Hallo,
Ik weet het gewoon niet meer :?
Mijn Mariano is gewoon niet handelbaar.Hij is altijd zo kwaad.kan niet gewoon praten hij schreeuwt,slaat,gooit met dingen,schopt :? Hij overdrijft verschrikkelijk als ik hem een heel klein duwtje geef dan vliegt hij wel 3 meter naar voren en valt dan jankend neer,dit doet hij dus ook in winkels en zegt er dan ook nog mij dat ik hem heb geduwt en geslaan :oops: :?
Voorbeeld van gisteren: We gingen chinees halen hij zit op een kruk en moet plassen.Als we terug komen zit er een mevr op de kruk ooh zegt hij daar zit ik,ik zeg nee jij was naar de wc.We lopendoor naar papa zegt hij domme mensen ik zit daar,wij hem waarschuwen dat hij dat niet mag zeggen zegt hij stomme mevr en papa neemt hem op schoot we zeggen nogmaals dat hij dat niet mag zeggen en leggen hem uit dat hij weg was en dat die mevr daar nu mag zitten.Op de schoot van papa begint hij papa te knijpen dus papa zegt niet doen want anders gaan we gewoon in de auto zitten,maar hij luistert gewoon niet en gaat door.Papa met hem naar de auto,ik volg een paar min later met het eten.Als ik bij de auto kom zie ik dus alweer dat hij helemaal weer door het dolle is schreeuwen en wild doen.Hij heeft papa geslaan,speelgoed op hem gegooit op de stoel zitten trappen :? Thuis aangekomen wil die niet uit de auto dus er uit gesleept eenmaal buiten begint hij met sneeuw naar me te schoppen.papa tilt hem maar naar binnen en hij moet meteen naar boven.Daar schreeuwt en jankt hij gewoon door.Ik ben naar boven gegaan om met hem te praten maar het duurt echt een poos voordat hij luistert.Nu was hij dit x wat rustiger boven want normaal gaat hij met alles gooien met het traphekje slaan,kokhalzen en soms plat hij wat in zijn broek.
Er staat een strafstoel in de gang en die word ook geregelt gebruikt maar dat gaat ook niet zonder slag of stoot.
Ik weet dat ik zelf ook geduldiger moet worden maar dat valt soms echt niet mee en hij weet gewoon hoe hij mij kwaad en boos kan krijgen.
Hoe krigen we het voor elkaar dat hij luistert en dat hij gewoon praat met ons,ik ben zo bang dat het zo alleen maar erger word.
Esmie
jeetje meid wat heftig :hug: Je doet zo hard je best :hug: Als je het echt niet meer weet zou je eens met de juf kunnen overleggen (hoe is hij bijv op school) en bijvoorbeeld contact zoeken met het opvoedbureau voor peuters / kleuters. Zit meestal bij het CB. Ook zij kunnen je tips geven en dergelijke.
Probeer zoveel mogelijk zijn negatieve gedrag te negeren in de zin van weinig aandacht te geven. Dus op zijn kamer of op de strafplek maar weinig energie aan besteden. En goed gedrag dus als hij wel lief speelt of luistert te prijzen en te belonen. Schijnbaar heeft hij veel behoefte aan aandacht en heeft door dat hij negatief gedrag hij veel aandacht krijgt ook al is dat negatieve aandacht 
Heel veel succes, hopelijk wordt het snel beter :-*
Heftig. :hug:
Is hij altijd zo? Ik zie dat hij net naar de basisschool gaat, een enerverende tijd. Heb je zelf een idee
waar het gedrag vandaan komt?
Wat je zou kunnen doen:
-een orthopedagoog/opvoeddeskundige inschakelen.
-veel structuur en duidelijkheid in huis brengen. Bereid hem voor op dingen die gaan
gebeuren. Eventueel met een planbord.
-Heel duidelijk en rustig praten. In de ik-vorm. Gedrag omschrijven wat je niet accepteert.
(leerzame boeken zijn How2talk2kids (makkelijk lezen!) en de Gordon-methode
(dit boek vind ik wat lastiger doorheen te worstelen, Het ongedwongen kind van
Aletha Solter is ook een fijn boek)
Probeer ‘lastig’ gedrag te voorkomen. Vóórdat je naar de supermarkt gaat, vertel je
wat jullie gaan doen. En je vertelt hem hoe je wilt dat hij zich daar gedraagt. Vertel wat je gaat kopen. Laat hem helpen misschien?
