Ik heb 2 kinderen die graag buiten spelen.
Helaas woont er hier achter een jongetje wat erg vervelend is, compleet losgeslagen. Mama gooit hem 's morgens buiten en dan mag hij niet meer binnen tot het avond eten .
Hij stookt onze jongens op om dingen te doen waarvan ze weten dat het niet mag !
Op schuurdaken klimmen, overal plassen, bij vreemden in de tuin .
Dingen van de straat eten ( ja want hij doet het ook ) Sigaretten oprapen van straat en in de zakken en mond steken ( ja want hij doet het ook )
Naar de speeltuin in een andere wijk waar ze niet alleen heen mogen vanwege de hangjeugd
Ze zijn samen al 4 straten over gestoken richting een andere wijk ( want jaaaaaaaa HIJ mag dat wel van zijn moeder )
Ik houd ze nu al binnen want ik heb geen zin in elke keer ruzie en straks gaat het een keer verkeerd als ze hier de weg over steken .
Er zijn hier in korte tijd al 4 dodelijke ongevallen geweest !
Om de haverklap staat dat mannetje hier aan de deur te bellen of ze buiten komen, zelfs nadat ik al duidelijk heb gemaakt dat ze NIET buiten met hem mogen komen spelen.
Hij blijft terugkomen.
Ik krijg het niet aan onze kinderen hun verstand gepeutert dat ze moeten luisteren , Ook als ik tegen ze zeg niet met hem te gaan spelen 'betrap 'ik ze dat ze toch met hem op straat rondzeulen, want hij zoekt ze gewoon op…met het gevolg dat ze nu alleen in nog de tuin mogen …
en ik vind dat best zielig want zonder dat kind van hier achter gaat het PRIMA !
Ik wil ze niet belemmeren in hun ontwikkeling en ze zijn zooooooo graag buiten !
Het is eigenlijk toch te gek dat ik voor de kind van een ander mijn kinderen moet binnenhouden ?
Ze zijn trouwens 4 en 6 …
Wat moet ik nou…?
Ik zou zeggen, of zelf mee gaan naar buiten of de kinderen binnen houden.
Ze zijn nog erg jong om de verantwoording te kunnen dragen, ook al zeg je het nog zo vaak.
Inderdaad, ik probeer mijn jongens wel niet mee te gaan in gedrag van anderen, met een hoop uitleg, maar zij zijn wel een paar jaartjes ouder. Zeker van een vierjarige kun je dat echt niet verwachten (hier mochten ze op die leeftijd zowiezo nog niet alleen buiten).
En daarnaast zou ik een melding doen voor dat jongetje…je hebt er nu last van maar het is toch dieptriest dat t kind niet naar binnen mag heel de dag.
Allereerst melding doen voor dat kindje bij de kinderbescherming.
En dan zou ik totdat hij zoveel buiten is met mn eigen kids mee naar buiten gaan.
Dus ff terug naar de basis.
Hoe oud is dat jongentje?
Ik zou met kids van 4 en 6 denk ik meegaan naar buiten, zeker als er zo’n jongetje rondloopt. Verder misschien de mama inlichten?
Goh… onze kids gaan naar de andere wijk met je zoontje maar wij hebben dat liever niet, en je zoontje is zo overtuigend dat ze meegaan, haar haar zoon laten uitleggen aan dr zoon dat dat niet de bedoeling is? ZO kan je ook beetje zien hoe ze is mbt haar zoon en inderdaad als het echt TE erg word, jeugdzorg inschakelen… Maar dat lost niet jouw probleem van buiten spelen op.
@Lune wrote:
Inderdaad, ik probeer mijn jongens wel niet mee te gaan in gedrag van anderen, met een hoop uitleg, maar zij zijn wel een paar jaartjes ouder. Zeker van een vierjarige kun je dat echt niet verwachten (hier mochten ze op die leeftijd zowiezo nog niet alleen buiten).
En daarnaast zou ik een melding doen voor dat jongetje…je hebt er nu last van maar het is toch dieptriest dat t kind niet naar binnen mag heel de dag.
Ik ben zo benieuwd naar je beweegredenen om een melding te doen (ik vul even in dat je dit bij amk bedoeld?)
Ik heb geen idee hoe oud dit jongetje is, maar wanneer ze graag met elkaar willen spelen zou ik hem uitnodigen om in jou tuin/huis te spelen. En anders gezamelijk (jij als toezichthouder) misschien naar een leuke speeltuin in de buurt te gaan, misschien wil de vader of moeder van dit kindje ook wel mee.
Mijn reden om het AMK in te lichten is:
Waarom wordt dit jongetje smorgens naar buiten gestuurd en vervolgens pas laat in de middag weer binnen gehaald?
