Ik weet eigenlijk niet in welk forum ik dit topic moet plaatsen, dus dan toch maar hier…
Ik heb gisteren te horen gekeregen dat het vruchtje veel te klein is voor de duur van de zwangerschap (6 a 7 weken). Ik krijg dus helaas een miskraam. Gisteravond had ik behoorlijke buikpijn en krampen. Ik dacht toen dat het begon maar ik heb geen druppel bloed verloren. Vandaag voel ik eigenlijk niets meer.
Hoe lang wordt er eigenlijk gewoonlijk gewacht op een spontane miskraam? Aangezien mijn vruchtje dus al een tijdje niet meer gegroeid is en mijn lichaam het nog steeds niet heeft afgestoten… Ik wil liever geen curretage alhoewel ik ook wel opzie tegen de miskraam hoor, je krijgt toch wat weeen heb ik gehoord…
Wat adviseerde de gyn/vk in jullie geval?
Hoi Jippo,
Allereerst heel veel sterkte met dit verlies :hug: .
Ik kreeg bloedverlies na ruim 11 weken en bij de echo die toen is ingelast bleek dat het vruchtje al met 6 weken was gestopt met groeien. Ik heb toen op advies van de gyn een midweek afgewacht (thuis, want ik zag het niet zitten om op m’n werk het doorzetten van de mk af te wachten) en voelde me die week lichamelijk eigenlijk goed (afgezien van bloedverlies). Een uur voordat ik weer voor controle (echo) zou gaan kreeg ik buikkrampen (misschien te vergelijken met heel lichte weeën) en toen kwam het echt los. De controle echo zag er toen ‘goed’ uit.
Ik vond het onvoorstelbaar dat ik zo lang heb ‘doorgelopen’ in de waan dat het nog goed ging, ik had totaal geen signalen gekregen maar dat schijnt wel vaker voor te komen. Hoe lang dacht je dat je zwanger was? Heeft de gyn je geen advies gegeven?
Die kleine week thuis afwachten vond ik aanvankelijk echt dramatisch (ik had gevraagd om een curretage direct daarna) maar achteraf was het beter om de natuur haar gang te laten gaan en had ik daarmee ook de tijd om e.e.a. emotioneel een beetje proberen te verwerken.
Neem de tijd om dit te verwerken, praat er over met mensen. Laat je tranen lopen als je daar behoefte aan hebt.
Sterkte!
Hallo,
Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Met het verschil dat ik wel licht bloedverlies heb, al een week, maar geen buikkrampen. Echo liet gisteren helemaal geen vruchtzakje zien, dus dan zou ik heeeeeeeeel pril zwanger moeten zijn. Dus voor mij ook geen goed nieuws. Volgens mij kunnen ze je als je korter dan 8 weken zwanger bent ook pillen geven die je in moet brengen en dan komt de miskraam op gang.
Maar, corrigeer me vooral als dit niet klopt.
Heel veel sterkte.
Had met 8 weken een echo en toen bleek het kindje al met 6 weken te zijn gestorven. De volgende dag gingen we op vakantie voor bijna 4 weken naar Brazilie en kon het dus niet laten weghalen. Op de terugweg in het vliegtuig kreeg ik bloedingen en had de volgende dag een echo.
Het vruchtje zat er toen nog steeds. Ik moest toen nog een week wachten en als het dan niet weg zou zijn, dan een curretage.
Een dag voor de curretage alsnog een volledige mk gekregen. Dit was met 15 weken. Het vruchtje heeft dus ook 9 weken in mijn buik gezeten terwijl het was overleden.
Het kan dus best lang blijven zitten…
Ik heb helaas afgelopen woensdag hetzelfde bericht gekregen. Wij konden kiezen, of afwachten (volgens de gyn zou het dan binnen 2 a 3 weken zelf komen…), wilde ik niet, of curretage, wilde ik ook absoluut niet of de 3e optie medicatie, heb daarvoor gekozen. Kwam snel op gang. Inderdaad veel pijn gehad, na 3 uur kwam het echt op gang en ben ik wat stolsels verloren, daarna werd de pijn ook weer minder.
Had zo’n kersenpit-kussen in huis, dat gaf wel verlichting.
Heel veel sterkte! En kies wat bij jou past. (ookal is er geen optie die echt bij je past natuurlijk…).
ik kreeg 3 weken geleden te horen tijdens de echo dat het hartje niet klopte, kindje was er een week eerder waarschijnlijk mee gestopt.
ik begon vorige week dinsdag met bloedverlies, maar na het weekend nog steeds geen miskraam. gister de dokter gebeld door verwezen naar de gyn echo gehad, inderdaad alles zat er nog. alles geregeld voor curretage voor vandaag, maar gisteravond is de miskraam alsnog uit zich zelf gekomen.
ik heb dus in ieder geval zo evr ik weet 3 weken met een dood vruchtje gelopen, maar zolas je leest kan het heel erg verschillen…
heel veel sterkte in ieder geval!
