Ons hondje had sinds 1,5 maand een bultje op zijn voorpootje/schouder. Zat helemaal los in de huid zeg maar en het werd niet groter, dus ik maakte me niet zo’n zorgen. Moest toch in maart voor de jaarlijkse prikken naar de da dus zou er dan even naar laten kijken. Nou is ie het weekend opengesprongen dus maar meteen naar de da gegaan en die heeft cellen weggenomen.
Net gebeld met de uitslag en het is een mastceltumor 
. Prognose is vaak niet zo goed, heel kwaadaardig grote kans dat het uitgezaaid is naar lymfen of lever of andere organen. Als er nog meer bulten komen gaan die waarschijnlijk ontsteken. Ze stelde voor om operatief de tumor en de randen, een vlak van 4 bij 4 cm weg te halen en te laten onderzoeken. Als de randen schoon zijn is de kans er dat het niet uitgezaaid is, maar dat is niet zeker te zeggen. De patholoog kan aan de hand van het stuk wat weggehaald wordt een prognose geven. Operatie komt op EUR 500,-- en wat er dan nog allemaal bij komt, want zo gaat het meestal wel natuurlijk, en laten we zeggen dat we geen boom in de tuin hebben waar we het even afplukken.
Hub en ik hebben nu de discussie: wel of niet behandelen. Hondje is 9 jaar oud dus niet meer de jongste. Ik weet nog niet wat zo’n wond doet, maar ik ga er vanuit dat dat sowieso een hoop verzorging en pijn met zich meebrengt, ik werk 3 dagen heb 2 kids waar ik op mijn vrije dagen veel mee loop te slepen naar allerlei artsen en veel zorgen en stress om heb. Eigenlijk kan ik het er gewoon geestelijk nu niet bij hebben, heb net een enorme dip gehad en begin er weer een beetje uit te kruipen en dan weer dit. Tegenslag op tegenslag steeds…
Ik ben er absoluut op tegen om een dier de ellende van chemo en bestraling aan te doen. Daar doe ik hem geen plezier mee en dat is dan uit eigen belang omdat je geen afscheid van je beestje wil nemen. Het is voor een mens al een lijdensweg en dat vind ik het voor een beest niet waard… Dus dat zal sowieso niet gebeuren.
Blijft de vraag wel of niet laten opereren…
Tja ik denk toch dat ik die operatie zou doen, je hond kan dan misschien nog wat goede jaren tegemoet, want als het schoon blijkt te zijn, dan zou je diertje gewoon nog gezond zijn.
Mocht het uitgezaaid zijn, dan zou ik de behandeling staken.
Wat voor hond is het, mischien ook belangrijk om te weten, aangezien sommige rassen maar 8/9 jaar oud worden.
Sterkte met je beslissing :hug:
Mijn sm heeft toen de hond wel geopereerd. Nog geen twee maanden later was het weer terug
Toen heeft ze besloten om haar in te laten slapen.
Weet idd niet wel ras je hondje is en kan niet in je knip kijken…
Kan je alleen maar veel sterkte wensen :hug:
Lastig dilemma. Zelf zou ik geloof ik niet gaan voor een operatie, misschien heel hard maar vaak is 1 bult weghalen dweilen met de kraan open. En wil je dat het beestje aan doen? Plus daarbij de pijn en alle narigheid die bij een operatie komen kijken.
En de prijs is ook niet niks. Je zou nog wel eens rond kunnen vragen bij verschillende da. Hier in de omgeving zit namelijk nogal wat prijsverschil tussen de verschillende praktijken.
Succes met je beslissing :hug:
ik zou wel voor een operatie gaan
chemo en andere toestanden zou ik een (oudere) hond niet aan doen
maar dat is jullie keuze
en tja geldkwestie…moeilijk
ik denk dat ikzelf zo’n type ben dat het ergens in de familie probeerd te lenen
maar wij zijn dan ook echt een honden familie
succes en sterkte met je beslissing :hug:
Wat een moeilijke keuze…
een tumor voor jullie lieve beestje… :-*
ik heb het gelukkig nog niet meegemaakt,
maar miss. een andere dierenarts raadplegen ?
