We hebben van de week de uitslag van de IQ test van Pepijn gekregen en we hadden al verwacht dat hij hoog zou scoren maar nu blijkt hij een IQ te hebben van 138, ik ben er erg van geschrokken, en baal er eerlijk gezegd wel van.
Het is zooo hoog dat MOET straks wel voor problemen zorgen :? , maar nu is het zo dat hij na de zomervakantie naar de basisschool gaat.
Heeft er iemand ervaringen mee? Hoe wordt er op school met “zo’n kind” omgegaan?
Bij het gesprek wat we hadden met de pedagoog die de test heeft gedaan bij hem kwam zelfs al dingen ter sprake als klassen overslaan, nu vind ik dat persoonlijk erg vroeg, want hij zit nog niet eens op de basisschool…
We hebben een geluk dat hij een vroege leerling is (5 sept) , maar o wat maak ik me zorgen over de toekomst.
Hij is gelukkig een makkelijk mannetje en nu sociaal nog erg goed in zijn vel.
Ik weet wel dat we hem zoveel mogelijk moeten stimuleren met sociale contacten, maar dat dat op een gegeven moment ook moeilijk wordt omdat hij dan met leeftijdsgenootjes geen aansluiting kan vinden omdat zijn niveau veel hoger is…
pfffff, weer een hoop zorgen en stress erbij… ik hoop dat er hier iemand is met een ervaringsverhaal of iemand die me tips kan geven hoe we hem het beste kunnen begeleiden en wat we het beste met school kunnen afspreken…
Hey, ik zag dat je een oproep in mijn topic had gedaan.
Ik was in eerste instantie ook overdonderd, maar ben nu weer wat ontnuchterd. Mijn zoon is dan wel niet sociaal sterk, toch is hij wel geliefd en heeft geen gedragsproblemen behalve dat hij er op zichzelf is en het liefst alleen speelt.
Voor nu neem ik het gewoon hoe het gaat. Hij gaat blij naar school, waar hij uitgedaagt wordt met extra materiaal, hij wordt op partijtjes gevraagd, waaruit blijkt dat het sociaal toch wel meevalt en thuis is hij ook een erg lief en makkelijk kind.
Als ik aan de toekomst denk, dan kriebelt het wel een beetje in mijn buik, maar ik kan niet voorspellen, dus ik denk dat het gewoon een kwestie is van ogen en oren openhouden voor het geval er iets niet goed gaat.
Ik denk dat het voor jou misschien ook even schrikken is, maar geloof me, als hij verder goed reilt en zeilt, school meewerkt met extra materiaal, dan hoef je je nog geen zorgen te maken voor wat misschien niet eens zal komen.
Wat voor test heeft hij gehad? Mijn zoon kon pas of wilde ze pas met 7 jaar testen, als ik goed begrijp is de jouwe nog 4 jaar.
Had je eerder niet al aanwijzingen of van anderen te horen gekregen dat hij wel eens hoogbegaafd kon zijn? Had ie geen leuke tics/ wist hij bijzondere wetenswaardigheidjes waar je toen niet bij stil stond?
Als ik jou zo hoor, denk ik dat je je geen zorgen om je zoon hoeft te maken, maar hou goed in de gaten of hij genoeg uitdaging op school krijgt, er is genoeg materiaal daarvoor te krijgen.
Bedankt voor je berichtje!
