Jeetje Bianca, heb net je verhaal gelezen. Zit met tranen in m’n ogen. weet hoe moeilijk het is als je zo lang moet wachten om zwanger te worden en dan ook nog twee keer je kindje verliezen. Dat doet pijn .
Jij en alle anderen hier maar weer sterkte gewenst, ooit komt de dag dat ik me bij julie voeg als we voor de tweede gaan, maar nu nog ff niet hoor.
hallo
vandaag weer fm gehad was prima waren 19 mm, mag vanavond pregnyl spuiten en woensdag de inseminatie. best weer spannend ook al is het de 2de keer. Wou het ff kwijt vandaar. succes voor iedereen.
doei Poohpooh
Alvast heel veel succes, Poohpooh!
Ik ga voor je duimen dat de 2e keer raak mag zijn! :thumbup: 
Groetjes,
Jippie
jippie nog een paar dagen :thumbup:
poohpooh heel veel succes met spuiten en de iui
hier de eerste wachtweek bijna om
Hallo
bedankt voor de medeleven ik duim ook voor jullie
ik had nog wel een vraagje. Woensdag krijgen we dus weer een inseminatie, nou ga ik woensdags altijd naar aquarobic dus veel springen enzo zouden jullie dat doen of niet. Mijn man zegt natuurlijk moet je daar gewoon heen gaan, maar mijn gevoel zegt toch wat anders. Ga ook niet heen werken ben ook vrij maar anders had ik vrij gevraagd. Wat doen jullie in zo’n situatie. Mijn moeder zegt je gevoel volgen en dat is natuurlijk ook zo. ik hoor graag
Groetjes poohpooh
Hoi poohpooh,
Persoonlijk zou ik het denk ik niet doen (geen idee waarom niet hoor), maar je moet gewoon doen waar jij je goed bij voelt. En bij twijfel… gewoon een keertje overslaan. Succes in ieder geval vanavond met het pregnyl spuiten en woensdag met de inseminatie!
Hier is de eerste wachtweek ook weer om, aanstaande zaterdag zou ik weer ongesteld moeten worden, en ik ga er vanuit dat ik dat ook gewoon word. Ondertussen zit ik even in een dipje… ik weet niet wat t is, maar ik heb t idee dat ik mijn miskraam van anderhalf jaar terug nu pas aan het verwerken ben. Ook heb ik ontzettend veel boze gevoelens naar mijn schoonfamilie toe, die toen ik zwanger was ontzettend rot gereageerd hebben. Ze hebben toen zelfs gezegd dat ik alleen zwanger was geworden om mijn vriend te houden… alleen waren we op t moment dat ik zwanger was ook al een jaar bezig met zwanger worden. Ik was er toen ontzettend verdrietig van en ook omdat ze (vooral mijn schoonmoeder) er niet over wou komen praten, en ook niet wou horen dat het een bewuste keus was. Al met al was t een ontzettend gestresde week, en toen kreeg ik mijn miskraam. Ik weet wel dat er dan waarschijnlijk gewoon iets fout zat met de aanleg van het vruchtje, en dat je geen miskraam kunt krijgen van stress, maar toch nam ik ze t heel erg kwalijk. Toevallig kwamen we mijn schoonvader tegen bij de huisarts en dus moesten we wel vertellen dat ik een miskraam had gehad. TOEN wou mijn schoonmoeder er ineens wel zijn voor me. Ik heb haar toen gezegd dat ik t haar niet kwalijk nam en ik heb die gevoelens ook echt weggeduwd. In de afgelopen anderhalf jaar zijn ze ook erg meelevend geweest en hopen ze ook dat we zwanger zullen worden, alleen komen nu ineens al die gevoelens boven die ik toen weggedrukt heb. Ik weet niet zo goed wat ik er nou mee aan moet, want waarom komen die gevoelens nu ineens allemaal? Ik word ook gewoon gek van mezelf want ik barst de hele tijd in huilen uit. Misschien heb ik er toen gewoon niet lang genoeg bij stil gestaan, terwijl ik dat wel had moeten doen. Maar goed… sorry voor mijn lange “zeur” verhaal, maar ik hoop dat ik het door het van me af te schrijven een beetje kan loslaten.
Iedereen in de wachtweken veel succes nog met wachten. Ik duim voor jullie!
