hallo,
heeft iemand een paar tips om fit te worden.
sind een hele tijd heb ik nergens geen puf meer voor, vaak alleen maar moe en ik kan dan gewoon mijn ogen niet meer open houden. ook zweet ik erg veel.
soms slaap ik wel even overdag als de meiden ook op bed liggen, maar ilse slaap niet elke dag en ik word er soms alleen maar duffer van om op bed te liggen.
ook heb ik een flinke wisselstemming, en kan erg weinig hebben.
we gaan over drie weken met vakantie een weekje samen met mijn schoonouders, en die willen graag vaak gaan fietsen, ik weet niet dat ik daar de conditie voor heb.
als ik ilse op de fiets wegbreng naar de peuterspeelzaal, sta ik al te trillen en te hijgen, en dat is net 5 min fietsen.
ben ook al bij de huisarts geweest, en bloed geprikt, er kwam niks uit.
inmiddels heb ik ook 4 weken diaree achter de rug, dit werkte ook niet lekker mee.
ik hoop dat jullie tips heeft.
groetjes henny
De overtreffende trap van moe is volgens mij ook moeder.
Zelf heb ik heel veel last van flauwtes overdag. De enigste manier om dat voor te zijn is de hele dag door te eten. (is voor de tandarts ook weer goed voor zijn omzet).
En die algehele vermoeidheid kan ik bij mezelf het beste tegen gaan door juist lichamelijke inspanning. Zelf doe ik dat door hardlopen. Na een uurtje hardlopen ben ik niet vervelend loom moe maar lekker moe zeg maar. En daardoor krijg ik dan weer energie.
Herkenbaar hoor. Had ik ook de eerste maanden. Moe, moe, moe en veel zweten en duizelig zijn. het heeft echt tijd nodig. Ik voelde me pas beter toen Kian 10 maanden was. Wat mij wel geholpen heeft is sporten (wandelen, fietsen, zwemmen, of naar de sportschool). In het begin is het pittig, maar ik voelde me er wel fitter door. Ik slikte ook wat vitaminepillen in die tijd.
Floradix!!! Super vies, maar het hielp (en helpt) bij mij wel. Is bij iedere drogist te koop.
Enne…weet je zeker dat je niet zwanger ben? :shifty:
hallo,
bedankt voor jullie advies.
ik heb tijdens de zwangerschap floradix gehad, het hielp niet echt, terwijl met de zwangerschap van ilse wel.
maar als ik het goed heb is floradix grotendeels voor het ijzer tekort, en dat heb ik niet, die was goed.
en zwanger, kan haast niet, ik slik de pil en gebruik nog de condoom erbij, wegens vaginale infectie en diaree, die ik heb gehad.
vitamine pillen heb ik ook.
ik denk ook nog maar eeen keer naar de huisarts gaan. ben net even an het google geweest, en al mijn kwallen op een rijtje gezet, dat zijn er flink wat. tot nu toe lijkt het op candida. kan best zijn omdat ik dat tijdens de zwangerschap ook had met de vaginale infectie.
maar het zou zeker niet verkeerd zijn om iets te gaan doen met sport.
gr henny
@rhode wrote:
Floradix!!! Super vies, maar het hielp (en helpt) bij mij wel. Is bij iedere drogist te koop.
Enne…weet je zeker dat je niet zwanger ben? :shifty:
Je hebt ze ook in tabletvorm
. Het drankje is idd super vies :sick: .
inmiddels bij de huisarts geweest.
en mijn briefje met kwalen voor gelegd. en gezegd wat ik dacht.
hij zei dat indereen candida bij zich draag, en dat dat het niet was.
hij ziet het als een drepressie, omdat ik vakker bij hem ben geweest met diverse klachten, ook heb ik hyperventielatie gehad.
ik zou niet de eerst zijn die dit heeft naar een zwangerschap.
ik heb nu iets meegekregen, en moet over twee weken weer terug komen.
groetjes henny
Ondanks dat je zelf zegt dat je geen conditie hebt, hielp bij mij gaan sporten. Het is even een mega-drempel om jezelf over heen te sleuren. Eventjes weg uit huis, even tijd voor jezelf en je lijf. Rustig aan beginnen en langzaam opbouwen.
En als je ha inderdaad gelijk heeft met depressie (wat ik absoluut niet hoop voor je!), dan kan ik je uit ervaring vertellen dat ook bij een depressie sporten heel goed werkt. Je moet er naar toe slepen, maar oh, wat kwam ik er altijd weer een stuk beter vandaan.
En denk eraan, dat je nog steeds aan het ontzwangeren bent. Ik zat na een maand of 8 pas lekker in mijn vel, had toen nog een dipje 10 maanden na de geboorte en toen ging het weer beter. Zeker met een tweede lijkt het me nog pittiger dan bij een eerste, omdat je nog een ukkie hebt rondlopen.
Heel veel sterkte ermee!
