Bianca schreef:
Bedenk je wel dat veel hb kinderen een persoonlijkheidsstoornis lijken te hebben en ook als zodanig zijn gediagnostiseerd. Als ze goed op hun plek zitten en voldoende uitdaging hebben blijkt het allemaal wel mee te vallen. En dan is het stickertje moeilijk weer weg te krijgen. Met misschien nog een niet terechte en ongewenste behandeling. Maar andersom telt natuurlijk ook. Als je zoon inderdaad ASS heeft wil je ook de beste behandeling en begeleiding. Maar laat je niet te snel overtuigen! Misschien zou je de persoonlijkheidstest moeten doen als hij goed in zijn vel zit. Maar dat is aan jou, jij kent je zoon het best. Vertrouw op je eigen gevoel.
Zorg in ieder geval dat hij getest wordt door iemand die verstand heeft van hb, die zijn problemen goed weet in te schatten.
Ik ben misschien wat fel, maar ik heb al heel veel gezien en gehoord. Daarnaast hebben we zelf al hele gevechten moeten leveren voor en met onze oudste dochter.
Ik denk dat je terecht fel bent. Er is namelijk best een grote tweedeling in de "medische" wetenschap. Een kind wat niet voldoet aan de "standaard" dat zal wel iets mankeren.
Meer/hoog begaafdheid, Hoog intelligentie, boven gemiddels begaafd e.d. gaat vaak hand in hand samen met over-gevoeligheid. Dan heb ik het niet over kindjes die huilen als ze iets uit hun handen laten vallen, heb het over echte emoties en sterke uitingen...
Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar..helaas als je die discussie met de verkeerde gaat voeren,dan beland je in een "-hoog-sensiviteit bestaat niet,dat noemen we gewoon autisme-discussie".
Onterecht!
Het idee dat een kind niet reageert op de oh zo volprezen pedagogische feitjes,truukjes en boekjes is natuurlijk raar...dan mankeert het vast iets,want bij de rest werkt het wel! Zeg hiermee niet dat het het bij veel kids wel degelijk wel aan de hand kan zijn,maar als je als ouder gewoon weet en voelt dat het niet past bij je kind,weet dan dat je verder kunt kijken....het heeft meer met elkaar te maken,dan je zou denken.
We hebben de juiste getroffen...althans...we zullen het meemaken..
Veel kenmerken van hooggevoeligheid lijken misschien wel op een autisme aanverwante stoornis,maar er is wel degelijk een verschil.
Beide zou je een informatie-verwerkingsstoornis kunnen noemen,maar de 1 is het niet goed kunnen verwerken van informatie en de ander is het het verwerken van een TE grote hoeveelheid informatie (omdat ze meer prikkels te verwerken krijgen). Die discussie moet je dan ook niet eens aangaan....je eigen gevoel geeft vaak meer aan.
Ook de adviezen van psychologen staan vaak buiten de realiteit wat een leerkracht nodig heeft om goed passend onderwijs voor ALLE kinderen te kunnen geven.
en de ib-er hebben hier samen hard aan gewerkt. Langzaamaan zagen we ons kind weer terugkomen. Het grootste compliment wat de juf ooit had gehad van een ouder! Ze kreeg verbreding, verdieping en haar werk was compact. Nog lang niet voldoende, maar ik besef heel goed dat het ergens op houdt. Deze juf heb ik alleen maar lof voor. Geen makkelijke klas, maar het was er altijd gezellig. Juf kon een kop koffie halen zonder dat het een zooitje werd. Pesten werd in de kiem gesmoord. Toen Leo kwam was juf de eerste die zei dat we daar heen moesten gaan. Niet omdat ze Y. kwijt wilden, maar omdat ze haar het beste gunde. Ze gaf heel eerlijk toe dat ze Y. nooit konden bieden wat ze nodig had. Iets wat we overigens ook nooit verwacht hadden. Je kan geen onmogelijke dingen verwachten.