En idd de kosten kunnen soms enorm verschillen…
Sterkte met deze moeilijke beslissing…
Ik snap dat je wil dat het beestje niet te veel wil laten lijden/pijn heeft !
:hug:
Pfff ben er al het hele weekend mee bezig, met mensen aan het praten en aan het googlen en eigenlijk weet ik wel wat ik wil: niet behandelen. Wij hebben het thuis zoals velen wel eens gelezen hebben al jaren niet makkelijk, loop veel te slepen met de kids naar allerlei artsen en dat kost veel tijd en energie en het einde daarvan lijkt maar niet in zicht te komen. Hub en ik lijden daar allebei al die jaren geestelijk behoorlijk onder en allebei kunnen we op dat gebied niet zoveel hebben.
Bijna iedereen die ik heb gesproken zou niet behandelen (daaronder ook veel mensen op het hondenuitlaatveld) omdat er een grote kans is dat hij dan niet schoon is en we toch niet verder zullen behandelen, waarom hem dan al de ellende van een operatie aandoen? Maar ook omdat er mensen zijn die slechte ervaring hebben met deze tumor, ze lijken schoon maar komen vaak toch terug bijv. Daar komt bij dat hij natuurlijk ook al bijna 9 is en dus in de tweede helft van zijn leventje zit…
Plat gezegd kunnen we er dus gewoon geen zieke hond bij hebben, dat geeft onrust en nog meer stress en dat trekken we niet, maar dat kunnen we ook ons hondje ook niet aan doen vind ik, want ook hij heeft last van de onrust en de stress die er vaak is.
Als we hem laten opereren moet er om de tumor een stuk huid van zeker 3 cm om de tumor heen weggenomen, en een stuk daaronder tot ver voorbij een paar volgende huidlagen en zoals ik op het net lees ook een stuk van de spier. De tumor zit ter hoogte van de schouder, dus dat betekent een behoorlijke wond en op de poot zelf valt niet zoveel weg te halen. Zeer grote kans dus dat ze daar niet alles weg kunnen snijden en dan is nabehandeling dmv bijv. chemo noodzakelijk. Dat kan ik niet omdat dat gevaarlijk is i.v.m. stoffen die vrijkomen, en ik heb hier wel 2 kleine jongens rondlopen, en ik wil daar ook gewoon niet aan beginnen. Dat is voor een mens al een lijdensweg en het is en blijft een beest, zijn leven verlengen daar doe ik hem op die manier geen plezier mee en ons zelf al helemaal niet. Daar komt dan ook nog bij dat hij waarschijnlijk behoorlijk wat verzorging van die wond nodig zal hebben en veel pijn zal hebben, ik weet ook niet wat voor invloed het zal hebben op hoe hij beweegt.
Het zal niet voor iedereen begrijpelijk zijn, maar ook ons eigen welzijn speelt een rol. Ik heb nu 13 jaar lang honden gehad, ik ben altijd goed voor ze geweest, ze hebben veel liefde gebracht en gehad, maar nu zit het er niet in, want mijn gezin komt nog altijd op de eerste plaats, hoe moeilijk en pijnlijk ook. Nou moet ik dat alleen nog proberen aan de da uit te leggen morgen :shifty:
We gaan ons beestje lekker verwennen en knuffelen en ik hoop dat ie dan nog een mooie tijd zonder al te veel klachten heeft en dat we hem over een tijdje als het leven niet meer te dragen is een waardig afscheid mogen geven…
Je hoeft je niet te verantwoorden hoor, maar je hebt duidelijk genoeg uitgezocht en alles afgewogen…daarbij komt er uit dat dit de beste keus is voor de hond, maar ook voor jullie!
t, is ook zielig een hond met chemo, wij zijn verzekerd voor de hond en konden ook voor chemo verzekeren, ik begin daar niet aan met een hond, ze kunnen niet praten of aangeven hoe ze zich voelen,je denkt gewoon na over het welzijn van je dier, daar heb ik alleen maar bewondering voor!
een heel dikke knuf en hoop dat je nog effe lekker kan genieten van je maatje :hug: :inlove:
wat voor ras is het ? 
Goede beslissing Suus :-*
Het is een Jack Russel Duimelijntje.