- Is dit omdat het jongetje dit wil?
- Is dit omdat de moeder het kindje lastig vind?
- Is dit omdat ze niet beter weet… en dus wel begeleiding kan gebruiken.
Je zou natuurlijk ook eerst een gesprek met de moeder aan kunnen gaan.
Misschien wordt je daar al een stuk wijzer uit!
Ik zou dan met ze mee naar buiten gaan. Als ze dat niet leuk vinden omdat ze graag alleen buiten willen spelen zou ik ze vertellen dat ze dat niet mogen omdat ze als ze met dat jongentje alleen spelen ze dingen doen die niet mogen en dat ze kunnen kiezen of buiten spelen met mamma in de buurt of binnen spelen.
oh laten we even voorop stellen dat ik het idee heb dat het ventje ( die ook 6 is ) er geen problemen mee heeft hoor. Hij vermaakt zich blijkbaar prima.
Hij zal ook echt wel drinken oid krijgen , maar hij vertelde vorige keer dat hij overdag buiten moet blijven omdat zijn moeder geen kinderen over de vloer wil.
dat hij buiten moet spelen omdat het anders vies word.
Ze is ook altijd aan het poetsen en het is daar glimmend schoon 
Ze ziet er altijd uit om door een ringetje te halen en heeft een figuur waar doutzen kroes jaloers op is …
( kom ik jaloers over ? hahaha )
Zegt natuurlijk niets maar goed.
Ik heb ze daarstraks toch even buiten gelaten en de oudste kwam het zeggen als zijn broer wat verkeerd deed.
2 x gebeurd en toen hoorde ik ze in de brandgang samen tegen hem zeggen : als jij altijd zo stom doet , willen wij niet meer met jou spelen ! doei !
:lol:
en vervolgens zijn ze bij de buurkinderen gaan spelen in het zwembad .
Ik weet dat 4 erg jong is, maar goed die van 6 mag wel en die kleine wil dan ook …
Ik kan niet inschatten hoe de situatie bij jullie op straat is. Hier ook jongens van 4 en 6 die alleen buiten mogen spelen, maar er zijn regels. Het is hier trouwens een autovrij straatje, ze weten precies tot waar ze mogen komen en vragen het als ze ergens naartoe willen dat net iets verder ligt. (uiteraard heeft het wat opvoedingsvoeten in de aarde gehad om ze zover te krijgen 8) )
Maar zo te lezen lijkt het zich al een beetje op te lossen? Anders zou ik een aantal keren met ze mee gaan en ze helpen met de juiste woorden te zeggen tegen dat jongetje.
Daarnaast: maak afspraken over waar ze mogen komen en waar niet. En houd ze daaraan, stel een straf/gevolg in als ze buiten hun grenzen gaan (ook al is dat omdat ze zich hebben laten meeslepen door dat jongetje! Ze hebben zich te houden aan de gemaakte afspraken en grenzen) Wat hier werkte was: eerste keer buiten het gebied 10 min. binnen blijven (bij ernstige fout op de trap) Bij de tweede keer hele dag niet meer naar buiten/of alleen nog in de tuin. Nouja, dat zijn dingen die je zelf moet inschatten, als het maar duidelijk is dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor waar ze komen en waar niet. En dan zijn ze met 4 en 6 absoluut niet te jong! (mijn zoontje van 2 weet ook precies dat ie niet buiten de paaltjes mag, en dat doet ie in principe ook niet)
Ik zou het kind bij jullie in de tuin laten spelen als ze echt samen willen spelen…dan kun je igg toezicht houden.
Ik zou de moeder aanspreken en het AMK bellen voor advies als ze niet luistert. Het maakt niet uit wat haar redenen zijn, een kind hoeft toch niet de hele dag verplicht buiten te hangen?
En zeker niet als hij zoveel kattenkwaad uithaalt. Dat is toch een signaal dat er iets in de opvoeding misschien niet helemaal lekker loopt.
Misschien is het ook een pittig kind en weet ze niet wat ze met hem aanmoet, maar wat ze nu doet is duidelijk niet de oplossing.
Wow. Het AMK inschakelen omdat een kind zegt dat zijn moeder iets zegt. Mijn nichtje heeft wel eens verteld dat ze helemaal alleen de donkere kelder in moest als papa en mama weg waren. Klinkt vreselijk. Maar ze hebben niet eens een kelder… :roll:
Ik zou gewoon eens met de moeder gaan praten. Ik vind dat er wel erg snel naar het AMK wordt verwezen, jeetje.
