knipoogje 1983 schreef (bestemd voor Fai):
je komt in elk geval over als een gek, lief en eerlijk en knap persoon!
wel, knipoogje 1983, ik kan je zeggen: ze komt niet alleen zo over, Fai IS echt een schatje !
liefs
Gerda
wel, knipoogje 1983, ik kan je zeggen: ze komt niet alleen zo over, Fai IS echt een schatje !
liefs
Gerda
Ja de vooroordelen ken ik inderdaad.
Mensen gaan er bij mij ook altijd simpelweg vanuit dat ik heel veel eet, en alleen maar vet eet.
Dus als ik ooit een keer een frietje eet, of een ijsje etc. dan is het staren geblazen. Enorm triest!
Ze zouden soms eens moeten weten, hoe het echt zit :shifty:
Lily, je spoiler :shock: shocking hoor!
Maar is dat echt zo? :think:
Heel eerlijk, ik heb jaren enorm gezeten met mijn overgewicht, echt, ik vond mezelf lelijk, dacht heel minnetjes over mezelf, deed vaak automatisch mijn hoofd naar beneden als mensen keken alsof ik iets op te biechten had.
Een patatje haalde ik me een schichtige blik en soms met een rood hoofd, dan deed ik het wel, maar “dacht” alweer wat anderen er van zouden vinden en als iemand dan toevallig mijn kant op keek, al keek hij/zij langs mij, dan dacht ik dat ze mij zaten te veroordelen.
Maar toen leerde ik mijn man kennen, hij is een echte rubensvrouw liefhebber en hij vind mij dus echt prachtig. Vooral mijn dikke kont vind hij geweldig. Daarnaast zei hij vaak dat als ik er ECHT mee zat, ik er wat aan moest doen en anders mijn mond moest houden omdat er zat mannen zijn die een volle vrouw mooi vinden en dat dit ook reden kon zijn om nagekeken te worden. Dat koppie laten hangen en min over jezelf denken ook je uitstraling negatief maakt en dat hij mij dan echt lelijk vond, niet om mijn postuur, maar om de ontevredenheid en negativiteit die ik uitstraalde.
Het heeft even geduurd, maar toen een vriendin toen ook nog eens zei dat ik niet zo idioot moest doen over niet op de foto willen omdat die foto niets anders liet zien dan de Cell die zij altijd al gewoon zag… dacht ik bij mezelf… ja alsof ik kan verbergen dat ik te zwaar ben, alsof het mij een minder mooi mens van karakter maakt, alsof mijn man en kinderen minder van me zullen houden.
En sindsdien loop ik met de schouders recht, kop omhoog, decolleteetje mag ook (show your treasures) en ga ik gewoon een frietje of ijsje halen en als mensen kijken, dan heb ik echt niet meer het gevoel dat ze me veroordelen. Het valt me nu dus ook niet meer op, het lijkt echt wel dat mensen minder kijken sinds ik zelfverzekerder rondloop en dat doet me vermoeden dat als je erg onzeker bent over je postuur en uiterlijk, je ook dingen gaat zien die er eigelijk niet zijn… :-*
En mijn man kijkt graag naar mij, maar ook naar andere vrouwen en op internet is er een heel scala aan BBW (big beautiful woman) lovers… de meest gewone, de meest knappe mannen die echt niks hebben met maatje 38 en die een vrouw pas mooi vinden vanaf een enigzins ronde 44/46 en groter.
Pearshapes zijn ook enorm geliefd… dus kleine borsten, relatief slank bovenlijf en een dikke kont waar je een dienblad op kan zetten.
Heerlijk toch :thumbup:
Gisteren nog op facebook een oude klasgenoot tegengekomen waar ik altijd verliefd op was, maar waarvan ik vond dat hij altijd zo naar me keek en wat ik interpreteerde als kijken om het uitlachen en de draak steken.
