is het een cadeautje?

Die van Herman Finkers is leuk!

@angelbaby wrote:

@crien wrote:


Jah… hier dus ook: anderhalf jaar verschil EN een jongen en een meisje! EN dan nog vragen: IS HET EEN TWEELING? :doh:




De meest voorkomende tweeling is jongen-meisje :wink:




Ja, dat snap ik wel maar ik bedoelde:



De één duidelijk als een jongen aangekleed en een maand of 6 oud en de andere als meisje en duidelijk ouder; een jaar of 2! EN DAN NOG VRAGEN:



IS HET EEN TWEELING? :wall: DÃ n heb je toch een plaat voor je hoofd?







(en eigenlijk zijn een jongens-meisjes tweeling gewoon broer en zus :stuck_out_tongue: :slight_smile: )

Ok deze gaat niet over een winkelbediende maar valt wel in de groep domme opmerkingen…



Er kwam een collega bij mij die wilde een fax versturen, dit had hij nog nooit gedaan. Ik neem het formulier aan leg het in de fax en laat hem draaien. Loopt hij weg zonder het origineel mee te nemen. Dus ik vraag aan hem: Wil je het origineel niet houden? Staat hij een paar seconden naar dat apparaat te kijken. Die seconden duurde net iets te lang dus ik gier het uit van het lachen want hij dacht dus werkelijk dat het origineel door een of andere draad naar de ontvanger verstuurd werd :wall: :mrgreen:

@crien wrote:



(en eigenlijk zijn een jongens-meisjes tweeling gewoon broer en zus :stuck_out_tongue: :slight_smile: )




Dan kun je dat van iedere tweeling wel zeggen. Mijn jongenstweeling zijn dan ook “gewoon” 2 broertjes en een meisjes tweeling “gewoon” 2 zusjes.



Blijft “gewoon” een echte tweeling. :slight_smile:



Weer ontopic:

Wel grappig die maffe uitspraken. Mijn moeder is ook zo’n fantastische digibeet die zelf denkt het wel te snappen :smiley: Pas vroeg ze ineens of ik met mijn telefoon ook op internet kan. Ja mam, dat kan ik. Even stil… “Kan je dan ook op buienradar?” Ja mam, dan kan ik ook op buienradar 8) 8)

ik heb juist eens gevraagd of ze een pakje condooms wouden inpakken 8) Was een grapje voor mijn schoonzus :lol: :lol: ze had net een nieuwe vriend en wou dr plagen…

en toen keek dat meisje bij de kassa zo -> :shock:

:lol: :lol: :lol: geweldig toch

Ik heb zelf ooit in een ver verleden als winkelmedewerkster bij Blokker gewerkt. Vroeg ik aan de klant: wilt u er een tasje bij? Hoe vaak ik toen niet hoorde “als u heeft graag.” :roll: Had altijd weer de neiging te zeggen: nee sorry, ik heb er geen :mrgreen:

Mijn moeder kocht laatst bij de Prenatal een pakje voor mijn dochter (maatje 50).

Vraagt de verkoopster natuurlijk ‘zal ik het inpakken’. Waarop mijn moeder antwoord: ‘nee hoor, ik trek het gelijk aan!’

Kon ze niet om lachen.



Andersom dit soort opmerkingen maken is ook leuk. Heb ooit in een ver verleden op zaterdag in een supermarkt gewerkt. Zo tegen sluitingstijd op zaterdag was iedereen nogal jolig.

Als een klant dan om een ‘onsje gesneden achterham’ vroeg, stelde mijn collega de vraag: ‘wilt u daar een rietje bij?’ of ‘inpakken of eet u het hier op’.

@Loes-ofzo wrote:

Mijn moeder kocht laatst bij de Prenatal een pakje voor mijn dochter (maatje 50).

Vraagt de verkoopster natuurlijk ‘zal ik het inpakken’. Waarop mijn moeder antwoord: ‘nee hoor, ik trek het gelijk aan!’

Kon ze niet om lachen.




Zoiets was hier laatst ook in de Prenatal en de verkoopster hier kon er gelukkig wel om lachen.

De legging is leuk :mrgreen:



Onze buurman vroeg vorig jaar aan mijn man: jij bent dominee hè, vieren jullie dan wel kerst?

@lydia wrote:

De legging is leuk :mrgreen:



Onze buurman vroeg vorig jaar aan mijn man: jij bent dominee hè, vieren jullie dan wel kerst?




wat zei je man? nee geen tijd voor? :lol:

@anne70 wrote:

Ik heb zelf ooit in een ver verleden als winkelmedewerkster bij Blokker gewerkt. Vroeg ik aan de klant: wilt u er een tasje bij? Hoe vaak ik toen niet hoorde “als u heeft graag.” :roll: Had altijd weer de neiging te zeggen: nee sorry, ik heb er geen :mrgreen:




Hihi, beetje flauw wel.

Zo heb ik op mijn werk vaak mensen aan de telefoon die dan bellen met een vraag. Maar ze beginnen heel vaak hun gesprek met: “Ik had een vraag.” En dan heb ik dus de neiging om te zeggen: “Dat is mooi. Nog een prettige dag dan.” En vervolgens ophangen.

Maar dat doe ik niet :mrgreen:.



En we hadden ook een keer een printscreen nodig van iemand. Diegene wist niet wat het was en hoe hij dat moest doen. Dus wij uitgelegd dat je dan op het knopje printscreen moet drukken (soms ook de ALT knop…). Daarna wilden we uitleggen dat hij dit dan in de mail kan plakken of in een Word document of iets dergelijks, maar die meneer zei nadat hij op de toest printscreen had gedrukt: “Momentje…” En weg was ie. Kwam hij na een minuutje ofzo weer terug, bleek ie naar de printer gerent te zijn. Hij dacht dat zijn printje daar uit zou komen :lol:.

