Ik vraag me iets af…
Het lijkt tegenwoordig wel alsof voor elk opvoedkundig probleem, het advies luidt “negeren”!!
Maar is dat nu wel altijd de juiste oplossing? Ik krijg een beetje het idee dat het een toverwoord is geworden en dat wij als ouders bang zijn geworden om “conflicten” aan te gaan met onze kinderen.
Ik bedoel…vroeger werd ik ook constant gecorrigeerd en werd niet veel genegeert. Maar met de intrede van de vrije opvoeding, werd steeds meer oogluikend toegestaan. Het kind mocht zelf zijn grenzen bepalen. Gevolg hiervan is geweest dat mensen toch wel degelijk steeds bandelozer werden. Nu heeft die generatie ook weer kinderen gekregen…mensen die toen opgroeide en niet of nauwelijks grenzen gesteld werden…hebben nu zeker moeite met grenzen stellen aan hún kinderen. Ik scheer absoluut niet de maatschappij over een kam en val zeker geen mensen persoonlijk aan…is alleen een vraag waar ik zélf mee worstel.
Wat is jullie mening hierin?
Nee, ik ben het er niet mee eens.Bij mij/ons werkt het in elk geval niet. Als Jayden iets doet wat niet de bedoeling is, zeg ik dat meteen.
Als hij vervelend is (om aandacht te trekken) dan waarschuw ik hem 1 keer. Gaat ie door gaat ie maar ff op de gang afkoelen. Dan is het héél snel stil en krijg ik de grootste knuffel om het goed te maken!
Als Jayden met de deur aan het ‘spelen’ is, waarschuw ik hem dat ie zo zijn vingers ertussen kan krijgen. Gaat ie door, negeer ik dat ja. Heb hem gewaarschuwd en dan moet ie het zelf voelen. (Maar hij heeft eerlijk waar nog nóóit zijn vinger tussen de deur gehad :think: , dus hij is zelf wel voorzichtig blijkbaar)
Maar ik zou niet weten wanneer ik verder moet negeren?
Ik ben het er gedeeltelijk niet mee eens.
Ik vind dat je je kind wel duidelijk moet maken waarom sommige dingen nou eenmaal niet zo kunnen gaan.
Als een kind bv vloekt, vind ik dat je als ouder wel duidelijk moet maken dat dat niet zo hoort en misschien ook een 2 de keer.
Ze moeten WEL weten dat het niet zo hoort en als wij alles maar gaan negeren, leren we ze ook niet waarom zoiets niet hoort.
Over bv het in de broek plassen, als ze dat doen wanneer ze boos zijn, zeggen veel mensen ook negeren!
Ik vind ook in dit geval dat je eerst wel duidelijk moet maken dat je hier dus geen trek in hebt enz enz en DAN kan je het wel gaan negeren en of zelf schoon laten maken.
Ook vind ik dat het opvoeden veel energie kost, maar het negeren misschien nog wel meer.
Er zijn gewoon dingen wat een kind doet, waar je je als ouder aan irriteerd en aangezien wij ook mensen zijn, denk ik dat het negeren vaak niet op gaat, maar dat je juist er wel wat van zegt, omdat het irritant is.
(wow wat een verhaal :oops: )
ik reageer net in je topic van het vloeken met negeren :oops:
ik denk dat ook vaak bedoeld wordt geef er niet teveel aandacht aan, ik doe het altijd zo:
ik zeg duidelijk dat iets niet mag, maar die van mij zijn ouder he? die gaan weleens doorklieren kijken wat mama of papa doet, daar geef ik dan niet teveel aandacht aan, is de lol er zo vanaf…
tis een beetje kijken per situatie hoe pak ik het aan
nee gedeeltelijk niet mee eens.
niet al het negatieve gedrag is op aandacht krijgen berust.
niet bij al het gedrag werkt negeren
niet bij al het gedrag werkt het om positief op te lossen (door bijvoorbeeld te zeggen wat ie wel moet doen ipv te benoemen wat ie niet mag)
en vise versa ook.
hier:
- eerst positieve oplossing proberen te zoeken
- bij niet luisteren: waarschuwen: als je het nog een keer doet pak ik het af
- nog niet luisteren? consequentie: afpakken
- al het gedrag dat ie na de consequentie laat zien negeer ik.
een time out vind ik ook een vorm van negeren trouwens.
