Mijn mannetje is nu bijna een jaar en al twee nachten word ik wakker door bonkgeluiden van mijn zoontje. Hij ligt met zijn hoofd tegen de spijlen van zijn bed aan te bonken. Dit doet hij in wakkere toestand. Is dit een fase (ontdekking)? Of kan er ook wat lichamelijks aan de hand zijn? Ik heb wel het idee dat hij weer tandjes krijgt.
Ook overdag zie ik hem regelmatig met speeltjes op zijn achterhoofd bonken. Hoe moet ik erop reageren? Het gaat me door merg en been. Ik probeer er niet teveel aandacht aan te schenken, maar dat vind ik wel moeilijk.
Ik hoor graag ervaringen van andere moeders!
Moeilijk, Lucas heeft een fase gehad dat hij overal heel hard op ging bijten, maar dat was meer bij een woede aanval oid. Kan je ontdekken of hij het voor het geluid doet of iets anders? Wat is zijn reactie nadat hij gebonkt heeft? :-*
Nog even een vraagje:
doet hij het echt continu een soort ritme wat erin zit tijdens het bonken?
En dat geluid maakt hij dat constant erbij? Ik zal je ook wel even pb’en!
Maar geen ritme erin? Ik dacht aan ( heb ff een vriendin gebeld voor je hihi ) jactatio capitis, komt vooral voor bij kinderen tot 3 jaar. Het zijn ritmische bewegingen, waarbij het kind op handen en knieën leunend met het hoofd tegen het bedje aan bonkt. Dit gebeurt bij het in slaap vallen en tijdens de lichte slaap. Als het kind eenmaal in diepe slaap is houdt het bonken op. Meestal verdwijnt het hoofdbonken vanzelf na enige maanden, maar bij sommige kinderen duurt het langer.
Misschien heb je hier wat aan, heb even gegoogeld op de naam en het even gekopierd om her duidelijk neer te zetten voor je! Bij zorgen gewoon je ha bellen voor advies te winnen.
Mijn broertje is 26 en bonkt om in slaap te komen. Bij hem heeft het als oorzaak dat hij niet kan tegen het ruisen van het bloed, dat hoort hij blijkbaar. Het komt best vaak voor, vervelend voor anders, maar zelf heeft hij er geen last van.
Hier ook een die het doet. Ik heb express zijn bedje al iets van de muur af gezet, anders bonkt het bedje ook nog eens tegen de muur. Het is hier volgens mij een beetje uit verveling. Hij wordt dan 's nachts wakker, en ik haal hem er dan niet uit, en dan ligt hij wat te kletsen en bonken. Hij is dan vaak niet helemaal klaarwakker, want dan gaat hij staan in bed. Ik heb er eigenlijk nooit iets achter gezocht.
Hier ook een hoofdbonker, in periodes.
In het begin deed ie het op het matras om in slaap te kunnen vallen. Later was het tegen het ledikant schot aan, soms als er tandjes doorkomen, eenmaal was het achteraf gezien een oorontsteking. Maar het is voor mij ook niet duidelijk of er een duidelijke pijn oorzaak achter zit. Soms is het volgens mij gewoon zijn manier om in slaap te komen. Ik vind het trouwens een heel akelig geluid maar denk dat ik er meer last van heb als hij :?
Sergio doet het nu ook een aantal weken.
Mijn broertjes hebben ook altijd gebonkt dus ik maak me er niet zo druk om 
Hij heeft zich tot nu toe nog geen pijn gadaan en dat terwijl ik soms denk jeetje hij bonkt hard.
Riley doet het ook, en niet alleen in bed, maar ook tegen de muur van de douche, kastjes :eh:
Mijn oudste dochter doet het ook. Ze is ermee begonnen met 11 mnd en doet het nu als ze overprikkeld is nog ze is 4,5 jr.
