Wij wonen in nieuwbouw, groot huis met 5 slaapkamers en woonkeuken en garage.
Prachtig huis, echt. Maar het is geschakelde 2 onder 1 kap en de tuin is echt zo’n nieuwbouw postzegel.
Manlief komt van een boerderij en zit liever niet buiten omdat hij het veel te benauwend vind.
We hebben beiden ook niet echt binding met de wijk waarin wij wonen en het kriebelt ons beiden om ergens te wonen met meer grond en vrijheid.
Nu hebben wij ons oog laten vallen op een oud huis in de wijk hiernaast. Een huis uit 1932. 3 woonlagen. Vrijstaand, 1000 vierkante meter grond (hebben nu 270) een garage met smeerput (droom van manlief) en de mogelijkheid wat ruimtes in het huis samen te voegen en of af te breken/uit te bouwen.
We hebben nu 5 slaapkamers, die kunnen we daar ook weer maken. Dan nog is er ruimte over voor een kantoor aan huis voor manlief.
Het is alleen wel oude meuk in het quadraat… de keuken moet eruit, de badkamer moet vervangen, er is geen CV, alles is nog gaskachel en geiser. Alle electra moet vervangen, plafonds vervangen, zolder geisoleerd, glas van enkel naar dubbel nog doen enz… plus dat het van origine een “kangoeroe” woning betreft en wij dus het 2e mini huisje bij het grote woonhuis willen betrekken.
Het kriebelt enorm… maar ben erg bang dat we ons erin gaan verslikken.
We moeten sowieso eerst dit huis kwijt, maar laten dat ook als ontbindende voorwaarden vastleggen in het koopcontract. Qua ruimte gaan we er uiteindelijk maar een klein beetje op achteruit (van 210 naar 190) verdeeld over het hele huis en dan hebben we het nog niet gehad over de nu niet meegerekende ongevloerde zolder… Zodra die een vloer krijgt, komt er 50 vierkante meter bij en hebben we dus 240 vierkante meter.
Het is echt wel wat voor ons, de autoluwe straat vinden we erg leuk…De kinderen kunnen op hun eigen school blijven (10 minuten fietsen) en het is hemelsbreed maar 400 meter verderop (zit alleen een weg tussen, dus wat omrijden)
Anderzijds staat het huis van mijn mans oma ook te koop. Dat is in prachtig beschermd IJssellandschap. Vrij uitzicht over de weilanden (van mijn schoonouders) Dit huis is 2 laags, opbouw op de garage. Het heeft nu 4 slaapkamers waarvan er 1 is gerealiseerd IN de garagde. We zullen dan dus een schuur moeten gaan bouwen op t erf. De bovenverdieping heeft 2 grote kamers die dan elk door 2 moeten voor de kinderen. Kan wel, ze krijgen dan elk een kamer van 3,50 bij 2,50. Wij slapen dan eigelijk elders op de vliering van de garage, er moet dan ook een opgang komen in de garage.
Het totaal is kleiner, zo’n 150 vierkante meter, na vliering verbouwen zal het 170 zijn… de beneden verdieping is nu wel gewoon leefbaar, maar zouden we dan op termijn ook willen aanpakken.
De kavel is niet heel groot, maaarrrrr… de omliggende weilanden zijn van Ruuds vader, dus wat erbij zal het minst van onze problemen zijn.
Het nadeel is dat er in deze buurtgemeenschap niks is… je zal dus alles van verder moeten halen. De kinderen moeten dan met de auto naar school gebracht als ik ze op de huidige school wil houden. Of ze moeten dus naar een andere school.
Ik vind het zoooo moeilijk… het ene huis is dichterbij, erg leuk, maar alles moet grondig verbouwd… en het andere huis ligt echt prachtig mooi in de natuur, heeft veel mogelijkheden rondom, hoeft amper verbouwt (veel moderner en door huidige eigenaren al flink verbouwt) maar is overal veel verder vanaf… meer veranderingen voor de kinderen.
Help eens mee plussen en minnen, wat zouden jullie belangrijk vinden, mee laten wegen… ?
Huis 1, meer mogelijkheden. Huis 2 lijkt me meer sentiment om eerlijk te zijn :shifty: Ik zie alleen nadelen.
wat zouden voor jou de nadelen zijn dan?