Liefs,
Daniëlle
Hoi Danielle
Heerlijk om je hart ff te spuien of niet. Ja je moet wel proberen moed te houden, misschien gaat het deze keer wel goed. Ik weet het doet zeer als het toch weer mis is. Kan er over mee praten zijn al mee dan 7 jaar bezig om en kindje te krijgen. Maar het kan inderdaad wezen dat je toen je mk niet goed verwerkt hebt. Kon je er wel met iemand over praten behalve je vriend? Ja praten lucht op. Maar dat huilen om alles heb ik ook, de stomte dingen kan ik om huilen zullen dan toch de hormonen wel zijn en elke keer die spanning.
Mensen hebben ook wel eens een bord voor de kop, ze denken maar zo dat je zo zwanger word, net of je ze kunt halen bij de supermarkt. Het is nog steeds een wonder dat je een kindje krijgt. Maar probeer positief te blijven en laat je niet gek maken door anderen. Ik zal flink voor je duimen en ik hoop het zo voor jullie
Trouwens het is geen lang “zeur” verhaal hoor het is heeeeeeel herkenbaar.
Groetjes Poohpooh
hoi poohpooh,
Bedankt voor je reactie. Ik kon er toen niet echt met iemand over praten, zelfs niet echt met mijn vriend, die een echte binnenvetter is en er op zijn eigen manier mee omging. Maar praten lucht wel op. Ik denk inderdaad dat het met de hormonen te maken heeft dat ik nu die huilbuien heb. Maar dan gaat het dus ook wel weer over… gelukkig 
groetjes,
Daniëlle
poohpooh wat betreft de aqua robics moet je inderdaad je gevoel volgen. Ik ga elke donderdag naar aquajoging en heb het ivm de iui ook wel eens overgeslagen en ook wel eens neit.
danielle het is inderdaad lastig en je zuert helemaal niet. Als het je oplucht om hier te praten moet je het ook zeker doen,
Hoiiiii,
Ben weer terug van een weekendje weg… ik moet een hoop bijlezen nog.
Vanochtend had ik de eerste follikel meting en aan de rechterkant zat een follikel van 14 mm, we hebben onze 1e IUI op aanstaande vrijdag… hellupppp en spannend!!! :roll:
Ik moet morgen en overmorgen een ovulatietest doen en als de positief is, moet ik het ziekenhuis bellen en dan hoef ik woensdag niet voor een 2e meting.
Ik reageer later op jullie berichtjes hoorrrr…
Liefs
Mira
Hoi meiden,
Ik heb goed en slecht nieuws. Het goeie nieuws dat ik weer terug kom in jullie groep. Het slechte nieuws is dat ons kindjes hartje niet meer klopte met 8 weken. Heb vanmorgen de 2e echo gehad was vandaag 9 weken en toen bleek dat er ten eerste al een groei achterstand was van een week en het hartje deed het niet meer. Ik ben echt vanaf die grote roze wolk waar ik op zat zo naar beneden gegooid. Ik was vanmiddag ontroostbaar 
gelukkig gaat het nu alweer ietsje beter maar het blijft zo onwerkelijk net zo onwerkelijk als toen ik wist dat ik zwanger was. Eigenlijk is het allemaal zo gemeen we doen er al meer moeite voor dan lukt het eindelijk en dan moeten we dit weer meemaken echt vreselijk.
Sorry dat ik jullie hier mee lastig val jullie zitten bijna allemaal in die spannende wachtweken maar het moest er eventjes uit.
gr marientje
He,
Lees tegenwoordig best regelmatig met jullie mee. $###%^& Marientje :!: Wat vreselijk voor je. Idd zo oneerlijk, al die moeite en verdriet. Dan verdien je dat het gewoon goed gaat. Ik leef mee
Hoi
Goh Marientje ik weet niet wat ik moet zeggen. idd we moeten al vechten en dan gaat het nog mis. Ik wens jullie heel veel sterkte met dit alles. En je valt ( mij in ieder geval niet) hier niet mee lastig hoor we leven met iedereen mee ook al kennen we elkaar niet maar we zitten allemaal in het zelfde schuitje en dat schept toch een band.