(Olief vindt het bijvoorbeeld moeilijk om ‘leuk’ te reageren op vreemde mensen (verlegenheid). Nu zeg
ik thuis elke keer: “Als iemand iets tegen je zegt, kijk je vriendelijk en zeg je hallo
terug.” Helpt niet bij de eerste keer, maar ik merk dat ze het al beter leert)
Ik weet niet hoe het thuis verder gaat, maar ik zou dan proberen meer
“contact” met hem te krijgen. Gewoon op een moment dat hij thuis gezellig is,
met hem kletsen, samen iets doen. Om de negatieve cirkel te verbreken.
suc6
oh herkenbaar Luna kan ook zo goed acteren :thumbdown:
maar negeren kan je het beste doen moeilijk maar dan dimmen ze eerder in dan als jij hem aandacht gaat geven terwijl hij zo doet
als Luna in de auto zit en ze heeft zo? bui dat ze er niet uit wil dan zeg ik goed dag Luna en loop weg (weet natuurlijk niet hoe jullie auto staat ten opzichte van jullie huis)
ik ga dan een stuk verder staan zodat zij mij niet ziet en ik haar dus wel nou na een minuutje wil ze toch echt wel die auto uit hoor :mrgreen: :mrgreen:
als ik Luna naar haar kamer breng als ze zo uit haar dak gaat dan laat ik haar eerst uitrazen voor ik met haar ga praten je komt er toch niet door heen als ze zo door het dolle heen zijn
oh nog een vraagje wanneer is hij zo heel erg boos?
Luna heeft namelijk ook zo? hele fijne dwarse bui als ze gewoon doodmoe is
nu ze naar de kleuterschool gaat valt ze soms s’middags gewoon weer even in slaap en dan kan dan af en toe gepaard gaan met zo? vriendelijke bui :thumbdown:
Jemig wel erg heftig idd zeg…hij heeft zichzelf niet meer onder controle lijkt wel…
Mijn dochter heeft in haar derde jaar wel driftbuien gehad…bij haar werkte het het beste als ik haar in de gang zette…dan zei ik leef je hier maar even lekker uit,als je wilt praten kom je bij me…dan gilde ze nog een tijdje door en werd ze stil…daarna kwam ze snikkend bij me…troost zoeken en gingen we erover praten,zze wist ook niet waarom ze zo deed…
Bij haar heeft t gelukkig niet lang geduurd…ik zou er eens met je huisarts over praten,wat je het beste zou kunnen doen…succes meis…
In de eerste plaats vind ik het enorm knap dat jullie zo rustig kunnen blijven (als ik dit zo lees tenminste). Heel knap :thumbup: :thumbup:
Verder vind ik zijn gedrag best pittig, en omdat jullie toch al veel voor je kiezen hebben met je broertje (wat ik ook ergens las, toch???) dan denk ik dat het goed is om gewoon eens aan iemand wat tips te vragen. Misschien heeft alle spanning in de familie ook wel dit gedrag van je zoon tot gevolg.
Misschien probeert hij bij jullie uit hoe ver hij kan gaan voordat jullie hem zat zijn. Kinderen die te maken krijgen met pleegzorg/uithuisplaatsing gaan vaak heel erg uitproberen hoe ver ze met hun ouders kunnen gaan, en of de ouders hen op een gegegeven moment WEL zat zijn (en dan misschien wel “weg doen”). Ze testen dus hoe veilig ze zijn bij je.
Misschien heeft dat er allemaal wel niks mee te maken, maar het was het eerste dat in me opkwam toen ik je verhaal las.
Hoe dan ook, ik zou toch hulp zoeken bij huisarts in eerste instantie. Volgens mij doen jullie het gewoon helemaal goed, maar soms is het handig om van een buitenstaander wat tips te krijgen waar je zelf niet op komt. Een huisarts kent daar wel adressen voor.
Heel veel sterkte en succes :hug: :hug:
Aanvulling: vaak werkt het ook goed om steeds maar weer te bevestigen dat je van hem houdt, en dat altijd doet, wat hij ook allemaal uithaalt. Wat hij DOET keur je af, maar HEMZELF keur je nooit af. Dat kun je best zeggen, ookal is hij pas 4.
:hug:
je beschrijft mijn kind…
we hebben hier sinds gisteren een beloningssysteem ingevoerd:
hij mag een magneet plakken als hij
- niet schreeuwt maar gewoon normaal praat
- goed luistert
- goed eet
- goed spullen opruimt.
we hebben wat vakjes bepaald,
die hij vol kan verdienen.
als hij het rijtje vol heeft, dan mag ie wat lekkers,
heeft ie heel het bord vol, dan kiezen we een klein cadeautje.
het gaat tot nu toe perfect, ook als papa thuis komt (want dan is ie op zijn ergst)
succes, want het is echt niet leuk, zo’n driftkop
We zijn al begonnen met belonen voor goed gedrag.
resultaat vandaag geen snoep maar hij snapte wel waarom hij het niet kreeg.Vandaag geen driftbui gehad en daar ben ik al heel blij om. Bord eten vandaag zonder zeuren leeg :dance: en douchen en slapen ook geen probleem.
