Ik zit met de volgende vraag voor huisdier(lief)hebbers met een hond.
Hoe gaan jullie om met jullie hond als er visite is?
En wat doen jullie als die visite aangeeft het niet prettig vindt als de hond continu tegen je opspringt en aan je likt?
Ik ben daar nogal benieuwd naar, want een familielid heeft een paar weken geleden een hond in huis genomen een puppy. Nu was ik er van de week voor het eerst, maar die hond zat dus continu aan me. Ik ben geen dierenhater (absoluut niet), maar erg fijn en fris vond ik het niet. Toen ik thuis kwam roken mijn kleren helemaal naar hond. Ik vindt het vrij lastig om aan te geven dat ik dit niet fijn/prettig vindt. Vandaar mijn vraag hoe jullie dat doen.
Ik zou er gewoon wat van zeggen hoor. Al vind ik ook dat iemand dat zelf ook moet oppikken eigenlijk…
Mijn ouders hebben een enorm bakbeest en als die te opdringerig wordt zeg ik het zelf op strenge toon tegen hem. Meestal luistert ie dan niet maar zij zien dat wel en sturen hem dan weg.
tja je gaat bij iemand op bezoek,
kan je dan verwachten dat hij/zij het beestje gaat opsluiten ?
nee denk ik,
maar…
vind dat een hond wel een goede opvoeding moet krijgen,
springen, en likken vind ik totaal niet goed,
dan gaat mijn hond wel in de bench…
maar niet iedereen denk zo daarover…
ik heb een hekel aan honden die gaan lopen rijden,
betekend dat ze dominant zijn… :naughty:
en een puppy mag eigenlijk niet stinken,
vaak buiten honden stinken na het nat worden :think:
Maar ze zegt toch ook niet dat ie opgesloten moet worden?
Ik vind het nietmeer dan normaal dat een hond niet springt, likt en half in het bezoek kruipt.
Overigens vind ik alle honden niet lekker ruiken, stinken is misschien een groot woord, maar ik was mn handen ook altijd zodat ze niet meer naar hond ruiken (net als met paarden).
Toen wij nog een hond hadden en mensen gaven aan dat ze er bang voor waren oid dan ging hij de bench in of naar een andere kamer
wij hebben nu nog 1 kat en als mensen aangeven daar bang voor te zijn dan gaat de kat gewoon ff buiten spelen
tsja… dan zit je met het volgende dilemma.
Deze hond gaat overal mee naar toe. Waar wij dus ook geregeld komen, wij komen elkaar dus vaak tegen. Aanstaande zondag zijn wij uitgenodigd om daar weer te komen, ik zie het totaal niet zitten vooral niet met onze zoon. Misschien zie ik allemaal beren op de weg die er niet zijn… maar ik vindt het absoluut niet prettig en fijn als hij continu door die hond wordt gelikt (überhaupt niet gelikt willen worden). Ik ben erg bang voor een conflict met die familielid omdat het al vrij heftige personen zijn in hun mening (mogen ze uiteraard hebben, maar soms kun je dingen ook op een andere manier zeggen en komt het anders over). Die hond wordt overigens wel opgeleid en begeleid (ivm een kind van hen dat autisme heeft). Een beetje vaag neer gezet misschien snap je het n beetje.
Als ik ergens kom waar ik kind aan huis ben, dan zeur ik niet, maar zeg er zelf wat van. Zo ook bij familie. Dat is eigen en dan zeg ik dus gewoon… ben blij voor je dat zo heppie bent met de hond, maar ik heb bewust geen huisdieren, zou je hem een beetje van mij weg kunnen houden.
Bij kennissen en mensen waar je echt op visite bent ligt dat anders denk ik.
Dan zou ik me verbijten, maar om heel eerlijk te zijn, kan het voor mij wel reden zijn niet zo heel vaak meer te komen… ik vind huisdieren daar kiest de huisbewoner voor, maar als je gasten uitnodigd, dan mag je er niet zomaar vanuit gaan dat die ook zo blij zijn met jou dieren.