Mijn man is er opgegroeid en hij heeft dat nooit als nadeel gezien. Dus als ik zeg… er zijn alleen nadelen, moet ik ze wel kunnen opnoemen… :shifty:
huis 1 heeft in mijn ogen maar 1 nadeel… en dat is de toch wel behoorlijk forse verbouwing.
Nu denk ik dat JIJ dat wel aankan, ook als het wat langer duurt.
Maar kunnen Ruud en je oudste ventje dat ook? En je andere kinderen?
Kan jullie relatie dat aan als de verbouwing niet verloopt zoals gepland en heul erg uitloopt?
Verder klinkt het als wauw, is er nog zo’n huis en kunnen wij daarin :mrgreen: .
huis 2… tja, ik zou niet in een dorp zonder/ met weinig voorzieningen willen wonen met kleine kinderen.
Ben je het gewend dan is het waarschijnlijk prima, maar het lijkt me zoals ik het nu (en dat verschilt volgens mij weinig tot niks met zoals jij nu woont qua voorzieningen) heb echt drama als ik voor elke boodschap ver weg moet. Als je wat vergeet er bijna verplicht met de auto achteraan moet… met vriendjes en school dat regelt zich wel, maar ook sport etc zal waarschijnlijk allemaal verder en dus meer rijden zijn.
Ik vind de woensdag nu al zo’n gerace en gedoe en dat is nog met gym in de wijk en basketbal 10 minuten verderop.
Oh ja school… ik weet niet hoe het nu met/ op de school gaat van de kids, maar daar was voorheen toch het 1 en ander aan gedoe? Ik weet niet of dat nog speelt, dat zou dan nog bijna een voordeel kunnen zijn door ze er weg te halen als je naar een andere plaats zou verhuizen.
Maar eh kort… als ik jouw verhaal lees dan zeg ik huis 1.
Of dat in jullie situatie dan ook echt weer zo makkelijk is dat durf ik gewoon niet te zeggen.
nummer 1 klinkt echt heel goed, maar ook iets voor ‘bouwval gezocht’ :silenced: mij zou die enorme verbouwing me tegenhouden… ik zou denk ik verder kijken, even wachten, tot er zo’n huis vrijkomt die meer af is… Jullie zitten nu toch niet op de schopstoel?
Huis 2 zou dan echt mijn keuze zijn. De plek ,het land er om heen, de vrijheid.
Het klopt dat wij niet op de schopstoel zitten. Sterker nog… we houden er ook serieus rekening mee dat we ons huidige huis gewoon niet kwijtraken in de huidige markt en helemaal niets kunnen dan.
Ons huis is geen starterswoning en juist in het hogere segment zit alles muurvast. Een zelfde huis verderop in de straat is vorig jaar januari voor 400.000 euro verkocht, zoveel zou voor ons niet eens hoeven. Maar je moet maar net iemand treffen natuurlijk.
We willen bij beide huizen nog eens goed kijken, voelen… wat spreekt ons aan.
Om heel eerlijk te zijn, spreekt huis 2 mij iets meer aan dan huis 1. Ik weet niet, maar ik houd wel van de rust, van tuinieren, van veel ruimte en het is werkelijk een prachtige omgeving.
Met “verder weg” bedoel ik dat we in wezen net zo ver van de stad afzitten als nu in Stadshagen. Maar Stadshagen heeft een eigen winkelcentrum… 5 minuten fietsen nu en 10 minuten lopen. Als we voor huis 2 gaan, dan is het dichtsbijzijnde 12 minuten fietsen en 25 minuten lopen. Wij woonden ooit in Westenholte, daar moet ik dan boodschappen doen en daar moeten dan de kinderen naar school. Het is te doen, maar betekent best veel verandering.
In de buurtgemeenschap is geen speeltuin, maar elk huis heeft wel zoveel grond, dat iedereen wel speeltoestellen en trampolines in de tuin heeft en er zijn veel kinderen in de leeftijd van onze kinderen. Veel is ook familie…Vind ik niet erg, kan er goed mee. We zouden dan naast 2 omes en tantes van manlief wonen.
Huis 1 is aantrekkelijker geprijst, maar dat is uiteindelijk weg omdat je de verbouwingskosten kwijt bent. Uiteindelijk scheelt het dan niks.