Het is geen goede beslissing Lieke, maar op dit moment voor iedereen wel de juiste denk ik 
. Maar ik heb toch nog steeds een behoorlijke knoop in mijn maag ervan en het feit dat ik het zo morgen aan de da ga vertellen vind ik geen fijn vooruitzicht. Aan de andere kant als het zo is, is het zo en dan kan ik dit stukje loslaten, dan is de keus gemaakt.
Zo te lezen hebben jullie geen overhaaste beslissing genomen. En dat je het niet wil laten behandelen wil absoluut niet zeggen dat je een slecht baasje bent. Liefde is ook loslaten…en het belang van, in dit geval, je hond vooropstellen.
Hopelijk is ie nog een tijdje pijn en klachtenvrij, zodat ie nog een mooie tijd bij jullie heeft. :hug:
Ik begrijp je wel hoor.
Wij hebben een franse bulldog van 8 jaar. Zij heeft (weten we sinds een paar maandjes) een tumor in haar oog (melanoom). Behandeling: oog verwijderen. Kans op uitzaaiingen naar longen en weefsel achter het oog. Of ze al uitzaaiingen heeft weten we niet. Maar wij hebben ook besloten om haar oog niet weg te laten halen. Reden? Nou geld niet, dat kunnen we hier gelukkig betalen en de hond is verzekerd, maar ze is 8, fransjes worden tussen de 8-10jaar. Ze heeft al een heel verleden en hoelang geven we haar erbij? Nu wordt ze misschien 9 en anders 9.5? We willen onze hond die stress niet aandoen. Ze heeft geen pijn, de tumor groeit wel, maar dat houden we in de gaten, evenals eventuele gedragsveranderingen.
Maw ik vind dat iedereen die in zo n moeilijke situatie komt voor hun eigen moeten afwegen wat belangrijk is. Natuurlijk wil je dat je huisdier lang en gelukkig leeft, maar helaas heeft de natuur vaak andere bedoelingen hoe moeilijk het ook is. Was onze hond ene paar jaar jonger hadden we de operatie zeker laten doen, maar op deze leeftijd niet.
Veel sterkte en vooral nog veel plezier de komende periode met jullie Jack Russel. Geniet van de tijd die jullie nog samen hebben.
@Tante Soesa wrote:
Het is een Jack Russel Duimelijntje.
Het is geen goede beslissing Lieke, maar op dit moment voor iedereen wel de juiste denk ik
Jij verwoord het beter als ik, het is voor jullie nu de juiste beslissing
Dat jullie dit schrijven is voor mij wel een soort geruststelling hoor! Je voelt je toch op één of andere manier schuldig. En ik zat er zo mee, was zo “blij” om vandaag nog even met de da te kunnen overleggen… maar ze is er morgenmiddag pas. Mijn collega kwam namelijk met het idee (en echt niemand anders had dat nog gezegd en het is zo simpel) om de bult wel te laten verwijderen maar niks op te sturen naar het lab, omdat wat daar ook uit komt, we daar niks mee zullen doen. Dat zal al een hoop schelen in het geld, de bult is vies en open en bloed steeds, dus daar zal iets mee moeten gebeuren. Ik wilde dus vandaag graag even overleggen met de da om te vragen wat de consequenties zijn voor het beest als we dat doen, gaat de wond echt zo diep of kan hij dan wel gewoon nog functioneren. Dat vind ik wel een goede optie. Morgen middag belt ze dus we zullen zien.
Dat lijkt idd een goed idee te zijn, vooral als de bult zo ‘vies’ is als jij omschrijft. Wellicht kan het idd verwijderd worden, er zal dan wellicht een tijd gespoeld moeten worden, maar dan is je hond in elk geval van die bult verlost. Ik hoop dat de da samen met jullie tot een goede tussenoplossing komt.
Zojuist (ja echt!) de da gesproken. De bult moet weg vinden wij omdat ie steeds bloedt en dat vind ik gewoon vies eigenlijk. Ze gaat proberen zoveel mogelijk weg te halen zonder dat hij wordt belemmerd in zijn functioneren. Wond zal een dag of 10 nodig hebben om te genezen en hij zal het even rustig aan moeten doen.
Ze probeerde nog even om (dure) medicijnen voor te stellen maar ze merkte wel aan mijn reactie dat we dat niet willen.