Hanneke de situatie met mijn broertje daar snapt hij eigenlijk niks van hihi voor hem is het eigenlijk heel normaal dat mijn broer hier is hij weet niet anders hij was nog maar 1,5 jaar toen mijn broer bij ons kwam wonen.Alle problemen er omheen daar krijgt hij niks van mee dus daar kan het niet aan liggen.
Mischien kan het ook wel komen door kleine broer
Ik ben in elk geval opgelucht dat ik niet de einge ben met een onhandelbaar kind.
We gaan morgen een beloningssysteem ophangen hopelijk helpt het wat.
Bedankt voor jullie antwoorden.
Ik herken je verhaal ook hoor :? .
Zo straks moest ik Maaike nog zeggen dat ze even bij mij moest komen zitten zodat een volwassene kon zitten.
Maar dat vond ze zo ontzettend oneerlijk.
En dan gaat ze wild doen, gevaarlijke kunstjes uithalen om aandacht en schelden ‘stomme rakker’ :mrgreen: (waar ze dat weg heeft…).
Ik vind de gek, wild doen buien het lastigst want ze wordt dan onbereikbaar.
En als ik haar dan op de gang zet komt ze gewoon 100 keer weer gierend van het lachen naar binnen stuiteren…
Hier doorbreekt het pas als ze zichzelf pijn doet door haar gekdoenerij.
Maar ja ik kan haar moeilijk gaan slaan of onder de koude douche zetten. Al weet ik dat dat zou werken :eh: .
Maar hierdoor ben ik ook geneigd te zeggen; hoe minder aandacht hoe beter. Maar ja dat is lastig als ze de boel onderspuugd of sloopt of gewoon heel gevaarlijk doet.
Hier heeft het duidelijk wel te maken met spanning (school, feestdagen enz).
Dus ik hoop dat we volgende week weer een beetje bij kunnen komen.
Tot nu toe is onze strategie; afzonderen of dreigen met naar boven sturen.
En dreigen met dingen ontzeggen, afpakken (wat we dus ook regelmatig moeten uitvoeren).
Ik probeer het wel positief om te draaien in de trant van; als je nu ophoudt met klieren en even gewoon opruimt hebben we zo nog tijd om naar buiten enz.
Ze houdt wel van iets bereiken en een wedstrijdelement.
Maar ik ben echt geen zin om overal punten voor te gaan geven enz.
Al zie ik wel in dat dat misschien wel een goed idee is… :eh:
Succes esmie en misschien hebben we nog wat aan elkaar .
Maandag ga ik het in elk geval ook aankaarten op school.
Wij schrikken soms gewoon van zijn woede om niks :?
Je schrijft ‘ik geef een heel klein duwtje’…
dat geeft mij dan te denken, no offence, maar ik vind een heel klein duwtje ook gewoon niet kunnen. Het is respectloos en dan kan je respectloos gedrag terugverwachten.
Ik zou bij dergelijk gedrag proff hulp inschakelen.
even OFF TOPIC
@Lune wrote:Je schrijft ‘ik geef een heel klein duwtje’…
dat geeft mij dan te denken, no offence, maar ik vind een heel klein duwtje ook gewoon niet kunnen. Het is respectloos en dan kan je respectloos gedrag terugverwachten.
je kunt ook overdrijven met beschermen hoor soms geef ik J ook een heel klein duwtje om aan te geven welke kant we op moeten, of dat ie even opzij moet zodat ik langs kan begrippen zoals ‘links’ en ‘rechts’ zeggen hem helaas nog niets :shifty:
ON TOPIC: J heeft ook zo z’n fases: precies doen wat je net zei dat ie niet moest doen(bijv. gillen wanneer ik net zeg dat hij rustig moet doen omdat R slaapt… :roll: ) wat hier toch iedere keer weer werkt is, de lijntjes weer heeeeeeeel strak aantrekken: dus alleen 1 speelgoed per keer, geen tv/snoep etc. alleen 1 koekje bij de (mijn) koffie en bij het minste of geringste naar de gang. Als we naar buiten gaan of iets gaan doen duidelijk van te voren zeggen wat je gaat doen idd en wat ik dan van hem verwacht, wat de consequenties zijn als hij zich niet eraan houdt. Etc.
