ik zie er als een berg tegen op tegen de bevalling ik ben nogal ja een piekeraar namelijk ga dan malen snachts ook wat de slaap niet bevorderd natuurlijk .
misschien dat sommige denken maar is je 6de … mijn eerste bevalling duurde bijna 20 uur ik was 18 en onervaren heb echt veel pijn gehad en amper hulp . en was 2 liter bloed kwijt door vaten die niet dicht gingen hele hand ging naar binnen bij mij …verdere details zijn niet smakelijk.
mijn 2de heb ik op eigen kracht gedaan al ik toen ook al me klachten had werden die toen als ernstige zwangerschaps klachten weg gestreept .bevalling was pijnlijk maar ging goed.
bij de 3de toen was ik bij mijn gyno van nu al een ruggenprik gehad de 1ste keer na inleiden een dag van te voren ivm met mijn bekken en kon toen niet neer lopen gyno boos dat ze me niks hadden gegeven voor de pijn stond nog wel met koeien letters in mijn dossier. heb toen pethedine gehad en ben naar kamer boven gebracht hubbie mocht blijven kreeg een kamer alleen en lag aan de ctg en hoorde achteraf dat ik flink stoned was en rare dingen zei
volgende ochtend de ruggen prik ging goed en de pomp met oxicitini werd aangezet en binnen 4 uurtjes was ze er geen pijn niks gevoeld .echt geweldig
bij de 4de weer ingeleid heb toen te horen gekregen dat ik hms had ven het eds syndroom en zou worden ingeleid . 7 keer geprikt allemaal mis gegaan op mijn rug met gevolg ik had een loeiende koppijn door te veel ruggenmerg vocht was afgelopen maar terug spuiten kon niet met prikken kreeg ik ook been pijn was dus te gevaarlijk 
oxitinie werd ingebracht kreeg ene shot in me been en 3 juur later was sami der met 37 weken te groot kind + met de echo bleek die een nier afwijking te hebben dus KA was aanwezig :shock: :shock: maar ontsluiting ging mega snel van 5 cm naar 10 in 15 minuten . heb na de bevalling nog 4 weken plat gelegen niet goed .
bij de 5de onze kleine karim met 36 weken en 6 dagen was ik totaal gesloopt van de jeuk niet slapen ween had ik al 2 weken en liep met ontsluiting rond 2-3 cm die niet verder ging . op controle gaf die me een blik zen zegt dit kan zo niet langer ik was toen 36 weken en 4 dagen zwanger ben toen in huilen uitgebarsten ik was ook nog eens ziek , hij heeft gelijk de telefoon gepakt en alles geregeld want ik zou oorspronkelijk de 18-7 worden ingeleid werd nu de 12de .
ruggenprik was erg pijnlijk maar hij was gezet met commentaar je bent amper te prikken tja eds -hms bindweefsel veranderd gewoon ook .
de pomp werd aangesloten en daarna ging het gelijk mis toen spul werd ingespoten . in het kort : bloeddruk ging zo omlaag 45/20 dat ik weg raakte en paniek was in de recover kamer , ik heb zo 3 uur gelegen dan kom je bij en ga je weer ze stonden letterlijk de zakken leeg te spuiten in mijn infuus en kreeg elke keer een middel om mijn bloeddruk op te krikken . na 3 uur was ik redelijk stabiel en mocht ik terug naar de verlos daar hebben ze elke 5 min bloeddruk gemeten tot de geboorte .
ook daar kreeg ik aanvallen en werd besloten om de verdoving spul te verlagen naar 4 eenheden waardoor ik dus meer voelde de weeen voelde ik wel oxcitine werd verhoogt de persweeën waren mega pijnlijk raakte in paniek en karim werd geboren met 4010 gram mijn man heeft me verteld tranen stonden in zijn ogen dat die dacht dat ik het niet zou redden beneden dat er grote paniek was . en dat die voor 5 kids alleen zou moeten zorgen . dat heb ik echt heel erg gevonden .