Loekie, ik kan me niet voorstellen dat mensen ieder ongewenst gedrag negeren. Zelfs ik als “bandeloos” type 8) is er van overtuigd dat in de meeste gevallen bedoeld wordt dat NA een paar keer waarschuwen er DAN voor gekozen wordt om het te negeren. Gewoon omdat je dan vaak sneller effect hebt…
Net zoals in je “vloektopic”. Natuurlijk zeggen (hoop ik) alle ouders, gelovig of niet dat ze dat niet horen willen, MAAR echter na 3 maal zeggen en het gaat nog door is het gewoon verstandiger om NIET meer te reageren. DAT is namelijk niet leuk meer en zo stopt het gedrag vaak eerder dan aan vaak TE kleine kinderen uit proberen te leggen wat wel en niet kan/mag. Ik denk dat dit in de regel bedoeld wordt met negeren…
Ik kan me niet voorstellen dat je op je vraag in dit topic antwoorden gaat krijgen als “ja hoor, ik negeer alles” :shock: dus je vraagstelling lijkt mij een beetje naar de bekende weg vragen als ik het eerlijk zeggen mag… Of dit is nu juist het bandeloze in mij wat je bedoeld :mrgreen:
gedeeltelijk mee eens
negeren wanneer er negatieve aandacht wordt gevraagd, bijv. als hij aan het dreinen/drammen is.
er zijn hier een aantal no-no’s die absoluut niet genegeerd worden:
-slaan
-schoppen
-bijten
-krabben
-knijpen
dit gebeurd hier nogal eens (peuterpuber :roll: ) en het is na 1 keer waarschuwen, op de trap zitten. Dat zie ik niet als negeren maar als je kind uit de situatie halen en laten merken wat de grenzen zijn. Zodra hij op de trap theatraal gedrag laat zien, negeer ik dat natuurlijk weer wel.
Na enkele minuten ga ik dan naar hem toe, vraag wat hij nou NIET mocht doen en na excuses kan hij weer terug.
negeren is zeker niet mijn toverwoord.
bij negeren leren ze niet dat het niet mag, als ze iets doen wat niet mag ga ik door mijn knieen en leg uit dat ik het niet leuk vind en dat het niet mag omdat…
ik negeer wel (althans dat probeer ik :mrgreen: ) het piep en jank gedrag.
wat hier nog altijdt goed werkt is tot 3 tellen.
@pientje wrote:
Ik kan me niet voorstellen dat je op je vraag in dit topic antwoorden gaat krijgen als “ja hoor, ik negeer alles” :shock: dus je vraagstelling lijkt mij een beetje naar de bekende weg vragen als ik het eerlijk zeggen mag… Of dit is nu juist het bandeloze in mij wat je bedoeld :mrgreen:
Nee hoor pien…ik had absoluut niemand in gedachten met het openen van dit topic. Dus wees gerust! :mrgreen:
Ik vraag overigens ook niet naar de bekende weg. Zoals je weet…uit onze andere ontmoetingen hier op het forum…heb ik een behoorlijk spartaanse opvoeding “genoten” (mama’s wil is wet en anders volgt de pollepel…). Ik denk dat je ook wel kan begrijpen dat nu ik zelf voor opvoedkundige dilemma’s geplaatst wordt…ik heel gauw geneigd ben om het voorbeeld van vroeger te gebruiken. Maar als er iets is wat ik mezelf beloofd heb toen Bart geboren was…is dat ik NOOIT de pollepel zou gebruiken om hem te corrigeren. Maar ik ben dus nu zoekende naar andere methodes. In die zoektocht hoor ik dus vaak het “toverwoord NEGEREN”…maar daar heb ik dus moeite mee. Waarom ik dit topic geopend heb is dus meer praktische voorbeelden te krijgen om die opvoedkundige dilemma’s te kunnen oplossen.
En geloof me…Bart is mega mega mega dwars en een peuterpuber from **** de laatste dagen. :wall: :wall:
Is tie nu een beetje duidelijk?
:mrgreen:
Ik blijf bang dat je niet snapt wat ik bedoel. Ik snap je vraagstelling wel, ik snap ook waarom je het vraagt. Maar denk je nu echt dat je reacties gaat krijgen van mensen die zeggen dat negeren het tovermiddel is? DAT bedoel ik met het vragen naar de bekende weg. We zitten op KOK hier he… met bijna allemaal perfecte moeders, die jaaaaaaaaaaaren BORSTvoeding geven en vooral geen KUNSTvoeding. Hun kinderen nooit suiker geven, nooit snoep of koekjes, nooit naar de tv laten kijken, nooit een zetpil geven en ALTIJD consequent zijn
Enne… uiteraard snapte ik echt wel dat je mij niet bedoelde met bandeloos. Althans, niet mij in het algemaan HAHAHA. IK mag wel bandeloos zijn, maar kom niet uit een ei :lol:
Grts en een :hug: voor jou omdat Bart een draak is deze week :-*
Ik snap m… :mrgreen:
Daar rekende ik al op
@pientje wrote:
Ik blijf bang dat je niet snapt wat ik bedoel. Ik snap je vraagstelling wel, ik snap ook waarom je het vraagt. Maar denk je nu echt dat je reacties gaat krijgen van mensen die zeggen dat negerenhet tovermiddelis? DAT bedoel ik met het vragen naar de bekende weg. We zitten op KOK hier he… met bijna allemaal perfecte moeders, die jaaaaaaaaaaaren BORSTvoeding geven en vooral geen KUNSTvoeding. Hun kinderen nooit suiker geven, nooit snoep of koekjes, nooit naar de tv laten kijken, nooit een zetpil geven en ALTIJD consequent zijn
Ohhhh Sorry, moet even giga om dit stukje lachen!!!
