Afgelopen week vroeg een moeder op school ineens uit het niets aan me of ik zwanger ben… Nee dus.
We stonden echt in een volle gang, school was net uit. Ik kon gelukkig meteen terug vragen “zwanger? hoe kom je daar bij?” Ben wel de rest van de dag van slag geweest.
Maken jullie dat soort opmerkingen ook mee? en zo ja, hoe reageren jullie daarop?
Oh, heel herkenbaar hoor. Ik krijg ook regelmatig opmerkingen (ook voor de gein) over wanneer ik nu eens een kind krijg of wat mijn toekomstplannen zijn. Haal dan altijd ‘heel nonchalant’ mijn schouder op :roll: alsof ik daar nog helemaal niet mee bezig ben. Ondertussen baal je enorm…
Sterkte!
Ja heb ik ook maar ik zeg gewoon misschien wel misschien niet en verder ga ik er niet meer over door praten en loop of weg of begin over wat anders! Maar moeilijk is dat soms wel.
Ja, moeilijk is dat hé.
Ik heb het ook wel eens meegemaakt dat de kindjes van mijn klasje daarover bezig waren. Je probeert daar licht over te gaan, maar vanbinnen steekt dat idd wel…
Meestal zeg ik dan ook zoiets van: “We zijn nog bezig met de bouw van ons huis… de rest komt daarna wel”…
Wat mij het meeste raakte was een opmerking van Kelly. In de kerstvakantie baalde ze enorm en ze verveelde zich stierlijk. “Mam, waarom heb ik nou geen brortje of zusje dat nog leeft?” Jeemig, dat stak zeg. Kelly kon er ook niks aan doen en ik heb ook maar gezegd dat we heel erg ons best doen en de dokters ook, maar dat we er niets over te vertellen hebben en maar geluk moeten hebben. Waar een kind op zo’n leeftijd al bezig mee kan zijn…
Dat zal inderdaad wel even rot gevoeld hebben zeg!
Vorig jaar toen ik wat aangekomen was van de Clomid, waren onze groep 8’ers er op kamp ook van overtuigd dat ik zwanger was. Ik ben altijd behoorlijk slank en toen ik vorig jaar een paar kilo aangekomen was, zag je dat dus ook meteen. Daar baalde ik toen ook goed van.
Wat de reden van die moeder was om het te vragen, geen idee. Misschien omdat ik met de trend van tuniekjes meedoe… Iets anders konden we niet bedenken.
Ik zeg steenvast als antwoord dat ik al genoeg kinderen in de klas heb 
Ik vind dat ook altijd erg vervelend als iemand daarover begint. Kom ook vaak met de opmerking dat ik nog tijd zat heb, dan zijn ze vaak ook wel stil… Toch wel weer balen op zo’n moment hoor!
Hier wordt al heel lang gevraagd of wij een tweede kindje willen. :?
M’n moeder vroeg het laatst ook een keer, toen heb ik geantwoord dat ze niet “te koop” zijn.
ons word het ook heel veel gevraagd we zijn gek met kinderen en dat weten anderen ook
ik zeg altijd tegen de mensen die niet van onze situatie weten dat het wel een skomt met de tijd
maar van binnen kan ik het wel uitschreeuwen
Hier werd het ook heel lang gevraagd. Zeker toen we trouwden (in 2004) begon het gevraag hardnekkig te worden…echt tot vervelends toe!
Vanaf februari 2005 t/m juni 2007 zijn wij bezig geweest om zwanger te raken, wat wonder boven wonder gelukt is! (we waren doorgestuurd voor IUI/IVF, maar uiteindelijk bleek een te hoog prolactine de boosdoener).
En toen ik dus supergelukkig aan een collega vertelde dat ik zwanger was, was zijn antwoord of ik wel kinderen mocht krijgen… :shock: (ik heb een aandoening erfelijk is). Zo dat deed echt zeer! Ik kan nu nog niet normaal kijken naar die collega.
@Roheryn: dat is inderdaad even schrikken als je kindje dat zo zegt. Ik kan mij indenken hoe mij moeder zich gevoeld moet hebben toen ik bleef vragen om een zusje (ik heb een grote broer en mijn moeder is voor hem en tussen ons in totaal 3 kinderen verloren. Eentje daarvan heeft een paar dagen geleefd, mijn zus).