De fundamenten en constructionele punten van het huis zijn wel helemaal goed. De slaapkamers boven zijn kwestie van behangen en sausen… dus we zouden de kinderkamers redelijk snel op orde kunnen hebben. De badkamer moet van beneden naar boven, maar we hebben in Utrecht ook zelf een badkamer gemaakt, dus dat kunnen we wel. Je zou in eerste instantie het bijgebouw, bijgebouw kunnen laten. Het beneden deel moet kantoor worden, dus dat kan wachten en boven moeten het 2 slaapkamers worden, maar ook dat zou nog kunnen wachten. Woonkamer keuken en bijkeuken samentrekken… is het belangrijkste.
Pff… ik vind het moeilijk hoor…
Jullie zijn toch ‘’ net’’ verhuisd? Of ben ik gek?
Mij en dan bedoel ik ook alleen echt mij, zou een uitdaging huis 1 zijn.
Heerlijk opbouwen zoals ik het wel (mits budget toelaat).
Mijn partner zou mij voor gék verklaren.
Voor mij zou ik dan ook de nadelen van de omgeving afwegen.
Het feit dat de kids waarschijnlijk qua tijd enzv. naar een andere omgeving moeten. In leveren op de luxe dat dingen vlakbij zijn, ik denk dat als woning 2 echt top is en je je daar prettig voelt het niet erg is iets in te leveren, maar als ik HET gevoel niet heb, komt dat ook niet later… en wil ik voor woning 1 gaan.
Mogelijkheden van woning 1 om te verbouwen als jullie willen.
Kindjes op school, en dingen in de buurt zoals je gewend bent.
Even uit je tekst gehaald wat de nadelen zijn van huis 2. Ik lees als enige voordeel het uitzicht en het landschap en het sentiment 
Voordeel: uitzicht en landschap
Nadelen:
-Slaapkamer in de garage
-schuur bouwen
-kamers delen voor de kinderen
-ouderslaapkamer op de vliering van de garage (moet ook nog ge/verbouwd worden)
-Opgang maken in de garage
-Kleiner vloeroppervlak
-Benedenverdieping niet direct verbouwen, maar op termijn wel, moet je dus nog wel doen en in investeren.
-Kleine kavel
-Weilanden eromheen zijn uitzicht, niet eigendom en behoort dus niet tot je tuin
-Buurtgemeenschap is niks zeg je
-Verder rijden voor eenvoudige dingen als gewoon een brood en boodschappen
-Met de auto kids naar school brengen
- geen speeltuinen, en als ik het goed lees kun je dus alleen speelafspraken maken en niet spontaan met vriendjes en vriendinnetjes spelen als kind.
Plus ik vroeg me meteen af of er bijv een middelbare school is en of je je kids 's avonds/in de winter in het donker van en naar huis kunt laten fietsen.
Vanuit mijn eigen situatie zou ik zeggen: Verkoop eerst je eigen huis! Om mij heen zie ik zoveel mensen die al jaren met dubbele lasten zitten en als je dan met alle stress ook nog in een grote verbouwing zit lijkt me dat geen pretje.
Maarja ik kan me ook wel weer voorstellen dat de vrijheid lokt.
Succes met alle overwegingen.
Cell, wat ben je onrustig :hug: Misschien eerst zorgen dat je zelf in een goed velletje zit en dan weer beginnen te veranderen? :oops: En ik meen me te herinneren dat het huis van schoonouders ook nog eens in het vat zit voor in de toekomst?
eh net verhuisd… tja… gemiddeld woont een Nederlander zo’n 5 a 7 jaar in een huis alvorens te willen gaan verhuizen.
Wij wonen hier al weer 3 jaar… hahaha… gaat hard he;-)
In ons eerste huis hebben we gewoon van 1999 tot 2006, ik van 2002 tot 2006. Ons 2e huis van juni 2007 tot oktober 2008 en in maart 2009 kregen we dit huis opgeleverd. Het is niet zo dat we nou persee weg willen. Het is meer dat we 6 weken geleden ontdekten dat huis 1 te koop stond en we er eigelijk een soort van verliefd op werden bij zien. Het huis van Ruuds oma is na haar overlijden aan buitenstaanders verkocht en die hebben het inmiddels alweer 3 jaar in de verkoop. Het lag altijd net buiten bereik voor ons, maar inmiddels zijn ze gezakt in prijs en bieden ze hem aan vrij op naam.