Mijn oudste zoon Lucas heeft een taalachterstand en zijn verbale IQ werd daarom getest en hij kwam niet hoger dan gemiddeld van 86, omdat hij slim overkwam hebben ze bij hem een performale IQ test gedaan via MEE en hij bleek een score te hebben van 122 (ook al best hoog). Hierdoor heeft hij een performaal/verbaal kloof. Hij is erg slim en er zit van alles in zijn hoofd maar door zijn taalachterstand kan hij zich lastig uitten, waardoor hij ook een gedragsprobleem heeft. Hier hebben we extra begeleiding bij, maar sinds hij naar school gaat (1 jaar nu) gaat het ook erg goed met hem. Gedrag is nog een probleem, maar verbaal gaat hij met sprongen vooruit. :thumbup: Van een kloof spreken ze als er meer dan 15 punten verschil zit tussen verbaal en performaal, en bij Lucas is dat extreem veel verschil. Omdat het kan zijn dat het erfelijk is en Pepijn ook logopedie nodig had . En hij een hele rare manier van denken heeft, hij is echt afentoe niet te volgen.
Ook kon hij al legpuzzels van 50 stukjes toen hij net 2 jaar was enz enz… wilde de logopediste ook een test bij Pepijn.
Vooral omdat Pepijn slimmer over komt dan Lucas en die dus al een redelijk IQ heeft. Toen we dus de uitslag van Lucas vorig jaar kregen toen hadden we al een vermoeden, maar de psz bleef maar volhouden dat hij een normaal kind was en we ons niets moesten inbeelden.
Pepijn is toen op ons verzoek geobserveerd door een orhopedagoog op de psz en zij vond hem ook erg pienter voor zijn leeftijd.
De IQ test is 2 weken geleden gedaan en 1 test heeft ze niet kunnen afnemen, want hij was te vermoeid van het 2 uur op een stoel stil zitten. Maar als hij daar net zo zou hebben gescoord als op de andere vlakken dan zou hij zelfs een IQ hebben van 141 :shock: .
Hij moet de verbale IQ test bij logopedie nu ook opnieuw doen want daar scoorde hij een gemiddeld mee van 106 maar die test is alweer een jaar oud. We hopen dat hij daar nu ook iets van 122 mee scoort zodat hij geen p/v kloof heeft net als zijn broer…
Want als dat wel zo is dan hebben we nog meer begeleiding nodig, want het is wel heftig als ze slim zijn maar zich niet zo goed kunnen verwoorden. Maar onze Pepijn die kan zich erg goed verwoorden dus ik verwacht geen problemen, hij is een makkelijk kind want zich snel aanpast en genoeg vriendjes en vriendinnetjes heeft op de psz nu.
Maar hij speelt ook graag alleen, zit uren te puzzelen of loco / electro te spelen. En hij is helemaal gefascineerd door cijfers. Hij telt bijna alles, kan heel lang filosoferen over een specifiek ding.
Nu is hij helemaal in de ban van het sprookjesmysterie van de Efteling, hij weet er alles over en hij staat er mee op en gaat er mee naar bed.
Deze IQ test is speciaal voor kinderen tot 6 jaar, als Pepijn 6 is dan krijgt hij een nog uitgebreidere test .
Hij is nu 3 jaar en 9 maanden, dus nog erg jong maar ik ben wel blij dat we het nu al hebben gesignaleerd, zo kunnen ze op zijn basisschool straks meteen stimuleren op de gebieden waar hij het nodig zal hebben.
Nu we weten waar hij goed in is (mozaieken daar scoorde hij een leeftijd van 5,10 jaar mee) kunnen we hem daar ook wat meer van aanbieden.
Hoe hoog is het IQ van jou zoon? Ik had bij Pepijn wel tegen de 130 verwacht maar echt niet 8 punten daarboven…
De IQ score van mijn zoon was 135 onder niet al te ideale omstandigheden (in het lokaal ernaast waren ze gehorig aan te oefenen voor een feest en de test werd onderbroken zodat hij mee kon doen aan het feest, het tweede gedeelte deed hij dan ook minder goed) dus het zal wel hoger kunnen liggen net zoals jij bij jouw zoon waarschijnlijk zou hebben.
