Vanmorgen had mijn zoon een armbandje om. Het was zo’n kettinkje dat aan het prijskaartje van sommige kleding zit. Hij was er helemaal wijs mee en ik had zoiets van nou laat maar gaan.
Nu zat hij er in de klas mee te spelen en de juf heeft het afgepakt. Om 12.00 vroeg hij het terug en je raadt het al het is kwijt.
Tranen met tuiten en heel boos was hij. Juf zegt altijd dat je geen dingen van iemand af mag pakken en nu doet ze het zelf ook. Dus uitgelegd dat dit anders was, omdat hij er mee zat te spelen en dat hoort niet onder de les.
Natuurlijk is het een ding van niks, maar voor hem was het dus schijnbaar wel iets belangrijks. Hij bleef dus wachten in de gang, omdat juf zou kijken waar het was. Roept ze tegen hem, nou hup wegwezen dat ding komt vast wel weer een keer boven water.
Hmmm ja ik weet niet zo goed wat ik er mee moet doen!
Dat ze het afpakt omdat hij er mee speelt, nou dat kan ik nog wel inkomen. Maar dat het daarna kwijt is (wat kan gebeuren) en daar zo laconiek mee om wordt gegaan (ook al is dat een kettinkje van een kledingstuk) vind ik eigenlijk niet kunnen. En de manier waarop ze hem wegstuurt vind ik eigenlijk zielig voor je mannetje…
Ik denk dat ik de juf erop zou aanspreken dat je haar manier van afhandelen nou niet echt sympathiek is…
Lastig, maar ik vind dat als je niks mag meenemen en je doet het toch (hoe onbenullig ding dan ook) je het kan kwijtraken. Nou is de juf het zelf kwijtgeraakt (na het te hebben afgepakt, maar ik neem aan dat hij ook weet dat het eigelijk niet mocht, wat meenemen?) en als ze eerst belooft het later terug te geven, is het niet netjes hem zo af te schepen. Dán had ik ook gezegd dat ik eerst had beloofd het terug te geven, maar het nu kwijt ben geraakt en daar mijn excuses voor aanbied. Als hij er dan nog om blijft huilen, zou ik toch terug grijpen naar de regel dat hÃj het niet mee had mogen nemen…
mijn kind is nog een stuk jonger maar ik vind dit niet kunnen 
natuurlijk mag de juf het afpakken als hij er mee zit te spelen in de klas maar dan moet ze er ook goed op letten! of het een duur horloge is of een waardeloos prul, voor een kind maakt dat niet uit. het was van je zoon. punt uit.
de juf is slordig geweest met zijn eigendom en daar hoort een net excuus bij richting je zoontje en grondig zoeken om het terug te vinden of tenminste te laten zien dat ze het probeert terug te vinden.
als je zoontje speelgoed van een ander kind kwijt maakt dan moet hij ook zijn excuses maken, neem ik aan.
de juf hoort het goede voorbeeld te geven.
ik zou de juf hier zeker op aanspreken.
Dat juf het afpakt als hij ermee zit te spelen en zo de les verstoord: prima
Dat het kwijt raakt vind ik al een stuk kwalijker
Maar die opmerking zo van hup wegwezen het komt vast wel weer eens boven water…tja ehm… :naughty: :silenced: :naughty: :silenced:
@elisaatje wrote:
mijn kind is nog een stuk jonger maar ik vind dit niet kunnen
natuurlijk mag de juf het afpakken als hij er mee zit te spelen in de klas maar dan moet ze er ook goed op letten! of het een duur horloge is of een waardeloos prul, voor een kind maakt dat niet uit. het was van je zoon. punt uit.
de juf is slordig geweest met zijn eigendom en daar hoort een net excuus bij richting je zoontje en grondig zoeken om het terug te vinden of tenminste te laten zien dat ze het probeert terug te vinden.
als je zoontje speelgoed van een ander kind kwijt maakt dan moet hij ook zijn excuses maken, neem ik aan.
de juf hoort het goede voorbeeld te geven.
ik zou de juf hier zeker op aanspreken.
Ik ben het hier in zijn geheel mee eens!
Meiden thanx voor jullie kijk op het verhaal. Ik ben altijd bang dat ik teveel uit mijn emotie reageer zeg maar.
Hij had het niet mee naar school moeten nemen dat is helemaal waar, maar goed vond de reactie ook niet erg handig zeg maar.
Gelukkig heeft ze het vanmiddag teruggevonden en kwam zoonlief weer blij uit school.
dat is fijn om te lezen 
Hoi,
Hoe is het afgelopen, heb je de juf erop aan gesproken en het was een soort armbandje toch :think: mag dat dan ook nie meer :roll:
Ik ben dan een draak hoor :mrgreen:
gr mel
Mel, ik heb er verder niks meer mee gedaan, omdat hij zijn armbandje uiteindelijk wel terug kreeg. Mochten er vaker zulke dingen voorkomen dan ga ik zeker aan haar vragen of ze het iets anders aan wil pakken.