Omdat ik het er helemaal mee eens ben!!!
ik negeer haast niks.
ik geloof er niet in, ik vind dat je dan een kind ruimte geeft waar ik geen ruimte wil geven.
en verder wil ik niet dat hij mij negeert, en dus wil ik hem daarin ook geen voorbeeld geven.
of ik in geval van vloeken zou negeren weet ik nog niet…denk dat er wel wat in zit om in dat geval juist wel te negeren omdat elke reactie “leuk” is en het zo gevoelig ligt…maar ik denk dat ik iedere keer opnieuw zou corrigeren…of met humor of met (duidelijke) woorden…nee geen pollepel of zeep in de mond…maar ik denk niet dat ik het karakter heb om zulke dingen “te laten gaan” :oops: :shifty:
@michar wrote:
@pientje wrote:Ik blijf bang dat je niet snapt wat ik bedoel. Ik snap je vraagstelling wel, ik snap ook waarom je het vraagt. Maar denk je nu echt dat je reacties gaat krijgen van mensen die zeggen dat negerenhet tovermiddelis? DAT bedoel ik met het vragen naar de bekende weg. We zitten op KOK hier he… met bijna allemaal perfecte moeders, die jaaaaaaaaaaaren BORSTvoeding geven en vooral geen KUNSTvoeding. Hun kinderen nooit suiker geven, nooit snoep of koekjes, nooit naar de tv laten kijken, nooit een zetpil geven en ALTIJD consequent zijn
Ohhhh Sorry, moet even giga om dit stukje lachen!!!
Omdat ik het er helemaal mee eens ben!!!
Ja sorry, ik ben wat dit betreft vast heel ontaard ofzo… Maar dit gevoel bekruipt mij zo af en toe wel eens… IK ben niet de enige merk ik :mrgreen:
Je bent idd niet de enige hahahaha
Dat is oook wel een reden waarom ik minder op KOK kom, puur omdat ik soms het idee heb of ben ik zo ongeduldig of niet helemaal goed bezig.
Maar fijn om te horen dat er meer zijn 
Ik heb bv gegeven, mijn kinderen hebben suiker in de thee, krijgen hetzelfde koekje als ik (lekker dus :)) en de jongste krijgt soms nog een flesje melk mee naar bed. Pffffff, ben niet de enige, wat een opluchting :-*
nu ontopic :mrgreen:
Ik vind negeren niet het toverwoord. Soms helpt het. Vaak helpt het niet. Ik beloon positief gedrag en als ik iets niet wil leg ik uit waarom niet. Tellen tot 3 werkt hier ook goed en soms gewoon de confrontatie aangaan. Vooral met de oudste is dat soms nodig. De jongste is nu nog wat eenvoudiger te sturen. Driftaanvallen en boze buien reageer ik nooit veel op.
Ik blijf negeren altijd wat ‘gevaarlijk’ vinden. Zolang je alleen het gedrag negeert is er niet veel aan de hand. Maar vaak kom je op een punt dat je toch reageert (mijn geduld is niet altijd zo groot) waarbij het kind dus in feite beloond wordt. Als ik maar lang genoeg doorga reageert ze vanzelf wel. Ik moet dus of heel veel geduld hebben of verwachten dat het snel overgaat. Helaas kunnen allebei mijn kinderen het heel lang volhouden. Mijn oudste huilde soms wel langer dan een uur. Niet alleen huilen. Ook gillen, met haar hoofd tegen dingen aanbonken etc. Dat houd ik niet vol.
Maar ja, ik heb daar mijn weg ook wel in gevonden (met oa een kookwekker)
Sommige mensen (zoals mijn vader) negeren niet alleen het gedrag, maar het hele kind. Ik zie het gebeuren en ik heb dat zo erg gevonden. Op dat moment is het niet alleen het gedrag wat je afkeurt/niet wilt zien maar het hele kind.
Dus: in sommige gevallen helpt het, maar ik vind het absoluut geen toverwoord.
@Guusje wrote:
ik negeer haast niks.
ik geloof er niet in, ik vind dat je dan een kind ruimte geeft waar ik geen ruimte wil geven.
en verder wil ik niet dat hij mij negeert, en dus wil ik hem daarin ook geen voorbeeld geven.