Ik ben gek op honden, maar dan vooral mijn eigen. Die van een ander zijn me meestal te stinkerig, te groot enz… En toch heb ik bij visite altijd gevraagd of ze het erg vonden als de honden rondliepen omdat ze ook in de bench mochten. Heb toen echt wel eens gehoord "nou als je het niet vervelend vind, heb ik ze dan liever in de bench… " en dat is dan prima.
ik zou het niet durfen om tegen iemand in een ander huis te zeggen om de hond op te sluiten ?
je kan idd wel zeggen dat je het niet prettig vind…
en doet het baasje niks, dan weet je toch al genoeg??
en doet het baasje erniks aan, gewoon lekker snel naar huis gaan… 
handen wassen na elke huisdier is hier standaard aangeleerd,
zeker voor iets wat eten en drinken…
maar ik ga veel met honden om (hondentraining), en soms stinkt er 1 wel heel erg,
(maar mijn beestje niet)
heb een chineese charpei, een oudje, maar ik verzorg hem goed 
even off topic dan… :oops:
Hier hetzelfde als Cell, wij hebben zelf geen huisdieren vanwege allergie en angst (de oudste is heel bang voor honden) maar als we ergens naar toe gaan waar ze huisdieren hebben dan wordt er eigenlijk altijd rekening gehouden met deze angst.
Zelfs bij vriendinnen met huisdieren als ze daar gaat spelen wordt er rekening gehouden.
Ik zeg het ook altijd eerlijk en als mensen er dan voor kiezen om er geen rekening mee te houden, prima maar dat zou dan betekenen dat wij daar minder vaak zullen komen.
en als je het nu bij jezelf houd dan… aangeeft dat je enorm piekert over hoe je nou kan aangeven dat je heel blij bent voor hen dat ze nu hun gewenste hond hebben, maar dat jij niet zo heel gelukkig word van honden en er daardoor tegenop gaat zien om bij hen te komen, of naar dezelfde locaties als zij. Dat je graag zou willen overleggen voor een goede oplossing omdat jij hen de hond gunt, maar jezelf ook de rust van “geen hond”
Kijken wat ze zelf voor oplossing aandragen en “je niet aanstellen” is natuurlijk geen oplossing, als ze daarmee komen, kun je zeggen dat jij je nu niet serieus genomen voelt en dat dit dan reden is om dan maar niet meer te komen. Willen ze dat jij ook gewoon komt, neem het dan serieus en zoek samen naar een oplossing…
Ik vind het ook lastig. Ik ben geen dieren hater maar ik heb inderdaad bewust geen huisdieren. Nu heeft mijn beste vriendinnetje vorige week een boomer pup opgehaald. Lief, schattig beestje. Mijn meiden zijn bang voor alles met 4 poten, maar ik vind wel dat ze nu moeten leren om met dit beestje om te gaan (de dochter van mijn din is het beste vriendinnetje van Sas, dus zij komt er ook vaak).
Toen andere vrienden van ons, jaren geleden, een pup kregen ging die steeds met hen mee overal naar toe. Ook naar ons huis. Afschuwelijk vond ik dat. Daar hebben we uiteindelijk dus ook iets van gezegd. Ik wil dat beestje niet in mijn huis.
Likken en springen als ik ergens kom. Vreselijk. Ik zeg het dan dus tegen het beest en hoop dat de baasjes het oppikken. Door mijn werk kom ik bij veel gezinnen thuis. Als die beesten tegen me op beginnen te springen dan zeg ik altijd dat ze daarmee op moeten houden. Ik ben zakelijk gekleed en zeg dan steeds dat ik nog meer afspraken heb. Meestal pikt men dat wel op.
Je kunt een hond prima leren dat ze niet tegen je op mogen springen en niet met een aanloop naar de deur sprinten om je in je nek te springen met een natte tong in je gezicht. Gewoon begroeten op afstand en als je het zelf aan geeft naar je toe komen. Dat kun je een hond heel goed leren.
Een puppy kan dit nog niet en als baasje kun je wel proberen een puppy bij je uit de buurt te houden, maar hij of zij zelf snapt nog niet dat ie niet blij naar iedereen kan rennen. Dat moet hij de komende maanden leren.
