ons zoontje is nu ruim 14 maanden en slaapt nog niet door. hij heeft soms een goede periode dat hij af en toe doorslaapt, maar ook vaak genoeg dat ik er 1 of 2 keer uit moet om hem zijn speentje te geven, of hem goed te leggen. vorig jaar heeft hij van augustus t/m december een periode gehad dat ik er iedere nacht 10 tot 12 keer voor hem uitkon.
na een redelijke periode is het de laatste weken helemaal bal. wij wonen nu sinds juni in een tijdelijke flat, ons huis is verkocht en 1 september krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis.
deze flat staat naast de metro :wall: en politie en brandweer :wall:
tot een uur of 1 slaapt zoonlief heerlijk door. hij slaapt diep en lekker.
maarā¦ rond de klok van 1 is het afgelopen (heel toevallig is de laatste metro dan ook geweest). hij begint te huilen en ik ga ernaartoe voor een speentje of om hem goed te leggen.
zodra ik (of mijn man) wegloop gaat hij echt volledig over zn theewater en krijgen we hem niet meer stil.
hij heeft een sterrenlamp en als ik die aanzet gaat hij daar na verloop van tijd naar liggen kijken en doezelt een beetje weg. deze lamp gaat vanzelf weer uit, en ongeveer 5 minuten na het stoppen van de lamp begint het feest weer opnieuw.
uiteindelijk nemen we hem tussenin en slaapt hij moeiteloos tot de volgende ochtend en wordt hij niet eens wakker van onze wekkers!
we hebben al van alles geprobeerd:
zn extra matrasje van het campingbedje op zijn matras, want ons matras is zachter dan dat van hem, wellicht vond hij zijn matras niet meer lekker liggen ofzo?
zn rooster dicht, zodat hij minder geluid van buiten hoort.
uit logeren, daar slaapt hij moeiteloos door tot de volgende ochtend 9 uur, maar eenmaal thuis begint de ellende opnieuw
hem laten huilen (DE tip die je van iedereen krijgt) maar het werkt bij hem alleen maar averechts, hij raakt zo vreselijk overstuur dat niemand van ons meer slaapt de rest van de nacht
hem maar 1 slaapje laten doen overdag
zijn bedje kan niet anders staan, daar is dit kamertje veel te klein voor, en ook bij ons op de kamer past het niet
een dekentje over hem heen
geen dekentje en alleen een slaapzak
wel een pyama / geen pyama in zijn slaapzak
we zitten echt met de handen in het haar. vrienden hebben alleen maar kinderen die al vanaf het begin perfect doorslapen en wij hebben al ruim een jaar alleen maar slaapellende! ik ben zo vreselijk moe.
ik zou zo graag ook voor hem willen dat hij lekker kan slapen. want hij rust dan ook veel beter uit, en als hij lekker slaapt, doen wij dat ook!
ik ben bang dat ik geen tips voor je heb omdat wij hetzelfde probleem hebben.
die van ons slaapt ook nog niet door, omdat hij de eerste paar maanden een huilbaby is geweest heeft hij altijd bij ons in bed geslapen, daarna zijn we gaan oefenen in zijn bedje naast ons bed en nu slaapt hij sinds een week in zijn bedje op zijn eigen kamerā¦ de keren dat hij in zijn eigen bed de hele nacht doorgeslapen heeft zijn op 2 handen te tellenā¦
We leggen hem nu rond half 9 in bed en meestal krijgen we hem wel in slaap, hij gaat bijna altijd huilen als ik hem in bed leg maar na een kwartier valt hij dan in slaap terwijl ik hem op zn rug aai.