Wat blijkt, hij heeft een vriendin en daar kan ik 1,5 x in 8)
Het doet me zo vermoeden dat hij stiekem ook gewoon van volle vrouwen houd en mij dus aankeek omdat ik het aankijken meeeeeer dan waard was :mrgreen:
@faizaa wrote:
@kristalkindje wrote:@faizaa wrote:@kristalkindje wrote:Faizaa mij maakt t niks uit of ik door een zware of dunne verkoopster geholpen wordt hoor,dat bedoelde ik ook met mn eerdere reactieik stel prijs op eerlijkheid en kundigheid verder zal t me worst wezen.ik wil me alleen veilig voelen als ik in een kledingzaak ben,me niet bekeken voelen dat is t enige wat ik er mee wilde zeggen :mrgreen:
Maar dat koppel je eerder aan een slanke verkoopster dan aan een volslanke dame? Dat je je bekeken voelt?
Want dat snap ik wel hoor… maar kan je echt zeggen… ook ‘dikke’ mensen zwetsen over ‘dikke’ mensen… Net zoals dunne mensen afgeven op elkaar… en elkaar in de zeik zetten… En echt… ik doe gewoon mijn werk… tuurlijk zie ik ook wel als iemand zwaarder is geworden… of denk ik ook weleens, jeetje… zo zwaar zijn, dat lijkt me ook niet easy… (mijn 2 zware collega’s hebben veel last van knietjes… enkels… voeten… enz… ) Maar dat ik iemand veroordeel… nee… En och, dat ik echt harder mijn best heb moeten doen dan mijn ‘dikke’ collega, vind ik stiekem zo jammer…
Vooral omdat juist mensen met een maat meer weten hoe t is om in n hokje geplaatst te worden… om veroordeeld te worden… om zich altijd te moeten verdedigen… Vooral daarom, snap ik niet dat t andersom zo gebeurd…
:shifty: :oops: :-*
nee volgens mij lees je t anders dan ik bedoel hoor ik schreef dit
“” ik koop ook wel bij de slanke verkoopsters hoor, als ze maar duidelijk laten merken dat ze verstand van zaken hebben en mij geen rotgevoel geven"
daarmee koppel ik het helemaal niet aan de slanke verkoopsters…ik bedoel daar heel simpel mee dat het me geen bal uitmaakt wie me wat verkoopt en wie me helpt als ze maar respect vor me hebben…
meer niet
Hmm… zeg je dan niet gewoon als Hollander dat die buitenlanders best welkom zijn zolang ze zich gedragen, aanpassen enz…
Die voorwaarden gelden toch alleen voor de slanke dames toch?
Want een ‘dikke’ verkoopster kan jou dat gevoel niet bezorgen, ze weet immers ‘hoe het is’?
Als het je geen bal uitmaakt wie je helpt… geldt ‘jouw regel’ toch niet alleen voor de slanke verkoopsters? Je wilt toch eigenlijk gewoon geholpen worden door een goede verkoopster die jou met een goed gevoel de winkel uit laat gaan of ze nou dik of dun is…
Ik snap gewoon niet waarom een slanke verkoopster aan voorwaarden moet voldoen…
:shifty:
Ik vraag me af hoe dat klinkt als ik dat zeg over een ‘dikke’ verkoopster in een normale maten winkel… :shifty:
ik zit hier natuurlijk in een grote maten topic… maar goed… ik krijg daar niet zo’n fijn gevoel bij… maar dat merk ik in de zaak ook wel eerlijk gezegd… mijn collega kan een sjaggie mood hebben… mensen (die nog nooit geweest zijn bij ons) zullen altijd eerst naar haar gaan en mij met ‘al mijn vriendelijkheid’ :mrgreen: negeren… :shifty:
ik weet echt niet hoe ik t nog in woorden kan uitdrukken haha…je snapt mij echt totaal verkeerd hoor, ik koppel het niet aan slanke verkoopsters, ik zeg toch heel duidelijk dat het me niks uitmaakt of er bij de ulla dikke of dunne dames werken? als ik maar niet veroordeeld wordt en dat word ik niet bij onze ulla waar ook een redelijk slanke verkoopster werkt en een dikkere
en als ik dun was en ik zou in een "gewone"maten winkel kopen zou het me ook niks uitmaken of ik door een dikke of dunnen verkoopster geholpen werd als ik maar niet veroordeeld wordt en goed geholpen word
echt jij haalt iets uit mijn woorden wat er niet is
een slanke verkoopster hoeft niet aan andere voorwaarden te voldoen dan een zwaardere verkoopster
maar ze moetn wel allebei aan de voorwaarde voldoen dat ik me prettig wil voelen en goed geholpen
duidelijker kan ik t niet zeggen hoor
je leest t echt anders dan ik t bedoel meer kan ik er niet over zeggen
snap je wel denk ik… je stapt naar binnen met het idee… ik wil met respect behandeld worden, es zien wie me fatsoenlijk helpt. Als dat een dunne verkoopster is, is jou dat prima, evenals een dikke.