En dat je naar hond ruikt … ja, dat is lastig. Bij ons thuis mocht de hond nooit op de bank of stoelen, maar bij veel mensen wel. En dan zit je onder de haren als je er gezeten hebt. Daar kun je niet zoveel van zeggen, dat is hun keuze. Ik kies dan de meest ongemakkelijke stoel (zit de hond vast niet op) en gooi mijn kleren thuis in de was. Ik woon ook redelijk landelijk, dus luchtjes hangen hier toch al in de lucht, dus ik maak me ook niet zo heel druk om hondenlucht. Veel vriendjes van mijn zonen wonen op de boerderij en als ze thuis komen van een middag spelen, dan ruiken ze ook redelijk agrarisch.
hoe leuk ik honden ook vind… ik hou er ook niet van als ze de hele tijd tegen me aan lopen te duwen (om geaaid te worden bijv… ik neem altijd even de tijd om een hond in huis te aaien, maar na een tijdje moet het ook over zijn en sommige honden hebben er dan aardig een handje van om dat aaien te komen opeisen) of willen likken etc.
De hond van mijn ouders krijgt bij binnenkomst heel veel aandacht van ons en de jongens. Ze weet inmiddels dat ze op haar kussen moet wachten tot we binnen zijn en ze niet bij het uittrekken van de jassen moet duwen etc… dan krijgt ze als wij in de kamer zijn dus heel veel aandacht en dan is ze het zelf vaak na een tijdje ook wel zat .
Zij komt vaak wel in de loop van de tijd lekker bij je aan de voeten liggen. Niet erop, maar gewoon bij je. Dat vind ik prima.
Likken… tja als onze kinderen iets te eten hebben gehad en niet de handen schoon hebben gemaakt dan is de kans er dat de hond ze aflikt… bij de jongste zit er ook wel iets aan de handen, maar die zit dan of op schoot of in de kinderstoel en daar mag ze dan absoluut niet bij te likken. Weet ze ook prima (al ligt ze soms wel op de loer als hij een rijstewafel heeft… stel je voor dat die op de grond valt 
).
Hond van de buren duw ik ook gewoon aan de kant als ik hem zat ben. Is een ontzettende goedzak, krijgt eerst ook even flink aandacht, maar na een tijdje probeer ik wel die 40 kilo hond even aan de kant te zetten.
Zowel mijn ouders als de buurvrouw/vriendin hebben dat ook altijd prima in de gaten en sturen de hond eventueel ook weg als hij/zij niet luistert.
Overigens zowel mijn ouders als de buren zullen de hond uit de kamer laten als iemand er bang voor is… angst kan je niet zoveel aan doen natuurlijk.
overigens ben ik wel benieuwd… ik vind het zelf niet zo’n probleem om de hond uit de kamer te (laten) zetten als daar aanleiding van is.
Bij een kat vinden mensen het over het algemeen geen enkel bezwaar of die eruit te (laten) zetten, is het voor een hond anders?
als wij visite met kinderen hebben gaat onze kat zelf al bij de achterdeur zitten . Hoewel wij zelf dus 4 hebben en echt niet van het rustigste slag is dat eigen… maar ‘vreemde’ kinderen en visite vindt ze helemaal niks in grotere aantallen.
@mamaMarije wrote:
overigens ben ik wel benieuwd… ik vind het zelf niet zo’n probleem om de hond uit de kamer te (laten) zetten als daar aanleiding van is.
Bij een kat vinden mensen het over het algemeen geen enkel bezwaar of die eruit te (laten) zetten, is het voor een hond anders?
als wij visite met kinderen hebben gaat onze kat zelf al bij de achterdeur zitten
Een hond is een heel ander huisdier dan een kat. Een kat is gewend om er alleen op uit te gaan buiten, dus zal het niet als er uit zetten ervaren en kan prima alleen zijn buiten. Ook voor langere tijd.
Een hond zal het naar buiten brengen wel als uit zetten ervaren en veel honden kunnen niet alleen naar buiten, vanwege het feit dat ze weg kunnen lopen of de hele tuin op de kop zetten.