Onze oudste is n.l. nogal gevoelig voor de manier waarop hij benaderd wordt.
de juf geeft inderdaad hier niet echt het goede voorbeeld.
'Ze had om zijn minst haar excuus aan kunnen bieden
dan had je zoon het vast begrepen.
Hallo allemaal,
Ik ben zelf ook juf en als ik dit lees dan denk ik toch wel waar gaat het hier nou om? Tuurlijk is het niet ok dat de juf spullen van een kind kwijt raakt en haar opmerking aan het eind is niet bepaald handig, maar werkelijk! als ik hierover ouders op de stoep zou krijgen zou ik stiekem toch wel denken: Moet dit nou echt?
Je bent als leerkracht de hele dag in de weer voor een groep van 20 tot 30 kinderen. Je doet je best om de kinderen zo goed mogelijk te begeleiden en zoveel mogelijk op hun behoeftes in te gaan. Je hebt echter niet voor elk kind evenveel tijd en aandacht als de ouders thuis. Hierdoor zie je soms niet dat een kind ergens mee zit. Die juf had het waarschijnlijk erg druk en vond het armbandje niet zo belangrijk. Dat is misschien fout maar ik begrijp haar heel goed.
Nou ja, ik denk altijd ik heb zelf geen kinderen dus misschien dat ik dit soort dingen daarom niet begrijp.
Het gaat hier om een armbandje. Anne heeft altijd een armbandje om haar pols. Als ze op school gymen moet hij af, er zijn (nog) geen vaste gymdagen, dus ga ik haar thuis haar armband niet afdoen voor school. Dit gebeurt dus vlak voor de gymles en de juf heeft daar een speciaal plekje voor op haar buro. Oke, ik heb het over groep 1/2, maar een kind van een hogere klas mag toch zeker ook wel sierraden om (duur of goedkoop).
Ermee spelen en dan even afnemen vind ik geen probleem, maar ik zou me er ook aan storen als de juf het dan kwijtraakt en geen excusses aanbied. Of ze nu 10 of 30 kinderen in de gaten moet houden, als ze iets neemt dat van iemand anders is, moet ze er maar op letten. Het is geen ds waarmee hij zat te spelen, het gaat om een armband en dat mag meen ik ierder kind toch wel mee naars chool hebben.
Ben blij dat hij terecht is.
@Diana wrote:
Hallo allemaal,
Ik ben zelf ook juf en als ik dit lees dan denk ik toch wel waar gaat het hier nou om? Tuurlijk is het niet ok dat de juf spullen van een kind kwijt raakt en haar opmerking aan het eind is niet bepaald handig, maar werkelijk! als ik hierover ouders op de stoep zou krijgen zou ik stiekem toch wel denken: Moet dit nou echt?
Je bent als leerkracht de hele dag in de weer voor een groep van 20 tot 30 kinderen. Je doet je best om de kinderen zo goed mogelijk te begeleiden en zoveel mogelijk op hun behoeftes in te gaan. Je hebt echter niet voor elk kind evenveel tijd en aandacht als de ouders thuis. Hierdoor zie je soms niet dat een kind ergens mee zit. Die juf had het waarschijnlijk erg druk en vond het armbandje niet zo belangrijk. Dat is misschien fout maar ik begrijp haar heel goed.
Nou ja, ik denk altijd ik heb zelf geen kinderen dus misschien dat ik dit soort dingen daarom niet begrijp.
Hier ben ik het als collega-juf toch echt niet mee eens.
Ik zou ook op de stoep staan als een juf zo tegen mijn kind doet. Zij raakt iets kwijt en zij is de volwassene. Ze hoort de kinderen in haar klas te kennen en tegen deze tijd van het jaar al helemaal. Als je dan nog niet weet dat het om een gevoelig kind gaat, vind ik dat ze haar werk niet goed doet. (ja ook als het om zoiets kleins gaat)
Als je als juf iets van een kind kwijt raakt maakt het niet uit wat je kwijt raakt, je hoort het netjes af te handelen. Je kan dan niet tegen dat kind op afstand roepen dat het moet gaan.
Als leerkracht vind ik het sociale aspect het belangrijkst van alles wat kinderen op een school leren. Dan hoor je dus zelf ook altijd het goede voorbeeld te geven. Natuurlijk kan je een keer moe zijn of druk of wat dan ook, maar dan heeft zo’n kind toch recht op excuses en als dat niet vanzelf gaat, dan maar als ouder ernaartoe.