Nu, zoveel jaren later, heb ik onze pasgeboren zoon als tweede naam de naam van mijn overleden zus gegeven. (ietsjes aangepast voor een jongen). Als eerbetoon aan mijn zus!
X Do
Ik heb het gelukkig niet vaak meegemaakt.
Mijn buurmeisje vroeg een aantal jaar geleden of ik een baby in mijn buik had… (we waren er toen net voor de 1e keer voor gegaan :shifty: :eh: )
Verder als iemand het al vraagt, zeg ik dat je kinderen krijgen niet zomaar afdwingt en dat wij heel graag zouden willen, maar je het niet voor het zeggen hebt. Vaak voelen de mensen die het vragen zich ook vervelend dan!! :mrgreen: 
Wij zijn wel altijd heel open zijn over onze situatie, dus iedereen weet ervan.
jeetje, wat een vraag zeg. Nee, is mij nog nooit overkomen.
Wel iets van andere orde…toen ik opgenomen en geopereerd was in verband met mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap lag ik op de kraamafdeling…
Moest ik 's nachts met hulp naar het toilet aan het eind van de gang. Met infuus en moeilijk kunnen bewegen natuurlijk. Kwam ik een andere dame tegen die naar me keek met zo’n gelukzalige grijns richting mij zo van ‘ik weet hoe je je voelt zo na een bevalling…’. Ze feliciteerde me nog net niet.
Tja, wist zij veel maar het voelde absoluut niet fijn! Begon ook al slecht toen de verpleegkundige zei dat ze het zo druk hadden met alle verloskamers bezet, sorry hoor dat ik ook wel eens moet plassen. pfff. kan er nog boos om worden.
Woon in een relatief klein dorp dus weet wel zeker dat men weet het er bij ons voor staat.
Suc6 angelbaby deze ronde!!!
Als mensen nu aan mij vragen of ik nog een tweede kindje wil, zeg ik gewoon “ja”. Daar zeg ik dan ook gelijk bij dat het bij ons niet vanzelfsprekend is. De een zegt “sorry” de ander gaat er op door. Beiden vind ik prima, maar ik ga niet meer (voor)liegen hoor 
Heb ook nog wel eens de reactie gehad of m’'n buikje door een zwangerschap komt, ach, dan geef ik maar de naweeen van een zwangerschap/bevalling als reden
Mijn man en ik zijn bijna 9 jaar bij elkaar, waarvan bijna 2 jaar getrouwd. Er werd ons altijd gevraagd waarom wij nog niet getrouwd waren en daar hadden we zo onze redenen voor, een emigratie op komst, moeder op sterven en vervolgens voorlopig niet willen trouwen omdat moeders er niet bij kon zijn … Uiteindelijk zijn we getrouwd toen wij daar klaar voor waren (ook al wilde we natuurlijk wel eerder, maar het is er gewoon niet van gekomen)
En toen begon men te vragen… Jullie zijn al zo lang bij elkaar, wordt het niet eens tijd voor een kindje… :roll: Ik zeg dan ook dat het kindje komt als wij er klaar voor zijn.
nee, gelukkig is me nooit gevraagd of ik zwanger ben. Lijkt me een heel vervelende vraag Angelbaby.
Wel de vraag: willen jullie geen kinderen? Dan zeg ik altijd ‘ja, heel graag zelfs’ en als mijn hoofd er naar staat ‘maar bij ons gaat dat helaas niet zo gemakkelijk’. Als mensen zo’n directe vraag stellen kun je ook een direct antwoord verwachten. Ik heb daar trouwens nooit vervelende reacties op gekregen.
Wel laatst een collega die zei dat ze aan het nadenken was wanneer ze weer een kind zou nemen (letterlijk!). Tja, toen kon ik het toch niet laten te zeggen ‘kinderen neem je niet’… (overigens, deze collega weet heel goed hoe mijn situatie is dus ze schaamde zich denk ik ook wel een beetje).