@Wijnanda wrote:

Zo heb ik op mijn werk vaak mensen aan de telefoon die dan bellen met een vraag. Maar ze beginnen heel vaak hun gesprek met: “Ik had een vraag.” En dan heb ik dus de neiging om te zeggen: “Dat is mooi. Nog een prettige dag dan.” En vervolgens ophangen.

Maar dat doe ik niet :mrgreen:.




Idem voor mensen die vragen: mag ik een vraag stellen?

Ja bij deze gedaan :o



Vroeger op school had 1 klasgenootje vader die nogal grappig meende te zijn aan de telefoon… vroeg je of klasgenootje ook thuis was… antwoord ja… en dan niks meer zeggen he. Dus jij weer vragen of je die ook zou kunnen spreken… zou kunnen…



Daarna dus maar bellen, vragen of ze er was en dan na antwoord ja ‘bedankt, dat wou ik weten, doei’ en ophangen… vond die een stuk minder grappig :oops: .

Dat is in de categorie: wil je me de boter even aan geven?

Antw: ja. Einde…



Of: weet u hoe laat het is?

Antw: ja. Stilte.



Zo vraag ik het dus nooit meer :wink:

wilt u koffie of thee?

Ja lekker.



ook zo’n heerlijke dooddoener…

ik belde ooit naar vriendin R.

Haar partner nam de telefoon op.

ik groette hem en vroeg: is R. soms thuis?

Hij antwoordde: soms wel ja !

Stond enkele seconde te kijken/luisteren/denken: wat zegt ie nou?

Dan viel het kwartje pas !

:oops: :oops: :oops:



liefs

Gerda

Mijn vader doet dat standaard.

Als ik naar mijn ouders bel bel ik altijd voor mijn moeder.

Maar mijn vader neemt altijd op.

Dan vraag ik: “is mam ook thuis?”

Antwoord mijn vader standaard : “ja”

Waarna hij niks zegt of doet.

Moet ik altijd weer vragen of ik haar dan even kan spreken.



Zoals jullie horen is mijn vader niet altijd even snugger hij doet dit namelijk niet voor de grap…

Geweldig!



doet me echt goed zo op de morgen dit te lezen :lol:



Ik moest laatst baksoda hebben, dus natriumbicarbonaat… ik denk… joh, drogist heeft het.

Dus een jong meisje vraagt mij of ik iets zoek en of zij kan helpen… dus ik zeg dat ik baksoda of zuiveringszout moet hebben. Zegt ze blij… jahoor en loopt naar achter in de winkel en komt terug met Tricel groffe soda…

Dat was het volgens haar.

Nou ik wist wel zeker van niet want gewone soda gebruik je echt niet in taart. :mrgreen:

Ging ze haar baas vragen en die fronste zijn wenkbrauwen, griste de soda uit mijn handen en pakte een piepkleindoosje van bij de medicijnen weg met zuiveringszout…



Vond het erg grappig maar absoluut vergeeflijk want ik wist ook niet precies hoe het eruit zag ofzo. :shifty:

Maar haar baas was niet blij want dat moest ze toch wel gehad hebben in de opleiding…



En zaterdag zag ik een leuke thrillertrilogie bij de boekhandel liggen. Zeg tegen de verkoopster dat ik ze als geheel wilde geven aan mijn man en of ze samen wilde inpakken.

Ik kijk nog even tussen de bladen en reken af, heeft ze ze allemaal per stuk ingepakt.

Dus ik zeg… maar ze mochten samen in 1 verpakking… zegt ze " oja, dat zei u idd, maar dit is ook leuk! kunt u hem steeds het volgende boek geven als hij er 1 uit heeft (ze dacht ws, geef er een leuke draai aan)

Zeg ik…" Dat had idd geinig geweest, maar dan was het wellicht ook handig geweest om op elk exemplaar te zetten welk deel het is" :roll:

Kijkt me aan en mompelt met rode wangen " oja…" :wall:

Geweldig om te lezen, lig helemaal in een deuk hier.



Mijn vader had ook zo’n stunt. Ik ging vroeger op vrijdagavond wel eens mee met hem om bodschappen te doen, bij de welbekende keten die vragen of je zegeltjes spaart.

Waarop mijn vader als antwoord geeft; Nee. Kassière geeft dat aan op de kassa, waarop mijn vader vervolgens zegt, maar mijn vrouw wel…

@juudje wrote:

Mijn vader had ook zo’n stunt. Ik ging vroeger op vrijdagavond wel eens mee met hem om bodschappen te doen, bij de welbekende keten die vragen of je zegeltjes spaart.

Waarop mijn vader als antwoord geeft; Nee. Kassière geeft dat aan op de kassa, waarop mijn vader vervolgens zegt, maar mijn vrouw wel…




:lol:



Wat zal je dan de smoor in hebben als cassiere :o

wij hadden trouwens op de HEAO diverse onderdelen die in projectvorm waren… dus in groepjes met regelmatig overleggen/vergaderingen.

Erg vervelend elke keer notulen te moeten opleveren als punt van beoordeling.



Dus bij wvttk (wat verder ter tafel komt) had 1 een keer geschreven: een zak drop. Ja die lag er daadwerkelijk en is iets wat onder ‘verder’ valt toch? :wink:



Kon de docent niet hebben, jongen kreeg ook reprimande dat het een serieuze aangelegenheid was etc etc en nog net niet het vingertje :naughty: (andere docent kon er gelukkig wel om lachen, maar heeft hem toch maar vertelt dat hij het bij die andere docent beter niet meer kon doen).