Mira spannend of niet. Wij gaan woensdag voor de 2de iui, ook weer spannend. De eitjes waren vanmorgen 19 mm dus ik mocht pregnyl spuiten vanavond en woensdag is het weer zover. Om 11.00 uur. Mijn schoonzusje zei gisteren je bent er zo nuchter onder, ik zei wat moet ik dan, me zelf gek maken daar heb je ook niks aan, en misschien raak je er wel aangewend dat het toch telkens weer mis gaat. Maar nu gaat het goed hoop ik en ik hoop voor jullie allemaal ook een keer.
doei groetjes Poohpooh
Marientje, wat spijt me dit voor jullie. Ik krijg er gewoon een knoop van in mijn maag. En je was zo goed op weg!
Meid, ik wens jullie echt veel sterkte…
Neem je tijd, en je weet, je kunt ons altijd lastigvallen.
PurpleD, als je nou met dit soort gevoelens blijft lopen, moet je misschien toch eens overwegen om dit te bespreken met je schoonmoeder. Waarom zij destijds zo reageerde…
Ik heb de afgelopen dagen 1 ding geleerd, gevoelens kun je nog zo diep wegstoppen, eens komt het er uit, en die spanning en stress is niet prettig en niet bevorderlijk voor een bevruchting.
Poohpooh, mijn gyn zegt dat je gewoon kunt sporten, ik doe ook aquarobic, maar luister naar je gevoel. En 1 keer overslaan is toch niet zo’n probleem? Maak anders ipv een wandeling, al is dit weer niet uitnodigend.
Heb je toch je beweging gehad.
Ik heb slecht nieuws en goed nieuws…
Ik zit thuis, opgebrand…of te wel burn out.
Heel lang verhaal, maar op mijn werk trek ik het niet meer, te hoge werkdruk, teveel stress.
Mijn hele zwanger worden zit vet tegen, en emotioneel kan ik hier ook niet zo goed meer mee omgaan. Het is een combinatie van factoren.
Ik moet teveel en kan gewoon niet meer.
Aan alle kanten is de druk op de ketel te hoog.
Ga woensdag naar de bedrijfsarts, en ga voorlopig niet werken.
Heb hulp gevraagd van een psych die mij met dat zwanger worden en alle bijkomende emoties kan helpen.
Het goede nieuws is, dat ik mij dus nu volledig ga ontstressen en ga toeleggen op het zwanger worden.
Dat besef heeft een tijd geduurd, maar ik ben er nu achter dat dit het allerbelangrijkste is.
Mijn moeder zei vanmiddag dat het voor een kindje ook niet prettig is om te moeten groeien in een lichaam vol spanning, frustratie etc…en dat ie er daarom niet eens aan begint.
Nou, ik ga ervoor zorgen dat ze allemaal in mij willen groeien. uiteraard zal ik er ook een paar doorsturen naar jullie.
Ik ga nu eerst tot rust komen, en hopelijk met de juiste hulp, komt het allemaal goed.
Ik ben nu licht optimistisch, is voor het eerst sinds tijden…
Dus hier ook mijn 'zeur’verhaal.
X Pebble
Jeetje, Marientje…
Ik weet niet wat ik moet zeggen, meid! Ik vind het echt heel erg voor jullie, dit verwacht je toch niet? Eindelijk zwanger na 5 IUI-pogingen, alles leek goed en dan moet het zo eindigen. Ik vind het echt te vreselijk voor woorden, dit gun je toch niemand! Ontzettend veel sterkte gewenst en doe maar rustig aan. Als je er weer aan toe bent, zien we je hier wel weer verschijnen! En je mag altijd je hart luchten bij ons, hè? En als het goed is, heb je mijn emailadres misschien ook nog wel. Dus je mag me ook altijd mailen. Een hele dikke knuffel voor jullie tweetjes! :-*
Pebble: Jij ook heel veel sterkte, ik kan het me allemaal heel erg goed voorstellen. Neem maar eens een tijdje rust en denk goed aan jezelf, meid! Ik hoop dat je je snel weer een beetje beter voelt! Ook een knuf voor jou!
Mira: Wordt een spannende week, meid!
Alvast heel veel succes en ik duim me helemaal suf voor jullie!
Daniëlle & Juudje: Gaan jullie precies gelijk op met de wachtweken? Jullie hebben nu beide een week om, toch?
Ik hoop echt dat het deze keer voor jullie raak zal zijn, meiden! Veel succes met de laatste week!
