Poeh, wat herkenbaar allemaal … maar goed, als ik het zo lees lijkt het toch erg veel op “ontzwangeren”
Moe zijn , gespannen … daardoor hyperventileren, depri gevoel …
Ik denk dat heel veel moeders dit wel herkennen … zeker het eerste jaar na de bevalling.
Toen ik ermee naar de huisarts ging is wel meteen alles gecontroleerd … ook schildklier inderdaad en nog veel meer ( want gut wat kan er dan ineens een hoop mis met je zijn)
Maar het is ook een beetje je moedergevoel wat je angst geeft om iets ergs te mankeren misschien ?
VEEL praten helpt hoor … en als het kan … zoek eens een dagje oppas of hulp !!! zorg voor jezelf … ga naar bed als 't kan ! en probeer geen supermamma te zijn.
Sterkte meid !
Maar Henny heeft toch al twee oudere kinderen? Dan zou je toch denken dat je het ‘normale’ ontzwangeren wel een beetje herkent? Het lijkt me altijd goed om het te controleren, er belanden wekelijks jonge moeders in het ziekenhuis omdat ze HA dacht dat hun klachten bij het ontzwangeren hoorden, of door de BV kwamen…
@lena3 wrote:
Maar Henny heeft toch al twee oudere kinderen? Dan zou je toch denken dat je het ‘normale’ ontzwangeren wel een beetje herkent? Het lijkt me altijd goed om het te controleren, er belanden wekelijks jonge moeders in het ziekenhuis omdat ze HA dacht dat hun klachten bij het ontzwangeren hoorden, of door de BV kwamen…
He terug van vakantie eerst melden hoor!!!
effe inbreken op het topic waar ik verder niets van weet… :-*
nou eindelijk wordt er verder gekeken.
donderdag had ik eigenlijk een afsparak met de h.a, maar ilse moest opeens vandaag ook even langs komen, ze heeft een flinke griep en een loopoor, en ze at en dronk niet meer.
dus heb ik gelijk gevraagd dat mijn bloed getsest kon worden, en dat was goed zei die, als er niks uit blijkt te komen zijn we wel weer een stap verder, en dan kan ik verder kijken hoe ik het aan moet pakken.
donderdag prikken en dan heb ik dinsdag de uitslag binnen.
er word op meerdere dingen getest.
ik laat het nog weten.
groetjes henny
En Henny weet je al wat meer?
de bloed test wees niks uit.
inmiddels gaat het wel wat beter. wel met ups en downs.
ik laat alles maar zijn beloop gaan. beetje met de dag leven, en niet konstant aan het huishouden enzo denken en de speelgoed ruim ik pas op als ze op bed liggen, anders blijf ik maar bezig.
dan maar een weekje niet stoffen.
met deze dingen was ik wel veel bezig, ook vaak in gedachten. met dat moet ik nog doen en dit noch, en ik kwam er dan niet aan toe.
ik moet gewoon makkelijker gaan denken.
misschien hebben jullie tips wat het huishouden betreft. hebben jullie schema’s of gewoon wanner het uitkomt.
groetjes henny
Henny gelukkig maar dat je bloed goed was, dat is toch het belangrijkste.
Ik ben zelf ook erg perfectionistisch en daar moet je met een kleintje gewoon echt vanaf stappen. Dat gaat ook met vallen en opstaan maar het KAN gewoon niet altijd ruim zijn en dingen mogen ook MORGEN.
Wat bij mij helpt is dat ik af en toe m’n liefste even wegstuur met dochterlief en dan de dingen echt aanpak, want als ze om me heen blijft drentelen dan schiet het niet op. En een systeem aanhouden dat werkt hier niet echt want dan raak ik alleen maar gefrustreerd als ik iets niet af krijg.
Ik doe veel kleine wasjes maar dan is de mand ook altijd vrijwel leeg. En ik probeer altijd alles gelijk weg te strijken dan hoef ik daar niet tegenop te zien.
Maar het is voornamelijk een kwestie van zelf makkelijker worden;-)