Meestal word hij rond half 12/ 12 uur weer huilend en overstuur wakker, wij gaan dan weer naar boven en meestal lukt het dan wel weer om hem weer in slaap te krijgen (de ene keer wat sneller dan de andere keer)
Daarna gaan wij naar bed en dan word hij sānachts altijd weer wakker, en altijd rond een andere tijd, ik krijg het niet voor elkaar om de energie bij elkaar te krijgen om sānachts een half uur met een krijsend kind te gaan klooien om hem weer in slaap te krijgen dus meestal gaat hij dan sānachts ons bed inā¦
Als ik niet hoef te werken dan slaapt meneer tot 9 uur/ half 10 sāmorgens bij ons in bed, vannacht heeft hij dan toevallig tot 5 uur in zijn eigen bedje geslapen
Ik hoop dat hij ook snel gewoon in zijn eigen bed gaat slapen en dan gewoon door slaaptā¦ ik heb geen flauw idee waarom hij zo vaak wakker word
nou hij draait alle kanten op in zijn bed, dus het gebeurd nogal eens dat hij zijn hoofd tegen de bovenkant stoot omdat hij te ver omhoog kruipt, of dat hij overdwars klem ligt en dan gaat ie huilen. in die zin leg ik hem dan weer even goed.
nee, als hij goed ligt dan blijven mijn handjes van hem af :mrgreen:
Gewoon bij je in bed blijven nemenā¦slapen jullie en je ukkieā¦en dan straks als jullie in je nieuwe huis wonen proberen hoe het gaat met eigen bedje, eigen kamer etcā¦
Ten eerste zou ik stoppen met het dwangmatig willen bereiken van āhet doorslapenā. Dat hij moeilijke nachten heeft, daar moet je idd iets mee, maar het doorslapen an sich is niet iets wat je koste wat het kost moet willen op die leeftijd. Ik heb zoān 26 maanden 4 keer per nacht naast mijn bed gestaan voor mijn zoon, nu is hij 3,5 en nog steeds elke nacht minimaal twee keer wakkerā¦ geloof me, het went!
Kinderen die al jong doorslapen zijn eerder uitzondering dan regel, je neemt jezelf al heel wat ergernis weg door te accepteren dat er gewoon niet wordt doorgeslapen. Daarnaast zou ik hem nu idd lekker bij jullie in bed nemen, en dan in het nieuwe huis de strijd eventueel opnieuw aangaan. Voor iedereen een stuk rustiger.
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat het begint bij een stukje karakter.
Kinderen die nu moeilijk slapen zijn wat mij betreft (zoals ik het dus heb ervaren) gevoeliger, emotioneler en pikken sfeertjes, geluiden enz feilloos op.
Ons Niek sliep met 3 jaar pas enigzins door. Ik vond dat ze met 10 maanden doorsliep ofzo omdat ze toen geen voedingen meer nodig had.
Maar Niek heeft nachtangst en dat heb ik zelf dus ook. Gaat nooit over en het scheelt dat ik getrouwd ben. Heb er nu dus bijna nooit meer last van.
Maar als ik alleen moet slapen is het bal.
Niek heeft dit dus ook, ze slaapt prima als er iemand bij haar slaapt of als zij naast iemand slaapt. Maar alleen krijgt ze paniekaanvallen en slaapt ze heel onrustig. Dit was dus als jong kind al.
Ook Peet sliep pas laat door, maar dat was door lactoseintolerantie. Na 5 maanden over op andere voeding, werd het langzaam beter. Met 18 maanden sliep hij echt door. 7 uur erin, 6 uur eruit.
Nu nog steeds.
Mies en Suus sliepen beide met 7 weken door en zijn er tot op heden nog niet mee opgehouden. Ik hoef er voor hen alleen uit als ze ziek zijn.
Maar Niek is nu bijna 7, slaapt bij ons op zolder in een kamer recht tegenover ons, we slapen met beide deuren open zodat zij ons kan horen ademen en wij haar horen snurken en als ik naar bed ga, dan moet ik in dār oor fluisteren dat papa en mama naar bed zijn en pal naast dār liggen. Doe ik dat niet, dan word ze wild huilend wakker en is ze helemaal van de leg.
Dat is niet naar, dat is gewoon onzettend zielig.
We hebben voor haar dan ook heel lang nog een matras op de grond naast ons bed gehad zodat ze daar kon slapen.
Ze heeft er tot september 2008 wel op gelegen, toen werd ze 4.
In dit huis ben ik regelmatig bij haaar op de kamer op de grond gaan liggen tot ze lekker sliep en soms was dat een hele nacht.