Ze deed het idd altijd wel ritmisch. Wij hebben het opgelost door tuinstoelkussens in haar ledikant te zetten zodat ze zich niet meer zeer doet. Tegenhouden doe je het niet. We gingen er soms 10x per nacht uit om haar recht te leggen maar zodra we de deur weer achter ons dicht deden zat ze weer op haar knieeen. Wij werden alleen gek van de herrie heel dr ledikant kraakte en als hij tegen de plinten stond dreunde het door heel het huis. We hebben dan ook vanalles geprobeerd om dat geluid te dempen met dus veel tuinstoelkussens in haar bed -wel de elastieken eraf knippen om ophangen te voorkomen- en tussen het bed en de muren zelf dubbelzijdig plakband tussen bed en vloer lieten op den duur los :roll: . Ik zou zeggen lekker laten bonken zolang ze zich niet kunnen bezeren niets ergs aan. Ze hield het soms uuuuren aan een stuk vol :evil: . Ze neuriede er zelfs bij op het ritme dat was helemaal irritant :lol: . Ook hebben we het ledikant regelmatig aan de andere kant van haar kamer gevonden - laminaat -
Ze doet het nu nog om in slaap te komen maar nu op een andere manier. Ze gaat zitten en gaat nu ritmisch met haar rug tegen haar bedbank aan. En ze gaat dan op het ritme van het bonken liedjes zingen. Met haar rug bonkt ze nu dus maar veeeel zachter dan eerst. Ik heb zelfs een bonk kussen voor haar gemaakt tegen de rugpijn. Het is haar manier van ontspannen in slaap komen ik heb er zelfs rekening mee gehouden met het kopen van een bed - bedbank dus zodat ze een rand heeft waar ze tegenaan kan bonken anders pakt ze gewoon de muur - Maar alleen als ze dus overprikkeld is gaat ze nog wel eens over op haar knieen om met haar hoofd tegen het hoofdeind aan te bonken.
Mijn man deed het overigens ook als kind en zijn oom heeft het ook gedaan.
Maar hier dus 1 hele actieve bonker. HA zegt dat het normaal is en over gaat en geen kwaad kan zolang ze zich maar niet kunnen bezeren. Sommige kinderen hebben er zelfs een kale plek van op het hoofd :shock: .
Oh ja sorry instelling toetsenbord is niet goed dus ik kan mijn leestekens niet vinden.
@veertje wrote:
Maar geen ritme erin? Ik dacht aan ( heb ff een vriendin gebeld voor je hihi ) jactatio capitis, komt vooral voor bij kinderen tot 3 jaar. Het zijn ritmische bewegingen, waarbij het kind op handen en knieën leunend met het hoofd tegen het bedje aan bonkt. Dit gebeurt bij het in slaap vallen en tijdens de lichte slaap. Als het kind eenmaal in diepe slaap is houdt het bonken op. Meestal verdwijnt het hoofdbonken vanzelf na enige maanden, maar bij sommige kinderen duurt het langer.
Misschien heb je hier wat aan, heb even gegoogeld op de naam en het even gekopierd om her duidelijk neer te zetten voor je! Bij zorgen gewoon je ha bellen voor advies te winnen.
Dit is dus precies wat mijn dochter dus altijd deed-doet maar nu heeft ze het dus ingeruild voor rugbonken maar dan zachtjes. Ze noemt het nu liedjeszingen
.
Mijn zoontje doet het ook. Hij doet het soms zo hard dat hij blauwe plekken krijgt en het bed gewoon verschuift :? Ook tegen de verwarming of inderdaad kastjes. Hier doet hij het vooral als hij tandjespijn heeft of een ontwikkelingssprong doormaakt. Daarna doet hij het weer een tijd niet. Ik vind het ook een erg vervelend iets. Hij lijkt er geen last van te hebben maar 's nachts naar een bonkend kind luisteren is niet fijn en maakt me soms verdrietig. Op het consultatieburo zeiden ze inderdaad dat het niet erg is en sommige kinderen dat nou eenmaal doen. Mijn oudste zoontje deed het ook wel eens maar niet in die mate. Dat is overigens wel helemaal voorbij dus je er niet te druk over maken zoals iedereen al zegt
Hoi!
Ik heb ook een zoontje, ook Lars 
Hij is 9 maanden oud.
Sinds hij kan kruipen (tijgeren) bonkt hij ook vaak met zijn hoofdje.
We hebben een vitrinekastje staan en daar tijgert hij dan naar toe, gaat op zijn handjes en knieen zitten en gaat met zijn hoofdje tegen een glazen deurtje aan bonken… :wall:
Ik denk dat hij het doet uit vermoeidheid.