Maar word je horkerig behandeld, ongeacht door wie, dan kom je er niet weer, of mijdt je die specifieke verkoopster.
Hier net zo… Als ik bij Ulla binnen stap, dan kom ik daar omdat ik weet dat ze mijn maat kleding verkopen en dan ga ik ervan uit dat elke verkoopster daar kennis van zaken zal hebben en niet is aangenomen omdat ze niemand anders konden krijgen
Ik zou dus onbevooroordeelt binnenstappen, maar afgaan op de verkoopster die mij aanspreekt en dat zit voor mij in datgene ze uitstraalt.
Zo is er hier een kinderkledingwinkel, de ene verkoopster is zelf een jonge moeder, maar die kijkt altijd zo zuur, alsof ze er eigelijk geen schik in heeft om kleding te verkopen.
De andere is meer het type oma van een bunch kleinkinderen en bij haar straalt de liefde voor haar vak ervanaf. Ik neig er dus altijd naar om haar om hulp te vragen. Dat heeft niets te maken met leeftijd of het hebben van kinderen (wat wel de doelgroep is van de winkel).
Zo ook bij Ulla, M&S of andere shops.
Ik ben bij M&S wel eens heel onbehoorlijk geholpen door een stevige vrouw van begin 40 die totaal niet geinteresseerd leek mij wat te verkopen en anderzijds wel eens super geholpen door een BBL-er amper van school met maatje 34 en de hipste kleren aan.
Het is de toon die de muziek maakt en ik zou Fai enkel voorbij lopen als ik binnenstap en ze me gewoon qua uitstraling niet aanspreekt…
Niet omdat ze een paar maten minder heeft dan ik… :shifty:
Cell, dat klopt ook wel weer hoor, maar soms toch zie ik ze kijken haha.
Mijn man die vind mij inderdaad ook mooi, zei hij gisteren nog (ja oke, nu komt dat niet zo binnen moet ik zeggen :oops:), maar hij zegt dus hetzelfde als jou hub (dat je er zelf anders iets aan moet doen, en anders gewoon genieten)!
En ja nu ik erover nadenk, heeft het ook soms echt wel met de kleding te maken. Als ik mij ergens prettig in voel kan ik de wereld aan, als ik kleding aan heb waar ik over twijfel voel ik mij inderdaad minder prettig.
Mijn vriend vindt het ook niet erg dat ik een maatje meer heb, al vind hij het wel gezonder als ik iets zou afvallen. Maar hij vindt het ook vooral vervelend op de momenten dat ik er zelf mee zit en verdrietig en onzeker ben over mezelf. Dat vindt hij veel erger. Dus komt op hetzlefde neer als jullie mannen.
Even terugkomend op skinny / taps / straight / bootcut modellen. Ik ben klein en dik en ben juist gek op bootcut (of straight). Daar zoek ik altijd naar, een beetje uitlopende pijpen. Ik voel me daar heel erg goed in en heb het idee / gevoel dat ik daar langere en dunnere benen in heb, dus voel me ook echt beter in zo’n broek. Als ik een skinny of taps toelopende broek aan doe, vind ik mezelf echt vreselijk, worstenbenen heb ik dan.
Ik draag ook amper broeken met stretch, want dat vind ik niet mooi staan bij mij. Dan zie je mn dikke benen juist ontzettend. Zoek dus altijd naar de broeken zonder stretch.