@D. wrote:
Wow. Het AMK inschakelen omdat een kind zegt dat zijn moeder iets zegt. Mijn nichtje heeft wel eens verteld dat ze helemaal alleen de donkere kelder in moest als papa en mama weg waren. Klinkt vreselijk. Maar ze hebben niet eens een kelder… :roll:
Ik zou gewoon eens met de moeder gaan praten. Ik vind dat er wel erg snel naar het AMK wordt verwezen, jeetje.
Ik schrik hier ook van, kennelijk is de maatschappij zo verhard, dat wanneer een kind op straat speelt, wat ‘vroeger’ heel normaal was, dat nu wordt overwogen om het amk te bellen.
Zou het jongetje niet meer geholpen zijn om hem eens uit te nodigen en te leren hoe je leuk samen kan spelen. Het jongetje is 6!
oooh het kon mijn verhaal wel zijn. Nu een van de buurmeisjes op vakantie is het zooo gezellig hier! een grote buurkindjes in mijn tuin en zonder ruzie. Een kind kan een bepalende stempel geven op de rest.
Maar, hier is onze vier jarige ook alleen buiten de tuin. De wijk is auto luw, er rijd haast niks. Het moet gewoon zat kunnen. Gelukkig sjokt ze niet achter anderen aan en komt ze ook eerlijk zeggen als er iemand wat doet wat niet mag, eenheerlijk klikkindje is ze dus 
Kan je niet je kinderen instrueren door dat jongetje te zeggen, dat mag je niet doen? ipv meedoen? of vinden ze dat moeilijk?
K ga zo een badje opzetten. Trouwens, hier in de tuin bij onze zandbak gelden mijn regels, gooien met zand oid is direct lekker in de steeg zitten! en daar jezelf gaan vermaken en dan mag je er ook niet meer in. Had laatst het zand nog binnen! En bij ruzie, schelden oid gelden dezelfde regels. En als het mijn eigen kind betreft zit die binnen terwijlj de buurkindjes dan in onze tuin zitten. Ik moet zeggen, tot op heden bevalt het zo op deze manier, maar ik ben wel in huis aanwezig, dus in de tuin hoor ik ze, nu ze op straat en in de wijk is hoor ik ze niet, maar flodder ik zo ff de wijk door, twee straatjes en dan is ze daar ws. Ze weet tot hoever ze mag, overal tot de hekjes handig die hekjes aan het eind van de steegjes ed!
Konijn : ik denk er ook niet aan om het amk in te schakelen hoor ! nee nee ! dat gaat me te ver .
Ik was niet degene die dat zei 
Onze zoon zei vorige week bij de dokter dat ik zijn tand eruit had geslagen toen ze vroeg waar zijn tand was.
Kind is gevallen met de fiets :mrgreen: De dokter kon er wel om lachen maar kinderen zeggen zoveel idd.
Van de week is het goed gegaan dus ik laat ze maar buiten spelen en hoop dat het goed blijft gaan, zo niet ga ik wel eens een gesprek aan met die moeder…
@Mam van 2 wrote:
Onze zoon zei vorige week bij de dokter dat ik zijn tand eruit had geslagen toen ze vroeg waar zijn tand was.
Kind is gevallen met de fiets :mrgreen: De dokter kon er wel om lachen maar kinderen zeggen zoveel idd.
Tand van onze oudste ging eruit toen zijn vader hem met de handdoek in het gezicht afdroogde… dat ging dus om een tand die nog aan 1 stukje wortel in die mond hing.
Dat werd dus ook ‘papa heeft mijn tand uit mijn mond geslagen’ ja tuuuuuuurlijk.
Of toen ik eens achteruit reed met de fiets (nou ja reed… ik keerde hem aan de hand dus) stootte ik tegen de driewieler van nummer 3 aan. Die er niet eens op zat, dat ding stond gewoon bij de voordeur/ buiten…
Dat werd op de psz: ja en mama is over mij heen gereden… expres!
Dus wat kinderen zeggen neem ik met een pak zout over het algemeen
.
hmm jullie kunnen schrikken van AMK bellen, maar ik ken een in en in triest verhaal van een meisje van 5 wat ook heel de dag buiten moest spelen. Ik heb daar melding van gemaakt bij de cb-verpleegkundige (die onze toenmalige wijk had) en bleek dat daar al heel wat hulpverlening omheen zat en zorgen hadden. Mijn ‘melding’ was toen reden tot actie daar.
Nu speelde dat meisje in de stromende regen nog buiten hoor, en hoorde ik ( via de babyfoon) roepen dat ze binnen wilde, en moeder deed de deur niet open, terwijl ze wel thuis was.
ik had niks gezegd van amk hoor!
hier zei inze dochter ook dat ik haar had geschopt toen ze een enorm blauw gezicht had nadat ze met de.fiets.was gevallen.
onee , sorry , rijstkorrel bedoelde ik :oops: excuses