Ineens ligt hij dus wel in bereik. En dan ga je toch denken…
Maar alles staat of valt met ons huidige huis.
We hebben zojuist besproken dat we eerst nog eens gaan kijken bij huis 1, kijken of wat wij willen aan doorbreken en verplaatsten uberhaupt wel mogelijk is en we niet straks met een huis zitten dat een onbruikbare indeling heeft door bouwkundige onmogelijkheden. Ook gaan we nog kijken bij het huis van Ruuds oma… ik vind het plekje net even mooier, maar ben wel bang dat het toch echt te klein zal zijn voor ons hele gezin. De vierkante meters zijn er wel. maar het zijn maar 2 verdiepingen en deels belemmert door schuin dak. Gevoelsmatig neigen we wel meer naar huis 1 omdat het gewoon voor ons als gezin echt alles bied wat we eigenlijk zoeken in een huis.
@ariel wrote:
Cell, wat ben je onrustig :hug: Misschien eerst zorgen dat je zelf in een goed velletje zit en dan weer beginnen te veranderen? :oops: En ik meen me te herinneren dat het huis van schoonouders ook nog eens in het vat zit voor in de toekomst?
Ik ben niet alleen he :-* Als het aan Ruud lag dan was het pats boem en besloten. Ik wil er juist goed over nadenken… voors en tegens realistisch afwegen…Ben zelfs nu aan het opnoemen wat er aan ons huidige huis nou echt mankeert en wat we daaraan zouden kunnen doen. Dus we gaan niet over 1 nacht ijs hoor… alsjeblieft niet… maar soms komen dingen gewoon op je pad en ik denk dat we er veel spijt van krijgen als we niet minimaal de opties goed bekijken. Liever stuk gaan op niet verkopen en dan weten dat we wel geprobeert hebben te realiseren wat we willen, dan nu denken… laat maar en nog lange tijd afvragen of het wellicht toch gelukt zou zijn…
En juist omdat huis schoonouders ook mee speelt, is oma’s huis in de race… als wij dat kopen, dan kopen we een huis wat is ontworpen door Ruuds vader als officieel senioren woning… Het biedt de mogelijkheid bijvoorbeeld in de toekomst te ruilen van huis… schoonouders in oma’s huis, wij in de hoeve…
Mijn schoonouders hebben natuurlijk een duidelijke mening over welk huis HUN voorkeur heeft :mrgreen: :shifty:
Voelt een beetje als bemoeien, maar je geeft je zo bloot hier steeds dat ik het toch maar zeg: zorg eens dat je wat rust krijgt. Je geeft regelmatig aan dat je op je tenen loopt, dat er van alles speelt.
Ik heb net een verhuizing achter de rug en nog wat turbulente toestanden en ik kan het je niet aanraden om in onrustige tijden een huis op te knappen, de stress van het kopen en verkopen, het verkassen van je kinderen, etc.
Maar het is natuurlijk maar net waar je je ontspanning uit haalt 
Als dat zo is dan moet je het zeker doen!
Wij hebben een huis uit 1910 gekocht, en inmiddels is het een plaatje, wij hebben ons huis kunnen verkopen op het dieptepunt van de crisis, maar dat zijn geen normale acties in deze tijd.
Nog een keer kijken is het verstandigste. Bij de makelaar vragen of je evt alvast een tekening zou kunnen meekrijgen zodat je je plannen kunt nagaan. Over slapen, dan plannen laten tekenen en nagaan. Kan datgene wat jullie wensen en is het bedrag redelijk? Nog een nachtje slapen en kriebelt het dan nog dan kun je altijd overwegen hoe en wat mbt een redelijk bod (vooral ook met het oog op de verbouwing dat ZIJ zakken in prijs betekend vast niet dat er niets meer te onderhandelen is… 
) en wie weet waar je dan op uit komt. Of dat de kriebels weg zijn na een tweede keer kijken of jullie plannen blijken niet uitvoerbaar en wie weet kom je dan of juist qua gevoel alsnog uit op het huis van oma. :-*
Maar echt gevoel is heeeeeel belangrijk en locatie, locatie, locatie… 8) Een heeeel erg mooi huis is NIET te verplaatsen! Op een heel mooie locatie is een huis mss wel aan te passen op die heel mooie locatie. :thumbup:
en de kleine kavel is geen issue… de weilanden eromheen zijn eigendom van mijn schoonvader. Als wij dus een grotere kavel willen, is een deal sluiten met pa voor meer grond echt het minste probleem… ze kwamen zelf al met de optie er zijdelings 4 meter over de volle kavel lengte in breedte bij te voegen en dan nog een hoek van 5 breed en 7 lang erachter te plakken… dus dat komt wel goed…
Maar al die andere dingen die je opnoemt… ja, wel verhelderend het zo te zien staan…
@Cell wrote:
Liever stuk gaan op niet verkopen en dan weten dat we wel geprobeert hebben te realiseren wat we willen, dan nu denken… laat maar en nog lange tijd afvragen of het wellicht toch gelukt zou zijn…
Toch even reageren. Wij hebben vrienden die al drie jaar met dubbele woonlasten zitten, het eind van hun spaargeld is echt in zicht, beide huizen staan nu in de verkoop en niemand kan hen vertellen wanneer een van de twee huizen verkocht wordt. Zij verzuchten bijna dagelijks: waren we er maar nooit aan begonnen…
De huidige markt zit echt enorm vast, bijt je daar alsjeblieft niet op stuk.