Gelukkig duren die fases hier nooit lang en is ie daarna weer z’n lieve zelf zodat wij ook weer wat losser kunnen worden.
:mrgreen:
Sterkte :-* :hug:
Het meeste is denk ik al gezegd hierboven.
Hopelijk kun je er wat mee!
:hug:
Wat hier heel goed helpt, is afleiden. Om even bij het voorbeeld van de Chinees te blijven , bij ons is er een aquarium. Ik zou dan met hem naar de vissen gaan kijken bijvoorbeeld. Of tellen hoeveel krukken er zijn of stoelen.
Het klinkt misschien duf, maar tja…het wachten bij een chinees is nou ook niet een héle leuke aangelegenheid, dus probeer ik er altijd wel wat van te maken.
Dus het negatieve proberen te vermijden en om te buigen naar iets positiefs zeg maar.
Succes
Wilde eerst niet reageren, maar doe het toch. Lune, ik vind wat jij hier neerzet echt niet kunnen. Deze moeder zit echt met de handen in het haar en i.p.v. allemaal goede tips zoals veel andere moeders (top!) wel geven, kom jij aan met het zeggen dat je vindt dat het respectloos is als je je kind een klein duwtje geeft. In mijn geval mag je meteen de kinderbescherming op me afsturen, want ik heb mijn kinderen wel eens een duwtje of 2…3 gegeven.
Misschien is het een idee om eens bij het consultatiebureau aan te kloppen? Zij hebben een speciaal team die in de regio bezig is met het helpen van ouders met ‘probleem’ kinderen. Ik wens je in ieder geval heel veel succes. :hug:
Het cb is mischien een goed idee.
De arts daar heeft ook al eens gezien hoe hij een woede aanval had toen hij een prikje moest.
Lune zal ik je mijn adres ff geven dan kun je meteen de kinderbescherming bellen om te zeggen dat ik mijn kind weleens een duwtje geef.
Kom op zeg je laat het overkomen of ik hem mishandel :naughty:
Ik kan je uit eigen ervaring gen tips geven, helaas. Maar vrienden van ons kamp(t)en met hetzelfde probleem met hun zoontje. Toen er ook nog eens een broertje werd geboren werd het nog een tikkie erger en zijn ze hulp gaan zoeken. In eerste instantie kwamen ze bij iemand die een specialist zou zijn… helaas geen klik mee, zowel met ouders als kind niet. Toen bij een andere therapeut terecht gekomen en daar klikte het wel mee.
Al met al zijn ze nu ruim een half jaar verder en het is al een wereld van verschil!
Ik weet niet de precieze details van het soort oefeningen, de therapie en de manier van benaderen maar als je wilt kan ik dat bij hen navragen.
Hoe doet ie het op school?? Hoor je daar wel eens iets van z’n juf??
Op zich is het natuurlijk fijn dat veel moeders (misschien zelfs wel alle moeders ) dit gedrag best wel eens herkennen bij hun kind. Alleen denk ik wel dat het dan toch om jongere kindjes gaat. Voor een kind tussen de 1 1/2 en 3 is het nog normaal gedrag, maar bij een kindje van 4 is er vaak toch wel een oorzaak aan te wijzen.
Een beloningssysteem is natuurlijk top, en de grenzen goed bewaken is ook altijd goed, maar ik zou toch eens verder vragen/kijken voor advies.
als ik m’n eigen stukje lees kom ik vast over als een betweterige oma :oops: Zo bedoel ik het echt niet hoor, maar ik zou het niet afdoen als een fase of als iets wat bij de leeftijd past. Want volgens mij is dit toch anders…
Op school gaat het prima,bij anderen ook.
Hij gedraagt zich alleen hier in huis zo.
Vanacht had hij in zijn bed geplast,we hebben alles verschoont gaan nog naar beneden om te plassen.Hij wil graag in de kamer wachten dus ik zeg gewoon tegen hem alles is al uit en het is donker in de kamer we gaan meteen weer naar boven.Word hij weer zo boos,ik snap werkelijk niet waarom hij zo boos word.Hij begint me te duwen en slaan en zegt dat hij me zat is en sluit zich op in de wc.We kunnen niet normaal met hem praten want hij huilt de hele tijd.We zijn maar gewoon naar boven gegaan hij volgde na een tijdje wel maar bleef maar huilen.Papa is met hem gaan praten maar hij blijft maar door gaan over dat hij in de kamer wilde wachten en dat hij zat was van mama.Toen zijn ze beneden een broodje gaan eten en was het eindelijk rustig,gelukkig was de kleinste niet wakker geworden van het gehuil.
Hanneke ik vind he advies echt niet betweterig overkomen