nu komt de 6de ernaan . ik wil het zonder poespas doen van inleiden met oxcitine . en een ruggenprik no way het is me wel aangeboden weer maar doen we niet . vliezen breken doet die wel maar als erna de ween niet komen zal ik er ana moeten geloven 
ik ben bang dat ik mega in paniek ga raken want dat had ik de laatste keer ook met je bekken en hms is liggen op een bed de ween opvangen echt ontzettend rot ik wil me eigen dingen doen en dat mag ook wel nu deze keer . toch ben ik bang , dat ik het niet aan kan de persweeën kan ik dat nog wel etc . moet er soms zo van huilen en voel me dan zo naar .
ik weet niet of dit een beetje duidelijk overkom en jullie mij begrijpen wat ik voel . ik praat er over met hubbie ook en die zegt komt goed wel maak je geen zorgen … je kan het aan je hebt 4 maanden slijmbeurs ontsteking gehad en dat ben je doorgekomen .
pfffff sorry voor het lange verhaal maar hoe dichter we nu bij de bevalling komen des te meer knijp ik hem
liefs natas
Natascha, ik kan alleen maar een arm om je schouders leggen, een dikke knuffel geven en zeggen: “Meid, je kunt het! Je hebt al 5 mooie kindjes, je 6e komt er aan. Reden te meer om (ondanks al je vorige bevallingen…) heel blij te zijn met dat kleine wondertje in je buik. En daar dus “gewoon” nog maar van genieten.” :hug: :-*
:hug:
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
kan je niet helpen…alleen naar je luisteren en virt. een knuf sturen…
ook ik heb niet de beste ervaring met bevallen en idd de angst grijpt steeds harder om mijn hartje…
ik kan zeggen praat erover met je VK / GYN… zodat zij weten hoeveel angst je hebt… misschien kunnen ze wat voor je doen…
en idd je kunt het… dat heb je al 5 x bewezen… misschien mag je deze keer genieten ( is een groot woord ik weet het) van de bevalling en de tijd erna…dat je alles bewust mag mee maken zonder napijn
:hug:
dank je wel dames vind het zo lief van jullie .
voel me de ene kant zo stom en dom maar dat zal wel overgaan , heb net f flekker potje gejankt lucht wel op 
karim : mama auw ? zo lief is die .
ga ff kopje koffie maken senseo … heb suf oogjes nu
dat is helemaal niet zo gek dat je zo’n angst hebt hoor, moet je zien wat er die andere keren is gebeurd…!
maar je weet ook: geen enkele bevalling is hetzelfde.
go with the flow, en bespreek je angst vantevoren inderdaad met je gyn, zodat je op het moment zelf alleen maar kunt zeggen hoe het ervoor staat.
succes vast :hug:
Ach meissie, ik weet niet hoe je je voelt, kan me het alleen maar voorstellen. En zoals Colle al zei, praat er over met je gyn.
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Heb net je verhaal zitten lezen maar dat is inderdaad niet raar dat je bang bent. Probeer er toch nog even van te genieten van het wondertje in je buik meis. Een hele dikke :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: en ik hoop echt voor je dat je er goed door heen komt tijdens de bevalling van je 6de kindje 
Meissie, ik kan niet veel meer doen dan je een dikke knuffel geven. Niet raar dat je nu zo bang bent, het is nogal wat, wat je hebt meegemaakt!
Meid, ik hoop dat je nu een bevalling mee mag maken waar je met een goed gevoel op terug kan kijken… dat je daarna kunt genieten van een heerlijke, welverdiende kraamtijd! Je kunt het!
Kus, Marije
Oh hemel nou dat heb je toch flink wat voor je kiezen gekregen.
Wellicht een stom voorstel, maar is het geen idee om je helemaal plat te laten spuiten en een keizersnee te laten doen? :think:
Snap je angst wel hoor…je hebt al heftige bevallingen achter de rug pfff.
Maar je bent absoluut niet dom of stom hoor :-*
Ik hoop dat je deze bevalling goed door komt…dikke :hug:
Ja, je vraagt je soms af waarom de natuur het bevallen zo moeilijk heeft gemaakt. Ik heb natuurlijk weinig ervaring. Alleen Daan van 23 weken, maar dat ging heel voorspoedig. Zelf denk ik er niet teveel bij na. Ben al lang blij als we dit kindje wel mogen houden. Maar met jouw ervaringen kan ik me voorstellen dat je er als een berg tegenop ziet.