Jacq: Lief dat je hier zo met ons meeleeft! :thumbup:
Hier gaat het op zich wel goed. Donderdag zou mijn ongidag moeten zijn, dus we zijn benieuwd. Ik heb al bijna twee weken vreemde krampen in mijn buik, ben zo nu en dan flink misselijk. Maar goed… al die geintjes hebben we al zo vaak meegemaakt, dus daar tuinen we niet weer zo snel in! Vanochtend had ik wat ongikrampjes, maar dat is wel weer over gegaan, hopelijk was het niet een slecht voorteken… :wall:
Iedereen succes & sterkte met alles!
Liefs,
Jippie
Marientje wat erg voor jullie. Ik kreeg gewoon kippevel van je verhaal. Het is zo oneerlijk… eindelijk zwanger na 5 IUI pogingen en dan gaat het alsnog mis 
Heel veel sterkte (ook voor je man natuurlijk).
Mira: Succes deze week! Spannend allemaal.
Poohpooh: hoe ging het spuiten? Geen last van gehad? Alvast veel succes voor woensdag!
Pebble: Bedankt voor je advies! Ik hoop dat jij je snel weer beter voelt.
Jippie: Spannend!!! nog een paar daagjes. Ik ga heel hard voor je duimen!
Ook voor de rest. Succes met de wachtweken en aankomende IUI pogingen.
Liefs,
Daniëlle
Pebble schreef,
Ik zit thuis, opgebrand...of te wel burn out.
Hallo, ik lees zo af en toe mee met jullie, sommigen weten dat ok wel, soms post ik iets. T.a.v het bovengenoemde ten eerste HEEEL VEEL STERKTE EN BETERSCHAP,DAT JE JE SNEL IETS BETER VOELT!
Mijn hele zwanger worden zit vet tegen, en emotioneel kan ik hier ook niet zo goed meer mee omgaan. Het is een combinatie van factoren.
Ik moet teveel en kan gewoon niet meer.
Aan alle kanten is de druk op de ketel te hoog.
Ik lees nu jou schrijven , en het is net alsof ik het schreef. Ik zitmomenteel net zo, heb geen burn out, want werk niet, maar hetgevoel komt net zo over een, alles vande laatste tijd is te veel en elk ding wat tegenzit maakt me verdrietig moe en boos. Ik wil op zich veel doen, maar soms zegt mijn lich en geest, HO LUKT NIET. Heel frustrerend.
Heb hulp gevraagd van een psych die mij met dat zwanger worden en alle bijkomende emoties kan helpen.
Jij hebt het via je werk gedaan, ik werk niet in loondienst, dus heb nu via mijn ha hulp gevraagd, ik krijg ookeen bloedtest om evt andere dingen uit te sluiten, maar ws is alles psyschisch, ook ik heb nu de knoop doorgehakt en hulp gevraagd, ikweet alleen nogniet bij wie ik terecht kan, RIAGG is iets wat me tegenzit, ws moet ik naar een maatschappelijk werker, volgende week bespreek ik dit met mijn ha.
Ik wil je zeggen dat ik het ontzettend knap vindt dat je hulp zoekt, het toegeven dat het eveniet zo goed met je gaat is erg moeilijk vondt ik zelf.
Ik wil je bij de psych sterkte wensen, en heel veel succes, dat je rust krijgt voor je zelf en je lichaam.
Het goede nieuws is, dat ik mij dus nu volledig ga ontstressen en ga toeleggen op het zwanger worden.
En DAT is een goede instelling, en ik denkook wel een fijne gedachte waar je zelf alleen al wat rust door krijgt, ik hoop dat voor je. Ik weet wel dat ik het nu heb zo van ik mag eens mijn gevoelens uiten, en wat ik mee maak en door maak hoef ik niet allemaal tekunnen dragen. Meid we gaan er voor, en hopelijk is er dan eens die dag dat je lichaam jezegt dat je kotsmisselijk en moe bent en overtijd. Succes met het zwanger worden!!! :-*
Dat besef heeft een tijd geduurd, maar ik ben er nu achter dat dit het allerbelangrijkste is.
Dat had ik precies net zo, eig al een poos dat mij de ingeving kwam van mijn lichaam van het wil niet, ik was moe ( nog) emotioneel, kan weinig hebben, en wist eig niet hoe er mee om te gaan, had jij dat ook? Tot op het moment kwam en ik wel zei , ik moet hulp hebben, ik spreek het uit dat het even niet wil, niet dat het slecht gaat maar ontzettend goed gaat hetniet, en nu heb ik hulp en steun nodig.