Ik vind het moeilijk om je te adviseren dus als leek:
Volgens mij is er met Pepijn geen probleem, mochten die er komen, heeft school genoeg mogelijkheden om uitdagender materiaal aan te schaffen (pb me eventueel voor tips zodat ik onze school om de juiste naam van het materiaal kan vragen, ga er wel achteraan als je het vermoeden hebt als ie school niet meer interessant vindt en school er niets aan lijkt te doen). Wat ik al zei, mijn zoon is net als Pepijn erg op zichzelf, maar het belangrijkste is dat ie gelukkig is en eventueel door andere kinderen wordt geaccepteerd en door de lesstof wordt uitgedaagt.
Met Lucas zit je waarschijnlijk al in een of ander traject, de kloof verbaal en perfomaal dient de nodige aandacht/structuur, maar natuurlijk wil je je andere kinderen niet uit het oog verliezen.
Eigenlijk weet ik niet wat ik moet zeggen. Uit eigen ervaring weet ik dat het hoogbegaafde kind minder aandacht lijkt te vragen, maar dat is bedrog. Hij wil net zoveel aandacht als zijn ‘broers en zussen’ dus vergeet dat niet. En op school hangt een boel van de inzet van school af.
Succes, ik volg je verhaal.
uit ervaring , 1 van mijn vroegere oppaskindjes was is hoogbegaafd hij deed met 1 jaar al puzzels voor kinderen van 7-8 jaar :shock: op deze leeftijd kon je ook al volledige gesprekken met hem voeren (wat overigens voor vreeeemde reacties bij vreemden opriep :lol: )
hij bleek en iq te hebben van 146 heel erg hoog dus!
na wijs beraad van de ouders hebben ze hebben besloten niet anders te behandelen als anders en naar een gewone school te doen, en gelukkig maar!
de eerste 2 ,3 jaar ging hij als een speer maar groep groep 4 werd ineens een heel ander verhaal …
op de 1 of andere manier werd zijn vermogen ineens een stuk minder(of realistischer hij had er wel genoeg van )
hij zakte ineens af van een buitengewoon kind naar een gewoon wat bovengemiddeld kind, hij vond het heerlijk op school en deed zijn gewone dingen en extra dingen met gemak maar…erwas niks uitzonderlijks meer aan.
het kleine ding van toen zit nu op een gewoon vwo waar hij het prima naar zijn zin heeft!
dus mijn advies…laat het gaan!
ga je kind niet ineens anders behandelen als dat straks op school echt nodig blijkt grijpt de school wel in.
laat hem lekker alles op zijn eigen tempo en op zijn niveau doen dan heb je de meeste kans op gewoon een kind wat het prima naar zijn zin heeft!
Fijn om ervaringen te lezen :thumbup:
Dodde, ik zal je een pb sturen als ik het vermoeden heb dat de school zelf niet op zoek gaat naar uitdagendere lesstof voor Pepijn.
Ik ga het gewoon aankijken hoe het met hem zal gaan.
We krijgen binnen nu en een maand een brief van de school in welke klas hij ingedeeld is, dan weten we ook wie zijn juf is en dan kunnen we nog voor de zomervakantie wat dingen met haar bespreken.
Het zal voor haar ook wel prettig zijn dat ze vantevoren weet wat ze kan verwachten en misschien houden ze er nu ook wel rekening mee bij wie ze hem in de klas plaatsen. Als een juf al vaker een hoogbegaafd kind in de klas heeft gezeten is dat misschien wel prettig?
Wat jammer dat die test van je zoon zo rumoerig is verlopen, deden ze die dan gewoon op school?