We zullen zien wat het gaat brengen hopelijk geen complicaties en hopelijk niet binnen de korste keren weer bulten er bij dan is er een goede kans dat hij nog een paar jaar mee kan…
Ow meis dit is het allermoeilijkste in het ‘leven van een baasje’.
De hond van mijn ouders (hele gezin natuurlijk) is bijna 15 geworden! Toen hij 13 was kreeg hij staar aan 1 oog. Nog niet echt een probleem en komt vaak voor. Tot zijn andere oog ook wazig werd. Hij botste tegen meubels op (mijn ouders konden natuurlijk ook niets meer verplaatsen want hij leerde langzaam omgaan met zijn slechte zicht). Maar daardoor is er uiteindelijk een ontsteking ontstaan. Die nog behandeld met druppels en dat kostte de wereld ook niet. Tot er na verloop van ong een half jaar een tumor groeide achter het ontstoken oog. Ook als enige optie, verwijderen. Voor een hondje van die leeftijd en met ook nog eens hartproblemen (hij viel soms zomaar ineens weg net als een soort epileptische aanval en meestal wanneer hij aan het eten was, stikte dan ook bijna en moest onder de koude kraan om bijgebracht te worden) geen optie.
Gekozen om het per dag aan te kijken. De tumor groeide niet, maar we merkten wel dat zijn levenslust steeds wat minder werd. In de winter met zout op straat wilde hij niet meer lopen. Tot hij kort voor zijn 16e verjaardag nog maar amper uit zijn mandje kwam. Mijn vader moest hem bij zijn etensbakje zetten voor water en voer. Dat was wel de ‘druppel’ want veel beestjes (honden en katten) zorgen voor hun eigen euthanasie zeg maar door eten te gaan weigeren. En hij moest ivm zijn hartmeds wel echt eten. En echt ook de DA had begrip voor de situatie! Het allerbelangrijkste is dat je je beessie een heerlijk leven hebt gegeven! En het moeilijkste is dan om aan het eind van dat fijne leven dat besluit te nemen om geen lijdensweg aan te gaan. Hij zal echt voelen dat het goed bedoeld is. Mijn man had het toen we onze kat moesten laten inslapen…ik was thuis met een baby en het voelde zoooo dubbel. Maar onze kat had zoveel pijn. En het allerlaatste wat ons moppie heeft gedaan is naar mijn man kijken en ondanks dat het ontzettend verdrietig was wist mijn man dat het de enige juiste beslissing was die hij kon nemen. Hier dus al 2 x voor een dergelijke beslissing gestaan en het doet onwijs pijn om je beestje los te laten maar het alternatief is nog zwaarder. Hopelijk kan jullie hondje nog een mooie tijd hebben als zijn wond is genezen en kun je later ook terugkijken op jullie besluit als het beste antwoord op een slecht alternatief. :hug:
Ik hoop dat de operatie en het herstel verder zonder complicaties verloopt en jullie nog een aantal jaren van jullie hondje mogen genieten en hij/zij nog geniet van al wat jullie te bieden hebben.
Sterkte
Nou begint het laatse beetje hoop wat ik nog had te vervagen heb nog een klein bultje gevonden helemaal achter an zijn buikje net boven zijn lies… Dus komt de vraag wel of niet opereren weer, de bult die weggehaald wordt is in een maand tijd gegroeid en als het echt zo snel gaat wil ik hem die operatie nietaan doen… Mennnn ik baal als een stekker van dit alles!
@Tante Soesa wrote:
Nou begint het laatse beetje hoop wat ik nog had te vervagen heb nog een klein bultje gevonden helemaal achter an zijn buikje net boven zijn lies… Dus komt de vraag wel of niet opereren weer, de bult die weggehaald wordt is in een maand tijd gegroeid en als het echt zo snel gaat wil ik hem die operatie nietaan doen… Mennnn ik baal als een stekker van dit alles!
Ooo dat is idd heel erg balen :hug:
Ik ken de tumor niet dus ik wete niet hoe snel dat het gaat. Maar misschien is het een idee om tegen gereduceert tarief meteen dat 2e bultje weg te laten halen, vooral omdat het nog klein lijkt te zijn?
Ik weet het ook niet hoor, het is maar een idee.
Ik duim voor jullie en de hond.