toen ik bij mijn vorrige zwangerschap met 9 weken een echo had was het vruchtje met 7 weken gestopt met groeien. heb nooit bloed verloren dus was een totale verassing. op dat moment wist ik niet wat ik wilde de vk stuurde me dan ook met het advies dat ik maar eerst eens rustig naar huis moest gaan en een paar dagen wachten voordat ik een beslissing zou nemen. na 4 dagen had ik zelf zo iets van het moet eruit toen ik op donderdag belde kon ik maandag geholpen worden. ik ben persoonlijk blij dat ik voor curretage heb gekozen ik kon het geestelijk echt niet aan om met een dood kindje te blijven lopen ik wilde ook zo snel mogenlijk weer de draad op pakken. heb nog wel lang verdriet gehad van het verlies zeker in oktober wanneer ik eigenlijk was uitgerekend toen kwam alles weer boven. neem de tijd om een beslissing te nemen en praat er vooral ook veel met je partner over! vraag ook wat hij wil want ook hij heeft het moeilijk. mijn vriend heeft het als heel positief ervaren dat ik hem overal bij heb betrokken.
Lieve allemaal,
Afgelopen dinsdag hadden we dan eindelijk de cho.
Ik had al wel een paar keer wat oud bloed (bruin slijm) verloren, en maakte me toch wel zorgen.
Toen dinsdagochtend naar het ziekenhuis en eerst intakegesprekje en daarna inwendige echo.
Ik ging me uitkleden voor de echo en schrok me toen kapot, had opeens vers bloed verloren en ontdekte dat ter plekke in onderbroek.
Toch maar echo gedaan en inderdaad het was niet goed. Ik was 9 weken en 1 dag zwanger en de foetus is 7 weken en 3 dagen geworden.
We waren/zijn er allebei kapot van.
Nu heb ik sinds vandaag dan echt wat bloedverlies en wat nestruatie-achtige pijn. Maar zoe lees ik hierboven, kan het ook nog wel even duren voor de echte miskraam compleet is.
27 december hebben we een afspraak bij de gyn voor weer een echo.
Ik hoop echt dat mijn lichaam het zelf doet, een curetage lijkt me vreselijk.
Maar ik zie er ook echt tegenop hoor als de miskraam echt op gang komt.
Iemand zei tegen me dat ik moest proberen het vruchtje te ontdekken, haar was het ontglipt op het toilet en ze heeft het daar moeilijk mee gehad. Dat is ookw el een raar idee natuurlijk, maar volgens mij herken ik het toch niet, het is nog te klein…
En ik zie mezelf het vruchtje niet begraven denk ik hoor…
Wat hebben jullie gedaan?
En heb je een herinnering bewaard aan deze “korte” zwangerschap??
Ik ben benieuwd.
ik heb het vruchtje wel begraven in een mooie pot met een plant.
voor mij was het op deze manier afgesloten.
heel veel sterkte de komende tijd! neem je tijd er voor!
Allereerst wens ik je veel sterkte bij het verlies.
Een curettage is misschien wel een ‘angstig’ idee, maar bij een curettage halen ze wel echt alles weg. Als je een ‘natuurlijke’ miskraam krijgt, kan het zijn dat er nog iets achter blijft waardoor een volgende zwangerschap moeilijker tot stand kan komen.
Hou dus wel in de gaten dat je een controle echo bij de gyn krijgt om zeker te weten dat je daarna ‘schoon’ bent.
Wat een vreselijk moment moet dat geweest zijn en nu nog steeds natuurlijk!
Ik heb zelf tabletten gekregen op deze miskraam op te wekken, mijn 1e miskraam kwam ‘vanzelf’, en begon met oud bloed. Op een gegeven moment kreeg ik erge buikpijn (weeen) en ben toen het vruchtje verloren, ik kon er ook niets van maken. Deze keer ben ik een aantal stolsels verloren, niets van te maken. Heb woensdag nog een echo omdat ik me toch wat zorgen maak of alles wel schoon is, het blijft allemaal wat gevoelig.
Ik heb nu 3 miskramen gehad en heb zelf niet de behoefte aan iets tastbaars…ja, mijn herinneringen op papier en natuurlijk in mijn hoofd. voor mijn gevoel is er nog niet echt iets tastbaars geweest, er is geen leven geweest omdat het allemaal nog zo pril was. Het is dus vooral afscheid nemen van alles wat er al in mijn hoofd gebeurden, qua zwijmelen over de toekomst enzo. Het idee een kindje te zullen krijgen, ouders te worden, een gezinnetje.
Maar je moet doen wat voor jou/jullie goed voelt. Waarschijnlijk zal je het vruchtje snel verliezen en daarna gaat het bloeden over in een soort menstruatie. Heel veel sterkte samen.
Hoop dat je hier op het forum van je af kunt typen, helaas weten veel dames hoe je je nu voelt.
Dikke knuffel van Ineke :hug:
Maar hoe is het trouwens met jullie ‘andere’, dames?
Hier gaat het wel aardig. ben nog wel wat prikkelbaar en dus nog wat last van gevoelige buik en af en toe nog wat bruinverlies. Gelukkig volgende week nog een echo voor meer duidelijkheid.