Probeer ook veel fruit te eten, als je daar van houdt.
Ik merk dat ik veel fitter ben als ik (veel) fruit eet, dan als ik bijv veel koekjes als tussendoortje zou eten.
En veel naar buiten!
henny herken het wel wat je zegt. Ik was ook rond een maand of 6 het meest moe. Al dat ziek zijn helpt ook niks.
Wat bij mij uiteindelijk hielp was meer eten. Toen ik een week of twee flink aan het eten was en nietmeer ziek was geweest, voelde ik me toch echt wel een stuk beter. En tja… toen raakte ik weer zwanger, dus nu is het weer moe, moe,moe… :wall:
Ik herken dit ook! Mijn zoon is nu 8 maanden en ik ben ook alleen maar moe en zit niet lekker in mijn vel. Heb er ook nog af en toe een paniekaanvalletje bij, dus ben ook naar mijn ha gegaan. Loop nu bij een psycholoog, waar ik erg blij mee ben. Nu hopen dat het over een paar maanden ook beter gaat. 
Wat vond je er zelf eigenlijk van toen hij het over een depressie had? Herken je daar wat in?
ik was al vakker met klachten naar de ha geweest. steeds zij hij dat het bij het ontzwangeren hoort, en kon weer naar huis.
zelf had ik het gevoel dat ik niet sirieus genomen werd.
ik heb al mijn klachten op een briefje gezet en dat aan de ha gegeven. toen zij hij dat ik in een depressie zit. maar volgens hem heeft praten geen zin en kreeg gelijk medicijnen mee. die ik maar twee keer geslikt heb omdat de klachten alleen maar erger werd.
ik snap niet dat praten bij mij geen zin heb, het lijkt mij dat het dan op lucht om met iemmand te praten.
momenteel probeer ik alles op een rijtje te zetten wat mij dwars zit en waar ik snel geiriteerd van word en hoe ik het op kan lossen.
ik ben ook weer begonnen met otnspannings oefeningen die ik had gekregen toen ik last had van hyperventielatie.
mijn man heeft nu drie weken vakantie dus kan hij een beetje mee helpen met de kinderen, als ik een klein dipje heb. en over week gaan we een weekje met vakantie.
ik merk wel als ik me even niet lekker voeldat de oudste dat merk en word dan alleen maar drukker en wil dan ook niet luisteren. als dit gebeurt dan ga ik ik een stukje lopen met de dames en dan gaat het al weer beter. het kost dan wel wat moeite op de stap te gaan zetten. maar het helpt wel.
ik heb geen zin om pillen te gaan nemen, waar je alleen maar slechter door gaat voelen. ik ben nu ook een beetje rond aan het zoeken hoe andere ermee omgaan, en enkele tips heb ik hier al gehad…
groetjes henny
Henny wat jij zegt heb ik ook gehad na de zwangerschap. Mijn schildklier bleek te traag te werken, google maar eens op het woordje hypothyreoidie. Ik denk dat je een heleboel van die klachten herkent.
PB me maar als je vragen hebt want ook het hyperventileren, de stemmingswisselingen enzovoorts kunnen daardoor veroorzaakt worden. Huisartsen miskennen het vaak en zien het als een depressie terwijl het dat pertinent NIET is.
Ik zou erop staan om je TSH en T4 waarde te laten prikken want alleen zo kom je erachter of je schildklier misschien te snel of te traag is gaan werken na je laatste zwangerschap.
even de kwaaltjes op een rij.
moe, wisselstemming, hyperventielatie, soms hoofdpijn op de kruin, hartkloppingen, pijn hartstreek, huilbuien, vermoeide ogen (jeuken), tintelingen been en arm soms gezicht, na lichte inspanning trillen en zweten (een stukje fietsen van psz en terug, geen conditie), duizelig, snel zenuwachtig, stijve nek en schouders, geen zin in sex, spierpijn in de ochtend met uit bed stapen, veel vergeten.
als het goed is is dit het zo’n beetje, gelukig heb ik niet alles tegelijk, maar het vaakst moe en stemmingswisseling en hartkloppingen.
een vrijdag moet ik weer terug komen bij de ha, voor controlle van de medicijnen( die ik niet meer neem).
Lekkere HA, eerst neemt hij je helemaal niet serieus en dan schiet hij meteen door en stuurt je met medicijnen en zonder hulp naar huis :evil: . Is er geen betere HA te krijgen bij jullie?
Die medicijnen, zijn dat antidepressiva? Die moet je namelijk een flinke tijd slikken voordat je effect gaat merken. Als je het wil, moet je dus even doorbijten in het begin. Dat praten geen zin zou hebben is de grootst mogelijke flauwekul. Als de HA je niet wil doorverwijzen naar een psycholoog o.i.d., kun je jezelf altijd aanmelden bij het maatschappelijk werk. Dat is gratis en daar kun je vaak ook al heel wat aan hebben, al is het maar dat je serieus genomen wordt, je verhaal kwijt kunt en eventueel wel naar de goede hulp wordt doorverwezen.