Dus ik ga met Mandala meeā¦ creeer een veilig slaapplekje bij jullie op de kamer, al is het maar een deryan travelcot op de vloer naast je of gewoon een losmatrasā¦
Hier een meisje van bijna 2.5ā¦dat al een hele tijd bij haar zus van 8 op de kamer heeft geslapen, en al meer dan 2 maanden in haar eigen ledikantje bij ons op de kamer. Dat ging een paar weken redelijk goed, dus afgelopen weekend samen met haar heel enthousiast haar ledikantje op haar eigen kamer gezetā¦en de 1e nacht ging goed :wall:
Na 2 nachten gespook en huilen (echt mega verdrietig wakker worden en de slaap niet meer kunnen vatten) staat haar bedje weer bij ons op de kamerā¦en slaapt ze als een roosje :eh:
Als het echt niet gaat in haar eigen bedje nemen we haar bij ons in bed, slapen we in ieder geval allemaalā¦(afgezien van miniman van 5 maanden, die mij in ieder geval ook uit mijn nachtrust houdt).
Ik troost me met de gedachte dat als ze 12 is ze echt niet meer bij haar vader en moeder in bed wil slapen :lol: :lol: :lol: want dan is het niet cool meerā¦
Mijn nachtangst is nog niet over hoor en soms kon ik er compleet van gaan hyperventileren en jaā¦ ik kroop dus op mijn 16e en zelfs op mijn 19e nog wel bij mijn moeder in bedā¦ :shifty:
Het is dan ook echt niet leuk.
Ik ben niet bang voor het donker, maar wel bang om alleen te zijn in het donker. Kan dan niet meer reeel nadenken en haal me van alles in de kop, voor je het weet lig ik enorm te panieken en ik kan mezelf daar niet uittrekken.
hyperventileren ābewijstā me altijd dat het echt erg is, ik ga vast dood nu, zul je zien, vinden ze me morgen want hyperen geeft pijn op de borst enz.
Nee, alles behalve lollig en ik kan dus niet alleen slapen, vroeger niet, met 11 niet, met 16 niet en nu met 34 nog nietā¦
Ik hou er rekening mee dat Niek ook gewoon behoefte zal blijven houden aan iemand om haar heen. Dus misschien slapen we wel altijd met deuren openā¦
Hier momenteel net zo sinds een week of 2. Nou ja doorslapen deed ze al niet maar nu wil ze ook niet meer alleen op haar bedje. Na een week proberen en geheel tegen mijn gevoel in dingen proberen los ik het nu op door haar in haar bedje te liggen. Slaapt ze prima. Huilt ze, eruit en weer opnieuw in slaap proberen te krijgen. En mocht ze in de nacht weer erg huilen als ik haar terug leg dan neem ik haar ook bij me. En sinds ik daar vrede mee heb gaat het een stuk beter. Ze heeft me momenteel gewoon hard nodig denk ik dan maar.
Edit: overigens is dit alleen in de nacht, ondanks bedlampje want haar dutje doet ze wel overdag.
Een tip die ik nog kan geven is misschien de radio zachtjes aan? Misschien vindt hij het lekker slapen met die omgevingsgeluiden? Aangezien je zegt dat hij wakker wordt zodra het stil is.
bedankt voor jullie antwoorden :-* fijn dat ik er niet alleen in sta dat ik mijn kindje gewoon in bed neem zodat we alle drie kunnen slapen!
cell, wat jij zegt over gevoelige kindjes, daar herken ik zeker wel wat in! J. pikt altijd feilloos mijn stemming op en als we overdag erg druk zijn geweest, dan plukken we daar snachts de vruchten van zeg maar.
woensdag op donderdag was het ook weer raak. maar ineens viel het kwartje bij mij. ik stond met hem op zijn kamertje om hem te troosten, hij keek de hele tijd de gang in, maar daar was het was lichter, om hem niet teveel te prikkelen, deed ik zijn kamerdeur dicht zodat het donker werd op zijn kamer.
toen ik dat deed, werd hij ineens helemaal hysterisch :shock:
je kon het kwartje nog net niet horen vallen bij mij: hij is āgewoonā bang in het donker! omdat hij toen weer zo overstuur was, heeft ie weer tussenin gelegen.
vannacht ging hij om een uur of 12 huilen. manlief heeft m toen stil gekregen, en we hebben het ganglicht aangelaten, het lampje van de babyfoon en zijn kamerdeur ipv op een kier, helemaal open. ook heb ik zijn knuffels uit het zicht gezet.
toeval of niet, maar vanochtend werd hij pas om 6 uur wakker :dance:
vannacht gaan we het zeker weer proberen, want het zou natuurlijk perfect zijn als dit de oplossing is!