Roheryn, oef, dat is inderdaad een heftige vraag van Kelly :hug:
Meiden, wat kunnen we boos zijn he, wanneer we dit soort opmerkingen krijgen. Gelukkig hebben we elkaar hier op het forum om lekker te spuien :mrgreen:
liefs maya
toevallig vroeg mijn oma dat van de week
mijn antwoord was niet dat ik weet hoezo :mrgreen:
ze vond dus dat ik een dikke buik had :wall:
als mensen vragen of ik geen 2e wil of wanneer er een 2e komt ligt het aan m’n bui wat ik zeg
de ene keer leg ik idd uit dat het niet zo makkelijk gaat en de andere keer dat we nog even wachten :roll:
heel herkenbaar dit :shock:
Ik heb maatje 48 en meeste vet zit op mijn buik.
nu we getrouwd zijn krijg ik constant te horen:
En, moet je al voor 2 eten (alsof dat moet zeg :wall: :wall: )
of: al moedergevoelens? (al sinds mijn 12de :eh: )
of: ben je al zwanger? (wil je de primeur dan? :silenced: )
of: al kleine mutsies op komst (hoezo, kijk je naar men dikke buik? :wall: )
Pas in een volle supermarkt, mijn oude bedrijfsleidster. het was haar eerste vraag toen ze me zag: en ben je al zwanger?
Word daar zo verdrietig van en soms ook heel boos. Sommigen mensen hebben echt geen manieren :wall: :wall:
soms is zwanger worden helemaal niet leuk 
:hug: :hug: :hug: voor alle andere meiden hier
Zo stom als mensen dat doen.
Ik heb dunne benen, dunne armen en een normaal gezicht. Al het vet stroomt naar mijn buik toe :? . Mensen vragen het niet, maar je ziet ze wel kijken. Normaal zou ik daar mijn schouders voor ophalen. Maar nu het zwanger worden wat langer duurt, steekt dat toch wel.
Ach ja, kan hier ook over meepraten.
Beide zussen zijn zonder problemen zwanger geworden en hebben 2,5 maand na elkaar 2 mooie baby’s op de wereld mogen puffen. Hoe vaak ik wel niet heb moeten antwoorden op de vraag: En zijn er bij jullie ook kinderwensen? Tuurlijk wil ik kinderen duh!!! Gaat alleen niet zo makkelijk. Dat antwoord krijgen ze dan ook gelijk terug gekaatst.
Hier is het zelfs zo erg dat bepaalde “vrienden” (of het dan nog vrienden zijn??? ) gewoon in de gaten houden of je drinkt. Doe je dat niet, dan ben je toch zeker zwanger?? En dat wordt ook gewoon zo gezegd; “zwanger??” Dus als je t dan echt bent, dan kun je t niet eens meer voor je houden, al weet je t misschien zelf net. Ik irriteer me er dood aan vooral ook omdat er wordt gedaan alsof t niks is dat je in mm zat en dat dat door anderen gewoon open op tafel wordt gegooid. Er moet vooral gepraat worden over hoe lang t duurde bij iedereen en 20 maanden is dan echt niet zo lang…weten zij veel hoe lang 20 maanden duren als je maar 4 kansen en een mk in die tijd hebt gehad? En dan elke maand 4/5 keer naar t zkh?? Ze weten t goed, maar respect voor andermans gevoel…en dna wordt er ook nog gezegd dat ik t mensen met een ongelukje niet zou gunnen, wat voor onmens zou ik dan zijn? Tuurlijk moet je dan even slikken, maar waarom zou ik daar boos over zijn? Nee dan nog erger, degene die dit hard roepen, zijn na 3 maanden proberen al van mening dat t lang duurt, de hele wereld mag dat weten en zuipen zich elk weekend te pletter, niet raar dan dat t niet lukt denk ik dan. en tja als t dan wel zo is, dan heeft “dat kind” pech :shock:
Ga er maar van uit dat t onwetendheid is…maar dit hoor ik regelmatig… :shock:
Dus ik verkies thuis blijven met mijn heerlijke dochter nu dan toch echt boven dat soort praat!!!
En ik vind t ronduit onbeschofd trouwens als mensen vragen of je zwanger bent of wilt worden, je vraagt toch ook niet naar hen sexleven??