Jacsansil, ik was ook niet van plan om Pepijn anders te gaan behandelen, maar ik maakte me (ja het is al wat minder nu ik het heb laten bezinken 
) gewoon erge zorgen, want wat ik altijd hoorde over hoogbegaafde problemen was eigenlijk alleen maar negatief :silenced:
Dus ik ben blij om te lezen dat het ook anders kan! :thumbup:
Bedankt voor jullie berichtjes.
geen dank meid , misschien is het wel een tip om alles eerst maar eens gewoon te laten gaan en juist niet al van te voren het er met de school van jullie keuze over te hebben :think:
je kan natuurlijk de vraag in het algemeen stellen over hoe ze met "speciale"kinderen omgaan(hoogbegaafd of achterstand )
dan word je niet direct als de ouder bestempeld die haar kind zo hoog heeft zitten(niet verkeerd bedoeld hoor :-* )
maar weet je wel ong. wat er evt. extra gedaan kan worden met dit soort kinderen.
meestal merken de leraren echt wel op dat een kind ergens met kop en chouders boven uit steekt, maar het kan ook zomaar wezen dat er de eerste jaren(vooral het kleuteronderwijs) nog niks van te merken is en dan hoef je ook niet bang te wezen dat deze meester of juf direct erg hoge verwachtingen heeft van jou’wn kind…
hoop dat je snapt wat ik bedoel , tis wat warrig hahaha
Jeetje wat heftig allemaal.
Een achterstand hebben is niet leuk, maar dit lijkt me ook ingewikkeld. Zeker als je kwa EQ achterblijven.
Wat ik me zat af te vragen, hoe is jullie IQ (dus van de ouders)? Is dat ook boven gemiddeld?
Niet laten gaan, als hij nu al geen aansluiting vindt bij leeftijdsgenootjes, wat moet dat dan betekenen als hij de hele dag in een groep moet zitten waar hij niks te zoeken heeft? Want daar komt het op neer. Verplaats je eens in zijn schoenen. Zou jij een leuke tijd hebben als je cognitief (en vaak sociaal ook) op een heel ander niveau functioneert dan de rest? Als je behoefte hebt aan een andere manier van spelen, aan ander materiaal? Je zit een normaal kind van vier ook niet meer op de peuterspeelzaal met peuterspeelzaalspullen en daar is een reden voor! Ook jouw kind heeft het recht om zich te kunnen ontwikkelen, in een ononderbroken leerlijn.
Kijk eens hier http://www.hiq-forum.nl/index.php, daar vind je meer ouders in hetzelfde schuitje.
Hoi hoi…
We hebben idd te horen gekregen dat de school geinformeerd moet worden, zodat ze hem meteen op sociaal gebied in de gaten kunnen houden. Hoe eerder ze weten dat hij anders is dan zijn klasgenootjes hoe makkelijker het voor Pepijn en de juf zal zijn.
En hoge verwachtingen zullen ze niet hebben, want er zal duidelijk aangegeven worden de prioriteit zal liggen bij zijn sociaal emotionele ontwikkeling. De werkjes die hij in de klas mag doen zullen de eerste maanden nog genoeg uitdaging geven omdat het een groep 1/2 is waar hij in komt.
Lucas zit op dezelfde school en hij krijgt nu soms ook al werkjes uit groep 3.
Rijstkorrel (grappig nickname 
) zelf ben ik niet super intelligent hoor ik scoor met de IQ test op tv (ook al weet ik dat dat geen echte is) rond de 109
Maar vroeger op de basisschool was ik zelf een slechte leerling, ging elk jaar met de hakken over de sloot over naar de volgende groep.
Mijn man heeft ook een hoger IQ en herkend heel wat dingen in Pepijn dus misschien is hij ook wel hoog begaafd o.i.d maar hij heeft ook wel moeite met sociale contacten en echte vrienden maken. Het blijven bij hem meestal kennissen. Hij laat maar weinig mensen toe.
Hij studeert nu nog steeds naast zijn fulltime baan en gaat nu voor zijn 2e master titel…
Gerry bedankt voor de link, ik ga morgen eens rustig rondkijken op dat forum. Heb jij zelf ook ervaring met een hoogbegaafd kind?