Hier slaapt zoonlief van ruim 20 maanden zelden door. Wordt ik er moe van? nee. Maak ik me zorgen? nee. Wordt hij 's nachts wakker, leg ik hem bij ons in bed en we slapen heerlijk met zān alle tot de ochtend.
Allemaal slapen, allemaal uitgerust, dus de beste oplossing voor ons.
En ik kan echt niet fijner wakker worden dan met zān alle in 1 bed
Er komt vast een moment dat hij wel de hele nacht in zijn bed slaapt.
hier ook een kleine meid die een lichtje in haar kamer erg fijn vind
we hebben nu een lampje van de action, die rechtstreeks in het stopcontact moet en waar een dimmer op zit zodat er maar een heel klein beetje licht van komtā¦misschien ook een idee voor bij jullie mannetje op zijn kamer!
Ach, in veel culturen is het gebruikelijk dat kleine kinderen lang tussen beide ouders in slapen. En een kleine eeuw geleden deden ze dat hier volgens mij ook. Maar ik geef toe dat het minder relaxt slaapt en dat het eigen bedje in een eigen kamer idealer is.
Maar ik ken je frustratie. Hier een dreumes van bijna 2 die doorslapen niet in zijn woordenboek heeft staat. Dit hele jaar is het nog niet voorgekomen. Hij heeft blijkbaar een stuk troost van onze nabijheid nodig. Ergens in de nacht (kan rond 1 uur zijn, maar ook pas rond 4 uur) huilt hij. Een van ons haalt hem op, ik leg hem tussenin en geef hem borstvoeding. (Ja, ben een langvoedster) Door de vrijkomende hormonen val ik bijna meteen weer in slaap en zoonlief ook. 's Ochtends worden we met zijn drietjes wakker.
Ik geef toe dat het niet optimaal is, en leef toe naar het moment dat hij ons niet meer elke nacht nodig heeft. Maar sinds hij tussenin slaapt vanaf het moment dat hij wakker is geworden, halen wij wel veel meer nachtrust.
Soms gaat hij overigens na het drinken en contactmomentje terug naar zijn eigen bed. Maar dat is zelden omdat ik meestal tijdens de voeding in slaap sukkel :oops: Vannacht was hij echter irritant wakker na de voeding en toen heb ik hem met een schone luier in zijn eigen bedje gelegd. Waar hij keurig stil bleef liggen en doorsliep tot bijna 7 uur :inlove:
Onze dochter slaapt regelmatig bij ons in bed, ze valt altijd wel in haar eigen bedje in slaap, zonder huilen of protesteren maar ze word snachts weleens wakker, vaak ook wel als wij naar boven gaan (zit ze in een andere slaap waardoor ze sneller wakker word) en soms midden in de nacht, ik heb haar tot nu toe altijd eruit gehaald en tussen ons in gelegd en 9 van de 10x slaapt ze dan gelijk verder.
Ik heb me er nog nooit druk om gemaakt en ik denk dat dat al veel energie scheelt en ik slaap heerlijk hoor met haar naast me, vanochend wekte ze me met haar knuffel en ging toen over mij heen hangen om te kijken of ik mijn ogen al open had :inlove:
Het is ook wel grappig vannacht ook dan word ik wakker en lig ik echt op het randje op bed en mevrouw die ligt als een prinses met armen en benen wijd uit te slapen.
Ik geniet er nog maar even van, moet eerlijk bekennen dat we dus al voor de 2e een oplossing hebben door een co sleeper te maken zodat ze straks beiden als het nodig is lekker bij ons kan liggen, beide aan een kant van mama.