Al die klachten die jij noemt, dat is nogal wat. I snap niet dat een HA zonder verder te kijken besluit dat je dus een depressie hebt en het daarbij laat. Wat een waardeloze arts zeg… Hij zou toch op zijn minst je bloed kunnen checken…
Hoe zit het met je ijzergehalte eigenlijk? Veel van die klachten zouden door bloedarmoede kunnen komen.
toen we hier kwamen wonen moesten we deze huisarts nemen, de andere zaten vol we haden dus geen keus.
ik zal het er nog er nog eens met hem over hebben een vrijdag dat mijn bloed gecontroleerd kan worden. en ik slik geen pillen meer, in de beschrijving stond ook dat het na twee weken pas het veschil zal merken.
maar als ik me er door alleen maar minder door voel hoef ik ze niet.
ik moet toch voor de kids blijven zorgen en met die pillen werd het er niet gemakkelijker op.
een paar weken terug is er op mijn ijzer geprikt en was zeer goed.
moest nog wel even de staalpillen blijfen nemen die ik had gehad, om mijn reservers op pijl te brengen, zo zij hij het.
soms denk ik wel eens dat ik iets ergs heb, in februari zijn een paar moedervlekken weg gehaald, waarvan 1 wel onrustig was, maar voor de rest kon het geen kwaad, dit is wel gedaan bij een dermatoloog, maar dat hou je toch wel in je achterhoofd en maakte ik me er soms zorgen om.
Ik vind eigenlijk ook wel dat je huisarts je erg makkelijk met pillen naar huis stuurt. Zeker als je zelf al aan geeft dat praten misschien best op zou luchten!
Even ter info (als je dat zou willen): Naar een eerstelijns psycholoog kun je ook zonder verwijzing van de huisarts. Voor meer info: http://www.lve.nl/ Maatschappelijk werk vind ik ook een goede tip. :thumbup:
Gelukkig ben je niet helemaal afhankelijk van je huisarts wat dit soort dingen betreft. Maar het is misschien niet onverstandig om vrijdag aan te dringen op verdere hulp dan alleen pillen. Als ik het goed begrijp, zou je zelf ook wel wat mentale ondersteuning willen?
Ik zie dat je jongste kind 5 maanden oud is, dus je zit nog steeds in de ontzwangerings fase, geef het even de tijd want je hebt het nu toch iets drukker dan met je eerste kindje…het klinkt hier heel bekend in de oren vooral het zweten…dit heeft bij mij tot ruim 1 jaar geduurd.
hallo hier ben ik weer.
ben net weer een weekje thuis van vakantie.
ik moets weer bij de huisarts komen, even met hem gepraat, er gebeurt weer niks, hij heeft er over om met mijn man te praten, wat wel een beetje werk, en dat het bij het ontzwangeren hoort.
voor dat we met vakantie gingen ging het al wat beter, met de vakantie ging het berg afwaarts. ilse was erg dwars en wilde ook niet naar bed, ze zat soms tot 23.00 op, als ze eerder ging gilde en krijste ze alles bij elkaar.
inmiddels thuis gaat het niet veel beter, ontzettend dwars. en ik heb er geen gedult meer voor, er hoef maar iets te gebeuren en raak over me toeren en word snel boos, ook al wil ik het niet.
ik kijk deze week nog aan en ga maar weer naar de huisarts. zonet heb ik een topic gelezen over de schildklier, ik vind toch dat mijn klachten ook in het rijdje zitten.
ik weet er nog weinig van af waar de schildklier voor dient enzo.
maar weer op onderzoek uit.
groetjes henny
Beste Henny, je moet er echt op STAAN dat je schildklierwaarden geprikt worden! Zo te zien aan jouw klachten is je schildklier flink aan het schommelen.
Vraag of je TSH en T4 waarden geprikt kunnen worden. Dat kan hij je niet verbieden hoor.
Het hyperventileren, hartkloppingen, zweterige en de koppijn horen bij een te snel werkende klier.
Het stijve gevoel in je nek, de koppijn, de depressieve gevoelens, stemmingswisselingen, huilbuien, de vergeetachtigheid, woede-aanvallen en al die ellende, dat hoort allemaal bij een te traag werkende klier.
Zo te zien is jouw schildklier door alle hormonale veranderingen tijdens en na je zwangerschap zo erg de weg kwijt, dat hij niet goed kan inspelen op de behoeften van je lichaam.
Hoe is het met je menstruatie en je cyclus, is die ook ontregeld? Heb je ook veel klachten tussen je menstruaties door bijvoorbeeld en bloed je heviger dan hiervoor?
PB me anders even, ik lees dit topic niet iedere dag.
Sterkte meis, ik ben ook door die hel gegaan en inmiddels, na een jaar, aardig ingesteld. Er is dus hoop, als je huisarts tenminste meewerkt!