ik heb nu de blz hiervoor nog ff doorgelezen
ik denk dat ik nu snap waarom weghalen voor ons hier wel een straf is
en voor lena niet:
het ergste dat ik bij tygo kan doen is hem weghalen bij wat hij wil
hij vindt dat helemáál niet best!
het is een volhouder
en hij laat zich niet makkelijk mee afleiden
(paar maanden terug nog wel trouwens…)
als ik hem weghaal dan wordt ie superboos
daarna rent ie nog 1 keer naar datgeen toe
en dan hoef ik alleen nog maar mijn hoofd te schudden en dan gaat ie weer huilen
maar hij stopt wel
(want anders haal ik hem gewoon nog een keer weg)
waar de grens ligt met bijvoorbeeld een stoeltje waar ie op moet:
ik denk als dit allemaal niet meer werkt…
het is nu gewoon nog niet nodig
Ik heb mijn kinderen pas met 2-2,5 jaar voor het eerst op de trap (of eerst nog buiten voordat ik de opvoedprogramma’s had gezien). Daarvoor was het niet echt nodig.
ik zie ze al op sokken voor de deur staan :lol: :mrgreen: .
Ik ben er nu ook mee begonnen om Sebastiaan te “straffen”.
Het is een erg bij de hand mannetje die precies door heeft wat 'ie doet. Mij gericht bijten is dus ook z’n grote hobby… Sinds kort krijgt hij een waarschuwing en als hij het nog een keer doet, gaat 'ie naar z’n kamer (woon in een flat, dus dat is makkelijk). Ik laat hem daar een minuut staan, dan haal ik hem weer op. Zeggen dat het niet mag wat 'ie deed en dan afleiden met wat leuks. Ik heb het idee dat het langzaam tot hem door begint te dringen. Dus dit blijf ik maar stug volhouden.
Groetjes,
Heleen
Hi hi, nee, ik bedoel… ik praat te warrig :mrgreen: . Het verschil tussen straf en iets anders vind ik de intentie die erachter zit. Iets wat een straf is doe je juist OMDAT het kind het niet leuk vindt. Lara heeft een hekel aan verschonen, maar het is geen straf. Zou ik haar verschonen als ‘consequentie’ voor irritant gedrag (zo van: als jij knoeit met je eten, dan moet je een schone luier), dan wordt het dus een straf. Snappie?
Maar als Lara het niet erg vind als je haar ergens anders neerzet dan is dat dus voor Lara en jou dus geen straf.
Begrijp ik em nu goed dan?
Maar hoe wil jij het aan gaan pakken dan?
Ik vind bijvoorbeeld negeren ook straf :think: .
het bijten is hier ook begonnen :roll:
nieuwe mijlpaal :mrgreen:
Je kind negeren vind ik ook straf.
Hoe ik het ga aanpakken… hmmm… dat zie ik wel als het zich voordoet.
Gisteren bijvoorbeeld wilde ze steeds aan de computer zitten. Ik heb er iets voorgezet, maar dat wilde ze dan weghalen. Dus dan zei ik NEE en haalde haar weg en zette haar bij d’r blokken. Ging ze daarmee spelen. Tien minuten later stond ze natuurlijk weer bij de computer. Na een keer of 4 hoefde ik alleen maar “Lara?” te zeggen en dan begon ze al fanatiek NEE te schudden :inlove: . Maar ja, dan blijft het dus heel moeilijk voor haar: gaat ze meedoen met mama’s NEE-spelletje of is de verleiding van het knipperlichtje toch te sterk? Je ziet hoe de ene impuls om voorrang vecht met de andere :mrgreen: . Dan help ik haar dus door haar wéér weg te halen. Dat hou ik voorlopig wel vol. Zo hoop ik die gewoonte erin te lsijten. Net zolas ik haar geleerd heb om mee te werken met aankleden, tandenpoetsen, het verwijderen van oneetbare dingen uit haar mond, in de kinderstoel gaan zitten, etc. Eindeloos herhalen totdat ze groot genoeg is om het ook echt te kunnen snappen. Maar voorlopig kunnen we zo wel vooruit.
ik herken Tycho-s reacties helemaal :?
BOOS, bijten , schoppen , strekken en draaien…en dan als een speer terug naar waar ie weg moest :wall:
afleiden ? hij slaat het gewoon uit mijn handen en kijkt naar waar ie heen wil :roll:
en dat houd ie lang! vol… :wall:
hij lijkt op mij :shifty: :mrgreen:
@Mamalien wrote:
Maar als Lara het niet erg vind als je haar ergens anders neerzet dan is dat dus voor Lara en jou dus geen straf.
Begrijp ik em nu goed dan?.
Het is geen straf omdat ik het doe om haar te ‘pesten’
.Zelfs al zou ze het wel erg vinden. Ik doe het omdat het bijvoorbeeld gevaarlijk is wat ze doet. Niet omdat het stout is. Of het een straf is, zit 'm voor mij in de reden waarom ik het doe, niet in hoe leuk of stom het is.
Ik kreeg vroeger bijvoorbeeld weleens de straf dat ik naar mijn kamer moest. Vond ik prima, ik zat graag op mijn kamer. Toch was het een straf, want ze deden het als ‘negatieve beloning’ voor stout gedrag.
Maar dan ga je heel erg vanuit je zelf uit.
Moet je niet uitgaan van wat je kind als straf ziet?
Ik denk even hardop hoor :think: .
@Heksje wrote:
ik herken Tycho-s reacties helemaal :?
BOOS, bijten , schoppen , strekken en draaien…en dan als een speer terug naar waar ie weg moest :wall:
afleiden ? hij slaat het gewoon uit mijn handen en kijkt naar waar ie heen wil :roll:
en dat houd ie lang! vol… :wall:
hij lijkt op mij :shifty: :mrgreen:
whahaha
herkenbaar…
moet ff zeggen dat tygo gisteren op het kdv voor het eerst voor straf op de stoel moest
wat had ie gedaan?
hij had 4 keer de loopkar van een jongetje afgepakt die nog niet zo stevig in zijn schoentjes staat :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
@Mamalien wrote:
Maar dan ga je heel erg vanuit je zelf uit.
Moet je niet uitgaan van wat je kind als straf ziet?
Ik denk even hardop hoor :think: .
Ik denk een combi. Als je straf geeft, wil je dat het werkt als een straf. Dus moet je iets kiezen dat je kind echt niet leuk vindt.
Of het straf is, ligt aan je eigen intentie (in mijn definitie dan), namelijk of je iets doet met als bedoeling dat ze het vervelend vinden. Of het ook overkomt en werkt als straf, ligt er natuurlijk aan of het kind ook door heeft dat hij straf krijgt. Vaak vinden ze het idéé dat ze straf krijgen minstens zo erg als de straf zelf. Maar dan moeten ze het wel doorhebben natuurlijk.
Mij naar mijn kamer sturen hielp in ieder geval niet :mrgreen: .
@Heksje wrote:
het bijten is hier ook begonnen :roll:`
Sterkte… :mrgreen:
Groetjes,
Heleen