hoihoi
nienke speelt al lang met het buurmeisje die een jaar jonger is. We hebben goede afspraken gemaakt waar ze wel en niet mogen spelen. Met kindjes op school gaat 1 van ons de eerste keer mee even kijken hoe het daar is enz. Ik heb nienke geleerd dat ze baas is over eigen lichaam en wat ze wel en niet mag. En ik hoop dat dat genoeg is. (uit eigen ervaring geleerd dat thuis soms gevaarlijker kan zijn dan ergens anders)
Natuurlijk gaat er wel eens wat mis. Een half jaar geleden zijn nienke en drie andere kindjes uit de buurt op pad gegaan naar de oma van een buur jongentje. Zijn moeder heeft ze weer opgehaald en toen ze thuis kwamen stonden er 6 boze papa’s en mama’s klaar. Dat heeft wel indruk gemaakt hoor.
mijn schoonouders wonen hier 4 min fietsen vandaan aan de andere kant van de speeltuin. Daar mag ze nu ook alleen naartoe. Dan belt ze vanaf thuis dat ze eraan komt en als ze dan bij hun is belt ze naar huis dat ze is aangekomen en anders om en dat werkt perfect.
groetjes
marlies
Jessie speelt al buiten (alleen) sinds zijn derde verjaardag. In het begin alleen achter ons huis op een pleintje en keek ik stiekem om het hoekje mee. Nu mag hij tot een ander speeltuintje wat zo`n 300 meter verder igt en controleer ik elk kwartier.
(ik moet zeggen dat ik het hier wel nog steeds moeilijk mee heb…)
Over het spelen bij andere kindjes thuis, dat doet Jessie ook al. Daar heb ik ook moeite mee, maar ik heb (hopelijk terecht) vertrouwen in mijn mede mens en laat Jessie daarom wel gaan.
(ik heb wel altijd 100 vragen zodra hij thuiskomt om te achterhalen hoe het er was…)
ons kindje wordt een beetje buiten gesloten
1x een kindje hier gehadt
kinderen zeggen steets tegen hem wil niet met jou spelen
dat doet mij wel zeer
en ouders kunnen soms ook o zo hard zijn
@famborgers wrote:
ons kindje wordt een beetje buiten gesloten
1x een kindje hier gehadt
kinderen zeggen steets tegen hem wil niet met jou spelen
dat doet mij wel zeer
en ouders kunnen soms ook o zo hard zijn
dat is inderdaad niet leuk :hug: Maar heb je wel eens bij bijvoorbeeld de juf nagevraagd waarom ze niet met hem spelen. Bij Noud in de klas zit bijvoorbeeld een jongetje dat steeds andere kinderen waaronder Noud pijn doet. Ik kon Noud echt niet verplichten om met dat jongentje af te spreken. Maar toen ik laatst op het schoolplein zijn moeder sprak en zij vertelde dat hij het zo erg vond dat hij nooit met iemand mocht afspreken, hebben we afgesproken om eens samen naar een binnenspeeltuin te gaan. Zo hadden ze rustig de tijd om elkaar eens anders te leren kennen en sindsdien zijn ze geen dikke vrienden, maar accepteren ze elkaar wel. En is het jongetje al een keer hier geweest en Noud bij hem.
Ik zou denk ik ook proberen te achterhalen waarom dan niet!
Hier een jochie dat net op school zit en ook graag gaat spelen. Het begon aan het eind van de speelzaalperiode hier, toen hij 3,5 jaar was.
Hij mag van mij wat afspreken op de vrije woensdag- en vrijdagmiddag (twee uurtjes). Als hij voor het eerst ergens heen gaat, blijf ik even een kop koffie drinken en daarna blijft hij daar een uurtje alleen tot ik hem weer kom halen.
De rest van de dagen hou ik het nog af. Hij is echt wel moe om half vier en ik vind het zelf ook wel zo rustig met nog een klein dreumesje thuis.
Ik vraag hem overigens wel altijd of hij zelf wil spelen, maar daar is hij wel heel duidelijk in. Als hij niet wil of gewoon geen zin heeft, prima, andere keer dan of niet.
En soms kunnen we ook gewoon niet en dat zeg ik hem dan al op de maandag. Dan weet hij wat hij die week kan afspreken.