Als een hond goed is opgevoed moet hij gewoon in zijn mand kunnen blijven als je dat vraagt en een jonge hond heeft over een algemeen en bench waar hij in gezet kan worden. Natuurlijk niet voor uren, maar je kunt ze best even bij het bezoek vandaan houden.
er zijn natuurlijk genoeg binnenkatten, die je er dus ook niet zomaar uit kan zetten… die worden vaak wel op de gang/ slaapkamer of weet ik het gezet.
Hond van mijn ouders zit dus bij ‘bange’ visite op de werkkamer van mijn vader, daar staat de bench ook… die is nooit dicht, maar gaat ze wel vaker uit zichzelf liggen. Is voor haar een rustig plekje.
Kan me niet voorstellen dat er in andere huizen niet ook een rustig ander plekje kan zijn als het echt niet gaat met hond in combinatie met visite.
Hier hangt het van de hond af of die trouwens bij ons mee naar binnen mag… oude hond van mijn neef en nicht was hier binnen niet welkom. Schat van een beest, maar zodra ze ergens anders binnen was een sloopkogel eerste klas :thumbdown: .
Hier ook een overenthousiaste hond die maar wat graag uit zijn mand komt als er visite is, dat mag hij even maar als ik weet dat mensen het irritant vinden dan gebeurt dat ook niet, hij moet gewoon zijn plaats weten en dat is zijn mand.
En ik ben niet streng ben duidelijk daarin, hij moet zijn plaats weten, wij hebben een sharpei dus geen schattig klein hond maar een echte hond en niet iedereen is daarvan gecharmeerd.
Hond ook pups mogen zich gedragen. Dat heet opvoeding iets wat bij katten vaak vele malen lastiger is omdat die zo ‘a-sociaal’ zijn en vaak veel minder gevoelig voor opvoeden. De mijne wil vaak al heel graag zelf naar buiten bij veel visite omdat het hem te druk is.
Mijn zusje echter heeft een kat from hell… echt totaaaaal geen lieverdje, hoef je ook niet te proberen te aaien ed. Die wordt dus opgesloten in een kamertje speciaal voor de kat boven! Daar heeft ie alles wat hij nodig heeft. Wanneer een hond nog niet goed genoeg luistert en dus niet in de mand blijft liggen na een korte begroeting van de visite is het klaar, een bench of een bijkeuken is dan de aangewezen plek. En nee dat betekend niet dat je niet van je hond houdt maar dat betekend dat je er juist zoveel van houdt dat je niet wilt dat iemand last heeft van je hond en dat je ook graag tijd stopt in het opvoeden.
Vrienden van ons hadden een pracht van een bakbeest, een schatje maar oh zo groot. En Casper is dus ook echt heel klein geweest. Maar echt hun hond heeft nog NOOIT gesprongen tegen onze zoon! Mede met dank aan de hondentraining want hoe groot hij ook was hij luisterde heel goed.
Lastig zoiets. Hondenbezitters zien hun hond toch vaak als gezinslid. Het beste vriendinnetje van Nina heeft 2 Duitse herders. Ze wonen bij hun fabriek en de honden waken daar dus ook. Ze zijn wel eens ontsnapt en hebben toen schapen en een hert doodgebeten. Niet echt lekkere beestjes dus, maar volgens de baasjes zijn ze prima getraind en zullen ze nooit een mens aanvallen. Maar ik vind het dus echt doodeng. Als Nina er gaat spelen, vraag ik altijd of ze de honden in de ren willen zetten. En dat doen ze dan ook maar het is wel eens voorgekomen dat het vriendinnetje ze er dan uit ging halen, terwijl Nina dat dus echt heeeeeeel eng vindt. De ouders zijn druk en niet altijd direct in de buurt, dus die hadden dat niet in de gaten. Ook rond Oud op Nieuw zat een van de honden steeds los in huis, omdat ie bang was voor t vuurwerk. Nina is dan echt doodsbang, maar durft dat niet te zeggen. Ik vind het 10 keer niks hoor, maar ik weet niet goed hoe ik ermee moet omgaan.
Suuus, ik vind het knap dat ze zeggen dat ze weten dat hun honden NOOIT een mens zullen aanvallen. Het is een dier. Die zijn en blijven onvoorspelbaar. Hoe goed ze ook getraind zijn.