Nou....gelukkig heb ik een "medestander" gevonden! :mrgreen:
Ondanks dat Pien en Michar ergens ook gelijk hebben....vind ik deze opmerking van Guusje erg sterk! :thumbup:
Vandaag bijvoorbeeld in de Kwantum....Bart was weer eens dwars en heeft de hele winkel bij elkaar gegild. Deze woede aanval heb ik dus wel genegeerd en dat heeft geholpen. Na tien minuten ben ik terug gelopen naar driftkikkertje (boodschappen inmiddels verzameld :mrgreen: ) en gevraagd...alsof er niets aan de hand was....of hij mee wilde naar kassa omdat mama af ging rekenen en naar de volgende winkel.
Meneer staat op....geeft mama een hand en verteld me UIT ZICHZELF dat dit écht krokodillentranen waren en hij nu gezellig met mama verder ging winkelen. Kijk....daar moest ik inwendig erg hard om lachen! 8)
ik vind negeren dus absoluut geen toverwoord, maar deze keer heeft het gewerkt. :angel:
:lol: het draakje :inlove:
ik ben heel erg van het benoemen 8)
en DAT is wat ik bedoel met dat ik haast niks negeer.
Al zijn gedrag benoem ik, en dus ook zijn aanstellerij.
ik benoem wat ik zie, het gevolg en mijn gevoel.
zou hij het op een krijsen zetten dan zou ik dus tegen hem zeggen " tom je stelt je aan. mama wil je graag helpen maar als je zo gilt en huilt begrijpt mama je niet. wat wil je schat??"
meestal kalmeert hij dan al van de aandacht en wijst hij aan wat hij wil en dan leg ik rustig uit waarom iets wel of niet kan.
zet hij het dan weer op een gillen dan herhaal ik de uitleg terwijl ik hem optil en ergens anders weer neerzet terwijl ik tijdens het lopen hem op andere gedachten heb gebracht door hem te kietelen, een vliegtuig na te doen met hem, of iets anders voor te stellen wat hij heel leuk vind.
tot nu toe is een krijspartij nog nooit geescaleerd 
maar ik ben ook niet iemand die waarschuwt :oops:
dus ik zit overal direkt hoog bovenop en omdat ik hem altijd hulp aanbied wens ik geen eindeloze gesprekken en waarschuwingen te doen onder het motto ik vraag je wat en ik wil gewoon antwoord. jij en ik hebben niks aan onze oren en dus kan dat op gewone toon en zonder herhalingen. :oops:
door zo rigoreus te zijn weet hij waar mijn grenzen liggen en dat geeft hem veel duidelijkheid en rust en vertrouwen in mij en mijn woorden.
juist daardoor zou ik haast durven zeggen hebben ik haast nooit aanvaringen met tom.
en nee, hij is niet gedrild, hij wordt niet beklemt of onderdrukt…ik heb een paar regels en die zijn als een soort hekwerk waarbinnen hij heeeeeeeeeeel veel mag.
maar raakt hij het hekwerk dan is dat hekwerk niet van elastiek.
en vind ik iets wel een keer goed wat normaal niet mag…dan benoem ik dat ook 8)
(dus ik zeg dan " tom je weet heel goed dat dat eigenlijk niet mag maar omdat…uitleg reden…mag het nu wel voor 1 keer". als hij het dan later weer wil hoef ik alleen maar te herhalen dat het voor 1 keer was en waarom en dat nu de standaard regel weer geldt…werkt als een trein)
mennn ik ben weer lekker kort van stof :lol:
over gillen in de winkel: voordat we weggaan tijdens de jas aandoen, in de auto, en voor de deuren van de winkel herhaal ik altijd mijn 3 regels tegen hem: 1 goed luisteren en 2 bij mij blijven. 3 je mag alles vragen en dan mag het of niet.
als er dan iets gebeurd wat volgens mij niet door de beugel kan spreek ik hem aan op de regels en vraag hem of ik hem kan helpen. en leg uit waarom iets niet mag.
en als iets niet mag meteen weg, vaak met afleiden/humor.
tot nu toe werkt dat zo dat het nog nooit is geescaleerd. maar hij is nog geen twee 8)
@Guusje wrote:
tot nu toe werkt dat zo dat het nog nooit is geescaleerd. maar hij is nog geen twee
KIJK… DAT IS HET… hij is nog geen twee… dan heb jij gemakkelijk praten!!! :lol: :lol:
nee hoor… ben het helemaal met Guusje eens. (het hele stuk had door mij geschreven kunnen worden).
Prima vergelijking ook… Binnen het hekwerk kan veel en bijna alles… maar loop je tegen het hek aan… dan is ie niet buigzaam.