Mijn ervaring is met een peuter met een ontwikkelingsvoorsprong. Na gemerkt te hebben dat de pz het niet meer was, is ze terecht gekomen in een verijkingsklasje met andere peuters met een voorsprong. Het is een klein groepje geleid door een deskundige en het niveau van wat er aangeboden wordt is groep 2. Twee van de kinderen daar zijn getest (mijn dochter niet), beiden hebben een IQ van ruim boven de 130. Eentje is nu aan het wennen op school en gaat na de vakantie echt beginnen en dan in groep 2, voor de ander speelt de schoolkeuze pas over een paar maanden, maar dat zij niet gewoon in groep 1 gaat beginnen is wel duidelijk. Oudste hier gaat naar een school met een speciaal beleid voor kinderen met een voorsprong, mogelijk hb en ze zal dan ook niet de enige in de klas zijn.
Ik zou het inderdaad eerst even aankijken, maar je wel goed inlezen zodat je weet wat er kan horen bij hb. En er dicht bovenop zitten.
ik merk dat het tegenwoordig zo is dat er heel kritisch naar scholen gekeken wordt (op zich goed) en dat er heel goed gelezen wordt over hb (ook heel goed) maar dat er soms te weinig gekeken wordt naar het kind zelf.
Niet ieder kind met hb heeft dezelfde aanpak nodig, en veel ouders gaan wel aan de slag met de standaard aanpak. Ik ben van mening dat je de problemen ook niet moet opzoeken, maar zo te zien ben jij een nuchter mens. Dat lijkt me voor jouw zoon heel prettig
Heel veel succes, en ook veel sterkte, hb zijn is niet altijd makkelijk.
@hanneke wrote:
Niet ieder kind met hb heeft dezelfde aanpak nodig, en veel ouders gaan wel aan de slag met de standaard aanpak. Ik ben van mening dat je de problemen ook niet moet opzoeken, maar zo te zien ben jij een nuchter mens. Dat lijkt me voor jouw zoon heel prettig
Hm, ik ben nu wel benieuwd wat volgens jou dan de standaard aanpak is. De enige standaard aanpak die ik tegengekomen ben is 'het aankijken' en juist die aanpak zorgt vaak voor een heleboel problemen.
Ik denk dat het beste wat je kan doen is kijken wat ze hem op school aan kunnen bieden. Grootste risico wat je loopt (is mijn ervaring) dat ze of vervelend worden omdat ze niet uitgedaagd worden of anders onder niveau blijven werken. Onze school is sinds dit schooljaar heel hard bezig om kinderen met hb (ook die niet getest zijn) extra uitdagingen te bieden en speciale lesstof e.d. Volgend jaar moet er nog meer extra bijkomen dus ben heel benieuwd.
Kijk of de school per klas het verschil tussen leerlingen bekijkt door de wat slimmere kinderen meer uitdaging te bieden. 't Is belangrijk dat hij zich niet gaat vervelen.
Geen idee wat Isabels IQ is, maar momenteel vindt ze het heerlijk om te lezen. Ze leest boekjes voor groep 3 van voor naar achter uit. :eh: Maar ja, zij fietst nog niet zonder zijwieltjes Ik weet wel dat er op haar school aandacht is voor de zwakkeren en de sterkeren in de klas op leergebied en ik hoop echt dat ze daar haar uitdaging in blijft vinden. Ze zit nu net op school natuurlijk maar ik moet er niet aan denken dat ze een klas over gaat slaan of zo. Emotioneel gezien is ze echt nog heel klein en houdt ze zich heus niet staande tussen al die grotere kinderen!!