En even over bh’s: ben vorige week speciaal voor de winkel XL Lingerie naar Arnhem gegaan ( 2 uur rijden) en wezen winkelen. Daar hebben ze bh’s vanaf cup D. Ik kon gewoon kiezen uit allerlei kleurtjes en een hoop bh;s zaten ook echt goed en ik moest echt een keuze maken welke ik eens zou kopen. Normaal hebben ze met moeite 1 bh in mijn maat en moet ik geluk hebben dat ie ook nog lekker zit. Echt een aanrader als je moeite hebt met leuke bh’s vinden! (Ik heb 95G)
@Cell wrote:
snap je wel denk ik… je stapt naar binnen met het idee… ik wil met respect behandeld worden, es zien wie me fatsoenlijk helpt. Als dat een dunne verkoopster is, is jou dat prima, evenals een dikke.
Maar word je horkerig behandeld, ongeacht door wie, dan kom je er niet weer, of mijdt je die specifieke verkoopster.
Hier net zo… Als ik bij Ulla binnen stap, dan kom ik daar omdat ik weet dat ze mijn maat kleding verkopen en dan ga ik ervan uit dat elke verkoopster daar kennis van zaken zal hebben en niet is aangenomen omdat ze niemand anders konden krijgen
Ik zou dus onbevooroordeelt binnenstappen, maar afgaan op de verkoopster die mij aanspreekt en dat zit voor mij in datgene ze uitstraalt.
Zo is er hier een kinderkledingwinkel, de ene verkoopster is zelf een jonge moeder, maar die kijkt altijd zo zuur, alsof ze er eigelijk geen schik in heeft om kleding te verkopen.
De andere is meer het type oma van een bunch kleinkinderen en bij haar straalt de liefde voor haar vak ervanaf. Ik neig er dus altijd naar om haar om hulp te vragen. Dat heeft niets te maken met leeftijd of het hebben van kinderen (wat wel de doelgroep is van de winkel).
Zo ook bij Ulla, M&S of andere shops.
Ik ben bij M&S wel eens heel onbehoorlijk geholpen door een stevige vrouw van begin 40 die totaal niet geinteresseerd leek mij wat te verkopen en anderzijds wel eens super geholpen door een BBL-er amper van school met maatje 34 en de hipste kleren aan.
Het is de toon die de muziek maakt en ik zou Fai enkel voorbij lopen als ik binnenstap en ze me gewoon qua uitstraling niet aanspreekt…
Niet omdat ze een paar maten minder heeft dan ik… :shifty:
juist :mrgreen:
ik ga waarschijnlijk zaterdag shoppen. we gaandan naar gouda, daar zag ik dat er een winkel zit die No Less heet. zag er op de website wel leuk hip uit, dus ik ben benieuwd. Ook Mooi Lady Fashion zit er en dat zag er ook wel leuk uit. veel kleding voor grote maten vind ik vaak wat aparter en dat past ook weer niet echt bij mij.
er zit ook een filiaal van Ulla Popken, dusse Faizaa, zou je niet een dagje in Gouda willen werken?
ik ben ook altijd onzeker over mijn figuur. en ik moet zeggen dat ik me nooit heel erg op mn gemak voel in de ‘normale’ maten winkel :oops:
hoe doen jullie dat dan in een winkel, lopen jullie naar een verkoopster toe en zeggen jullie: hallo, ik zoek een nieuwe kledingset kunt u me helpen?
ik vind dat zo lastig.
We kunnen wel een contact topic beginnen voor mama’s met een maatje meer… tips uitwisselen en adresjes en waar je op zou kunnen letten
Ik stap redelijk zelfverzekerd een winkel in en zeg dan gewoon dat ik een bepaald kleding stuk zoek. Vaak ook met welk doel.
Zo van… ik ben toe aan een nieuwe spijkerbroek, moet over mijn winterlaarzen passen en een mooi fit hebben, ik heb enorme bovenbenen, dus ik moet geen worstje gaan lijken, wat zou u me adviseren en welke jeans lijkt u geschikt?
Denk dat je redelijk op de hoogte moet zijn van je zwakke features en wat juist je sterke punten zijn.
Zo draag ik altijd echt een goede beha, 1 die ze mooi omhoog lift en niet uit elkaar trekt zodat ze voor mijn armen uitsteken (sommige grote maten beha’s trekken de borsten uit elkaar en dan zitten ze meer aan de zijkant dan mooi van voor) en door die goede beha houd ik best van een beetje cleavage… draag dus veel V-hals bovenkleding.