Mijn moeder zei vanmiddag dat het voor een kindje ook niet prettig is om te moeten groeien in een lichaam vol spanning, frustratie etc...en dat ie er daarom niet eens aan begint.
Dit is ook wat de ha tegen me zei, ze zei nog niet verkeerd bedoeld, maar op een manier waarin je lichaam en geest nu verkeren van spanning en vol emotie is er even geen plaats voor een kindje wat energie vreet van je, je moet de rust wederkeren in je en dan komt die dag ooit dat er wel ruimte is voor nieuw leven. :-*
Ik ga nu eerst tot rust komen, en hopelijk met de juiste hulp, komt het allemaal goed.
Nogmaals alle goeds gewenst van mij, ik hoop dat je goede hulp kunt vinden, op dit moment ben ik alleen op zoek en vindt geen goede instantie waarbij ik terecht zou kunnen. Gelukkig kan de ha mij hopelijk volgende week er bij helpen.
Ik hoop ook dat het je goed gaatin deze weg die je gaat belopen, zal ups en downs kennen, maar het gaat goed echt waafr!!!!!
Ik ben nu licht optimistisch, is voor het eerst sinds tijden...
Ik had sinds het toegeven van dat ik een beetje hulp nodig had, een gevoel van oluchting, had jij dat ook? Alsof ik het iets kon loslaten.
Ik heb nu ook een helderder blik op wat ms komt, alsof ik sterker ben. Ik zienu ook in dat het ms toch goed gaat komen.
Fijn dat je je optimischtisch voelt, dat geeft denk ik ook al wat rust. Een heel klein deeltje spanning wat je loslaat. En zo zo ga je steeds verder , verder naar rust enzo.
Hopelijk vindt je het niet erg dat ik inspring op je schrijven, ik las zon herkenning. OOk bij deze nog succes en alle goeds, voor jou, maar ook vooor de andere meiden die hier schrijven natuurlijk!!!Alle liefs bianca,
MARIENTJE, heel veel sterkte met dit verlies, met het verwerken heel veel kracht en sterkte gewenst.
Marientje wat ontzettend erg, inderdaad je hebt nu al zoveel moeite gedaan om zwanger te worden en dan gaat het mis. Heel veel sterkte gewenst.
Pebble heel herkenbaar verhaal, goed dat je voor jezelf kiest. Ik heb nu een dag in de week ziekteverlof en dit scheelt ook al wel. Nu zei mijn arbo arts dat het niet goed was om thuis te zitten en te gaan denken, maar in combi met de stres op het werk doet ook geen goed.
Inderdaad hier is de eerst wachtweek om.
Jippie nog een paar daagjes
hoi allemaal
door de tranen heen van alle verhalen moest ik ook eigenlijk wel lachen. De een schrijft wat een lang 'zeur’verhaal, dat ander vind dat ze lastig is en weer een ander vind ook dat ze zeurt. Ik denk dat we er allemaal wel over eens zijn dat er niemand zeurt of wat dan. wat ik al eens eerder op geschreven heb, iedereen zit in het zelfde schuitje of we dat nu willen of niet en we willen maar een ding en dat is een kindje van ons zelf in onze handen. En als dat niet zo gaat als dat je zou willen moet je dat lekker van je af kunnen schrijven en daar is dit forum toch voor. Ik vind het fijn om te lezen dat je niet alleen bent met dit probleem en alles wat er rond om heen bij komt kijken. Wat dacht je van die hormonen die door ons lijf gieren, een ander zou zeggen och hormonen slikken wat is dat nou of spuiten maar goed jij moet het allemaal wel doen en mee maken. en dan telkens dat geklep naar het ziekenhuis, valt ook allemaal niet mee. En dan de inseminatie opzich valt vind ik mee, maar je moet wel weer naar het zh toe en dat brengt toch spanning met zich mee.
Maar wat wel heel belangrijk denk ik is, dat je rust in je zelf kunt krijgen, en dat je het gevoel moet hebben dat je de hele wereld aan kunt. En als je daarvoor bij huis moet blijven nou dat is dan zo. Jammer voor je werk ik zeg altijd kom voor je zelf op want een ander doet het ook niet.
Ik wens iedereen veel sterkte met alles en tot gauw.
Ps gaan morgen voor de 2de keer iui heel spannend allemaal
groetjes en liefs Poohpooh