Ik heb onwijs veel respect voor je, omdat je ondanks je zware bevallingen
toch voor een 6e kindje ga. Da’s knap!
En ik duim dat het nu van een leien dakje gaat.
:-*
Ach jee, ik kan heel goed begrijpen dat je 'm heel erg knijpt… Hopelijk lucht het je een beetje op om je verhaal te doen.
Maak het bespreekbaar, maar dat doe je al zo te lezen.
Dikke knuf meis en heb vertrouwen in een goede afloop en in je eigen lichaam, hoe moeilijk dat misschien ook is…
:hug:
Hoi!
Jeetje wat een ervaringen heb jij met bevallen :shock: :shock: Ik snap het heeel goed hoor, je angst, het is helemaal niet gek! En zeker nu op het laatst het allemaal weer zo dichtbij komt en je hormonen een loopje met je kunnen nemen is het helemaal niet raar dat je er zo tegenop ziet! Dikke :hug: :hug: vanuit hier en ik hoop dat je bij dit zesde wondertje een hele goede bevalling hebt!
Liefs, M-J
hai dames
vind jullie antwoorden echt lief en doet mij erg goed . ben er heel blij mee :-*
Wil toch ook nog ff zeggen dat ik heel veel bewondering voor je hebt, dat je idd ondanks al je ‘trauma-bevallingen’, toch nog voor een 6e kindje bent gegaan! Petje af, hoor! :-*
Net als Rien, ging mijn 1e bevalling eigenlijk heel makkelijk en voorspoedig, maar ook hier maar een (relatief) klein kindje met 34w5d…
Geen idee hoe het deze keer allemaal gaat lopen - hoop iig wat minder abrupt -, maar probeer er ook niet teveel bij na te denken.
En hoewel het natuurlijk, na 5 zware bevallingen, erg moeilijk is er in te blijven geloven, maar elke bevalling is toch weer anders, dus er is zeker nog hoop op een voorspoedige bevalling deze keer! :hug:
iuno dank je wel meis .
ik ben nog steeds niet echt rustiger daar in vanmiddag wel naar de gyno dus ik hoop op een goed gespraken eigenlijk … misschien dat het gaat helpen .
ik praat me zelf moet in je kan het en je kunt het . kom op je bent sterk genoeg … soms helpt het en soms … ik probeer er nu maar niet te veel aan te denken
Nathascha ik hoop dat je deze keer een mooie bevalling uit het boekje mag hebben :hug: Het is je wel een keer gegund zeg… :hug: :-
@Iuno wrote:
Net als Rien, ging mijn 1e bevalling eigenlijk heel makkelijk en voorspoedig, maar ook hier maar een (relatief) klein kindje met 34w5d…
Geen idee hoe het deze keer allemaal gaat lopen - hoop iig wat minder abrupt -, maar probeer er ook niet teveel bij na te denken.
Mijn 1ste was ook met 34+5, 1910 gram. Tweede met 40+2, 3530 gram. Ik heb er geen verschil in bevallen in gemerkt :- De tweede ging nog makkelijker dan de eerste…
@Vicky wrote:
@Iuno wrote:
Net als Rien, ging mijn 1e bevalling eigenlijk heel makkelijk en voorspoedig, maar ook hier maar een (relatief) klein kindje met 34w5d…
Geen idee hoe het deze keer allemaal gaat lopen - hoop iig wat minder abrupt -, maar probeer er ook niet teveel bij na te denken.
Mijn 1ste was ook met 34+5, 1910 gram. Tweede met 40+2, 3530 gram. Ik heb er geen verschil in bevallen in gemerkt
Mijn zoontje was ‘ietsiepietsie’ zwaarder (2.640gr. 8)), maar had/heeft een vrij klein hoofdje, denk dat vooral dà t scheelde
…
he meis…
ik denk dat je het op het GROTE MOMENT maar moet proberen los te laten…( zeg ik heel moedig :shifty: )
en idd veel met de gyn erover hebben…
misschien mag je wel een ontspannend ( voor jou) muziekje meenemen…