@DKAn wrote:
@Cell wrote:Liever stuk gaan op niet verkopen en dan weten dat we wel geprobeert hebben te realiseren wat we willen, dan nu denken… laat maar en nog lange tijd afvragen of het wellicht toch gelukt zou zijn…
Toch even reageren. Wij hebben vrienden die al drie jaar met dubbele woonlasten zitten, het eind van hun spaargeld is echt in zicht, beide huizen staan nu in de verkoop en niemand kan hen vertellen wanneer een van de twee huizen verkocht wordt. Zij verzuchten bijna dagelijks: waren we er maar nooit aan begonnen…
De huidige markt zit echt enorm vast, bijt je daar alsjeblieft niet op stuk.
vandaar dat Cell ook de ontbindende voorwaarden noemt…
Dat is dus vanuit de andere kant de ontbinding. Op dit moment ook een feest op de huizenmarkt, sommige mensen denken een huis te kopen maar omdat een volgende zijn huis niet verkoopt kunnen ze het alsnog niet kopen.
Ik moet dit helemaal niet lezen :mrgreen: Hypotheektoestanden en de huizenmarkt heeft diepe indruk op mij gemaakt 8)
Dkan… dat is een non-issue. We gaan niet kopen voor we dit huis verkocht hebben. Als we het voorlopige koopcontract zouden opstellen, dan alleen met de ontbindende voorwaarden dat de koop alleen doorgaat als we ons eigen huis kwijtraken binnen bijvoorbeeld 6 maanden. Lukt dat niet, kan je bij gebrek aan een andere koper evt nog verlengen en als het dan niet wil. Ja dan houd het op en wonen we hier voorlopig nog wel.
We zijn wel zo realistisch om niet meteen te kopen en maar gewoon te hopen dat we wel verkopen. Dat is gewoon niet reeël in de huidige markt.
Lydia, je hebt gelijk dat er best veel speelt en dat het wellicht niet handig is om de stress van verbouwen en verhuizen op te zoeken als er zoveel speelt. Maar het is nog niet zover natuurlijk, voor je alles rond hebt, ben je zo maanden verder en ik krabbel wel weer op.
En soms zijn dingen niet te plannen natuurlijk. Als het op je pad komt, dan komt het op je pad…
overigens… heel eerlijk… momenteel moet ik niet denken aan verhuizen hoor. Ik woon hier heel oke.
Maar ja, dan zou ik moeten zeggen… nee we gaan niet kijken of we ons droomhuis kunnen bemachtigen nu de kans zich voordoet en als manlief dan vraagt… waarom niet… dan is mijn antwoord omdat ik emotioneel onrustig ben en gewoon niet moet denken aan verhuizen…?
Dan weet ik wel dat hij gaat zeggen dat emoties een slechte reden zijn om dingen wel of niet te doen. Dat ik spijt ga krijgen als ik vanwege overvraagt zijn nu, een droom voor de toekomst laat varen.
Maar er moet wel echt een goed onderbouwt plan bij natuurlijk. Als het straks zo’n 10 jaren plan word, rijp voor “help mijn man is klusser” oeh… nee, laat maar dan. Het moet kunnen, realistisch zijn en goed voelen. :shifty: