweest en ik heb even gekopieerd van de wannabe mamma’s wat daar is besproken.
Gisteren ben ik bij de gyn geweest en zij laat de keuze nu aan mij/ons of wij gaan starten met IUI. Ik ben weer flink aan het twijfelen gebracht. IUI zou de kansen (bij ons) niet verhogen. Zij denkt dat het "vanzelf" nog wel een keer lukt. Kon ik dat zelf ook maar denken maar dat gevoel heb ik dus totaal niet. En dan de hormonen die je moet gebruiken voor IUI en de bijwerkingen ervan. Natuurlijk heb ik het er voor over, maar als je dan duidelijk wordt gezegd dat de kans maar 10 % per cyclus is en zelf proberen (in haar ogen dan) meer kans van slagen heeft weet ik het ook even niet meer. We laten het even bezinken en hebben volgende week een belafspaak om haar te vertellen wat we willen.
Wat is jullie mening. Herkent iemand zich hierin?
Hoi Lieke,
Een moeilijke beslissing. Voor ons was de keuze makkelijker, omdat hub een verminderde zaadkwaliteit heeft. Dus de kans van slagen op de normale manier was vrij klein. Dan ga je sneller een stap verder.
Je moet doen waar je jezelf het beste bij voelt. Je zou jezelf een ultimatum kunnen stellen door bijvoorbeeld eerst nog een halfjaar zelf te proberen en daarna over te gaan op IUI. IUI heeft inderdaad een even grote slagingskans als de normale manier, als er verder niks aan de hand is. Maar aan de andere kant worden de zaadcellen veel verder ingespoten, zo ver mogelijk in je baarmoeder. Dus ze hoeven minder hindernissen af te leggen en daardoor blijven er misschien meer goede zaadcellen over voor de bevruchting. Wie weet is dat net het zetje wat je nodig hebt.
Heel veel succes!
hoi lieke,
wat een onwijs herkenbaar verhaal (al heb ik gelukkig nog geen 2 miskramen gehad). Wij zijn nu 2 jaar verder met het hopen op een 2de wondertje, ook de mm al ingegaan qua onderzoeken, heb ook een prima cyclus,eisprong alles, er kwam niets raars uit de testen wat zou kunnen wijzen op een kleinere kans enz. en toch…nog helemaal nix :twisted:
Wij mogen ook verder met IUI, maar ook wij weten niet of we dit willen.
Ze zeggen dat je tot een half jaar na je HSG een verhoogde kans hebt op een zwangerschap.
Mijn vriend wil nu eigenlijk dat half jaar iig nog zelf proberen en als het dan NOG niet gelukt is…dan gaan we ook die molen in, helaas.
Dus ik weet niet hoe lang je na die HSG zit, maar zou dat half jaar nog pakken en dan er gewoon maar voor gaan meid!! Maar ik snap je twijfels (zeker qua hormonentroep) en ik snap je verlangen.
Sterkte met de keuze!
Jiska
Bedankt meiden voor jullie antwoorden.
Jiska, ik heb in mei 2008 een HSG gehad. Ik was inderdaad snel zwanger namelijk 1 maand na de HSG, maar helaas is dit een miskraam geworden en daarna is 't ook niet meer gelukt.
En nu zit ik maar te twijfelen en te twijfelen wat we zullen doen.
Maar hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik denk: we gaan er na onze vakantie voor! Het is tijd voor actie wat mij betreft.
Ik zie wel op tegen het gebruik van de hormonen aangezien ik in het verleden al niet zo best op de pil reageerde (heftige hoofdpijn) en ik een verleden heb met een veel te hoge bloeddruk :?
Lieke Mag je niet eerst IUI in eigen cyclus doen? In sommigen ziekenhuizen is het standaard om eerst drie keer zonder hormonen te doen en daarna nog drie keer met medicatie. Dat zou je misschien kunnen voorstellen (als je cyclus verder helemaal in orde is).
Wat voor hormonen moet je gebruiken, Clomid? De bijwerkingen zijn voor iedereen weer verschillend en je kunt het niet echt vergelijken met de pil. Ik heb ook vaak hoofdpijn door pilgebruik en met Clomid had ik daar geen last van. Dus dat is allemaal afwachten. Wie weet heb je nergens last van en valt het reuze mee!
HE meiden,
hoe gaat het met jullie???
Liefs, Chantal
Hee Chantal,
Alles goed met jou en de kleine vent? Kom je ook weer eens showen, of kunnen we Tycho elders op het forum bewonderen? En zijn jullie inmiddels ook weer bezig met zwanger worden?
Met mij gaat het wel redelijk goed. Afgelopen vrijdag hebben we een cryo-terugplaatsing gehad. Van de ICSI in januari hadden we één embryootje overgehouden, wat ze hebben kunnen invriezen. Afgelopen vrijdag was een erg spannende dag, omdat het ontdooien best wel vaak fout gaat. Maar gelukkig mochten we voor de terugplaatsing komen. Morgen over een week mag ik testen, spannend! Als het niet lukt, dan gaan we in september weer met een nieuwe ICSI-behandeling beginnen.