Hij heeft ook een tijdje gehad (paar weken terug), dan kreeg hij 's avonds de laatste fles voor hij naar bed ging en dan hield hij met zijn ene hand de fles mee vast en met zijn andere hand was hij ritmisch op zijn hoofdje aan het slaan. :?
Groetjes en succes met je mannetje
Tip:
Zoek via google eens op KISS syndroom en hoofdbonken. Komen veel hits op en dan zie je dat veel kinderen die hoofdbonken (soms uit het zich o.a. daardoor en pas op latere leeftijd) KISS syndroom blijken te hebben. Mijn dochter heeft KISS gehad en dat is verholpen, zo kwam ik dat tegen op internet.
Succes met hem!
Whoo…beebie… pff… schrik er gewoon van! :shock:
Heb nooit iets gezocht achter dat hoofdbonken, voor mij was het echt een teken dat hij moe was! Hij bonkt ook alleen maar tegen het glazen vitrine-kastje en soms in zijn bedje.
Wij zijn met onze Lars wel 2x bij een osteopaat geweest toen hij een paar weken oud was.
Hij had een soort van reflux, alleen spuugde hij de melk (BV) niet uit. Hij maakte alleen van die kokhalsbewegingen.
Volgens de osteopaat kon dat een gevolg zijn van de KS (meneer daalde niet in, dus na 20 uur werd het een KS). Bij een normale bevalling maakt het hoofdje van een baby een soort knikje waardoor er binnen in zijn hoofdje een soort van verbinding goed schiet… (klinkt vast heel maf, maar zo heb ik het van haar begrepen) en bij onze Lars zat die verbinding (had met zijn maagje te maken) niet goed, dus heeft ze dat via een soort van massage in orde gemaakt.
Hij heeft in het begin wel eens een avond gehad dat ie ontroostbaar was en dat we er de hele avond mee rond hebben gesjokt.
Maar ik moet zeggen dat het nu een heerlijk en makkelijk ventje is!
Slaapt goed, knuffelt graag, ligt heel graag op zijn buik (spelen en slapen) etc.
Maar andere dingen zie ik ook wel (zij het niet echt heftig hoor): mopperen bij het aankleden, overstrekken…
Heb eigenlijk nooit aan iets als het Kiss-syndroom gedacht. :think:
Zeemeermin, ja leuke naam he
Wij wonen in Belgie en afgelopen week zat er een babybijlage bij de krant; op vrijdag alle jongetjes die in 2009 in Limburg geboren waren (nouja, niet allemaal, maar diegene van wie de papa/mama een foto hadden ingestuurd) en daar zag ik dat Lars een populaire naam is! Met stip op nummer 2! 
Groetjes, Marieke
Mijn oudste dochter is 15 en die doet het nog steeds, gelukkig niet meer zo vaak, want het hele huis wordt er wakker van! :roll:
Ze slaapt op zolder, dus tegenwoordig stuur ik haar een sms dat ze moet ophouden! hihihi, werkt goed! Want van het geluid van haar mobiel wordt ze even wakker en dan is het over. :lol:
Mijn man heeft trouwens zeker tot zijn 35e of zo flink liggen rollen met zijn hoofd op het kussen af en toe. 't zit dus in de familie.
@marieke_dm wrote:
Wij zijn met onze Lars wel 2x bij een osteopaat geweest toen hij een paar weken oud was.
Hij had een soort van reflux, alleen spuugde hij de melk (BV) niet uit. Hij maakte alleen van die kokhalsbewegingen.
Volgens de osteopaat kon dat een gevolg zijn van de KS (meneer daalde niet in, dus na 20 uur werd het een KS). Bij een normale bevalling maakt het hoofdje van een baby een soort knikje waardoor er binnen in zijn hoofdje een soort van verbinding goed schiet… (klinkt vast heel maf, maar zo heb ik het van haar begrepen) en bij onze Lars zat die verbinding (had met zijn maagje te maken) niet goed, dus heeft ze dat via een soort van massage in orde gemaakt.
Hij heeft in het begin wel eens een avond gehad dat ie ontroostbaar was en dat we er de hele avond mee rond hebben gesjokt.