Bij mij zijn echt mijn bovenbenen niet in verhouding met mijn onderbenen en ik heb niet echt een mooie hals. Dus ik werk ook graag met een sjaaltje of ketting… klinkt stom, maar ze kijken dan naar het sjaaltje of de ketting en vergeten mijn hals…
Verder een redelijk platte buik, dus ik doe niet heel gauw iets langs aan, of het moet een super leuk tuniekje zijn.
Weten waar je het voor wilt hebben, voor gewoon dagelijks, voor je werk specifiek, voor het relaxte zondagje of voor een dag uit… en dan aangeven waar je zelf aan denkt en wat zij jou met jou postuur zouden adviseren.
Geheimzinnig doen over je figuur heeft weinig zin, dan weten die verkoopsters ook niet wat ze tegen je mogen zeggen, soms houden ze zich enorm in omdat ze aanvoelen dat je er zelf enorm mee zit en dan is het moeilijk om advies te geven zonder jou te kwetsen.
Cell, leuk idee! :thumbup:
Ik zat eigenlijk te wachten op het topic ‘Fai weet raad…voor al uw kledingtips en trucs’. 
Ik ben niet echt blij met mijn figuur (1.62m, peerfiguur met maat 44-46 en sinds de zwangerschap 85E :? ) maar niet ongelukkig genoeg om op dieet te gaan Ik zou wel graag weer wat gaan sporten zodat ik me fitter en energieker voel. Misschien mag ik eigenlijk hier niet echt iets zeggen, ik kan nog wel in de standaard maten :oops: behalve de A-merken zoals Mexx en Esprit, dat lukt niet meer. Ja soms een wijd vallend shirt maar broeken kan ik vergeten. Verder veel Miss Etam, V&D, Didi.
Goede bh’s, ik zweer bij Marlies Dekkers maar daar moet je wel goed voor sparen :shifty: :shifty: dat is niet grappig (maar wel mooi :drool: ) Sapph is niks. En bij de Hunkemoller heb ik een prima basis bh gevonden, simpel met een satijnen randje.
Fai ik heb nu ook een chino broek gekocht maar ik weet niet wat ik erbij moet dragen. Wat raad je aan??? :mrgreen: :mrgreen:
Ik laat het wel aan een ander over om te starten, heb al zoveel topics geopend in contact… :lol:
Oh… mogen we dan ook eerlijk zeggen wat je als volle dame ECHT niet moet doen…
een legging dragen als gewone broek en dan met een normaal t- shirt erboven… zodat je legging bij bilnaad wat uitrekt en lichtelijk doorschijnt en dan zo’n mickey mouse shirt ofzo erop… vaak ook nog met een te kleine beha zodat je van die balkonnetjes hebt van boven (bubbeltieten noemt mijn moeder dat)
En dan is het helemaal af met gympen eronder ala nikes ofzo…
Echt… dat zie ik dus toch nog met enige regelmaat hier in de Diezerstraat en dat zou verboden moeten worden… :shifty: Dat doen we onszelf toch niet aan he :oops:
oh en leuk nieuwtje… ik weeg 108 kilo… en dat woog ik het laatst op mijn 16e :dance: Ik pas dus nu 48 bovenkleding en broeken maat 50 :dance:
Als ik 100 kilo weeg, geef ik een feestje :lol:
enne fai, jij bent ook uitgenodigt hoor :mrgreen: :mrgreen:
ja fai moet mee… Hallo ik ben fai, werkzaam als vrolijk lieve verkoopster bij Ulla en personal advisor voor de Rubensdames van Kok 
@Cell wrote:
ja fai moet mee… Hallo ik ben fai, werkzaam als vrolijk lieve verkoopster bij Ulla en personal advisor voor de Rubensdames van Kok
haha zou mooi staan op je cv fai :mrgreen:
En dan ook een showtopic voor fantastische mt44+ outfits! :inlove:
rubens dames :inlove: wat een mooie benaming Cell!
ik vind die hele korte strakke broeken (en nog nog het ergst in het wit :sick: ) ook echt niet kunnen bij de wat vollere dames.
vaak kruipt het tshirtje ook nog omhoog in de onderrug 