Wanneer ik terug denk aan de miskraam komt steeds hetzelfde beeld voor mijn ogen, de 1 na laatste echo, waarin de gyn duidelijk liet zien dat ik een vruchtzakje had, een mooi rond dooierzakje en een frutseltje daaronder wat ons kindje zou moeten zijn…en dat de gyn zei dat er op de volgende echo meer te zien zou zijn. Wat was dat een mooi moment…voelt toch bijzonder om dat gezien te hebben, zover waren we nog nooit geweest.
Probeer dan maar niet aan de echo daarna te denken…pffff. Oh ja, daar komen de traantjes weer even. zucht.
Hallo,
Ik zou als alles goed ging morgen 5 weken geweest zijn, maar waarschijnlijk ben ik nu een miskraam aan het ondergaan :(.
Sinds gisterenavond verlies ik bloed, eerst bruin rozig, later echt rood met donker rood. Ik ga ervan uit dat het een miskraam is, want het is ook niet heel weinig wat ik verlies.
Ik vroeg me af hoe ik een vruchtje kan herkennen??
Moet je persee buikkramp hebben, dat heb ik namelijk niet echt??
Dacht net het vruchtje in de wc te zien, was een soort ronde stolsel donker gekleurd, toen ik het met wc papiertje eruit wilde halen, maakte ik het volgens mij stuk en zat er wat cremkleurigs bij.
Is het verstandig om bij zo’n vroege miskraam, toch een echo te laten maken??
He nee, alweer iemand!
Een miskraam kan beginnen met bloedverlies, je hoeft niet meteen kramp te krijgen. Wat mijn ervaring is dat ik stolsels had die je niet stuk kon maken zeg maar, verder kon ik er niets van maken, dat kan ook nog niet wanneer het zo pril is.
Wanneer je nog zo pril bent (5 weken) zul je waarschijnlijk een wat heftiger menstruatie krijgen.
Ik zou maandag de gyn bellen of een verloskundige en je verhaal doen. Dan laten ze je misschien komen voor een echo om te kijken of het inderdaad om een miskraam gaat en om eventueel te kijken of alles schoon is na die tijd.
Sterkte
Dankje wel.
Tammy, 
jij ook veel sterkte gewenst hoor!! :hug:
ik kon het vruchtje dus wel heel goed onderscheiden, het was een rond gevuld blaasje van zo’n 3 cm doorsnee met met die witte vlokken aan de buitenkant en binnen in het “vruchtje zelf” zo groot als een rijstkorrel…
maar bij mij het met 7 weken gestopt, weet niet hoe dat bij 5 weken is…
maar in ieder geval heel veel sterkte!
hier gaat eigenlijk alles prima, het normale leven weer opgepakt en gister weer begonnen met werken, heb namelijk ook nog vakantie gehad en dus in totaal 4 weken thuis gezeten en het was wel weer mooi geweeest vond het ook weer lekker om te werken!
liefs Len
Hallo meiden!
Ik ben nieuw en heb helaas hetzelfde meegemaakt.
Heb 15 jaar de pil gebruikt, in juli gestopt, in november zwanger. Helemaal in de gloria natuurlijk! 
Nu na 7,5 week… een miskraam. De eerste echo woensdag vonden we heel spannend, heerlijk natuurlijk om je kindje voor t eerst te zien. Helaas ging dat dus niet door. Wat een desillusie!
Doorverwezen naar de gyn ivm een soort cyste in de baarmoeder, we zagen niet eens een vruchtje! Bij de inwendige echo bleek gelukkig toch een vruchtje te zitten, de cyste zit in een eileider. Deze zal vanzelf verdwijnen zei de gyn. Dat hoop ik dan maar. Hebben jullie daar ervaring mee?
Mijn tweede vraag… Ik wil denk ik ga voor een curretage, maar heb sinds gistermiddag bloedverlies. Niet veel, maar … toch. Is dat normaal? Kan dit het begin zijn van een natuurlijke afvloeiing (of hoe noem je dat?!)
Dank vast voor jullie reactie.
Visje
Karina wat naar dat ook jij dit moet meemaken, sterkte iig :-*
Wbt je eerst vraag, daar kan ik je geen antwoord op geven.
De tweede vraag, heel goed mogelijk dat het vanzelf allemaal loskomt nu de bloeding begint. Bij mij begon het ook met bloeden, maar de dag erna wel gelijk heel hevig, toch heb ik een curretage gehad omdat ik heel veel bloedverlies had en het me niet lekker zat. ( ik was bijna 10 weken zwanger )
Sterkte en neem de tijd om het een plekje te geven.
Liefs Marieke
Dankje Marieke,
ik wacht het wel af, maar lees overal dat je het beste maandverband kunt gebruiken, nu al. Heb ik in geen 20 jaar gebruikt en dus ook niet in huis…
Is dat zo of kunnen tampons ook for the time being?
Wil zowizo toch wel een curr. om er zeker van te zijn dat alles weg is. Onder narcose svp 
Het is fijn om te zien dat zoveel vrouwen na 1, 2 of meer miskramen moeder zijn geworden! Doet me goed, geeft moed.
We gaan voor de tweede ronde!