Wij zijn ons als team aan het scholen omtrent hoogbegaafdheidsproblemen omdat we over 2 jaar een leonardoschool willen gaan worden. We hebben nu 4 teamscholingsavonden gehad en het is echt onzettend interessant en leerzaam, maar het wordt ook duidelijk hoe lastig de problematiek is. Er is geen pasklaar antwoord te geven omdat ieder kind anders is en op andere gebieden hoogbegaafd/meerbegaafd is. Ook spelen sociale en emotionele ontwikkelingen een grote rol. Het ene kind gedijt beter als het voortdurend een druk voelt om uitgedaagd te worden, een ander kind ontwikkelt zich meer in een veilige omgeving. Bij ons werd dan ook nadrukkelijk aangeraden om ALTIJD een observatieperiode in te lassen, ook al komen ouders met wat voor uitgebreid rapport. Je moet als school of leerkracht eerst zelf het kind uitgebreid observeren dmv verschillende toetsen om het kind zoveel mogelijk in kaart te brengen.
Ik zou zelf de school wel op de hoogte brengen, maar ze ook de kans geven om je kind eerst goed te observeren en aan de hand daarvan een handelingsplan laten opstellen.
@pino wrote:
Kijk of de school per klas het verschil tussen leerlingen bekijkt door de wat slimmere kinderen meer uitdaging te bieden. 't Is belangrijk dat hij zich niet gaat vervelen.
Geen idee wat Isabels IQ is, maar momenteel vindt ze het heerlijk om te lezen. Ze leest boekjes voor groep 3 van voor naar achter uit. :eh: Maar ja, zij fietst nog niet zonder zijwieltjes
Kan ze dus echt al lezen???Knap zeg! :thumbup:
Ik vind het ook heel knap van Isabel dat ze al zo goed kan lezen. Ik vond van mijn middelste (6,5 jaar, groep 2) al knap dat ie al veel woorden kan lezen, maar Isabel is 3 jaar jonger!
Lijkt me onwaarschijnlijk omdat ze wel heel bijzonder wat dit betreft is, maar tot een jaar of 7 testen ze niet omdat het ook een ontwikkelingsvoorsprong kan zijn die later gelijk loopt met klasgenootjes.
Mijn eigen IQ was volgens BNN tussen mijn 1e 2en 2e kind 134. Vorig jaar zat ik echter op 120.
@Dodde wrote:
Lijkt me onwaarschijnlijk omdat ze wel heel bijzonder wat dit betreft is, maar tot een jaar of 7 testen ze niet omdat het ook een ontwikkelingsvoorsprong kan zijn die later gelijk loopt met klasgenootjes.
De SON-R voor 2,5 tot 7 en de RAKIT (van 4,2 tot 11,2) zijn de meest gebruikte testen voor jonge kinderen. Er wordt echt getest hoor, zeker omdat er ook Leonardoscholen zijn die beginnen bij groep 1 of 2 en die eisen toch echt een test. Zo'n test is alleen minder betrouwbaar dan een test die later afgenomen wordt. Maar het is natuurlijk overduidelijk dat een kind dat met 3 jaar al meer dan een jaar voorloopt echt niet toekan met het aanbod van een gewone groep 1.
Pino, waarom denk je dat je kind emotioneel klein is? Meestal zijn kinderen die cognitief verder zijn sociaal gezien juist verder.
@Gerry wrote:
@Dodde wrote:Deze test heeft Pepijn ook gehad!
Lijkt me onwaarschijnlijk omdat ze wel heel bijzonder wat dit betreft is, maar tot een jaar of 7 testen ze niet omdat het ook een ontwikkelingsvoorsprong kan zijn die later gelijk loopt met klasgenootjes.
]De SON-R voor 2,5 tot 7 en de RAKIT (van 4,2 tot 11,2) zijn de meest gebruikte testen voor jonge kinderen. Er wordt echt getest hoor, zeker omdat er ook Leonardoscholen zijn die beginnen bij groep 1 of 2 en die eisen toch echt een test. Zo'n test is alleen minder betrouwbaar dan een test die later afgenomen wordt. Maar het is natuurlijk overduidelijk dat een kind dat met 3 jaar al meer dan een jaar voorloopt echt niet toekan met het aanbod van een gewone groep 1.
.
En om er gewoon helemaal zeker van te zijn krijgt hij met 6 jaar nog een test.