Maar goed… als de vorige zwangerschap niet fout was afgelopen, waren we nu 20 weken geweest. Toch wel weer confronterend als de andere oktober-mama’s de 20 weken-echo hebben, te horen krijgen of het een jongen of een meid is en met de kamertjes beginnen. Maar gelukkig hebben we al een prachtige meid, dat scheelt!
Succes met alles en een :-* voor jou!
Hoi Jippie,
dus je zit weer op het spannende wachtbankje? Spannend ik duim voor je. Moet eigenlijk zeggen dat ik met je meelees bij ivf topic en dus goed op de hoogte ben hoe het bij jou gaat. Zo weet je dat ook weer! HAha
Met mij gaat het goed. Kan nu echt zeggen dat ik emotioneel weer wat stabieler ben en ook niet meer zo depri.
We gaan nu wel proberen om weer zwanger te worden, maar ik twijfel soms wel of we er al moeten beginnen. Mijn gevoel is heel dubbel…
Als ik baby’s zie begin mijn eierstokken heel hard te klapperen. Zou het ook helemaal geweldig vinden om weer zwanger te mogen zijn en om dat alles weer te voelen en te beleven. Het lijkt me leuk om 1,5 á 2 jaar tussen Tycho en een beeb te hebben…MAAR…
is het niet te snel na Tycho?? Ik wil zo graag ook van Tycho genieten. We hebben er zo lang op gewacht. En die aandacht verdient Tycho ook heel erg. Maar wie zegt dat het weer zo snel gaat lukken. Voor het zelfde geld lukt het met iui helemaal niet en moeten we alsnog voor ivf gaan.
En is het ook leuker voor Tycho als hij wat ouder is en bewust meemaakt dat hij een brusje krijgt…
Allemaal dilemma’s…
Hoe had jij dit? Ken je dit gevoel?
Liefs, Chantal
Hee Chantal,
Lief dat je me volgt en op andere topic’s meeleest hoe het met ons gaat! :-* Ik weet niet precies op welke topic’s jij meeschrijft, dus ik heb niet zoveel gelezen van je de laatste tijd. Of heb je anders Hyves? Dan kunnen we krabbelen!
Ik herken je gevoel wel. Wij zijn ook al vroeg begonnen voor een tweede kindje, Lianne was toen net 10 maanden. Aan de ene kant wil je heel erg graag weer zwanger zijn en een kindje erbij, aan de andere kant denk je: Kan ik dat wel aan, is dat wel eerlijk ten opzichte van onze meid, moeten we niet langer wachten? Maar wij zijn volledig afhankelijk van ICSI en de daarbijhorende lange wachtlijsten. En hoe ouder je wordt, des te lager de kans van slagen is. Dus daarom zijn we er toch voor gegaan. Je weet ook niet hoe lang je deze keer bezig zult zijn en of het gaat lukken, dus het leeftijdsverschil kan uiteindelijk nog best wel groot worden.
Maar je moet doen waar jij je het beste bij voelt. Jullie gaan het eerst op de gewone manier proberen, toch?
Hopelijk gaat het zo lukken, wie weet…
Wat een prachtige kerel!!! :inlove: Hij is alweer veel veranderd sinds de laatste foto die ik gezien heb.
Ik zal onze meid ook nog even showen!
Hoi wat een mooie meid is Lianne al zeg :inlove:
En idd wat je zegt leeftijd speelt ook mee. Wat als het langer gaat duren, wij worden ook steeds ouder. Hub is nu 35 en ik 33 dus dat telt ook wel mee.
Ik lees en typ veel bij septembermama’s mee. Maar laatste tijd is dat meet lezen als typen. Even niet zoveel zin…
Ik zal je even pb doen voor hyves!
Jippie, herkenbaar je gevoelens over, ik zou nu 20 weken zwanger zijn.
Ik moest ook wel even slikken toen de eerste maartbaby’s 2009 werden geboren, ik zou namelijk toen uitgerekend zijn. Het is helaas niet anders.
Maar nu. We hebben de knoop doorgehakt en ga na onze vakantie starten met IUI, dat is begin juli. De hormonen die ik krijg zijn Gonal en Pregnyl. Zonder hormonen heeft de gyn niet eens genoemd als optie, dat heeft waarschijnlijk bij ons totaal geen zijn.
Maandag hebben we een informatief gesprek, en er zal ook een proefopwerking gedaan worden om te kijken of het zaad geschikt is. Ik ben benieuwd!
Maarre… zijn er hier nog actief bezig met IUI? Ik zie niet veel berichten van de laatste tijd.
Lieke Wel confronterend dan, hè? :hug:
Je zou kunnen navragen of je eerst IUI zonder hormonen mag doen (alleen met Pregnyl dan). Als je cyclus verder helemaal in orde is, dan kun je dat zeker proberen. Of je gyn moet twee-drie follikels willen, dan kun je beter aan de hormonen gaan. Maar ik hoop natuurlijk dat het voor die tijd op de gewone manier nog lukt!
Succes maandag!