TS fijn dat het toch nog teruggevonden is!
Je hebt vast gelijk, maar ik vind het toch begrijpelijk als zoiets misgaat. T’ is toch echt geen drama.
Ik denk dat het er ook wel van afhangt hoe de juf voor de rest met de kinderen omgaat. Is het een incident of is het haar manier.
Maar nogmaals, ik heb (nog) geen kinderen, dus dat maakt vast uit.
het is geen drama voor jou, maar dat kan het wel zijn voor het kind.
kinderen kunnen net zo goed erg gehecht zijn aan iets kleins als aan een spelcomputer ofzo. de waarde van spullen meten kinderen heel anders dan de meeste volwassenen. en dan nog, het gaat niet over dat armbandje of wat dan ook. het gaat om veiligheid en vertrouwen. als de juf iets afpakt moet je er als kind op kunnen vertrouwen dat de juf er voorzichtig mee om gaat. en dat als er iets mis gaat, dat het kind dat serieus genomen wordt en er oprechte excuses komen.
als je kinderen wil leren voorzichtig te zijn met de eigendommen van anderen, moet je dat zelf ook handhaven.
@Diana wrote:
Hallo allemaal,
Ik ben zelf ook juf en als ik dit lees dan denk ik toch wel waar gaat het hier nou om? Tuurlijk is het niet ok dat de juf spullen van een kind kwijt raakt en haar opmerking aan het eind is niet bepaald handig, maar werkelijk! als ik hierover ouders op de stoep zou krijgen zou ik stiekem toch wel denken: Moet dit nou echt?
Je bent als leerkracht de hele dag in de weer voor een groep van 20 tot 30 kinderen. Je doet je best om de kinderen zo goed mogelijk te begeleiden en zoveel mogelijk op hun behoeftes in te gaan. Je hebt echter niet voor elk kind evenveel tijd en aandacht als de ouders thuis. Hierdoor zie je soms niet dat een kind ergens mee zit. Die juf had het waarschijnlijk erg druk en vond het armbandje niet zo belangrijk. Dat is misschien fout maar ik begrijp haar heel goed.
Nou ja, ik denk altijd ik heb zelf geen kinderen dus misschien dat ik dit soort dingen daarom niet begrijp.
Dan heb jij aan mij een heel verkeerde!!!
ook volwassenen kunnen toegeven dat ze fout zitten of excuses maken!
de juf was het armbandje kwijt, dus HAAR fout.
Hier bij school staat er ook altijd een juf te schreeuwen, ai die stem alleen al :sick: :?
Ik wilde alleen maar aangeven dat ondanks dat die juf duidelijk een fout heeft gemaakt ik haar wel begrijp. En ja het is waar dat je sorry hoort te zeggen voor je fouten. Dat vind ik ook.
Toch vind ik de kritiek op haar hier nogal heftig en overdreven.
@Diana wrote:
Ik wilde alleen maar aangeven dat ondanks dat die juf duidelijk een fout heeft gemaakt ik haar wel begrijp. En ja het is waar dat je sorry hoort te zeggen voor je fouten. Dat vind ik ook.
Toch vind ik de kritiek op haar hier nogal heftig en overdreven.
Het is de toon die de muziek maakt he
ze had het ook anders tegen hem kunnen zeggen niet
diana ik vind het niet heftig
je moet begrijpen dat kinderen aan bepaalde dingen heel veel waarde hechten
tuurlijk een juf heeft heel veel aan haar hoofd als ze 20 a 30 kinderen onder haar hoede heeft maar dat betekend wel dat ze ook moet kunnen handelen als een volwassene die weet hoe je om moet gaan met dit soort dingen
idd een speciaal plekje een la oid waar je dat soort dingen in bewaard zodat je het niet kwijt kunt raken
en als het dan kwijt raakt dan moet ze niet op die manier reageren
maar excuses aanbieden
wat ik had gezegt : "sorry … ik kan je armbandje niet vinden… vind je het goed dat ik er nog een keer goed naar zoek? dan kan jij nu lekker naar huis en als ik het dan gevonden heb dan krijg je het weer terug …goed?
en niet hup ga nu maar weg het was toch niks
ik vind dat pedagogisch niet verantwoord… of heb ik dat mis
ook al heb je geen kinderen
je krijgt er toch de opleiding naar of niet dan?
dan leer je toch over verschillende omgangs normen en over hoe kinderen kunnen reageren
en misschien rollen spellen hoe om te gaan in bepaalde situaties?
tenminste dat zie ik zo voor me
als ik bekijk tov mijn opleiding tot verzorgende
daar moet ik ook leren omgaan met verschillende mensen en begeleiden in hun leerprocessen om te gaan met hun ziekte etc
maar correct me if i’m wrong