Maar ik moet zeggen dat het nu een heerlijk en makkelijk ventje is!
Slaapt goed, knuffelt graag, ligt heel graag op zijn buik (spelen en slapen) etc.
Maar andere dingen zie ik ook wel (zij het niet echt heftig hoor): mopperen bij het aankleden, overstrekken…
Heb eigenlijk nooit aan iets als het Kiss-syndroom gedacht. :think:
Het kan ook best zjn dat de hoofdbonkers gewoon hoofdbonkers zijn he, ik wees alleen even op de mogelijkheid :wink: . Lucy had ook verborgen reflux, last van opkomend maagzuur dus, zonder dat de melk er met golven uitkwam dus. Helaas bleef haar ontroostbaar huilen niet bij een avondje, dat was een week of 9 vaak meer dan halve dagen :roll: . Ze overstrekte constant en ging op het begin ook moeilijk aan de borst. Ze zeurde erg bij aankleden en met name bij haar ene armpje, dan was het altijd krijsen, maar als je ene zenuw beklemd blijkt te zitten, kan ik me voorstellen dat je bij hoofdje optillen en door rompertje steken etc. pijn hebt. Buikkrampen waarvan ze zeiden, hoort erbij, gaat na 3 maanden pas over: dezeflde dag nog verdwenen! Oh ja, en ze sliep ontzettend slecht, overdag maar 2 keer 10 of 20 minuten en dan de nacht door uitputting wep de hele nacht. Ze schrok van elke vallende speld wakker, ze lag in de waakstand te slapen ipv in diepe rust. Scheen er ook mee te maken te hebben. In ieder geval sliep ze sinds die dag een paar keer tot 3 kwartier, stukken beter dus al. Maar veel slapen doet ze nog niet hoor. Slaap- en waakritme wordt schijnbaar in die hersenhelft geregeld waar die beklemde zenuw heen leidde :eh: .
Lucy lag trouwens de hele zwangerschap in stuitligging, ik halve zwangerschap zere ribben aan een kant, en zij dus eigenlijk gewoon klemgezeten en "krom gegroeid". Daarnaast idd daarom (en door cholestase) een keizersnede. Alle puzzelstukjes pasten uiteindelijk in elkaar en na osteo bezoek alles over, terwijl ik er niet in geloofde en zoiets had van Baadt het niet dan schaadt het niet. Ben enorm blij dat ik het geprobeerd heb, heb een heel ander kind nu en mijn dochter huilt alleen nog uit eigenwijzigheid en niet van de pijn..
Gelukkig dat het nu zo goed gaat met je dochter!!
Ik heb gisteren en vanochtend nog eens goed opgelet met het aankleden… meneer gaf geen kik… was alleen maar bezig met zijn speeltje van de commode te laten vallen en dan over het randje kijken waar het gebleven is :mrgreen:
Kantjeboord, hihi, gewoon even een smsje sturen! Wel handig!
Ik had trouwens laatst in de klas ook zoiets; de kinderen (groep 6) waren met een toets bezig en ik hoorde de hele tijd een bonkend geluid wat ik niet echt kon plaatsen… zag ik ineens een jongetje helemaal achterin de klas ook met zijn hoofd zachtjes tegen de muur zitten bonken.
Groetjes, Marieke
Hier een hoofdbonker als die boos is. Rent of loopt die naar iets toe en dna heel hard zn hoofd er tegen aan. Kasten,glazen deur, grond, muren, tafels alles.
In huis nu minder geworden omdat ik er geen aandacht aan schenk. (Als het te word dan moet die op zn 'straf’kussen) Maar ergens anders als die zn zin niet krijgt is het meteen hoofdbonken.
Tja, aan mijn tip heb je nog niet zoveel, die van mij ( 15 jaar) lag vannacht ook weer te bonken op zolder. dan stuur ik een sms dat ze moet ophouden, want van haar telefoon wordt ze wel wakker! :mrgreen:
Maar misschien kun je hem wat lager in zijn bedje leggen of heel even wakker maken, dan is het ook over.
Tja, ze zeggen dat ze er overheen groeien, al doet die van mij er dan wel lang over…
en kwaad kan het volgens mij niet, heb een doodnormale puber in huis met haar eigen nukken.